Κάπου ανάμεσα στις σελίδες των βιβλίων για την Ιστορία της Ευρώπης και στις σελίδες του Σαιξπηρικού έργου, είναι πλασμένη η προσωπικότητα του Ριχάρδου Γ΄, του πιο μοχθηρού, αιμοδιψή και αδηφάγου για εξουσία, σφετεριστή βασιλιά της Αγγλίας. Ο σαιξπηρικός Ριχάρδος Γ΄, βασισμένος σε υπαρκτό ιστορικό πρόσωπο, γνωστό για τις θηριώδεις μεθόδους του, είναι ένας ήρωας που διακρίνεται για την τραγικότητά του, που ενώ διψά ακόρεστα για εξουσία και την κυνηγά σαν την πιο μεγάλη χίμαιρα, απορροφημένος στη δίνη της πρόσκαιρης κατάκτησής της, αδρανοποιείται από τον ίλιγγο που του προκαλεί, προοιωνίζοντας την επερχόμενη και αναπόφευκτη πτώση.

Ο Τάκης Τζαμαργιάς, δίνει μια rock- gothic εκδοχή του Ριχάρδου Γ΄με φόντο ένα totally black σκηνικό, ακολουθώντας σκηνοθετικά και αισθητικά την πολιτισμική τάση του goth, όπου ο Ριχάρδος Γ΄ως βασιλιάς-αρχηγός των Goths, έχει μια σκοτεινή και διαστρεβλωμένη αίσθηση της διαχείρισης της εξουσίας, της ηθικότητας, της δικαιοσύνης και της καλοσύνης. Ο Ριχάρδος Γ΄ του Τζαμαργιά, που ενσαρκώνει εύστοχα η Καίτη Κωνσταντίνου, είναι μια απροσδιορίστου γοητείας προσωπικότητα, που παίζει σε δύο έμφυλα ταμπλό. Είναι ο συγγενής-χαμαιλέοντας που κανένας δεν θα ήθελε να έχει. Αλλάζει προσωπείο, συμπεριφορά και διάθεση με την ίδια ευκολία που αλλάζει δέρμα ο χαμαιλέοντας. Αποποιείται των ευθυνών του για κάθε εγκληματική πράξη, της οποίας είναι γενεσιουργός αιτία και ξεγλιστράει σαν χέλι όταν βάλλεται από τις κατηγορίες που του επιρρίπτουν.

Η σκηνοθετική σύλληψη του Ριχάρδου Γ΄του Τζαμαργιά, που ανατρέπει τις προγενέστερες κλασσικές σαιξπηρικές μορφές και φέρνει το κοινό αντιμέτωπο με την έννοια της παραδοξότητας, αναδεικνύοντας τη μοναχικότητα της εξουσίας, δεν χάνει δραματουργικά από την ποιητικότητα και την περιεκτικότητα του αρχικού έργου, γεγονός που οφείλεται στην μετάφραση του Κώστα Καρθαίου και στην διασκευή του Σάββα Κυριακίδη, αντίθετα δίνει μια εναλλακτική οπτική στην θέαση των έργων.

Ο Κάρολος Κουν είχε πει ότι πριν ο ηθοποιός παίξει το ρόλο του, πρέπει να μπορεί να απαντήσει στις ερωτήσεις : Ποιος είμαι; Πού είμαι; Τι θέλω;. Η Καίτη Κωνσταντίνου δίνει επί σκηνής απάντηση και στις τρεις ερωτήσεις, πείθοντάς μας ότι όντως επί σκηνής είναι ο Ριχάρδος Γ΄, αυτός ο δύσμορφος υποχθόνιος εκμαυλιστής διπλωμάτης, που επιστρατεύει όλα τα δόλια μέσα χωρίς ενδοιασμούς, διεκδικώντας την εξουσία, που είναι άδειος συναισθηματικά και μένει μόνος, να αγαπάει και ταυτόχρονα να φοβάται τον εαυτό του. Η Καίτη Κωνσταντίνου δεν παίζει χάριν εντυπωσιασμού, έχει εντρυφήσει στο attitude του ήρωα, κάνοντάς τον ένα τηλεοπτικά εμπορικό και συνάμα ποιοτικό πρωταγωνιστή-performer, που ξεδιπλώνει το ταλέντο του σε όλα σκηνικά μήκη και πλάτη.

Η Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, ο Γιώργος Βουβάκης, ο Θωμάς Γκαγκάς, ο Γιάννης Λεάκος, ο Μιχάλης Μουλακάκης και η Τζωρτζίνα Παλαιοθοδώρου συμπρωταγωνιστούν, γινόμενοι τα κινούμενα πιόνια του Ριχάρδου Γ΄, που θυματοποιούνται τυφλωμένοι από το ταλέντο του στη ρητορεία.

Στο κέντρο της σκηνής, δεσπόζει το λιτό περίτεχνο σκηνικό της Ελένης Μανωλοπούλου, ο σωρός από φθαρμένες καρέκλες, κάποιες ανάποδα βαλμένες, στοιβαγμένες σε σχήμα πυραμίδας, που αποτελεί σημειολογική αναφορά στους θρόνους των κατασπαραγμένων διαδόχων, στα πτώματα των οποίων πάτησε ο Ριχάρδος Γ΄αναρριχώμενος στην κορυφή. Η μακάβρια ντίσκο-εστεμμένη νεκροκεφαλή που αιωρείται στη σκηνή, δημιουργεί την αίσθηση ότι είσαι καλεσμένος σε ένα δίωρο electro – gothic party, σαν αυτά που συνηθίζουν να διοργανώνουν γνωστά γκοθάδικα της Αθήνας, όπως το Second Skin και το Dada Bar, επιτείνοντας την υποβλητική και αποπνικτική ατμόσφαιρα.

