Την εποχή της μεγάλης άνθισης του ελληνικού -και ξένου- κινηματογράφου, σημαντικό ρόλο στη διαφήμιση των ταινιών, έπαιξε και η καταχώρησή τους στις ασπρόμαυρες σελίδες των εφημερίδων. Έμπαιναν συνήθως στη δεύτερη σελίδα ή στις σελίδες με τα καλλιτεχνικά, έγραφαν σε ποιους κινηματογράφους μπορούσαμε να τη δούμε, τους πρωταγωνιστές και τον τίτλο με μεγάλα γράμματα και διάφορες ..τραβηχτικές λεζάντες για την καλύτερη προώθηση της ταινίας. Ας δούμε/θυμηθούμε/ανακαλύψουμε μερικές από αυτές:

Ο Τελευταίος Πειρασμός: η Άννα Φόνσου στην καλύτερη ως τώρα δημιουργία της και μοναδική εφετεινή της ταινία από την εταιρία των συνεχών επιτυχιών. Και η επισήμανση: Ένα κομμάτι νιότης ακριβά πληρωμένο

Το Ποτάμι: η παγκοσμίου επιβολής ελληνική ταινία, έργο μεγάλης πνοής που αποσπά στην Ευρώπη και Αμερική τις πιο ενθουσιώδεις κριτικές. Επισήμανση: έναρξη από της πρωίας

Η Κύπρος στις φλόγες: μια ταινία 2 φορές ελληνική!

Ο Πάκτωρ (προφανώς εννοεί πράκτωρ) 009 Φίφης εναντίον Ουρανοκατέβατου. Δηλαδή Σταύρος Παράβας εναντίον Μιμη Φωτόπουλου. Επί πλέον -εκτός προγράμματος- Οι Φόρμινξ Εν Δράσει! σε αποκλειστική κινηματογραφική έκδοση

Έρωτας και αγωνία σε ένα έργο ποιότητος. Les Felins (H γάτα) μεταφράζεται στα ελληνικά ως: Ο τυχοδιώκτης του Μόντε Κάρλο

Εδώ έχουμε: Προδοσία, πρώτη ανάμεσα στις πρώτες, σε ποιότητα, ερμηνεία, δύναμη. Αν έχεις τύχη: Χαράς μηνύματα, τύχης αγγαλίασης. Ό,τι εκλεκτό σε μια ταινία με χίλιους οιωνούς ευτυχίας. Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, ο κορυφαίος του ελληνικού κινηματογράφου, θα σας αποκαλύψει όλα τα μυστικά της τύχης. Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα (στη συνέχεια το Δε έφυγε από τον τίτλο): Δεν ξανάγινε πιο ωραία ελληνική ταινία. Νέες συγκινήσεις, νέος ενθουσιασμός, νέα χειροκροτήματα

Δύο ταινίες κι εδώ: Σάρκα και μαστίγιο (πρωτότυπος τίτλος: Band of angels -ασχολίαστο!), το καταπληκτικότερο θέαμα του 1957, ανώτερο του Όσα Παίρνει Ο Άνεμος. Η ιστορία του Τζέιμς Ντιν, με τον ίδιο, τον αξέχαστο Τζέιμς Ντιν, πρωταγωνιστή της ίδιας του της ζωής, η αυθεντική ιστορία του γίγαντος της τέχνης και μεγάλου επαναστάτη της ζωής. Το μελαγχολικό αγόρι, ο ανυπότακτος έφηβος, το κυνήγι της έντονης ζωής.

Φωνάζει ο κλέφτης, με τα δύο μεγάλα αστέρια, Ντίνο Ηλιόπουλο και Ρένα Βλαχοπούλου. Η σατυρική δημιουργία του κορυφαίου μας κωμωδιογράφου Δημήτρη Ψαθά, μια κωμωδία που θα χαρεί όλη η Ελλάδα

Οι τυχοδιώκτες -πολλοί αυτή τη φορά- σε τεχνικολόρ και σούπερ παναβίζιον. Υπερπαραγωγή μοναδική στα χρονικά του κινηματογράφου

Το τολμηρότερο και προκλητικότερο φιλμ του 1965 είχε τον τίτλο Go, go, go …world. Εδώ, μεταφράστηκε ως Βίτσια και σεξ ανά τον κόσμο. Έγχρωμο, σινεμασκόπ, αυστηρώς ακατάλληλον, το αποκορύφωμα του σεξ σε ένα όργιο μεθυστικών απολαύσεων

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει αυτή η αναγγελία για την επίσημη βραδινή προβολή της ταινίας Γάμος αλά Ελληνικά στον κινηματογράφο Ορφέα (νυν Θέατρο Χατζηχρήστου). Διαβάζουμε: Θα παρίστανται οι ευτυχείς μελλόνυμφοι Ξένια Καλογεροπούλου και Γιώργος Κωνσταντίνου, οι οποίοι θα μοιράζουν ιδιοχείρως αναμνηστικές μπομπονιέρες. Την ταινία θα τιμήσουν με την παρουσία τους στις 22.30, ο βασιλεύς Κωνσταντίνος και η βασίλισσα Άννα-Μαρία. Παρακαλούνται άπαντες όπως προσέλθωσιν το βραδύτερον μέχρι της 22.15.  Όσες ταινίες κι αν δείτε, αυτή θα παραμείνει η ωραιότερη δημιουργία του ελληνικού κινηματογράφου.

Κλείνουμε με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στη Σωφερίνα. Το πρώτο της φιλμ σε σινεμασκόπ, η πιο κεφάτη κωμωδία της χρονιάς. 

Το διαδίκτυο κρύβει μια παγκόσμια δύναμη που μπορεί η Τέχνη να ξεκλειδώσει και ήδη ξεκλειδώνει μέσα από διαδικτυακές εκθέσεις. Η διαδικτυακή έκθεση “The Pandemic of ARTvirus” στην ιστοσελίδα www.art-profiles.net  αποδεικνύει, με αφορμή τις δύσκολες μέρες που περνά η ανθρωπότητα, ότι μια πανδημία μπορεί να έχει και θετικό πρόσημο, όταν πρόκειται για τον ιό της Τέχνης, που μπορεί να αποδώσει τη σημερινή πραγματικότητα, απεικονίζοντάς τη μέσα από τη διαφορετική ματιά των εικαστικών δημιουργών.

Η πολιτιστική ιστοσελίδα  www.art-profiles.net αποτελεί το δημιούργημα του εκπαιδευτικού Δημήτρη Λαζάρου, που στο πρόσφατο παρελθόν έχει οργανώσει και συνεχίζει να οργανώνει πολλές επιτυχημένες εικαστικές θεματικές εκθέσεις.

Στον τομέα WebExhibitions της ιστοσελίδας υπάρχουν τα ακόλουθα photo albums με τα ακόλουθα εννοιoλογικά πλαίσια, όπου εκτίθενται ήδη έργα 80 τουλάχιστον σύγχρονων εικαστικών, ενώ συνεχίζονται να προσθέτονται νέες συμμετοχές και νέα έργα:

ARTvirusHEALTH: Το έργα αναφέρονται στην εποχή που διανύουμε, όπου η Υγεία μας δοκιμάζεται από ιούς γρίπης, με αποτέλεσμα ακόμη και τον εγκλεισμό μας, προκειμένου να προστατευτούμε και να προστατεύσουμε τους άλλους.

ARTvirusEARTH: Η γη και η φύση μάς κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, και φυσικά η πανδημία των ανθρώπινων παρεμβάσεων που την καταστρέφουν με πιο αργούς ή πιο γοργούς ρυθμούς είναι πλέον ορατή. Η ρεαλιστική ή “διαφορετική” εικαστική ματιά σχετικά με το παραπάνω θέμα μέσα από το έργα που προτείνονται, σίγουρα παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

ARTvirusHUMANITY: Ήδη το χαμόγελο στην καθημερινότητα σβήνει και η κατάθλιψη και οι κρίσεις στις ανθρώπινες σχέσεις είναι συχνό φαινόμενο. Οικονομική κρίση, καταστροφή του περιβάλλοντος, ιοί, σύγχρονα φαινόμενα που τα social media ανέδειξαν ακόμη περισσότερο, ενώ προϋπήρχαν, όπως bullying, παιδεραστία, ενδοοικογενειακή βία, εξάρτηση από… (κενά που συμπληρώνται από τα ίδια τα έργα των εικαστικών), κρίση ακόμη και στις ερωτικές σχέσεις. Η ιδιαίτερη εικαστική ματιά των σύγχρονων δημιουργών μπορεί να τα καταδείξει, να αφυπνίσει ή και να αποδώσει ή να αποζητήσει αυτή την αισιόδοξη μελλοντική εικόνα που όλοι φανταζόμαστε, γιατί είναι δύσκολο να υπάρξει στην πραγματικότητα και μάλιστα στο άμεσο μέλλον.

Υπάρχει η δυνατότητα τέλος, για συμμετοχή εικαστικών με ART videos στην ενότητα ARTvirus#VIDEOS.

Η συμμετοχή στην έκθεση είναι δωρεάν.

Οι εκαστικοί, όχι μόνο από την Ελλάδα, που θέλουν να συμμετέχουν, μπορούν να επικοινωνήσουν μέσω του mail, dimitriolazarou@gmail.com

Τα λουλούδια της Πασχαλιάς  έχουν συνδέσει το όνομά τους  με το γεγονός ότι  ανθίζουν μια φορά το χρόνο, για είκοσι έως τριάντα μέρες, κοντά στο Πάσχα. Θεωρείται προάγγελος της άνοιξης. Με την εποχή της άνθισής της σηματοδοτεί το αν η άνοιξη θα έρθει νωρίς ή αργά. Είναι ένα ξεχωριστό φυτό που χρειάζεται υπομονή για να περιμένουμε να ανθίσει. Την άνθισή του συνοδεύει ένας  μύθος  που το κάνει ακόμα πιο ιδιαίτερο κι έχει σχέση με την Ανάσταση του Ιησού.

Η πασχαλιά λέγεται πως ήταν το δένδρο που πρόσφερε τη δροσιά και τον ίσκιο του στην Παναγία και τον Ιωσήφ, όταν εκείνοι όδευαν προς την Αίγυπτο στην προσπάθεια τους  να σώσουν τον μικρό Χριστό από τη δολοφονική μανία του Ηρώδη. Τότε η Παναγία το ευλόγησε να είναι πάντα φορτωμένο με πανέμορφα, ευωδιαστά άνθη. Σύμφωνα με το μύθο όμως το όνομα του το πήρε λίγα χρόνια αργότερα, όταν οι Ιουδαίοι σταύρωσαν το Χριστό. Είχε φυτρώσει κοντά στο Γολγοθά και βλέποντας τον Κύριο να σταυρώνεται μαράθηκε, από τον καημό του. Όταν τρεις μέρες μετά ο Ιησούς αναστήθηκε, το δεντράκι ζωντάνεψε για να πάρει κι αυτό μέρος στη μεγάλη χαρά της Ανάστασης.

Οι πασχαλιές είναι επίσης γνωστές από την αρχαιότητα. Σύμφωνα με τη μυθολογία, κάποτε στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε μια πανέμορφη Νύμφη, η Σειρήνα. Για να γλυτώσει από το θεό Πάνα ο οποίος την κυνηγούσε γιατί την ερωτεύτηκε, μεταμόρφωσε τον εαυτό της σε αρωματικό θάμνο.

Τα άνθη της  προσφέρονται για την επέτειο γάμου. Τα μοβ  συμβολίζουν στη γλώσσα των λουλουδιών τα πρώτα συναισθήματα της αγάπης, ενώ τα λευκά αντιπροσωπεύουν τη νεανική αθωότητα. Επίσης χρησιμοποιείται πολύ  για το στολισμό του Επιταφίου και της Εκκλησίας τη Μεγάλη Εβδομάδα. Το δέντρο της Πασχαλιάς είναι γνωστό και με το όνομα Απρίλης και το συναντάμε περισσότερο στα χωριά.

Τα ευωδιαστά άνθη της είναι το στολίδι της φύσης  στον κήπο, στις αυλές ή στα βάζα του σπιτιού μας  τις ημέρες του Πάσχα που προμηνύει την άνοιξη και το χαρμόσυνο γεγονός της Ανάστασης σύμφωνα με το μύθο της πασχαλιάς.

Η «Κ» καταγράφει τη λειτουργία μιας κλινικής COVID-19 στο νοσοκομείο «Σωτηρία».

Σε μια πευκόφυτη γωνιά του νοσοκομείου «Σωτηρία», στο Κέντρο Αναπνευστικής Ανεπάρκειας, στεγάζεται τις τελευταίες εβδομάδες μία από τις κλινικές αποκλειστικά για περιστατικά COVID-19. Το κτίριο με τα ψηλοτάβανα δωμάτια και τα φαρδιά μπαλκόνια, χτίστηκε πριν από δεκαετίες ως σανατόριο για φυματικούς. Σήμερα βρίσκονται εδώ 13 ασθενείς οι οποίοι έχουν προσβληθεί από τον νέο κορωνοϊό. Περίπου 20 γιατροί και 30 νοσηλευτές παρακολουθούν την πορεία της υγείας τους. Λειτουργούν υπό συνθήκες άτυπης, καθημερινής εφημερίας. Μια πρωτόγνωρη, απαιτητική αποστολή.

Κλήθηκαν να δομήσουν αυτή τη νέα κλινική στη δίνη της πανδημίας. Χρειάστηκε να γίνουν κτιριακές μετατροπές, να επανασχεδιαστεί το σύστημα νοσηλείας, να εκπαιδευτούν εντατικά στους κανόνες ασφαλούς χρήσης του προστατευτικού εξοπλισμού. Η «Κ» κατέγραψε τη βάρδιά τους στην «κόκκινη ζώνη».

«Όλες οι μέρες δεν είναι ίδιες. Δεν ξέρουμε το αύριο», λέει ο Κώστας Συρίγος, διευθυντής της Γ΄ Παθολογικής Κλινικής στο «Σωτηρία» και καθηγητής Παθολογίας.

«Υπήρξε ημέρα που πήραμε μόνο έναν άρρωστο και άλλη που έγινε εισαγωγή τεσσάρων. Υπήρξε βράδυ που κύλησε ήσυχα και άλλο που χρειάστηκε να κάνουμε διασωληνώσεις και τραχειοστομίες».

Αλλαγή σκυτάλης

Στην «πράσινη ζώνη», σε έναν πρώην θάλαμο ασθενών που μετατράπηκε σε γραφείο γιατρών για να χωράει αρκετά άτομα τηρώντας αποστάσεις ασφαλείας, πραγματοποιείται μετά τις 8.30 η πρωινή σύσκεψη. Την αποκαλούν «καθιστή επίσκεψη». Συζητούν μέσα σε μία ώρα για ό,τι συνέβη τη νύχτα, για τις ζωτικές ενδείξεις των νοσηλευόμενων, τις εξετάσεις που τους έκαναν και σημειώνουν σε έναν πίνακα τις εκκρεμότητες.

«Μπορεί το προηγούμενο βράδυ κάποιος ασθενής να ήθελε να φύγει, να μην πίστευε το αποτέλεσμα της εξέτασης και να ζητούσε να ελεγχθεί ξανά. Το “γιατί σε μένα”, ή οι ενοχές είναι μέρος της διαδικασίας. Πρέπει να τα διαχειριστείς, να συζητήσεις και να τους πείσεις. Είναι σχέση εμπιστοσύνης», λέει ο κ. Συρίγος.

Ο καθηγητής Παθολογίας Γιώργος Στεργίου έχει αναλάβει την αποδελτίωση της καθημερινής βιβλιογραφίας ανά ειδικότητα και μοιράζει όλες τις κλινικά χρήσιμες πληροφορίες από νέες μελέτες σε μια κλειστή διαδικτυακή ομάδα που έχουν φτιάξει τα μέλη της κλινικής. Ο COVID-19 είναι ένας νέος εχθρός και συχνά προκύπτουν καινούργια στοιχεία για τα θεραπευτικά πρωτόκολλα αντιμετώπισής του.

«Έχω δει ασθενή ο οποίος φαινόταν σε σταθερή κατάσταση, αλλά τα αέρια αίματος έδειξαν ότι ήταν προς διασωλήνωση», λέει ο ειδικευόμενος γιατρός Γιάννης Τρόντζας. «Βλέπεις κάποιον που δεν είναι ταχυπνοϊκός, δεν έχει δύσπνοια και μπορεί οι εξετάσεις να δείξουν ότι είναι χειρότερα. Αντιμετωπίζουμε κάτι νέο. Δεν δίνει τα σημάδια που γνωρίζεις από την εμπειρία και τη μελέτη σου. Δεν είναι η κλασική εικόνα ενός αναπνευστικού αρρώστου, σε ξεγελάει πάρα πολύ».

Η προετοιμασία

Υπό την επίβλεψη εποπτών το προσωπικό που θα εισέλθει στην «κόκκινη ζώνη» φοράει ποδονάρια, σκούφους, ολόσωμη στολή, μάσκα, γάντια και γυαλιά. Προβλέπεται να παραμείνουν έτσι ντυμένοι, «σαν αστροναύτες» όπως λένε, έως και τέσσερις ώρες μέσα στη μολυσματική περιοχή της κλινικής.

H συνέχεια στο https://www.kathimerini.gr/1073487/interactive/epikairothta/ereynes/vardia-sthn-kokkinh-zwnh

Διαβάστε επίσης:

• Ελπίδες για θεραπεία του κορωνοϊού από φάρμακο γνωστό… Ένα συνηθισμένο φάρμακο, η χλωροκίνη, που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της ελονοσίας, παρουσιάζει ενδείξεις αποτελεσματικότητας απέναντι στον Covid-19, δήλωσε σήμερα…
• Πώς το αίμα από επιζώντες από κορωνοϊό μπορεί να σώσει… Ερευνητές από τη Νέα Υόρκη ελπίζουν ότι πλάσμα πλούσιο σε αντισώματα, μπορεί να μειώσει τον αριθμό τους ασθενών που θα…
• Koρωνοϊός: «Δεν φοβόμαστε – Προστατευόμαστε» Οδηγίες και βασικές συμβουλές
• Κοροναϊός στην Ελλάδα: Η επίσημη ενημέρωση για τα… Τα τελευταία δεδομένα για τα κρούσματα κοροναϊού στην Ελλάδα, παρουσίασε ο επικεφαλής της επιτροπής λοιμωξιολόγων Σωτήρης Τσιόδρας. Τα επιβεβαιωμένα κρούσματα…
• Κορωνοϊός στο σπίτι -Τι κάνουμε: οδηγίες από τον… Στην περίπτωση που εμφανιστούν συμπτώματα του Covid-19 Θα πρέπει να παραμείνετε στο σπίτι, αν είστε: Άτομα με επιβεβαιωμένη ή ύποπτη…

Η Σόφη Δελούδη, για μία ακόμη χρονιά, δίνει τη δική της πρωτοποριακή και ιδιαίτερη ερμηνεία για τη θηλυκότητα, μέσα από τη νέα της συλλογή για το καλοκαίρι του 2020. Συνεπής στις αξίες της, με κυρίαρχη την κομψότητα, καταφέρνει να επαναδιατυπώσει απλές, βασικές αρχές αισθητικής. Η Σόφη Δελούδη αγαπά τη γυναίκα, σέβεται το σώμα της, εξυψώνει την προσωπικότητά της και σχεδιάζει πάντα με πυξίδα την προσοχή στη λεπτομέρεια και την ποιότητα. Καθετί που τιμά στη ζωή της, φροντίζει να αντανακλάται και στις δημιουργίες της.

Με αφοσίωση και επιμονή, λοιπόν, στην υψηλή αισθητική, η Σόφη Δελούδη, επιλέγει απαλές γραμμές και πειραματίζεται με νέα  υφάσματα προκειμένου να ανταποκριθεί με ακρίβεια στις απαιτήσεις κάθε μιας διαφορετικής σύλληψης και τελικής πρότασης.

Η σειρά “Ibiscus” με ιδιαίτερα  φλοράλ prints απευθύνεται στη ρομαντική γυναίκα που αγαπά τα έντονα χρώματα και τα ντελικάτα μοτίβα.

Η σειρά “Woodstock Festival”, όπως μαρτυρά και ο τίτλος, συνδέεται με το παρελθόν μέσα από τη φιλοσοφία μιας νοσταλγικής ατμόσφαιρας, με μία απολύτως ανανεωμένη και σύγχρονη ερμηνεία. Stretched velvet και πικέ υφές, συνεισφέρουν σε μια έντονα συναισθηματική προσέγγιση που αφήνει έντονο αποτύπωμα φέτος.

Η σειρά “Passion Fruit” ξεχωρίζει λόγω της απαλότητας των υφασμάτων. Οι γραμμές και τα σχέδια αναδεικνύουν τη θηλυκότητα καθώς ακολουθούν τις φυσικές γραμμές του σώματος. Μέσα από μία ξεχωριστή χρωματική παλέτα τα μαγιό της Σόφης Δελούδη, υπογραμμίζουν τη δυναμική ευαισθησία που μία γυναίκα επιλέγει να δείξει. Ή και όχι.

Η σειρά “Polaroid”, με μία λέξη που παραπέμπει στη δεκαετία του ’80, παρουσιάζει μία εξαιρετικά σύγχρονη, αυθεντική εκδοχή του κλασικού ασπρόμαυρου  ριγέ. Τα γεωμετρικά μοτίβα αποποιούνται, με έναν τρόπο, την αυστηρή λιτότητα προηγούμενων κολεξιόν λόγω της έντονης θηλυκότητας των σχεδίων που αποτυπώνεται στις περίτεχνες λεπτομέρειες των ντεκολτέ.

Τέλος, η σειρά “Monochrome”, επαναπροσδιορίζει για ακόμα μία σεζόν την παράδοση της αισθητικής της Σόφης Δελούδη.  Απλές και κομψές δημιουργίες με χαρακτηριστικά μικρά αξεσουάρ εναρμονισμένα με το οπτικό αποτέλεσμα, ενσαρκώνουν τη μινιμαλιστική μαεστρία της δημιουργού.

Summerwear

Μεγαλείο απλότητας, με μια βαθιά φινέτσα που καθορίζεται από την κομψότητα των γραμμών και η χαρακτηριστική αισθητική της σχεδιάστριας συνδυάζονται αρμονικά σε δημιουργίες που ξεπερνούν το συμβατικό beachwear.

Η κομψότητα ορίζεται από τη σχεδιαστική πρωτοτυπία με μία ιδιαίτερη χάρη που απεικονίζεται μαγευτικά σε ρούχα τα οποία συνδυάζονται με μαγιό κάθε στυλ αλλά και για περίσταση κάθε ύφους. Τα ουδέτερα χρώματα αφήνουν ανοιχτό τον ορίζοντα των συνδυασμών. Κλασσικό λευκό, γαλάζιο, γκρι και μαύρο αποτελούν την παλέτα για δημιουργίες που κολακεύουν τη σιλουέτα, ξεχωρίζουν για τις απαλές και ενδιαφέρουσες γραμμές και τις εκλεπτυσμένες λεπτομέρειες που συμπληρώνουν μοναδικά, αυθεντικά κομμάτια με προσωπικότητα.

Δείτε τη συλλογή:

Σε άρθρο γνώμης στη γαλλική επιθεώρηση Le Point, ο Λεβί, ένας από τους διασημότερους διανοούμενους της Ευρώπης, μας καλεί να αντλήσουμε βασικά διδάγματα από δύο ανάλογες πανδημίες, που σάρωσαν την υφήλιο τις δεκαετίες του 1950 και 1960 με εκατομμύρια θυμάτων και ανάλογες σκηνές χωρίς, τότε, να επιβληθούν δρακόντεια περιοριστικά μέτρα.