Ολοκληρώνοντας, ο Ριχάρδος Γ΄ αποτελεί μια ενδιαφέρουσα, ιδιαίτερης αισθητικής, σύγχρονη εκδοχή του σαιξπηρικού ήρωα, που αποκαλύπτεται μέσα από την ροκ ερμηνευτική ενέργεια της Καίτης Κωνσταντίνου.

Οι άγγελοι είναι δημιουργήματα του Θεού. Σε σχέση με τους ανθρώπους είναι ανώτεροι στη γνώση, απαλλαγμένοι από τα πάθη, άυλοι και ασώματοι, όχι όμως απολύτως γιατί παντογνώστης, απαθής, άϋλος, ασώματος, πανταχού παρών είναι μόνον ο Θεός. Στο χριστιανισμό είναι πνευματοϋλικές υπάρξεις λεπτόσωμες και επιτελούν το έργο της δόξας και του ύμνου του Θεού. Συχνά προς ωφελεία των ανθρώπων έρχονται σε επαφή με αυτούς. Στην παράδοση μας έχει σχηματιστεί η εικόνα της ύπαρξης των αγγέλων ως νεανίες με φτερά αλλά και ιεροπρέπεια, με τη μορφή ενός επουρανίου στρατεύματος.

Χωρίζονται και κατατάσσονται σε τάγματα με ξεχωριστά ονόματα. Τα εννέα αγγελικά τάγματα είναι: Άγγελοι, Αρχάγγελοι, Αρχές, Εξουσίες, Δυνάμεις, Θρόνοι, Κυριότητες, Χερουβείμ, Σεραφείμ. Γνωστότεροι από αυτούς είναι οι Αρχιστράτηγοι Αρχάγγελοι, Μιχαήλ και Γαβριήλ. Τους Αρχιστράτηγους Μιχαήλ και Γαβριήλ τους αποκαλούμε και Ταξιάρχες και την εορτή τους των Ταξιαρχών. Επικεφαλής των αγγελικών δυνάμεων είναι οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Η Εκκλησία σήμερα γιορτάζει τη Σύναξη των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, καθώς και των υπολοίπων Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων. Η Αγία Γραφή, αναφέρει σε πολλά σημεία την επικοινωνία των ανθρώπων με τους αγγέλους και ιδιαίτερα με τους επικεφαλείς των αγγελικών ταγμάτων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Συγκεκριμένα, ο αρχάγγελος Μιχαήλ εμφανίσθηκε στον Αβραάμ για να σώσει τον Ισαάκ, τον οποίο ήταν έτοιμος να θυσιάσει ο Αβραάμ κατά εντολή του Θεού, που θέλησε να δοκιμάσει έτσι την πίστη του δούλου του Αβραάμ. Στο Λώτ, για να τον σώσει όταν ο Θεός αποφάσισε να καταστρέψει τα Γόμορα, στον Πατριάρχη Ιακώβ, στο μάντη Βαρλαάμ, στον Ιησού του Ναυή. Επίσης ο Μιχαήλ, ήταν αυτός που οδήγησε το λαό του Ισραήλ στη φυγή από την Αίγυπτο. Οι άγιες Γραφές αναφέρουν ακόμη πολλά θαύματα, τα οποία επιτέλεσε ο αρχιστράτηγος Μιχαήλ.

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι επίσης ο επικεφαλής Άγγελος για τους Εργάτες του Φωτός. Ο Μιχαήλ βοηθά να λήξουν ειρηνικά οι τσακωμοί μέσα στην οικογένεια, με αγαπημένα άτομα , με γείτονες, με κρατικές υπηρεσίες ή ακόμα και με αγνώστους. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ διαλύει την αρνητική ενέργεια όταν αυτό του ζητηθεί. Πριν μπείτε σε ένα μεγάλο πολυκατάστημα η ένα χώρο με πολύ κόσμο ζητήστε από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ να καθαρίσει όλη την αρνητικότητα . Μπορεί να μεταφέρει τους αρνητικά σκεπτόμενους ανθρώπους (είτε είναι εν ζωή είτε όχι) στο Φως του Θεού για να θεραπευτεί ο νους τους. Ζητήστε από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ βοήθεια οποτεδήποτε νοιώθετε αρνητικότητα. Θα καθαρίσει την αρνητική ενέργεια από οποιοδήποτε χώρο ( όπως και το νου και την καρδία σας).- ζητήστε του να καθαρίσει την ενέργεια μέσα στο σπίτι σας, στο γραφείο, στο αυτοκίνητο κλπ. Αυτό είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο μετά από διαπληκτισμούς ή άλλες αρνητικές καταστάσεις. Μπορείτε να του ζητήσετε να καθαρίσει τους φίλους σας και την οικογένεια σας αφού έχετε την έγκριση τους.

Όποτε νιώσετε φόβο ή ανησυχία , πέστε νοερά, « Αρχάγγελε Μιχαήλ, παρακαλώ προστάτευε με και ηρέμησε με τώρα» Αν είσαι σε ένα μέρος ή σε μια επικίνδυνη γειτονιά, ζητήστε από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ να γίνει ο Αγγελικός σας σωματοφύλακας- να σας συνοδεύει , να σας προστατεύσει και να σας οδηγήσει. Στην ουσία μπορείτε να του ζητήσετε να μείνει παντοτινά πλάι σας για να είσαστε πάντα ασφαλείς κάτω από την ισχυρή του προστασία. Απλά πείτε νοερά, «Αρχάγγελε Μιχαήλ, παρακαλώ γίνε ο προστάτης άγγελος μου σε όλες τις κατευθύνσεις της ζωής. Ευχαριστώ» Και θα γίνει! Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι εκείνος που θα καλέσετε όταν θέλετε να βγάλετε την αρνητικότητα και το φόβο από τη ζωή σας. Επίπεδα αρνητικότητας και περιορισμένων πεποιθήσεων μπορεί να εξουδετερωθούν και να απελευθερωθούν ενεργητικά όταν λάβετε ένα αγγελικό καθαρισμό της ψυχής.