Ακολουθεί το άρθρο του μεταφρασμένο:

Επιμέλεια μετάφρασης Τρύφωνας Καϊσερλίδης

«Δύο πανδημίες, το 1957 και το 1968, συγκρίσιμες στο μέγεθος τουλάχιστον με την Covid19, που προκαλεί ο νέος κορωνοϊός, έχουν διαγραφεί από τη μνήμη. Και τώρα ξανατροφοδοτούν τις στήλες. Τι μαθήματα μπορεί να αντλήσει κανείς;
Καλοκαίρι 1968. Ένας άγνωστος ιός σαρώνει την υφήλιο. Ξεκίνησε από την Κίνα για να προκαλέσει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο νεκρούς, εκ των οποίων 50.000 στις ΗΠΑ και τουλάχιστον 30.000 στη Γαλλία. Από τον ιό θα μολυνθεί κι ένας αρχηγός κράτους, ο (Δυτικογερμανός) Βίλι Μπραντ. Ελλείψει μασκών σιδηροδρομικοί υπάλληλοι τραβούν χειρόφρενο. Εμβολιασμοί γίνονταν εντατικά στα «πεζοδρόμια», αφηγούνται γιατροί, που ζουν μέχρι σήμερα. Τα θύματα πέθαιναν με «κυανωμένα χείλη» από πνευμονική αιμορραγία ή ασφυξία. Και το κακό εξαπλωνόταν τόσο γρήγορα που δεν υπήρχε χρόνος για να απομακρυνθούν τα πτώματα, που συσσωρεύονταν στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Ας είναι ειλικρινείς όσοι είχαν βιώσει αυτήν την πανδημία: Με εξαίρεση τους νοσηλευτές, δεν έχουν κρατήσει καμία ανάμνηση απ’ αυτή. Κι οι ζαλισμένοι με τον κορωνοϊό νεότεροι να σκεφτούν ότι ουδεμία αναφορά γίνεται στα κανάλια γι’ αυτή την πανδημία, που είχε βαφτιστεί «γρίπη του Χονγκ Κόνγκ». Κι οι αρχειοθέτες ας το ελέγξουν: ο Τύπος της εποχής μιλούσε επί 18 μήνες γι’ αυτό το θέμα, αλλά χωρίς να θίξει το ενδεχόμενο περιοριστικών μέτρων και χωρίς να φανταστεί κανείς να βάλει τη ζωή στον πάγο.

1957-1958. Άλλη ανάμνηση. Η επιδημία, που εκείνη τη φορά είχε βαπτιστεί «ασιατική γρίπη», ξεκίνησε από τις επαρχίες Γκουϊζού και Γιουνάν, δηλαδή και πάλι από την Κίνα. Πέρασε από το Ιράν, την Ιταλία, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ. Και δεν χρειάστηκε πάνω από έξι μήνες για να κάνει το γύρο του κόσμου. Δύο εκατομμύρια νεκροί συνολικά, ιδιαιτέρως δε διαβητικοί και καρδιοπαθείς. 100.000 στις ΗΠΑ, μεταξύ 25.000 και 100.000 στη Γαλλία. Σκηνές τρόμου σε πενιχρά εξοπλισμένα, «γονατισμένα» νοσοκομεία. Όμως, παρά τη φρίκη, παρά το πένθος, παρά τη συζήτηση στο Συμβούλιο του Παρισιού, όπου σχεδίαζαν, χωρίς τελικά να καταλήξουν, στο κλείσιμο ορισμένων σχολείων, δεν ελήφθησαν ούτε τότε περιοριστικά μέτρα. Το θέμα απασχολούσε τις εφημερίδες, χωρίς να επισκιάζει όμως τον πόλεμο της Αλγερίας, ούτε την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης ούτε την επιστροφή του Ντε Γκολ στην εξουσία. Και ένα πολύ περίεργο φαινόμενο μ’ αυτή την πανδημία ήταν ότι και αυτή διαγράφηκε από τη μνήμη μας.

Αυτά τα δύο προηγούμενα, με την ανησυχητική ομοιότητα με την παρούσα κατάσταση, μας υπενθυμίζουν κάτι προφανές: το θέαμα κυριαρχεί. Κι ένα γεγονός δεν είναι «ιστορικό», δεν «αλλάζει τον κόσμο» και δεν διαχωρίζει το «πριν» από το «μετά» παρά μόνον στο βαθμό που θα το αποφασίσουν τα ΜΜΕ μέσα στην αυτοεκπληρούμενη μέθη τους.

Αλλά θα αντλήσουμε, πάνω απ’ όλα, δύο συμπεράσματα.

Το πρώτο είναι ότι ο πλανήτης έχει προοδεύσει. Θεωρεί ανυπόφορες τις εκατόμβες θυμάτων, που εμφανίστηκαν χθες στη φυσική τάξη πραγμάτων. Η ανησυχία για τη Δημόσια Υγεία έχει γίνει κυρίαρχη αποστολή για τα κράτη στον ίδιο βαθμό με την ασφάλεια ή τα ζητήματα ειρήνης και πολέμου μεταξύ εθνών. Κινητοποιούνται τεράστιοι πόροι, όπως και στην περίπτωση του AIDS – το οποίο παρεμπιπτόντως προκάλεσε συνολικά 25 εκατομμύρια θανάτους – για την ανάπτυξη φαρμάκων και εμβολίων. Κι η ανθρωπότητα, ως ένας άνθρωπος, προτάσσει τη ζωή από την οικονομία. Αυτό είναι θαυμάσιο.

Αλλά, από την άλλη πλευρά, το παρατραβάμε λίγο με το θέμα της «άνευ προηγουμένου πανδημίας». Απατώμεθα όταν μας λένε ότι μ’ αυτήν την Covid-19 αντιμετωπίζουμε «τη χειρότερη υγειονομική καταστροφή εδώ και έναν αιώνα». Εκτός και υπάρξει κάποια επιτάχυνση [στην εξάπλωσή της επιδημίας], που δεν αναμένουν προς το παρόν οι ειδικοί, απέχουμε ακόμη πόρρω, σε μια χώρα όπως η Γαλλία, από τα νούμερα του 1958 και του 1968. Και το έτερο συμπέρασμα είναι – κι αυτή η παρατήρηση είναι λιγότερο ευχάριστη – ότι υπάρχει κάποια υπεραντίδραση και πανικός στη στάση μας σήμερα.
Σχετίζεται λοιπόν μ’ αυτό;
Η συνέχεια στο www.iefimerida.gr/stories/mpernar-anri-lebi-gia-karantina-koronoioy

21 Απριλίου 1967. Το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών τίθεται σε εφαρμογή και η Δημοκρατία στην Ελλάδα καταλύεται. Το μαύρο δικτατορικό καθεστώς καταλαμβάνει την εξουσία για επτά χρόνια, οδηγώντας στη νύχτα του Πολυτεχνείο και αργότερα στην καταστροφική εισβολή στην Κύπρο.

«Λόγω της δημιουργηθείσης εκρύθμου καταστάσεως, από του μεσονυκτίου ο Στρατός ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας. Εντός ολίγου θα μεταδοθεί διάγγελμα του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων». Αυτή ήταν η πρώτη πληροφορία που έφτανε στα αυτιά των ακροατών του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) στις 06:30 περίπου το πρωί της Παρασκευής της 21^ηςΑπριλίου 1967, για όσα συνέβαιναν στην πρωτεύουσα αλλά και σε όλη τη χώρα. Οι περισσότεροι είχαν ξυπνήσει λίγες ώρες νωρίτερα από έναν ασυνήθιστο και διαπεραστικό θόρυβο. Ήταν το κροτάλισμα από τις ερπύστριες των αρμάτων μάχης που περνούσαν μπροστά από τα σπίτια τους κατευθυνόμενα προς συγκεκριμένα σημεία της πόλης. Η πρώτη αντίδραση των περισσοτέρων ήταν να ανοίξουν τα ραδιόφωνά τους για να πληροφορηθούν τι είχε συμβεί, μια κίνηση όμως που περισσότερες απορίες δημιούργησε πάρα έλυσε. Καμία είδηση, καμία πληροφορία. Μόνο εθνικά εμβατήρια που διαδέχονταν το ένα το άλλο: «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», «Περνάει ο Στρατός» κοκ. Επόμενη αντίδραση, το τηλέφωνο. Ίσως κάποιος συγγενής ή κάποιος φίλος να γνώριζε κάτι παραπάνω. Οι τηλεφωνικές γραμμές όμως είχαν αρχίσει να κόβονται από νωρίς. Κάποια στιγμή λοιπόν γύρω στις 6:30, το πρώτο εκείνο διάγγελμα καθιστούσε σαφές ότι δεν επρόκειτο ούτε για κάποια στρατιωτική άσκηση, ούτε για τίποτα τέτοιο, η πραγματικότητα ήταν ότι η δημοκρατία είχε καταλυθεί και ότι τη διακυβέρνηση της χώρας είχε αναλάβει ο στρατός.

Ένα δεύτερο ραδιοφωνικό διάγγελμα ενημέρωνε τον ελληνικό λαό για την επιβολή γενικής απαγόρευσης της κυκλοφορίας καθώς και για την αναστολή μιας μακράς σειράς άρθρων του Συντάγματος, τα άρθρα 5, 6, 8, 10, 11, 12, 14, 18, 20, 95 και 97 «λόγω της εκδήλου απειλής κατά της δημοσίας τάξεως και ασφαλείας της χώρας εξ εσωτερικών κινδύνων». Οι κεντρικοί δρόμοι είναι κλειστοί, η Βουλή και άλλα κτίρια υπουργείων και υπηρεσιών είναι περικυκλωμένα από άρματα μάχης. Οι αγουροξυπνημένοι Έλληνες άκουγαν τα πρώτα «Αποφασίζομεν και Διατάζομεν» των δικτατόρων, που ήταν η απαγόρευση των συγκεντρώσεων άνω των τριών ατόμων. Με συντακτική πράξη κατά τη διάρκεια της ημέρας ανεστάλησαν οι διατάξεις του Συντάγματος και ματαιώθηκαν οι εκλογές της 28ης Μαΐου 1967

Λίγο αργότερα μία- μία όλο και περισσότερες λεπτομέρειες θα έβγαιναν στο φως, για τις πρώτες εκείνες ώρες. Υπαίτιοι και επικεφαλής του πραξικοπήματος ήταν τρεις επίορκοι αξιωματικοί του Στρατού: οι Συνταγματάρχες Γεώργιος Παπαδόπουλος, Νικόλαος Μακαρέζος και ο Ταξίαρχος Στυλιανός Παττακός. Αυτοί και οι έμπιστοί τους, έχοντας από καιρό αποκτήσει τον έλεγχο σημαντικών μονάδων της Αττικής κατάφεραν να συλλάβουν μία χώρα κυριολεκτικά κοιμώμενη.

 Εκτός από τον ελληνικό λαό, αιφνιδιασμένοι από τις εξελίξεις φαίνεται να ήταν και οι Αμερικανοί, που δεν περίμεναν την κίνηση του Παπαδόπουλου. Χαρακτηριστικό είναι πως μόνο δύο πρωινές εφημερίδες πρόλαβαν να περιλάβουν στην ύλη τους την εκδήλωση του πραξικοπήματος. Η «Καθημερινή» στην πρώτη της σελίδα είχε ένα μονόστηλο με τίτλο «Την 2αν πρωινήν εξερράγη στρατιωτικόν κίνημα. Συνελήφθησαν πολιτικοί άνδρες», ενώ η «Αυγή» πάνω από τον τίτλο της έγραφε: «Συνελήφθησαν από στρατιωτικούς οι Μ. Γλέζος, Λ. Κύρκος, Α. Παπανδρέου. Ασυνήθιστες κινήσεις στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων».

Την ίδια μέρα άρχισαν και οι συλλήψεις απλών πολιτών, ενώ είχαμε και τα πρώτα θύματα. Τα όργανα της Χούντας δολοφονούν στον Ιππόδρομο, που είχε μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, το στέλεχος της ΕΔΑ Παναγιώτη Ελή, ενώ ένας στρατιώτης πυροβολεί τη νεαρή Αθηναία Μαρία Καλαυρά, γιατί δεν υπάκουσε στις διαταγές του. Δέκα ημέρες αργότερα, η Χούντα ανακοίνωσε ότι οι συλληφθέντες ανέρχονταν σε 6509 άτομα, στη συντριπτική τους πλειονότητα αριστερών πεποιθήσεων.

Η Ελλάδα από την 21η Απριλίου 1967 μπήκε στο «γύψο», κατά την έκφραση του Παπαδόπουλου, για 7 χρόνια, 3 μήνες και 3 μέρες. Η Δικτατορία κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος στις 23 Ιουλίου 1974, μετά το εγκληματικό πραξικόπημα στην Κύπρο και την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο. Η κατάργηση των στοιχειωδών ελευθεριών, οι φυλακές, οι εξορίες και τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες των αντιπάλων του καθεστώτος, ο πνευματικός και πολιτιστικός μεσαίωνας, αλλά και η Κυπριακή τραγωδία, καταγράφουν τη Χούντα των Συνταγματαρχών ως μία από τις μελανότερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

Πηγή 1: protothema.gr

Πηγή 2: tovima.gr

Έγινε γνωστή ως το πρώτο Αμερικάνικο φωτομοντέλο το 1964 σε ηλικία 17 χρονών και διάσημη σε όλο τον κόσμο το 1978 με ένα πόστερ στο οποίο φορούσε ένα μικροσκοπικό ροζ μπικίνι! Η Cheryl Tiegs βρίσκεται ξανά στην επικαιρότητα λόγω του Peter Beard, που βρέθηκε νεκρός ύστερα από τρεις εβδομάδες εξαφάνισης. Υπήρξε η δεύτερη σύζυγός του για τρία χρόνια.