Ο Γαβριήλ ήταν αυτός που ανήγγειλε στην Παρθένο Μαρία το χαρμόσυνο γεγονός της γέννησης του Ιησού Χριστού, του Σωτήρα του κόσμου. Και σε άλλα σημεία της Αγίας Γραφής, συναντάμε τους αγγέλους να μεταφέρουν στους ευσεβείς ανθρώπους το θέλημα του Θεού, που αποβλέπει πάντα στην προστασία και στη λύτρωσή μας.

Τυπικός Σκορπιός. Σέξι και αινιγματικός. Ένας γοητευτικός αλήτης, με πρόστυχα χείλη και «βρώμικο» βλέμμα. Ο μεγάλος εραστής του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου που έχει κάψει όλων των ειδών τις  καρδιές. Γυναικών και αντρών…

Ο Alain Delon γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1935, και είχε πολύ δυσάρεστα παιδικά χρόνια. Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν πολύ μικρός και μεγάλωσε σε θετή οικογένεια. Σαν παιδί ήταν πολύ ζωηρό και αποβλήθηκε από πολλά σχολεία. Στα 17 του χρόνια μπήκε στο Γαλλικό ναυτικό, έγινε καταδρομέας, υπηρέτησε στην Ινδοκίνα, αλλά τελικά παράτησε το στρατό και αφού δοκίμασε την τύχη του σε διάφορες δουλειές του ποδαριού, κατέληξε σερβιτόρος. Έτσι τον ανακάλυψαν κάποιοι παράγοντες και τον έβαλαν στους καλλιτεχνικούς κύκλους.

Ο σκηνοθέτης Yves Allegret του έδωσε ένα μικρό ρολό στην ταινία “Quand La Femme s’en Mele” το 1957, αλλά το 1958 ήταν που πήρε τον πρώτο του αξιόλογο ρόλο στην ταινία “Christine”. Εκεί γνώρισε την μεγάλη σταρ του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου, Romy Schneider, και με τον τρόπο του την έκανε να τον ερωτευτεί παράφορα. Ήταν αρραβωνιασμένοι πέντε χρόνια.

Alain Delon και Romy Schneider στην ταινία “La piscine”

Σε λίγο ο Delon έπαιζε πρωταγωνιστικούς ρόλους και άφησε το διεθνή στίγμα με ταινίες όπως τις: “Rocco and his Brothers” (1960) του Luchino Visconti με την Κατίνα Παξινού να κάνει την μάνα του. Την ίδια χρονιά έκανε και το “Purple Noon” (1960) του Rene Clement. Τo 1961 με την ταινία «Γυμνοί στον ήλιο» (Plein Soleil), παίζοντας τον Tom Ripley, έναν ψυχικά διαταραγμένο αλλά αγγελικά γοητευτικό εγκληματία, βρήκε την ταυτότητα του σαν ηθοποιός. Όλοι οι μεγάλοι σκηνοθέτες τον ήθελαν πια.

Στα γυρίσματα του “Rocco e i suoi fratelli”. Ο Luchino Visconti του είχε μεγάλη… αδυναμία!

Με την Κατίνα Παξινού στην πρεμιέρα της ταινίας

Ακολούθησε το The Eclipse το 1962 του Michelangelo Antonioni και το Il Gattopardo του Visconti καθώς και το “Melodie en Sous–Sol” (1963) με συμπρωταγωνιστή τον μεγάλο Jean Gabin. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 όμως, η καριέρα του άρχισε να φθίνει κυρίως λόγω της ανάμειξης του ονόματός του σε υποθέσεις πορνείας, απάτης, ακόμα και φόνου, αλλά και λόγω της συμπάθειας που επέδειξε προς ακροδεξιές πολιτικές πεποιθήσεις. Τελικά αθωώθηκε για όλες τις κατηγορίες, όμως το προφίλ του είχε τραυματιστεί σχεδόν ανεπανόρθωτα.

Με την Monica Vitti  στο αριστούργημα του Michelangelo Antonioni, “L‘eclisse” (1962)

O Alain Delon τιμήθηκε το 1995 με τη Χρυσή Άρκτο του Φεστιβάλ Βερολίνου για την συνολική προσφορά του στον Κινηματογράφο, ενώ μνημειώδης είναι η κόντρα του με το Φεστιβάλ των Καννών. Το 1984 κατηγόρησε το Φεστιβάλ αλλά και τον Υπουργό Πολιτισμού, ότι εντέχνως άφησαν εκτός μια ταινία του, εξαιτίας των ακροδεξιών του πεποιθήσεων. Δεν ξαναπήγε στις Κάννες μετά το 1992 και όταν δεν προσκλήθηκε για τα 50 χρόνια του φεστιβάλ το 1997 είπε ότι δεν θα ξαναπατούσε ποτέ τα σκαλιά του Palais. Το 2007 όμως, έπειτα από πρόσκληση του Φεστιβάλ στους εορτασμούς για τα 60 χρόνια, άλλαξε γνώμη λέγοντας: “Είμαι ευτυχής που ανεβαίνω ξανά αυτά τα θρυλικά σκαλιά έπειτα από μεγάλη απουσία”.