Ας θυμηθούμε τη ζωή και την καριέρα της Cheryl Tiegs

Γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1947 στο Breckenridge της Μινεσότα. Μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον μικροαστικό. Ο πατέρας της ήταν εργολάβος κηδειών. Όπως έχει πει σε συνέντευξή της: Δεν πεινούσαμε, δεν είμαστε όμως και πλούσιοι. Δεν είχα διαμάντια και γούνες, αν και πολύ το επιθυμούσα εκείνη την εποχή.  Η καριέρα της σαν μανεκέν, ξεκίνησε όταν ήταν ακόμη στο γυμνάσιο. Χωρίς να είναι ιδιαίτερα όμορφη, μάλλον αδέξια και ντροπαλή, ξεχώριζε γιατί ήταν πιο ψηλή από τις συμμαθήτριές της.

Στο Πανεπιστήμιο η Cheryl δεν φαίνεται να έχει συγκεκριμένους στόχους σχετικά με την καριέρα που θα ακολουθούσε. Έτσι, μετά από δύο χρόνια σπουδών, εγκατέλειψε το Πανεπιστήμιο για να γίνει φωτομοντέλο. Ποτέ δεν μετάνιωσε που δεν πήρε πτυχίο, κάτι που δεν θεωρούσε ιδιαίτερα σημαντικό προσόν. Τα πρώτα χρόνια δούλευε πολύ στο Λος Άντζελες και έπαιρνε πέντε δολάρια την ώρα. Ήξερε ότι για να φτάσει στην κορυφή, έπρεπε να βάλει γερές βάσεις και να αποδείξει την αξία της. Όταν κατάφερε να ξεχωρίσει, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και κέρδιζε 3.000 δολάρια την εβδομάδα. Και ήταν μόλις 19 χρονών!

Όλα τα περιοδικά μόδας -και όχι μόνο- την πολιορκούν και κάνει το ένα εξώφυλλο μετά το άλλο. Seventeen, Elle, Vogue, Harper’s Bazaar, People, Time, Glamour την έχουν εξώφυλλο συχνά και γίνονται ανάρπαστα. Το 1970 παντρεύεται τον πρώτο της σύζυγο, Stan Dragoti (υπεύθυνος διαφήμισης και παραγωγός ταινιών) που προσπαθεί να την βάλει στο σινεμά, να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού. Όταν άρχισε ο δεσμός τους, εκείνος δεν είχε καθόλου πρόθεση να παντρευτεί. Ύστερα από δύο χρόνια δεσμό, κι αφού είχαν χωρίσει δύο φορές, η Cheryl του έστειλε τελεσίγραφο και έφυγε για την Ευρώπη. Τότε ήταν που της πρότεινε να παντρευτούν, μην αντέχοντας στην ιδέα ότι θα την χάσει.

Το 1978 ήρθε η πρόταση για πόστερ με μαγιό. Δύο χρόνια πριν, το 1976, η Farrah Fawcett ως “Άγγελος του Τσάρλι” είχε κάνει πάταγο με 20 εκατομμύρια πωλήσεις, με το πόστερ στο οποίο φορούσε κόκκινο ολόσωμο μαγιό. Η Cheryl φωτογραφήθηκε με ροζ μπικίνι ενώ για να εξαργυρώσει την επιτυχία, ακολούθησε αμέσως μετά το διχτυωτό ολόσωμο άσπρο μαγιό που αποκάλυπτε τα στήθη της.

Τότε ήταν που ο σύζυγός της αποφάσισε να την κάνει σταρ του σινεμά. Για να την δει το κοινό “διαφορετικά”, άρχισε να καθοδηγεί την καριέρα της και να δίνει συνεντεύξεις που έλεγε πώς ήταν όταν την γνώρισε και τι ενδιαφέροντα είχε: “Όταν την πρωτογνώρισα στη Νέα Υόρκη, ήταν ήδη πολύ επιτυχημένη και περιζήτητη. Όμως ήταν ικανή να περνάει βράδια ολόκληρα στο σπίτι, γράφοντας γράμματα σε στρατιώτες που τους ήξερε από το γυμνάσιο. Ακόμα και το 90% των γραμμάτων που παίρνει από τους θαυμαστές της, είναι από κολεγιόπαιδα. Η Cheryl είναι συγκροτημένη και ισορροπημένη γυναίκα. Αγαπάει το διάβασμα και το αγαπημένο της βιβλίο είναι η “Ανθρώπινη Δουλεία”. Είναι όμως και πεισματάρα και καταφέρνει πάντα αυτό που θέλει”.

Και η Cheryl όμως, δεν έμεινε χωρίς να προωθεί τον εαυτό της: Ποτέ δεν επιθυμούσα να ακολουθήσω αποκλειστικά το επάγγελμα της ηθοποιού. Δεν θα ήθελα να γυρίζω παραπάνω από μία ταινία το χρόνο. Υπήρξα επί χρόνια φωτομοντέλο και τώρα θέλω να κάνω κάτι διαφορετικό. Οι διαφημίσεις που γύρισα για την τηλεόραση, μου έδωσαν κάποια πείρα, αλλά σκοπεύω να πάρω μαθήματα ορθοφωνίας και υποκριτικής για να είμαι προετοιμασμένη. Έχω πολλές προτάσεις και διαβάζω όλα τα σενάρια που μου στέλνουν. Μέχρι τώρα δεν βρήκα κάποιο να ταιριάζει στην προσωπικότητά μου. Ξέρω όμως, ότι ούτε μπορώ, ούτε θέλω να αρχίσω την καριέρα μου με ρόλο που θα απαιτεί μεγάλο δραματικό ταλέντο.

Tίποτα όμως από τα παραπάνω δεν έγινε, διότι μπαίνει στη ζωή της ο Peter Beard. Αρχίζει ένα θυελλώδη ειδύλλιο μαζί του, χωρίζει από τον σύζυγό της το 1979, μετά από εννιά χρόνια γάμου, παντρεύεται με τον Reter το 1981 και φεύγουν για τρία χρόνια -όσο κράτησε και ο γάμος τους- στην Αφρική. Θα μείνει μόνη της για λίγα χρόνια και το 1990 θα παντρευτεί τον νεαρό επίδοξο ηθοποιό Anthony Peck, γιο του Γκρέγκορι Πεκ. Θα αποκτήσουν ένα γιο, τον Zackary και το 1994 θα χωρίσουν. Το 1998, θα παντρευτεί τον εκπαιδευτή της γιόγκα Rod Stryker, θα αποκτήσει δίδυμα με εξωσωματική (είναι ήδη 51 ετών) και θα χωρίσουν το 2001.

Το όνειρο της κινηματογραφικής ηθοποιού δεν ολοκληρώθηκε, όμως μια σειρά από τηλεοπτικές εμφανίσεις, κάλυψαν κάπως αυτό το κενό. Eκτός από τις διαφημίσεις, έκανε γκεστ το 1985 στο Moonlighting (ελληνικός τίτλος: Αυτός, αυτή και τα μυστήρια), στο The Brown Bunny (2003), το 2012 έλαβε μέρος ως διαγωνιζόμενη στο Celebrity Apprentice (τα έσοδα από τη συμμετοχή της δόθηκαν το Ίδρυμα Farrah Fawcett), στο Just Shoot Me κ.α.

Τα τελευταία χρόνια, ασχολείται πολύ δυναμικά με τον ακτιβισμό και με φιλανθρωπίες.  Υπηρετεί στο Διοικητικό Συμβούλιο της C.O.A.C.H. για Παιδιά και Γη, είναι εκπρόσωπος της City of Hope, και πρεσβευτής του International Planned Parenthood Foundation, υποστηρίζει το Ίδρυμα Ερευνών Macula Vision, το I Am Waters και το Ίδρυμα Farrah Fawcett, ως ακτιβίστρια διερεύνησε τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη μέσω μιας αποστολής στην Αρκτική, συμμετείχε σε ένα περιβαλλοντικό πρόγραμμα της General Motors, οδηγώντας ένα όχημα κυψελών καυσίμου με υδρογόνο για τρεις μήνες για να ευαισθητοποιήσει σχετικά με τις μηδενικές εκπομπές και το 2010, εμφανίστηκε στο Living with Ed  λαμβάνοντας τον τίτλο “Green Star of the Week” από την Access Hollywood.

Το 1980 έγραψε το βιβλίο The Way to Natural Beauty για συμβουλές φυσικής ομορφιάς.

Επιλογή από τα εξώφυλλά της

Το Σεπτέμβριο του 1978, το περιοδικό Ταχυδρόμος, φιλοξένησε στο εξώφυλλο τη φωτογραφία της με το ροζ μπικίνι.

Με τον Tony Peck

Με τον γιο της Zachary Peck

H εμφάνισή της στο Moonlighting:

Τηλεοπτικές διαφημίσεις:

Φωτογραφήθηκε μέσα στα σαγόνια κροκόδειλου, ποδοπατήθηκε από απρόβλεπτους ελέφαντες, φόρεσε σανδάλια τις κρύες νύχτες της Νέας Υόρκης, έζησε δίπλα στους Francis Bacon, Karen Blixen, Mick Jagger και Andy Warhol, ενώ η απίστευτα γοητευτική ζωή του μεταφέρθηκε αβίαστα από την ξέφρενη Νέα Υόρκη στην αφρικανική σαβάνα. Ο Peter Beard έζησε συναρπαστικά, εξερευνώντας τη ζωή και η περιέργειά του αυτή, έγινε ένα εντυπωσιακό καλλιτεχνικό έργο. Ήταν ο άνθρωπος “μισός Ταρζάν-μισός Byron” και άφησε εποχή με τις φωτογραφίες του.

Γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου του 1938, ήταν Αμερικανός καλλιτέχνης, φωτογράφος,  και συγγραφέας, λάτρης της άγριας ζωής, αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη μελέτη και φωτογράφιση της αφρικάνικης ζωής, μετακομίζοντας εκεί το 1961 και δεν σταμάτησε να πηγαινοέρχεται για πολλές δεκαετίες.

Συνεργάστηκε με περιοδικά και έκανε αξέχαστα editorial μόδας στην άγρια φύση, φωτογράφισε διάσημα πρόσωπα της εποχής, ενώ παράλληλα έζησε και μία υπέροχη ζωή. Είχε δεσμό με πολλές γυναίκες, ανάμεσά τους η Μπιάνκα Τζάγκερ, η αδελφή της Τζάκι Κένεντι, η Κάντις Μπέργκεν και η πριγκίπισσα Ελισάβετ της Γιουγκοσλαβίας. Παντρεύτηκε τρεις φορές, αν και πίστευε ότι ο θεσμός του γάμου είναι κλειστοφοβικός και βιολογικά αφύσικος! Ο πρώτος του γάμος ήταν με την Mary “Minnie” Olivia Cochran Cushing (1967-1970), ο δεύτερος με το σούπερ μοντέλο Cheryl Tiegs (1981-1984) και ο τρίτος με την Nejma Khanum, κόρη ενός Αφγανού δικαστή. Παντρεύτηκαν στην Κένυα το 1986, απόκτησαν μια κόρη, την Ζάρα (γεννήθηκε το 1988),  για την οποία έγραψε το βιβλίο του Οι ιστορίες της Ζάρα.

Mε την πρώτη του σύζυγο

Δεύτερος γάμος με την Cheryl Tiegs

Υπήρξε πολύ καλός φίλος με τον Salvador Dalí, που τον αποκαλούσε «Mr Bird». Τον θεωρούσε άνθρωπο-ιδέα, ενώ ο Dali πίστευε ότι ήταν ο νεκρός αδελφός του. “Μπορεί να πιστεύουν ότι ο Dali είναι τρελός, αλλά πιστέψτε με, δεν ήταν ποτέ, ήταν απλά εμπνευσμένος” έλεγε χαρακτηριστικά.

 Με τον Andy Warhol συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 1963, σε πρεμιέρα ταινίας. Τον θεωρούσε φρικιό και τρομακτικό! Έγιναν φίλοι αργότερα, ενώ το 1971 συνεργάστηκαν και στο ημερολόγιο του Beard. Το 1978 τον φωτογράφισε για το εξώφυλλο του Interview. Ήταν ο μόνος που κατάφερε να φωτογραφίσει σημαντικά έργα σε εξέλιξη του ζωγράφου Francis Bacon, πριν εκείνος τα καταστρέψει εντελώς.

Το 1996, μαζί με την ομάδα του, δέχτηκαν επίθεση από 15 ελέφαντες στα σύνορα Κένυας και Τανζανίας. Με τους χαυλιόδοντες τους, του έσπασαν τα πλευρά και τη λεκάνη, με αποτέλεσμα μετά από δέκα ώρες εγχείρηση, να έχει επτά πλάκες τιτανίου και 28 βίδες στη θρυμματισμένη λεκάνη του.

Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε κινητικά προβλήματα και άνοια. Εξαφανίστηκε πριν από σχεδόν τρεις εβδομάδες από το σπίτι του, η αστυνομία έψαχνε καθημερινά να τον βρει και τελικά ανακαλύφτηκε το πτώμα του που ταυτοποιήθηκε από την οικογένεια του, η οποία σε δήλωσή της αναφέρει:

«Ο Peter ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος που έζησε μια εξαιρετική ζωή. Έζησε τη ζωή στο έπακρο κάθε μέρα. Το πάθος του για τη φύση ήταν ασταμάτητο, χωρίς περιορισμούς και αλλά απόλυτα αυθεντικό. Ήταν ένας ατρόμητος εξερευνητής, ασταμάτητα γενναιόδωρος, χαρισματικός και απαιτητικός. ;Oρισε τι σημαίνει να είσαι ανοιχτός: ανοιχτός σε νέες ιδέες, νέες συναντήσεις, νέους ανθρώπους, νέους τρόπους ζωής και ύπαρξης. Πάντα περίεργος ακολούθησε τα πάθη του χωρίς περιορισμούς και αντιλαμβανόταν την πραγματικότητα μέσω ενός μοναδικού φακού. Όποιος βρέθηκε στη συντροφιά του, παρασύρθηκε από τον ενθουσιασμό και την ενέργειά που είχε. Ήταν ένας πρωτοπόρος σύγχρονος καλλιτέχνης που ήταν δεκαετίες μπροστά από την εποχή του στις προσπάθειές του να ηχήσει τον συναγερμό για την περιβαλλοντική καταστροφή. Η οπτική του ευαισθητοποίηση και η στοιχειώδης κατανόηση του φυσικού περιβάλλοντος ενισχύθηκε από τη μακρά παραμονή του στην φύση μαζί με τα «άγρια ​​ελάφια» που αγαπούσε και υπερασπίστηκε. Πέθανε εκεί όπου έζησε: στη φύση». Τι επίλογος γι΄αυτή τη συναρπαστική ζωή!

Τα πιο πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν κινδυνεύουν να πεθάνουν από τον κορωνοϊό. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο ιός πιθανότατα δεν θα εξαλειφθεί από την καραντίνα μόνο, γι΄αυτό επισημαίνουν ότι όλοι μας, μπορούμε να κάνουμε περισσότερα για να μειώσουμε τον κίνδυνο να νοσήσουμε άσχημα από τον Covid-19.  Τα τελευταία στοιχεία, που δημοσιεύθηκαν την περασμένη εβδομάδα, δείχνουν ότι εννέα στις δέκα περιπτώσεις, οι άνθρωποι που πέθαναν από κορωνοϊό πλησίαζαν στο τέλος της ζωής τους και είχαν χρόνια επικείμενα νοσήματα, πνευμονικά ή άνοια.  Προκύπτει επίσης από αυτές τις στατιστικές, ότι υπάρχει ένας σημαντικός αλλά ελάχιστα γνωστός παράγοντας κινδύνου, το βάρος και η παχυσαρκία.

 Τα στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Ελέγχου και Έρευνας Εντατικής Φροντίδας (ICNARC) έδειξαν ότι τα τρία τέταρτα των ασθενών με σοβαρά περιστατικά κορωνοϊού στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Το βάρος βαθμολογείται σύμφωνα με το δείκτη μάζας σώματος (BMI) – ένας BMI κάτω των 25 θεωρείται «υγιής», ενώ οι 25 έως 29 κατηγοριοποιούνται ως «υπέρβαροι» και 30 ή παραπάνω, «παχύσαρκοι». Επίσης, μια μελέτη 4.103 ασθενών με Covid-19 από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, έδειξε ότι ενώ η ηλικία είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για σοβαρές ασθένειες, η παχυσαρκία είναι ο δεύτερος. Με περίπου τα δύο τρίτα των Βρετανών ενηλίκων να είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, ο Δρ Matt Capehorn, κλινικός διευθυντής του Ινστιτούτου Rotherham για την παχυσαρκία, ένα ειδικό κέντρο για τη διαχείριση βάρους, προτείνει να ενημερωθεί ο κόσμος για αυτές τις μελέτες και τον κίνδυνο.

Επισημαίνουν επίσης, ότι ακόμη κι αν τα περιοριστικά μέτρα στο Ηνωμένο Βασίλειο λήξουν τον επόμενο μήνα, στοιχεία από την Ιαπωνία και την Ασία δείχνουν ότι πρέπει να περιμένουμε ένα δεύτερο κύμα το φθινόπωρο. Ο Rob Andrews, αναπληρωτής καθηγητής ενδοκρινολογίας στο Πανεπιστήμιο Exeter, δήλωσε ότι μια μικρή αύξηση βάρους κατά τη διάρκεια της καραντίνας, θα έκανε περιορισμένη διαφορά. Προειδοποίησε όμως: «Θα συνιστούσαμε σε αυτά τα άτομα να μην παίρνουν περισσότερο βάρος και να κάνουν τακτική άσκηση για το μέλλον».

Το υπερβολικό βάρος καθιστά δυσκολότερη την επέκταση του διαφράγματος και των πνευμόνων, γεγονός που μειώνει την παροχή οξυγόνου σε ζωτικά όργανα. Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος ανάπτυξης για βακτήρια και μύκητες που οδηγούν σε πνευμονία. Καθώς το βάρος αυξάνεται, υπάρχει λιγότερος αερισμός των πνευμόνων και μεγαλύτερος κίνδυνος πνευμονικής νόσου – ιδίως άσθματος και αυξημένος κίνδυνος καρδιακών παθήσεων και διαβήτη. Επίσης, τα υπέρβαρα άτομα που ήδη πάσχουν από άπνοια ύπνου πρέπει να ενημερώνονται για τον κίνδυνο από τον Covid-19. Η άπνοια ύπνου σταματά την αναπνοή για σύντομα χρονικά διαστήματα, καθώς ο αεραγωγός καταρρέει προσωρινά. Αυτό προκαλείται συχνά από λίπος γύρω από την περιοχή του λαιμού. Είναι πιο συνηθισμένο σε υπέρβαρους άντρες ηλικίας άνω των 40 ετών.

Όσον αφορά τη θεραπεία, τα υπέρβαρα άτομα είναι πιο πιθανό να χρειαστούν βοήθεια στην αναπνοή με συνεχή θετική πίεση αεραγωγών ή μηχανικό αερισμό. Η σχέση μεταξύ βάρους και αυξημένου κινδύνου σοβαρής ή θανατηφόρας λοίμωξης με ιούς που μοιάζουν με γρίπη, εντοπίστηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της γρίπης των χοίρων του 2009, η οποία σκότωσε 284.000 παγκοσμίως. Οι ΗΠΑ έχουν το χειρότερο πρόβλημα παχυσαρκίας στον κόσμο, αντίθετα, η Ιαπωνία, όπου μόλις το 2% των ενηλίκων είναι παχύσαρκοι, δεν είχε θανάτους.

Ο πιο επιδραστικός ιστορικός των ιδεών, ο Ισραηλινός Γιουβάλ Νώε Χαράρι, σε ένα συναρπαστικό άρθρο του στον Guardian εξηγεί με αφορμή την παρούσα κρίση του κορωνοϊού πώς η επιστήμη, η ιατρική, απομυθοποιεί τις δοξασίες της θρησκείας για το θάνατο.

Επιμέλεια μετάφρασης: Γεωργία Αρσενίου

«Η πανδημία του κορωνοϊού θα μας κάνει να επιστρέψουμε σε πιο παραδοσιακές στάσεις απέναντι στον θάνατο ή θα ενισχύσει τις προσπάθειές μας να παρατείνουμε τη ζωή;», αναρωτιέται ο Νώε Χαράρι. Ο Ισραηλινός ιστορικός και φιλόσοφος, ο οποίος πρόσφατα αποθέωσε την Ελλάδα για τους χειρισμούς της σχετικά με την πανδημία του κορωνοϊού, γράφει ότι «ενώ παραδοσιακά ο θάνατος ήταν ειδικότητα των ιερέων και των θεολόγων με μαύρα ράσα, τώρα είναι δουλειά των ανθρώπων με τις λευκές στολές» και περιγράφει πώς σήμερα, στην κρίση του κορωνοϊού, οι κυρίαρχες θρησκείες υπάκουσαν στην επιστήμη και έκλεισαν τους χώρους λατρείας.
Το άρθρο του Γιουβάλ Νώε Χαράρι για τον θάνατο, την επιστήμη και τη θρησκεία, με αφορμή την κρίση του κορωνοϊού

Γράφει ο Χαράρι στον Guardian:

Ο σύγχρονος κόσμος έχει διαμορφωθεί από την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι μπορούν να ξεγελάσουν και να νικήσουν τον θάνατο. Αυτή ήταν μια επαναστατική νέα στάση. Κατά τη διάρκεια του μεγαλύτερου μέρους της Iστορίας, οι άνθρωποι ήταν υποταγμένοι στον θάνατο. Μέχρι τα τέλη της σύγχρονης εποχής, οι περισσότερες θρησκείες και ιδεολογίες θεωρούσαν τον θάνατο όχι μόνο ως αναπόφευκτη μοίρα μας, αλλά και ως την κύρια πηγή νοήματος στη ζωή.

Τα πιο σημαντικά γεγονότα της ανθρώπινης ύπαρξης συνέβαιναν μετά την τελευταία πνοή. Μόνο τότε θα μάθαινε κάποιος τα αληθινά μυστικά της ζωής. Μόνο τότε θα κέρδιζε κάποιος την αιώνια σωτηρία ή θα υπέφερε από την αιώνια καταδίκη. Σε έναν κόσμο χωρίς θάνατο -και επομένως χωρίς παράδεισο, κόλαση ή μετενσάρκωση- θρησκείες όπως ο Χριστιανισμός, το Ισλάμ και ο Ινδουισμός δεν θα είχαν νόημα. Κατά τη διάρκεια του μεγαλύτερου μέρους της Ιστορίας, τα καλύτερα ανθρώπινα μυαλά ήταν απασχολημένα με το να ψάχνουν να δώσουν νόημα στον θάνατο, δεν προσπαθούσαν να τον νικήσουν.

Το Έπος του Γκιλγκαμές, ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης, η Βίβλος, το Κοράνι, οι Βέδες και αμέτρητα άλλα ιερά βιβλία και μύθοι εξηγούσαν υπομονετικά στους τεθλιμμένους ανθρώπους ότι πεθαίνουμε επειδή το θέλησε ο Θεός, ή ο Κόσμος, ή η Μητέρα Φύση, και ότι είναι καλύτερο να αποδεχόμαστε αυτό το πεπρωμένο με ταπεινότητα και χάρη. Ίσως κάποια μέρα ο Θεός να καταργήσει τον θάνατο μέσω μιας μεγάλης μεταφυσικής χειρονομίας όπως η Δευτέρα Παρουσία. Όμως, η ενορχήστρωση τέτοιων κατακλυσμών ήταν σαφώς κάτι πέρα και πάνω από τους ανθρώπους.