Νίκος Μουρατίδης

www.nikosonline.gr

Με την Brigitte Bardot την εποχή που τους κυνηγούσαν όλοι οι paparazzi

Με την γυναίκα του Nathalie διακοπές το 1960

Παιχνίδια με τον γιο του Anthony (1965)

Υπήρξε εξαιρετικά έξυπνος και ίδρυσε μια εταιρία εμπορίας ακριβών προϊόντων με την επωνυμία του, όπως αρώματα, δερμάτινα είδη, με αποτέλεσμα να χτίσει μια μεγάλη περιουσία.

Τζένη Καρέζη, Alain Delon και Luchino Visconti, από την επίσκεψη τους στην Αθήνα

Με την Marianne Faithfull στην ταινία «Το κορίτσι με την μοτοσυκλέτα»

Οι paparazzi δεν τον άφηναν στιγμή σε ησυχία. Τον ακολουθούσαν παντού. Αλλά κι’ αυτός τους αποζημίωνε και με το παρά πάνω!

Όπως και να ήταν, ο φακός τον λάτρευε

“Δε γουστάρω” είναι ο τίτλος του νέου single του Γιώργου Μαζωνάκη.νΟ ανατρεπτικός καλλιτέχνης, λίγο πριν την έναρξη των εμφανίσεών του στο “Σημείο G”, το πρωτοποριακό show που θα μας παρουσιάσει ο ίδιος στο πρώην νυχτερινό κέντρο Έναστρον, κυκλοφορεί το νέο του τραγούδι δηλώνοντάς μας τι “δεν γουστάρει”.

Πρόκειται για το αποτέλεσμα μίας ακόμα επιτυχημένης συνεργασίας του Γιώργου Μαζωνάκη με τον Γιώργο Σαμπάνη, ο οποίος υπογράφει τη μουσική, σε στίχους της Ελένης Γιαννατσούλια.

Κυκλοφορεί από την Heaven Music.

Άφωνους μας άφησε η Δεύτερη Φωνή στο θέατρο Αποθήκη! Το καινούργιο έργο του Θανάση Παπαθανασίου και του Μιχάλη Ρέππα σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη είναι μία από τις καλύτερες παραστάσεις της σεζόν 2016-2017. Η Νένα Μεντή που υποδύεται την Ρένα Νομικού, μια τραγουδίστρια που έκανε δεύτερη φωνή σε ένα τραγούδι του Μανόλη Μητσιά, πριν της …φάει τα Λιανοτράγουδα η Άννα Βίσση, αποδεικνύει για μια ακόμη φορά, πόσο σπουδαία θεατρίνα είναι. Με την αριστουργηματική καθοδήγηση του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη στη σκηνοθεσία η Δεύτερη Φωνή, έχοντας ένα δυνατό κείμενο των Παπαθανασίου – Ρέππα, οι οποίοι μέσα από το αγαπημένο τους θέμα, την ελληνική οικογένεια, πλάθουν μία τραγική ιστορία και αναδεικνύουν προβλήματα του σήμερα, σε σύνδεση με το παρελθόν και απόλυτη εξάρτηση από το μέλλον.

Πώς μια τραγουδίστρια που έκανε δεύτερη φωνή για ένα φεγγάρι στη δεκαετία του ΄70, θα περάσει στην κόρη της το δικό της απωθημένο για καριέρα, προσπαθώντας να κρατήσει ενωμένη και την οικογένειά της; Τον σύζυγο, τον γαμπρό της, το μωρό εγγόνι με σύνδρομο Down, τον επαναστάτη γιο της…

Το «τάλεντ σόου» για τη «Φωνή της χρονιάς» γίνεται αφορμή να απελευθερωθούν «φωνές» που έμεναν για χρόνια βουβές. Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά, η Ρένα με την αποτυχημένη καριέρα και ο πάντα «απών» σύζυγός  της,  πρέπει να βρουν το κουράγιο να πουν αυτά που έκρυβαν από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Λόγια, λόγια, τόσα χρόνια βουνά τα λόγια….

Στα συν της παράστασης το ευρηματικό το σκηνικό της Αθανασίας Σμαραγδή με τη σκάλα που λειτουργεί σαν χώρος κάθαρσης και τις μπετόβεργες που εξέχουν από το μπετόν ώστε να συνεχιστεί η ανοικοδόμηση, και η υποβλητική μουσική του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου

Η Δεύτερη Φωνή ευτύχησε στη διανομή των ηθοποιών. Ένας θίασος που είναι μεγάλη αποκάλυψη για όλους όσοι θα δείτε την παράσταση. Νένα Μεντή, Δανάη Σκιάδη, Γιώργος Ζιόβας (εξαίσιος), Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Δημήτρης Σαμόλης, Γιώργος Κατσής αξίζουν όλοι συγχαρητήρια.

Δείτε τη Δεύτερη Φωνή για να ανακαλύψετε πώς οι φωνές που είναι για πρώτες, είναι πρώτες από την πρώτη στιγμή που βγαίνουν… Έτσι συμβαίνει και με τις καλές παραστάσεις…

Κείμενο: Θανάσης Παπαθανασίου, Μιχάλης Ρέππας
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης
Σκηνικά: Αθανασία Σμαραγδή
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Βοηθοί σκηνοθέτη: Μανώλης Δούνιας, Έλενα Σκουλά
Βοηθός σκηνογράφου: Γιώργος Θεοδοσίου
Βοηθός ενδυματολόγου: Ιφιγένεια Νταουντάκη

Πρωταγωνιστούν: Νένα Μεντή, Δανάη Σκιάδη, Γιώργος Ζιόβας, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Δημήτρης Σαμόλης, Γιώργος Κατσής.