Στη συνέχεια ήρθε η επιστημονική επανάσταση. Για τους επιστήμονες, ο θάνατος δεν είναι θέλημα θεού -είναι απλώς ένα τεχνικό πρόβλημα. Οι άνθρωποι πεθαίνουν όχι επειδή το θέλησε ο Θεός, αλλά λόγω κάποιου τεχνικού σφάλματος. Η καρδιά σταματά να αντλεί αίμα. Ο καρκίνος έχει καταστρέψει το συκώτι. Οι ιοί πολλαπλασιάζονται στους πνεύμονες. Και τι είναι υπεύθυνο για όλα αυτά τα τεχνικά προβλήματα; Άλλα τεχνικά προβλήματα. Η καρδιά σταματά να αντλεί αίμα επειδή δεν φτάνει αρκετό οξυγόνο στον καρδιακό μυ. Τα καρκινικά κύτταρα εξαπλώνονται στο ήπαρ λόγω πιθανής γενετικής μετάλλαξης. Οι ιοί εγκαταστάθηκαν στους πνεύμονές μου επειδή κάποιος φτερνίστηκε στο λεωφορείο. Τίποτα μεταφυσικό για όλα αυτά.

Και η επιστήμη πιστεύει ότι κάθε τεχνικό πρόβλημα έχει μια τεχνική λύση. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού για να ξεπεράσουμε τον θάνατο. Μερικοί επιστήμονες σε ένα εργαστήριο μπορούν να το κάνουν. Ενώ παραδοσιακά ο θάνατος ήταν ειδικότητα των ιερέων και των θεολόγων με μαύρα ράσα, τώρα είναι δουλειά των ανθρώπων με τις λευκές στολές. Εάν η καρδιά έχει πρόβλημα, μπορούμε να τη διεγείρουμε με βηματοδότη ή ακόμα και να μεταμοσχεύσουμε μια νέα καρδιά. Εάν ο καρκίνος μαίνεται, μπορούμε να τον σκοτώσουμε με ακτινοβολία. Εάν οι ιοί πολλαπλασιάζονται στους πνεύμονες, μπορούμε να τους υποτάξουμε με κάποιο νέο φάρμακο.

Είναι αλήθεια ότι προς το παρόν δεν μπορούμε να λύσουμε όλα τα τεχνικά προβλήματα. Αλλά δουλεύουμε πάνω σε αυτά. Τα καλύτερα ανθρώπινα μυαλά δεν περνούν πλέον τον χρόνο τους προσπαθώντας να δώσουν νόημα στον θάνατο. Αντ’ αυτού, είναι απασχολημένοι στο να επεκτείνουν τη ζωή. Διερευνούν τα μικροβιολογικά, φυσιολογικά και γενετικά συστήματα που είναι υπεύθυνα για τις ασθένειες και τα γηρατειά, και αναπτύσσουν νέα φάρμακα και επαναστατικές θεραπείες.

Στον αγώνα τους για παράταση της ζωής, οι άνθρωποι ήταν εξαιρετικά πετυχημένοι. Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων, το μέσο προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε από κάτω των 40 ετών στα 72 έτη σε ολόκληρο τον κόσμο και σε πάνω από 80 έτη σε ορισμένες ανεπτυγμένες χώρες. Ειδικότερα, τα παιδιά κατάφεραν να ξεφύγουν από τα «νύχια» του θανάτου. Μέχρι τον 20ό αιώνα, τουλάχιστον το 1/3 των παιδιών δεν έφτανε ποτέ στην ενηλικίωση. Οι νέοι υπέκυπταν συνήθως σε παιδικές παθήσεις όπως η δυσεντερία, η ιλαρά και η ευλογιά. Στην Αγγλία του 17ου αιώνα, περίπου 150 στα 1.000 νεογέννητα πέθαιναν κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της ζωής τους και μόνο περίπου 700 κατάφερναν να φτάσουν στην ηλικία των 15 ετών. Σήμερα, μόνο 5 στα 1.000 παιδιά στην Αγγλία πεθαίνουν κατά το πρώτο έτος της ζωής τους και 993 γιορτάζουν τα 15α γενέθλιά τους. Σε ολόκληρο τον κόσμο η παιδική θνησιμότητα είναι κάτω από 5%.

Οι άνθρωποι ήμασταν τόσο πετυχημένοι στην προσπάθειά μας να διαφυλάξουμε και να παρατείνουμε τη ζωή, που η κοσμοθεωρία μας άλλαξε με βαθύ τρόπο. Ενώ οι παραδοσιακές θρησκείες θεώρησαν τη μετά θάνατον ζωή ως την κύρια πηγή νοήματος, από τον 18ο αιώνα οι ιδεολογίες όπως ο φιλελευθερισμός, ο σοσιαλισμός και ο φεμινισμός έχασαν όλο το ενδιαφέρον τους για τη μεταθανάτια ζωή. Τι ακριβώς συμβαίνει σε έναν κομμουνιστή αφού πεθάνει; Τι συμβαίνει σε έναν καπιταλιστή; Τι συμβαίνει σε μια φεμινίστρια; Είναι άσκοπο να αναζητήσετε την απάντηση στα γραπτά των Καλρ Μαρξ, Άνταμ Σμιθ ή Σιμόν ντε Μποβουάρ.

Η μόνη σύγχρονη ιδεολογία που εξακολουθεί να απονέμει στον θάνατο κεντρικό ρόλο είναι ο εθνικισμός. Στις πιο ποιητικές στιγμές και σε εκείνες της απελπισίας, ο εθνικισμός υπόσχεται πως όποιος πεθάνει για το έθνος θα ζήσει για πάντα στη συλλογική μνήμη. Ωστόσο, αυτή η υπόσχεση είναι τόσο ασαφής που ακόμη και οι περισσότεροι εθνικιστές δεν ξέρουν πραγματικά τι να… το κάνουν (σσ. να ζουν στη συλλογική μνήμη). Πώς «ζει» κανείς στη μνήμη; Οταν είσαι νεκρός πώς μπορείς να ξέρεις αν θα σε θυμούνται ή όχι; Ο Γούντι Άλεν ρωτήθηκε κάποτε εάν ήλπιζε να ζήσει για πάντα στη μνήμη των θεατών και απάντησε: «Θα προτιμούσα να μένω στο διαμέρισμά μου». Ακόμη και πολλές παραδοσιακές θρησκείες έχουν αλλάξει άποψη. Αντί να υπόσχονται κάποιον παράδεισο στη μετά θάνατον ζωή, έχουν αρχίσει να δίνουν πολύ μεγαλύτερη έμφαση στο τι μπορούν να κάνουν για εσάς σε αυτή τη ζωή.

Η σημερινή πανδημία θα αλλάξει την ανθρώπινη στάση απέναντι στον θάνατο; Πιθανώς όχι. Ακριβώς το αντίθετο. Ο κορωνοϊός πιθανότατα θα μας κάνει να διπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας για την προστασία των ανθρώπινων ζωών. Η κυρίαρχη πολιτισμική αντίδραση στον κορωνοϊό δεν είναι η παραίτηση -είναι ένα μείγμα οργής και ελπίδας.

Όταν ξεσπούσε μια επιδημία σε μια προ-σύγχρονη κοινωνία, όπως στη μεσαιωνική Ευρώπη, οι άνθρωποι φυσικά φοβούνταν για τη ζωή τους και ήταν συντετριμμένοι από τον θάνατο των αγαπημένων τους, αλλά η κύρια πολιτισμική αντίδραση ήταν η παραίτηση. Οι ψυχολόγοι πιθανότατα να το αποκαλούσαν «μάθηση της αδυναμίας». Οι άνθρωποι έλεγαν στον εαυτό τους πως ήταν θέλημα Θεού -ή ίσως θεϊκή τιμωρία για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας. «Ο Θεός ξέρει καλύτερα. Εμείς οι κακοί άνθρωποι το αξίζουμε. Και θα δείτε, όλα γίνονται για το καλό. Μην ανησυχείτε, οι καλοί άνθρωποι θα ανταμειφθούν στον ουρανό. Και μη χάνετε χρόνο ψάχνοντας για φάρμακο. Αυτή η ασθένεια εστάλη από τον Θεό για να μας τιμωρήσει. Εκείνοι που πιστεύουν ότι οι άνθρωποι μπορούν να ξεπεράσουν αυτή την επιδημία με τη δική τους εφευρετικότητα, προσθέτουν απλώς την αμαρτία της ματαιοδοξίας στα άλλα εγκλήματά τους. Ποιοι είμαστε εμείς που θα αποτρέψουμε τα σχέδια του Θεού;»

Η σημερινή στάση είναι το ακριβώς αντίθετο. Κάθε φορά που κάποια καταστροφή σκοτώνει πολλούς ανθρώπους -τροχαίο δυστύχημα, πυρκαγιά, ακόμη και τυφώνας- τείνουμε να το θεωρούμε ως αποτρέψιμη ανθρώπινη αποτυχία παρά ως θεϊκή τιμωρία ή αναπόφευκτη φυσική καταστροφή. Εάν η σιδηροδρομική εταιρεία δεν ήταν σφιχτή στον προϋπολογισμό ασφαλείας της, εάν ο δήμος είχε υιοθετήσει καλύτερους κανονισμούς σχετικά με κάποια πυρκαγιά και εάν η κυβέρνηση είχε στείλει βοήθεια πιο γρήγορα, αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσαν να σωθούν. Τον 21ο αιώνα, ο μαζικός θάνατος έχει γίνει ένας αυτόματος λόγος για αγωγές και έρευνες.

Αυτή είναι και η στάση μας απέναντι στους λοιμούς. Ενώ ορισμένοι θρησκευτικοί ιεροκήρυκες βιάστηκαν να περιγράψουν το AIDS ως τιμωρία του Θεού για τους ομοφυλόφιλους, η σύγχρονη κοινωνία υποχώρησε ευγενικά απέναντι σε τέτοιες απόψεις, και αυτές τις ημέρες γενικά βλέπουμε την εξάπλωση του ΑIDS, του Έμπολα και άλλων πρόσφατων επιδημιών ως οργανωτικές αποτυχίες. Υποθέτουμε ότι η ανθρωπότητα διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις και εργαλεία για να περιορίσει αυτές τις πληγές και αν μια μολυσματική ασθένεια ξεπεράσει τον έλεγχο, οφείλεται στην ανθρώπινη ανικανότητα και όχι στον θείο θυμό. Ο κορωνοϊός δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Η κρίση έχει τελειώσει, αλλά το παιχνίδι κατηγοριών έχει ήδη ξεκινήσει. Διαφορετικές χώρες κατηγορούν η μία την άλλη. Οι πολιτικοί αντίπαλοι ρίχνουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον σαν χειροβομβίδα χωρίς περόνη.

Παράλληλα όμως με την οργή, υπάρχει επίσης τεράστια ελπίδα. Οι ήρωές μας δεν είναι οι ιερείς που θάβουν τους νεκρούς και δικαιολογούν την καταστροφή -οι ήρωές μας είναι οι γιατροί που σώζουν ζωές. Και οι σούπερ ήρωές μας είναι εκείνοι οι επιστήμονες στα εργαστήρια. Ακριβώς όπως οι θεατές του κινηματογράφου γνωρίζουν πως οι Spiderman και Wonder Woman θα νικήσουν τελικά τους κακούς και θα σώσουν τον κόσμο, έτσι είμαστε σίγουροι ότι μέσα σε λίγους μήνες, ίσως έναν χρόνο, οι άνθρωποι στα εργαστήρια θα βρουν αποτελεσματικότερες θεραπείες για την Covid-19, ακόμη και ένα εμβόλιο. Τότε θα δείξουμε σε αυτόν τον άσχημο κορωνοϊό ποιος είναι ο Κυρίαρχος οργανισμός σε αυτόν τον πλανήτη! Η ερώτηση στα χείλη όλων, από τον Λευκό Οίκο, τη Wall Street, μέχρι τα μπαλκόνια της Ιταλίας, είναι: «Πότε θα είναι έτοιμο το εμβόλιο;». Πότε. Όχι «αν».

Όταν το εμβόλιο είναι όντως έτοιμο και η πανδημία θα έχει τελειώσει, ποιο θα είναι το συμπέρασμα της ανθρωπότητας; Κατά πάσα πιθανότητα, θα πρέπει να επενδύσουμε ακόμη περισσότερες προσπάθειες για την προστασία των ανθρώπινων ζωών. Πρέπει να έχουμε περισσότερα νοσοκομεία, περισσότερους γιατρούς, περισσότερες νοσοκόμες. Πρέπει να στοκάρουμε περισσότερα αναπνευστικά μηχανήματα, περισσότερο προστατευτικό εξοπλισμό, περισσότερα τεστ. Πρέπει να επενδύσουμε περισσότερα χρήματα για την έρευνα άγνωστων παθογόνων ιών και την ανάπτυξη νέων θεραπειών. Δεν πρέπει να πιαστούμε ξανά στον ύπνο.

Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι αυτό είναι το λάθος μάθημα και ότι η κρίση πρέπει να μας διδάξει την ταπεινότητα. Δεν θα πρέπει να είμαστε τόσο σίγουροι για την ικανότητά μας να υποτάσσουμε τις δυνάμεις της φύσης. Πολλοί από αυτούς τους επικριτές είναι μεσαιωνικοί αρνητές, οι οποίοι κηρύττουν την ταπεινότητα ενώ είναι 100% σίγουροι ότι γνωρίζουν όλες τις σωστές απαντήσεις. Ορισμένοι μισαλλόδοξοι δεν μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους -ένας πάστορας που ηγείται της εβδομαδιαίας μελέτης της Βίβλου για το υπουργικό συμβούλιο του Ντόναλντ Τραμπ ισχυρίστηκε ότι αυτή η επιδημία είναι επίσης θεϊκή τιμωρία για την ομοφυλοφιλία. Αλλά ακόμη και οι περισσότεροι προασπιστές της παράδοσης σήμερα εμπιστεύονται την επιστήμη και όχι τις Γραφές.

Η Καθολική Εκκλησία έδωσε εντολή στους πιστούς να μείνουν μακριά από τις εκκλησίες. Το Ισραήλ έκλεισε τις συναγωγές του. Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν αποθαρρύνει τους ανθρώπους να επισκεφθούν τα τζαμιά. Οι ναοί και οι αιρέσεις όλων των ειδών έχουν αναστείλει τις δημόσιες τελετές. Και όλα αυτά επειδή οι επιστήμονες έχουν κάνει τους υπολογισμούς τους και συνέστησαν να κλείσουν αυτά τα ιερά μέρη.

Φυσικά, δεν είναι μεσαιωνιστές όλοι όσοι μας προειδοποιούν ότι τα ανθρώπινα όνειρα συνιστούν ύβρη.

Ακόμα και οι επιστήμονες θα συμφωνούσαν ότι πρέπει να είμαστε ρεαλιστές στις προσδοκίες μας και ότι δεν πρέπει να αναπτύξουμε τυφλή πίστη στη δύναμη των γιατρών να μας προστατεύουν από όλες τις καταστροφές της ζωής. Ενώ η ανθρωπότητα στο σύνολό της γίνεται όλο και πιο ισχυρή, οι μεμονωμένοι άνθρωποι πρέπει ακόμη να αντιμετωπίσουν την ευθραυστότητά τους. Ίσως σε έναν ή δύο αιώνες η επιστήμη να επεκτείνει την ανθρώπινη ζωή επ’ αόριστον, αλλά όχι ακόμα. Με την πιθανή εξαίρεση μιας χούφτας δισεκατομμυριούχων, όλοι εμείς που ζούμε σήμερα θα πεθάνουμε μια μέρα και όλοι μας θα χάσουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Πρέπει να ανταποκριθούμε στην προσωρινή μας κατάσταση.

Για αιώνες, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν τη θρησκεία ως μηχανισμό άμυνας, πιστεύοντας ότι θα υπάρχουν για πάντα στη μεταθανάτια ζωή. Τώρα, οι άνθρωποι μερικές φορές στρέφονται στην επιστήμη ως εναλλακτικό αμυντικό μηχανισμό, πιστεύοντας ότι οι γιατροί θα τους σώζουν πάντα και ότι θα ζουν για πάντα στο διαμέρισμά τους. Χρειαζόμαστε μια ισορροπημένη προσέγγιση εδώ. Πρέπει να εμπιστευόμαστε την επιστήμη για να αντιμετωπίσουμε τις επιδημίες, αλλά πρέπει ακόμα να επωμιστούμε το βάρος της αντιμετώπισης της ατομικής μας θνησιμότητας και παροδικότητας.

Η παρούσα κρίση μπορεί πράγματι να κάνει πολλούς να αντιληφθούν την παροδικότητα της ανθρώπινης ζωής και των ανθρώπινων επιτευγμάτων.

Ωστόσο, ο σύγχρονος πολιτισμός μας στο σύνολό του πιθανότατα θα πάει στην αντίθετη κατεύθυνση. Καθώς θα του υπενθυμίζεται η εύθραστη φύση του, θα αντιδρά δημιουργώντας ισχυρότερες άμυνες. Όταν τελειώσει η παρούσα κρίση, δεν περιμένω να αυξηθούν οι προϋπολογισμοί στα τμήματα φιλοσοφίας. Αλλά στοιχηματίζω ότι θα δούμε μια τεράστια αύξηση στους προϋπολογισμούς των ιατρικών σχολών και των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης.

Και ίσως αυτό είναι το καλύτερο που μπορούμε να περιμένουμε. Οι κυβερνήσεις δεν είναι πολύ καλές στη φιλοσοφία. Δεν είναι ο τομέας τους. Οι κυβερνήσεις πρέπει πραγματικά να επικεντρωθούν στην οικοδόμηση καλύτερης υγειονομικής περίθαλψης. Εναπόκειται στον καθένα μας να το φιλοσοφήσει περισσότερο. Οι γιατροί δεν μπορούν να λύσουν το αίνιγμα της ύπαρξης για εμάς. Αλλά μπορούν να μας αγοράσουν λίγο περισσότερο χρόνο για να το σκεφτούμε. Αυτό που θα κάνουμε εμείς με αυτόν τον (επιπλέον) χρόνο εξαρτάται από εμάς».

Επιμέλεια μετάφρασης: Γεωργία Αρσενίου
Πηγή: iefimerida.gr – https://www.iefimerida.gr/stories/koronoios-noe-harari-exigei-epistimi-apomythopoiei-doxasies-ton-thriskeion-gia-thanato

Ένας πραγματικά εύκολος τρόπος για να μαγειρέψουμε σολομό και ένας υγιεινός τρόπος για να απολαύσουμε τα λαχανικά.

Ο συνδυασμός αυτός δημιουργεί ένα πιάτο με μία απλή καθαρή γεύση που είναι πολύ υψηλής περιεκτικότητας σε απαραίτητες θρεπτικές ουσίες. Επιπλέον, παρέχει μία εντυπωσιακή αξία υψηλού ORAC σκορ.

ΥΛΙΚΑ (4 μερίδες)

• 4 φιλέτα σολομού
• 2 μικρά καρότα λεπτά, χωρίς φλούδα κομμένα κατά μήκος με ειδικό μαχαίρι για λαχανικά
• 1 πορτοκαλί πιπεριά καθαρισμένη και κομμένη σε μικρά κομματάκια
• 4 κρεμμύδια κομμένα κατά μήκος σε όμοια κομματάκια
• 2κ.σ. χυμό λεμονιού
• ½φλ. ξηρό λευκό οίνο
• 4κ.σ. ελαιόλαδο
• 4 φύλλα άνηθο
• Φρέσκο μαύρο πιπέρι
• 500γρ. αναμεμιγμένα πράσινα φύλλα λαχανικών (σπανάκι, λάχανο, μαρούλι, ρόκα) χοντροκομμένα
• 2 πράσα πολύ καλά ξεφλουδισμένα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

1. Προθερμένουμε το φούρνο στους 200°C.
2. Κόβουμε 4 κομματάκια από τα φύλλα αρκετά μεγάλα ώστε να τυλίγουν κάθε κομμάτι από το ψάρι άνετα.
3. Βάζουμε κάθε φιλέτο ψαριού στη μέση του κάθε φύλλου. Προσθέτουμε καρότα, πιπεριές και κρεμμύδια
4. Σπρώχνουμε όλες τις μεριές του φύλλου και περιχύνουμε  χυμό λεμονιού και κρασί. Προσθέτουμε σε κάθε φιλέτο λίγο λάδι, τοποθετούμε τον άνηθο στην κορυφή, πασπαλίζουμε με μαύρο πιπέρι και τυλίγουμε καλά κάθε φιλέτο με το φύλλο.
5. Ψήνουμε στο φούρνο για 20 λεπτά.
6. Βάζουμε τα φύλλα σε μία χύτρα ατμού και μαγειρεύουμε μέχρι να γίνει τρυφερό – γύρω στα 10 λεπτά.
7. Όταν το ψάρι είναι έτοιμο, συσσωρεύουμε τα πράσινα λαχανικά σε ξεχωριστά πιάτα σερβιρίσματος. Προσεκτικά ανοίγουμε ένα τελείωμα από τα φύλλα και χύνουμε τους χυμούς πάνω στα πράσινα λαχανικά. Για να σερβίρουμε, χρησιμοποιούμε σπάτουλα, για να σηκώσουμε το ψάρι και να το ακουμπήσουμε πάνω στα πράσινα λαχανικά.

Διατροφικό σχόλιο

Ένα υπέροχο γεύμα «από… καρδιάς»!

Ο σολομός είναι πολύ πλούσιος σε ω3 λιπαρά που παρουσιάζουν σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση και δημιουργούν ασπίδα προστασίας για την καρδιά, λόγω των αντιθρομβωτικών τους ιδιοτήτων.

Οι συνεργικές ιδιότητες των ω-3 λιπαρών με τις αντιοξειδωτικές ουσίες που προέρχονται από τα λαχανικά, το κρασί και το ελαιόλαδο αποδίδουν ένα πραγματικό κοκτέιλ υγείας.

Η συνταγή αποδίδει υψηλή ποσότητα μονάδων ORAC και μία πανδαισία επιμέρους αντιοξειδωτικών ενώσεων με κυρίαρχες το β-καροτένιο, τη βιταμίνη C, τις πολυφαινόλες και τη βιταμίνη Ε, που φέρει ως αποτέλεσμα ένα θωρακισμένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Τη διατροφική αξία του γεύματος ενισχύουν οι φυτικές ίνες που μειώνουν την απορρόφηση λίπους και βελτιώνουν τη λειτουργία του εντέρου.

ΣΥΝΟΛΟ ORAC ΑΝΑ ΜΕΡΙΔΑ: 2.995

https://www.logodiatrofis.gr/syntages/psaria-thalassina/solomos-laxanika-leuko-krasi

Τα θετικά σχόλια του διεθνούς Τύπου για τον τρόπο που διαχειρίζεται η Ελλάδα την κρίση του κορωνοϊού συνεχίζονται. Αυτή τη φορά, το TIME δημοσιεύει εκτενές άρθρο με τίτλο: «Η Ελλάδα έχει γηρασμένο πληθυσμό και εύθραυστη οικονομία. Πώς έχει ξεφύγει από τον κορωνοϊό μέχρι στιγμής». Σε αυτό περιγράφει το φετινό διαφορετικό Πάσχα των Ελλήνων, οι οποίοι έμειναν σπίτι και βρίσκονταν μακριά από τους αγαπημένους τους. «Ηταν θλιβερό, να σου πω την αλήθεια, γιατί δεν είχαμε την αίσθηση της οικογένειας», λέει ο 44χρονος Μιχάλης Στρατάκης, λογιστής, στο TIME. «Μιλήσαμε μαζί τους μέσω της κάμερας , αλλά δεν είναι το ίδιο όταν δεν μπορείς να αγκαλιάσεις τους γονείς σου και τις αδελφές σου και τους φίλους σου», προσθέτει.

Η ιστοσελίδα του περιοδικού TIME, στη συνέχεια μιλά για το πώς ο κορωνοϊός δυνητικά θα μπορούσε να «καταστρέψει» τη χώρα και εξηγεί τους λόγους. «Ως δημοφιλής τουριστικός προορισμός, η Ελλάδα δέχτηκε 27,2 εκατομμύρια επισκέπτες μόνο το 2019 – παρουσιάζοντας έναν δυνητικά σημαντικό κίνδυνο εξαιτίας του κορωνοϊού σε σχέση με τους διεθνείς ταξιδιώτες», αναφέρει και προσθέτει ότι «ο πληθυσμός της χώρας είναι ο δεύτερος σε ηλικία της ΕΕ (πίσω από την Ιταλία). Ο τομέας της υγείας έχει καταστραφεί από τη λιτότητα και η παραμελημένη οικονομία της εξακολουθεί να είναι σχεδόν 40% πιο περιορισμένη από ό, τι ήταν το 2008, πριν από την τελευταία παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση», ενώ το δημοσίευμα επικαλούμενο δηλώσεις αξιωματούχων σημειώνει ότι «το 2019, μετά από τρεις διασώσεις και δραστικές περικοπές στο δημόσιο σύστημα υγειονομικής, υπήρχαν μόνο 565 κρεβάτια ΜΕΘ».