Ημέρες και Ώρες Παραστάσεων:

Τετάρτη και Κυριακή: 20.00
Πέμπτη και Παρασκευή: 21.00
Σάββατο: 18.00 και 21.00

Εισιτήρια: από 10 ευρώ

Κρατήσεις – Αγορά εισιτηρίων:
Στο τηλέφωνο 211 1000 365

Παραγωγή: Αθηναϊκά Θέατρα

Ξεκινούν τα έργα αναβάθμισης μνημείων, αρχαιολογικών χώρων και πολιτιστικής κληρονομιάς προϋπολογισμού περίπου 5,5 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για έργα και παρεμβάσεις που αφορούν σε μνημεία της Βοιωτίας, της Φθιώτιδας και της Φωκίδας που χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ.

Αναλυτικά:

1. Αναβάθμιση Αρχαιολογικού Χώρου Ορχομενού Βοιωτίας και αποκατάσταση του Αρχαίου Θεάτρου στο πλαίσιο δημιουργίας του Αρχαιολογικού Πάρκου Ορχομενού με την δημιουργία διαδρομών περιήγησης, χώρων πληροφόρησης αλλά και παρεμβάσεις προστασίας των ψηφιδωτών και όλων των μνημείων.

2. Αποκατάσταση Ι.Ν Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Μητροπολιτικού Ναού Αμφίσσης. Πρόκειται για ναό που αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής του 19^ου  αιώνα με έργα του διακεκριμένου ζωγράφου Σπύρου Παπαλουκά.

3. Ανάδειξη των ψηφιδωτών παλαιοχριστιανικού ναού επί της οδού Σπυροπούλου στην Λιβαδειά με κατασκευή τοιχίων αντιστήριξης, πεζοδρόμηση των χώρων κοντά στο μνημείο και παρεμβάσεις που θα επιτρέπουν την περιήγηση αλλά και την προστασία του μνημείου.

4. Αποκατάσταση και ανάδειξη Ι.Ν. Αγίου Νικολάου στην κοινότητα Σπερχειάδας του Δήμου Μακρακώμης. Ο ναός ανατινάχθηκε από τα στρατεύματα κατοχής στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και κηρύχθηκε ως μνημείο το 2000. Η ανάδειξή του προβλέπει την δημιουργία χώρων πληροφόρησης και εξυπηρέτησης των επισκεπτών, αλλά και ήπιας μορφής παρεμβάσεις στον περιβάλλοντα χώρο.

Για τη σημασία και την αναγκαιότητα των έργων αυτών μίλησε ο Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας Κώστας Μπακογιάννης, ο οποίος ενημέρωσε τους δημοσιογράφους για το σκοπό, τον προγραμματισμό και το κόστος των έργων.

«Με αυτά τα πολύ σημαντικά 4 έργα, προσπαθούμε όχι μόνο να κρατήσουμε ζωντανή την ιστορία, τη μνήμη και την παράδοση μας, αλλά και να ανοίξουμε δρόμους για την αύξηση του τουρισμού σε ολόκληρη την Περιφέρεια. Σε μία περίοδο που πρέπει συνεχώς να αναζητούμε πόρους, κάνουμε τεράστια προσπάθεια να τους αξιοποιούμε έτσι ώστε να έχουμε όφελος. Η δημιουργία του Αρχαιολογικού Πάρκου Ορχομενού, για παράδειγμα, είναι κάτι που σχεδιάσαμε βασιζόμενοι σε δύο άξονες, την αποκατάσταση  των χώρων, αλλά και την προβολή τους. Το ίδιο κάνουμε και στην αποκατάσταση του Μητροπολιτικού Ναού της Άμφισσας με τη συντήρηση των έργων του σπουδαίου ζωγράφου Σπύρου Παπαλουκά. Έτσι ξεκινήσαμε και έτσι συνεχίζουμε να προχωρούμε. Να δημιουργούμε νέους δρόμους σε αυτό που ονομάζουμε ανάπτυξη και πρόοδο» είπε χαρακτηριστικά.

Για τις βροχερές μέρες και τις υγρές φθινοπωρινές νύχτες, 20 αγαπημένα κλασσικά τραγούδια απ’ όλο τον κόσμο και εποχές, ερμηνευμένα με τρόπο αλλιώτικο, απρόσμενο, από Σπουδαίες Κυρίες και νεότερα κορίτσια της διεθνούς μουσικής σκηνής.

Πατήστε play κι απολαύστε τις: Dusty Springfield, Kicca, Kinny, Sheryl Crow, Amy Winehouse, Madeline Peyroux, China Moses, Erica Stuky, Leela James, Maria Mauldar, Petula Clark, Karen Souza, Judy Kuhn, Kendra Morris, Sara Lov, Patty Pravo, Melaaz, Terez Montcalm, Luz, Buika

Ο Γιάννης Λασπιάς είναι αγαπημένος φίλος, ηθοποιός, σκηνοθέτης και μέλος της θεατρικής ομάδας Square Theatre Company με τους οποίους συνεργάζεται στενά τόσο στην παραγωγή, όσο και στο δημιουργικό κομμάτι θεατρικών παραστάσεων και κινηματογραφικών ταινιών. Το 2013, ο Γιάννης Λασπιάς έγραψε το θεατρικό κείμενο “Καμίλ Κλοντέλ : Mudness”, το σκηνοθέτησε και τρία χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμα, παρουσιάζεται στο Vault Theatre Plus κάθε Σάββατο και Κυριακή για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Το ψυχόδραμα “Καμίλ Κλοντέλ: Mudness είναι ένας φανταστικός διάλογος ανάμεσα στη γλύπτρια Camille Claudel και την πρώτη γυναίκα ψυχίατρο της Γαλλίας Constance Pascal.

Το έργο διαδραματίζεται στο Παρίσι το 1913 στο ψυχιατρικό άσυλο της Ville Evrard. Η πρώτη γυναίκα ψυχίατρος της Γαλλίας Constance Pascal αποφασίζει να αναλάβει την υπόθεση της μεγάλης γλύπτριας Camille Claudel , η οποία έχει μεταφερθεί εκεί παρά τη θέληση της από την οικογένεια της, κατηγορούμενη για σοβαρή ψυχική διαταραχή. Μέσα από τις συναντήσεις τους ξετυλίγονται οι αντισυμβατικές ζωές των δύο γυναικών και αναπτύσσεται ένας ισχυρός δεσμός που ξεπερνά τη σχέση γιατρού ασθενή.

Πάρα της προσπάθειες της γιατρού και τη σταδιακή βελτίωση της ψυχικής υγείας της Camille, η Constance θα έρθει αντιμέτωπη με ένα ολόκληρο σύστημα που καταδικάζει σε εγκλεισμό και απομόνωση τα άτομα που διεκδικούν το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης και επιλογής.

Η Camille και η Costance πλήρωσαν ακριβά το τίμημα της διαφορετικότητάς τους. Η πρώτη τιμωρήθηκε από την οικογένειά της με τον πρωτοφανή εγκλεισμό της για τριάντα περίπου χρόνια στο ψυχιατρικό άσυλο και η δεύτερη έζησε μια διπλή ζωή βυθισμένη στο φόβο, στα ψέματα και στην αγωνία.

Στην επίσημη πρεμιέρα, πολλοί ήταν οι φίλοι από τον καλλιτεχνικό, δημοσιογραφικό και πολιτιστικό χώρο που τίμησαν με την παρουσία τους την παράσταση Camille Claudel: Mudness. 

Στέλλα Μπούρου, Δάφνη Μανούσου, Βέρα Κρούσκα, Γιάννης Λασπιάς

Θέμελης Γλυνάτσης, Γιάννης Λασπιάς, Ιωάννα Σταυροπούλου

Γιάννης Λασπιάς, Ευσταθία, Δημήτρης Καρατζιάς

Λευτέρης Δημηρόπουλος, Βασιλική Σύρμα, Βασίλης Νάτσιος

Τάσος Πυργιέρης, Ράνια Παπαδάκου

Αντώνης Μποσκοϊτης, Γιάννης Λασπιάς, Νίκος Μάκκας

Γεωργία Σιακαβάρα, Λευτέρης Δημηρόπουλος

Οι πρωταγωνίστριες της παράστασης Δάφνη Μανούσου και Στέλλα Μπούρου

Γεωργία Σιακαβάρα, Ιωάννα Σταυροπούλου, Λευτέρης Δημηρόπουλος, Δάφνη Μανούσου, Γιάννης Λασπιάς

Γιάννης Λασπιάς, Ράνια Παπαδάκου, Τάσος Πυργιέρης, Δημήτρης Καρατζιάς

Δήμητρα Κόλλα, Δημήτρης Κοτσίφης

Νίκος Ελευθερίου, Γιώργος Δούκας

Δημήτρης Γιαμλόγλου, Θανάσης Τριαρίδης

Στέλλα Μπούρου, Γιώργος Αστράς, Γιάννης Λασπιάς, Νίκος Γιαννιώτης

Σύσσωμο το ελληνικό θέατρο -και όχι μόνο- τίμησε με την παρουσία του, την επίσημη πρεμιέρα της παράστασης Δεύτερη Φωνή στο θέατρο Αποθήκη. Το  νέο έργο των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα, που σκηνοθέτησε ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης με πρωταγωνιστές την Νένα Μεντή, την Δανάη Σκιάδη, τον Γιώργο Ζιόβα, τον Κωνσταντίνο Γαβαλά, τον Δημήτρη Σαμόλη και τον Γιώργο Κατσή, παρακολούθησαν και έδωσαν τα πιο θερμά τους συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές, οι: Κώστας Γεωργουσόπουλος, Κάτια Δανδουλάκη, Μιμή Ντενίση, Θανάσης Παπαγεωργίου, Γιάννης Φέρτης, Μαρίνα Ψάλτη, Σμαράγδα Καρύδη, Θοδωρής Αθερίδης, Δημήτρης Λιγνάδης, Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, Δημήτρης Καταλειφός, Χρήστος Σιμαρδάνης, Μαίρη Σταυρακέλη, Μαρία Φιλίππου, Άννα Κουρή, Ελένη Κρίτα, Κατερίνα Λέχου, Μάνος Στρατάκης, Φώτης Σεργουλόπουλος, Μαρία Μπακοδήμου, Κάρολος Παυλάκης, Χρύσανθος Πανάς, Έλενα Σύρακα, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Ιωάννα Ασημακοπούλου, Ευθύμης Ζησάκης, Βάσω Λασκαράκη, Φωτεινή Ντεμίρη, Χάρης Γρηγορόπουλος, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Κατερίνα Παπαδάκη, Γιώργος Λαλαούνης, Σπύρος Πούλης, Νίκη Λάμη, Εύα Καμινάρη, Νικολέτα Βλαβιανού, Ρένια Λουιζίδου, Γιάννης Μάνιος, Βίκυ Κάβουρα, Μαρία Κορινθίου, Αγγελική Δαλιάνη, Μάνος Παπαγιάννης, Ισαβέλλα Βλασιάδου, Έλενα Σκουλά, Βίκυ Βολιώτη, Ντένη Βαχλιώτη, Μαριαλένα Ροζάκη, Βασίλης Παλαιολόγος, Κώστας Ευριπιώτης, Γιώργος Λύρας, Σωκράτης Πατσίκας, η Ελένη Κούρκουλα, ο Διονύσης Παναγιωτάκης, η Δήμητρα Γαλάνη και ο Μανόλης Μητσιάς.