Τι έκανε σωστά η Ελλάδα

Αναλυτικά όλα όσα αναφέρει το TIME

«Το κλειδί για την επιτυχία της Ελλάδας, λένε οι αναλυτές, ήταν τα πρώτα βήματα της κυβέρνησης για τον περιορισμό του ιού πιο πριν από το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Στα τέλη Φεβρουαρίου, πριν καταγραφεί θάνατος από την ασθένεια, τα καρναβάλια ακυρώθηκαν. Τα σχολεία, οι καφετέριες, τα πανεπιστήμια και οι περισσότερες επιχειρήσεις έκλεισαν στις 5 Μαρτίου, όταν υπήρχαν μόνο 31 επιβεβαιωμένα κρούσματα στη χώρα.

Η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε γρήγορα εξαιτίας του παραμελημένου δημοσίου συστήματος υγειονομικής περίθαλψης, λένε οι ειδικοί. «Δεν νομίζω ότι ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση, λόγω της γνώσης ότι το σύστημα υγείας δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την κρίση», λέει η Δρ. Στέλλα Λαδή, πρώην σύμβουλος δημόσιας πολιτικής της ελληνικής κυβέρνησης και σήμερα επίκουρη καθηγήτρια Δημόσιας Διοίκησης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα και στο Queen Mary, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.

Όταν η κυβέρνηση απαγόρευσε όλα τα μη απαραίτητα ταξίδια στις 23 Μαρτίου, κοιτούσε την κατάσταση στην Ιταλία, όπου οι νοσοκομειακές ΜΕΘ ήταν κατακλυσμένες και άτομα με κορωνοϊό βρίσκονταν χωρίς θεραπεία στους διαδρόμους. Αξιωματούχοι ήξεραν ότι θα χρειαζόταν ένα πολύ μικρότερο ξέσπασμα για να επαναληφθούν οι ίδιες σκηνές στην Αθήνα. «Δυστυχώς, στην Ιταλία ένα άτομο χάνεται κάθε δύο λεπτά», δήλωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ανακοινώνοντας το lockdown στις 22 Μαρτίου. «Πρέπει να προστατεύσουμε το κοινό καλό, την υγεία μας», πρόσθεσε. Τότε, υπήρχαν 624 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 15 θάνατοι στην Ελλάδα. Συγκριτικά, όταν το Ηνωμένο Βασίλειο ανακοίνωσε το δικό του lockdown την ίδια μέρα, είχε 6.650 επιβεβαιωμένα κρούσματα και τουλάχιστον 335 θανάτους.

Η κυβέρνηση ξεκίνησε επίσης καθημερινές ενημερώσεις για την κατάσταση, προειδοποιώντας τους πολίτες ότι το αδύναμο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης σήμαινε ότι έπρεπε να εφαρμοστούν αυστηρά μέτρα νωρίς για να σωθούν ζωές, ακόμη και αν η οικονομία χτυπηθεί σκληρά. «Η επικοινωνιακή στρατηγική ήταν εξίσου σημαντική με τα πρώτα μέτρα», λέει η κα Λαδή «Κάθε μέρα στις 6 μ.μ., οι άνθρωποι σταματούν να κάνουν οτιδήποτε για να δουν ποιες είναι οι εξελίξεις», λέει ο Πάνος Τσακλόγλου, καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

H συνέχεια στο https://www.iefimerida.gr/ellada/time-osa-ekane-ellada-sosta-krisi-koronoios

Ο κορυφαίος Έλληνας σταρ Σάκης Ρουβάς στην πιο ερωτική και νοσταλγική μπαλάντα της χρονιάς.

Μετρώντας 30 επιτυχημένα χρόνια στη δισκογραφία, ο Σάκης Ρουβάς μας έχει χαρίσει αμέτρητες στιγμές χαράς και συγκίνησης μέσα από τα τραγούδια του.

Το ίδιο συμβαίνει και τώρα, με το ολοκαίνουργιο τραγούδι του «Η μέσα μου θάλασσα», μια ερωτική μπαλάντα που έχει τη δική της ιδιαίτερη ιστορία, καθώς δημιουργήθηκε εν μέσω της πανδημίας COVID-19.

Μια γεύση από το τραγούδι μας είχε ήδη δώσει μάλιστα ο Σάκης πριν από λίγες μέρες μέσα από το λογαριασμό του στο Instagram κατά τη διάρκεια μιας live αναμετάδοσης, παίζοντας το κομμάτι στην κιθάρα και τραγουδώντας το ζωντανά ενθουσιάζοντας τους χιλιάδες ακόλουθούς του.

Σάκης Ρουβάς – «Η μέσα μου θάλασσα»

«Να μένεις εδώ, να είσαι ο χτύπος μου

Για σένα να ζω, σε κάθε τραγούδι ο στίχος μου

Να μένεις εδώ, η μέσα μου θάλασσα

Να σε αγαπώ, για σένα να φτιάχνω ό,τι χάλασα…»

Δείτε το official lyric video:

https://www.youtube.com/watch?v=E-saItfw05Q

Βρείτε το τραγούδι σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα και τις streaming υπηρεσίες:

https://sakisrouvas.lnk.to/IMesaMouThalassaPR

Κυκλοφορεί από τη Minos EMI, a Universal Music Company

#FollowSakis on social media

Facebook: https://www.facebook.com/SakisRouvasOfficial

Instagram: https://www.instagram.com/sakisrouvas

Twitter: https://www.twitter.com/sakisrouvas

Spotify: https://open.spotify.com/artist/0VuyN0xzSqykiDB2MxihTe

Πρωτομαγιά κάνει πρεμιέρα στο Netflix η νέα σειρά επτά επεισοδίων των Ryan Murphy and Ian Brennan, Hollywood, που θα μας μεταφέρει στο μεταπολεμικό Χόλιγουντ όπου μια παρέα φιλόδοξων ηθοποιών και σκηνοθετών θα κάνει σχεδόν τα πάντα για να πραγματοποιήσει τα όνειρά της για τη σόουμπιζ.

Ο Μέρφι επανέρχεται με αυτό που ξέρει καλύτερα: επιστροφή στο παρελθόν με σύγχρονες ευαισθησίες. Το Hollywood έχει απ΄όλα! Λάμψη, δράμα, ιστορίες στα παρασκήνια, εξουσία, σκάνδαλα αλλά και ζητήματα όπως ο ρατσισμός, η ομοφοβία και ο σεξισμός.

Το μόνιμο καστ του Μέρφι ανανεώνεται με την προσθήκη κι άλλων ηθοποιών, που κάποιοι θα “ζωντανέψουν” παλιά αστέρια του Χόλιγουντ – όπως ο Jake Picking που θα υποδυθεί τον Ροκ Χάτσον- και κάποιοι άλλοι θα ερμηνεύσουν καινούργιους χαρακτήρες. Πάρτε μια ιδέα: David Corenswet, Darren Criss, Jeremy Pope, Laura Harrier, Samara Weaving, Dylan McDermott, Holland Taylor, Patti LuPone, Jim Parsons, Jake Picking, Joe Mantello, Maude Apatow, Mira Sorvino, Michelle Krusiec, Queen Latifah

Ραντεβού λοιπόν πρώτη Μαϊου για ταξίδι στο Hollywood!

Δείτε το πρώτο τρέιλερ:

Ο Eddy Way γεννημένος στο Ηράκλειο της Κρήτης με ιδιαίτερη αγάπη για τη μουσική από τα 8 του χρόνια άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα χορού: μοντέρνο, hip hop, latin και commercial. Σε ηλικία 14 ετών, ξεκίνησε τις
σπουδές του στη φωνητική τέχνη και την κλασική κιθάρα. Αφού ακολούθησε μια σειρά εμφανίσεων σε σχολικά events, μουσικά festivals και μικρές σκηνές της Κρήτης, έφυγε στη Θεσσαλονίκη όπου και φοίτησε για τρία
χρόνια στον τομέα της Μουσικής Παραγωγής. Εκεί ξεκίνησε τις πρώτες του συνεργασίες με DJs και μουσικούς κάνοντας εμφανίσεις σε bars της πόλης με μεγάλη επιτυχία.
Μετακομίζοντας στην Αθήνα το 2018 υπογράφει στη δισκογραφική εταιρεία Heaven Music και κυκλοφορεί το νέο του single “Hey Now”, ένα ακαταμάχητο dance pop τραγούδι «ντυμένο» με την ιδιαίτερη φωνή του νεαρού
τραγουδιστή. Ύστερα από εμφανίσεις σε clubs της Αθήνας και συνεργασίες με κορυφαίους χορευτές, σχεδιαστές μόδας και μουσικούς, το single “Hey Now” παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Envogue club, όπου μπροστά σε
κοινό 2000 ατόμων κέρδισε τις εντυπώσεις. Το όνομα του Eddy Way θα μας απασχολήσει σίγουρα στο άμεσο μέλλον.
Απολαύστε το κομμάτι του στο παρακάτω link:
https://www.youtube.com/watch?v=Sx9gBTToukg

Ένα ταξίδι στο δρόμο του καφέ από το 1987 με την ίδια επιθυμία, την επιθυμία για τελειότητα. Στις αρχές του 21ου αιώνα, δημιούργησε την “Coffeexpert” με κύριο αντικείμενο την οργάνωση επιχειρήσεων Μαζικής Εστίασης. Πολύ γρήγορα, ακολουθώντας την τάση της εποχής, την εξέλιξε σε Εισαγωγική και Εμπορική με αντιπροσώπευση οίκων του εξωτερικού. Η ποιότητα των προϊόντων, αλλά και η οργανωτική του ικανότητα στο after sale την κατέταξαν στις καλύτερες επιχειρήσεις του κλάδου. Η αναγνώριση επισφραγίστηκε με την βράβευση της ως “SILVER TOP ATHENS COFFEE IMPORTER AWARD”.
Η φιλοσοφία του αποτυπώνεται στο ρητό που χρησιμοποιεί:
«Για όσους ο καφές δεν είναι μια απλή καθημερινή συνήθεια…
Είναι η εξέλιξη της απόλαυσης!»
Γνωρίζοντας ότι η ποιότητα των πρώτων υλών δεν αρκεί για την τέλεια κούπα καφέ, αλλά ο χειριστής έχει τον καθοριστικό ρόλο, δημιούργησε την Barista Academy. Με μοναδικό εργονομικό σχεδιασμό και πρωτότυπη εκπαιδευτική ύλη, δικής του συγγραφής, η Ακαδημία παρέχει σεμινάρια για τον καφέ από επίπεδο Home Barista ως Professional.
Η αναγνώριση και αυτής του της προσπάθειας δεν άργησε να έρθει. Τρεις συνεχόμενες χρονιές με βραβεύσεις στα Estia Awards και στα Coffee Awards. Η φήμη του ως μέντορα του καφέ τον κάνει περιζήτητο σε ομιλίες και σε εκδηλώσεις, όπως η HORECA, το Athens Coffee Festival, η ΑΡΤΟΖΑ και το BIO Festival. Έγκριτα περιοδικά του χώρου δημοσιεύουν συνεντεύξεις του και άρθρα με μοναδικά μυστικά και συμβουλές για τον καφέ.
Η αυξημένη προσέλευση και η αγάπη του κόσμου στις ομιλίες του στο Athens Coffee Festival, τον οδήγησαν στην συγγραφή του βιβλίου “Το Εγχειρίδιο του Home Barista”. Μια προσπάθεια που εκτιμήθηκε πολύ γρήγορα τόσο από τους Coffee Lovers, όσο και από την αγορά του καφέ, τιμώντας τον με το βραβείο “GOLD TOP COFFEE PUBLISHING AWARD”.
Το πάθος και η αγάπη του για τον καφέ είναι οι καταλύτες για την συγγραφή των δύο επόμενων βιβλίων του, που θα εκδοθούν ως δίγλωσσα, μιας και η φήμη του έχει περάσει τα σύνορα της χώρας μας.
Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του:
E: info@panagiotisnikas.com
Και να τον ακολουθήσετε στο κανάλι του στο you tube Panagiotis Nikas
https://www.youtube.com/channel/UCYJ1RWC_GbDvn3scb0V_cSA