Νένα Μεντή, Κάτια Δανδουλάκη

Μιμή Ντενίση, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Κώστας Γεωργουσόπουλος, Γιάννης Φέρτης

Νένα Μεντή, Σμαράγδα Καρύδη

Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, Δήμητρα Γαλάνη, Νένα Μεντή, Δημήτρης Καταλειφός

Δημήτρης Λιγνάδης, Νένα Μεντή, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Χρήστος Σιμαρδάνης

Σμαράγδα Καρύδη, Θοδωρής Αθερίδης

Φώτης Σεργουλόπουλος, Αλέξανδρος Μπουρδούμης

Μαρία Φιλίππου, Νικολέτα Βλαβιανού, Ελένη Κρίτα, Μαίρη Σταυρακέλη, Αλέξανδρος Αντωνόπουλος

Θανάσης Παπαγεωργίου, Κάτια Δανδουλάκη

Δήμητρα Γαλάνη, Μιμή Ντενίση

Αγαπησιάρικο φιλί από την Έλενα Σκουλά στο γιο της Μαρίας Μπακοδήμου, Νικήτα Αργυρόπουλο.

Χρύσανθος Πανάς, Έλενα Σύρακα

Βάσω Λασκαράκη, Ευθύμης Ζησάκης, Ιωάννα Ασημακοπούλου

Ρένια Λουιζίδου, Θοδωρής Αθερίδης, Θάνος Κωνσταντάκης

Μιμή Ντενίση, Άννα Κουρή

Δήμητρα Γαλάνη, Μανόλης Μητσιάς

Μαρία Φιλίππου, Μαίρη Σταυρακέλη

Ελένη Κρίτα, Νικολέτα Βλαβιανού

Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Μιμή Ντενίση

Δανάη Σκιάδη, Δημήτρης Λιγνάδης

Μαρία Κορινθίου

Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος

Δανάη Σκιάδη, Έλενα Σκουλά, Έλενα Σύρακα, Χρύσανθος Πανάς

Δανάη Σκιάδη, Μιμή Ντενίση

Χρήστος Σιμαρδάνης, Νένα Μεντή

Μιχάλης Ρέππας, Μιμή Ντενίση, Κάτια Δανδουλάκη, Θανάσης Παπαθανασίου

Γιώργος Κατσής, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος

Γιώργος Ζιόβας, Κατερίνα Λέχου

Σμαράγδα Καρύδη, Μιμή Ντενίση, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Δανάη Σκιάδη, Κάτια Δανδουλάκη

Γιώργος Λύρας, Νένα Μεντή

Μανόλης Μητσιάς, Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, Δήμητρα Γαλάνη, Νένα Μεντή, Δημήτρης Καταλειφός

Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Μιμή Ντενίση

Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Γιώργος Ζιόβας

Χάρης Γρηγορόπουλος, Βασίλης Νάτσιος, Φωτεινή Ντεμίρη

Γιώργος Λαλαούνης, Μιμή Ντενίση, Ισαβέλα Βλασιάδου

Βασίλης Νάτσιος, Εύα Καμινάρη

Μαίρη Σταυρακέλη, Ελένη Κρίτα, Μαριαλένα Ροζάκη

Σωκράτης Πατσίκας

Βασίλης Νάτσιος, Ισαβέλλα Βλασιάδου

Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Ευθύμης Ζησάκης

Βασίλης Παλαιολόγος, Γιώτα Δημητριάδη

Δημήτρης Σαμόλης, Δανάη Σκιάδη στη σκηνή

Δανάη Σκιάδη, Γιώργος Ζιόβας

Νένα Μεντή

Δημήτρης Σαμόλης, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Νένα Μεντή, Γιώργος Ζιόβας, Δανάη Σκιάδη, Γιώργος Κατσής.

Κείμενο: Θανάσης Παπαθανασίου, Μιχάλης Ρέππας
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης
Σκηνικά: Αθανασία Σμαραγδή
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Βοηθοί σκηνοθέτη: Μανώλης Δούνιας, Έλενα Σκουλά
Βοηθός σκηνογράφου: Γιώργος Θεοδοσίου
Βοηθός ενδυματολόγου: Ιφιγένεια Νταουντάκη

Πρωταγωνιστούν: Νένα Μεντή, Δανάη Σκιάδη, Γιώργος Ζιόβας, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Δημήτρης Σαμόλης, Γιώργος Κατσής.

Ημέρες και Ώρες Παραστάσεων:

Τετάρτη και Κυριακή: 20.00
Πέμπτη και Παρασκευή: 21.00
Σάββατο: 18.00 και 21.00

Εισιτήρια: από 10 ευρώ

Κρατήσεις – Αγορά εισιτηρίων:
Στο τηλέφωνο 211 1000 365

Παραγωγή: Αθηναϊκά Θέατρα

Άφωνους μας άφησε η “Δεύτερη Φωνή” με την Νένα Μεντή στο θέατρο Αποθήκη

Παρασκευή βράδυ στο ιστορικό πια και πλήρως ανανεωμένο Περιβόλι του Ουρανού στην Πλάκα, ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ήταν πραγματικά με το μέρος τους. Με τις πενιές του μπουζουκιού του μεγαλύτερου Έλληνα λαϊκού συνθέτη και δεξιοτέχνη Χρήστου Νικολόπουλου, τις αυθεντικές ερμηνείες της ακμαίας κυρίας του λαϊκού πενταγράμμου Πίτσας Παπαδοπούλου, τη στιβαρή φωνή και την πληθωρική παρουσία του Στέλιου Διονυσίου και το μπρίο της Ραλλίας Χρηστίδου.

Με ένα ρεπερτόριο εξαιρετικό και πρωταγωνιστή το καλό λαϊκό τραγούδι, ο Χρήστος Νικολόπουλος, η Πίτσα Παπαδοπούλου, ο Στέλιος Διονυσίου και η Ραλλία Χρηστίδου, απέδειξαν ότι η συνάντηση τους στο Περιβόλι του Ουρανού, έχει την σφραγίδα της ποιότητας στη διασκέδαση.

Ο καθένας ξεχωριστά και οι τέσσερις μαζί, μας ταξιδεύουν με τις μεγάλες προσωπικές τους επιτυχίες αλλά και με τραγούδια που έχουμε αγαπήσει, μας προσκαλούν να τραγουδήσουμε μαζί τους, να διασκεδάσουμε.

ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ λοιπόν στο Περιβόλι του Ουρανού, με τον Χρήστο Νικολόπουλο να μαγεύει καθώς τα δάχτυλα του τρέχουν πάνω στις χορδές του μπουζουκιού και τις σπουδαίες ερμηνείες από τις φωνές των Πίτσα Παπαδοπούλου, Στέλιου Διονυσίου και Ραλλίας Χρηστίδου.

Στην παρέα τους η Αφροδίτη Χατζημηνά η οποία παίζει πιάνο και τραγουδάει.

Η μουσική επιμέλεια του προγράμματος είναι του Νίκου Στρατηγού

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ και Κυριακή μεσημέρι
Το Περιβόλι του Ουρανού
Λυσικράτους 19, Πλάκα
Τηλ: 2103235517

Ο Άγιος Νεκτάριος, αγωνιστής και ακούραστος εργάτης της Ορθοδοξίας ο «άγιος του 20ου αιώνα» έκανε μοναδικό πνευματικό έργο με επίκεντρο τον άνθρωπο. Με τα λίγα λεφτά που έπαιρνε από τη Ριζάρειο ανέστησε τη Μονή στην Αίγινα.

Γεννήθηκε 1 Οκτωβρίου 1846 στη Συληβρία της ανατολικής Θράκης, από το ζεύγος του Δημοσθένους και της Μαρίας Κεφαλά. Από μικρό παιδί, ο Αναστάσιος (όπως ήταν το βαφτιστικό όνομά του) επέδειξε έφεση στα γράμματα. Αφού τελείωσε το δημοτικό και το σχολαρχείο, σε ηλικία 14 ετών πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να πιάσει δουλειά. Ένας συγγενής του τον προσέλαβε στο κατάστημα που διατηρούσε και τον αντάμειβε με στέγη και τροφή, αντί χρημάτων. Επέδειξε έφεση στη γνώση και μελετούσε στα κρυφά. Ένας θείος του, ανέλαβε τη διεύθυνση του Αγιοταφικού Μετοχίου της Πόλης και τον προσέλαβε σαν παιδονόμο. Εκεί φάνηκε η μεγάλη αγάπη του προς τις εκκλησιαστικές ακολουθίες και η συμμετοχή του στις λειτουργικές δραστηριότητες.

Μόλις έκλεισε τα 20 έφυγε από την Κωνσταντινούπολη για τη Χίο. Πήγε στο Λιθί ως γραμματοδιδάσκαλος. Το 1873, σε ηλικία 25 ετών, μετέβη στη Νέα Μονή και ύστερα από τριετή δοκιμασία έλαβε το αγγελικό σχήμα με το όνομα Λάζαρος. Λίγους μήνες αργότερα, ανήμερα της βαπτίσεώς του, στις 15 Ιανουαρίου 1877 χειροτονήθηκε διάκονος από τον μητροπολίτη Χίου Γρηγόριο και πήρε το όνομα Νεκτάριος. Ήθελε να μάθει γράμματα για να γίνει πιο χρήσιμος στον κόσμο. Πήγε στο Γυμνάσιο να συνεχίσει ό,τι άφησε στη μέση όταν έφυγε άγουρος έφηβος από την ιδιαίτερη πατρίδα του για να δουλέψει στην Πόλη. Ο σεισμός του 1881 τον ανάγκασε να έρθει στην Αθήνα. Στη Βαρβάκειο σχολή έδωσε απολυτήριες εξετάσεις, ως κατ’ οίκον διδαχθείς και πήρε το απολυτήριο. Αμέσως ανεχώρησε για την Αλεξάνδρεια όπου υπήρχε ακμαία παρουσία Αιγυπτιωτών Ελλήνων και τεράστιο έργο στο Πατριαρχείο. Συνάντησε τον Πατριάρχη Σοφρώνιο ο οποίος τον έπεισε να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο. Με την οικονομική υποστήριξη των αδελφών Χωρέμη και την υποτροφία του κληροδοτήματος Α.Γ. Παπαδάκη ο Νεκτάριος διέπρεψε στο πανεπιστήμιο και τον Οκτώβριο του 1885 πήρε το πτυχίο του, με βαθμό “καλώς”.

Έξι μήνες μετά χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον Αλεξανδρείας Σωφρόνιο ενώ στις 6 Αυγούστου του 1886 χειροθετήθηκε Μέγας Αρχιμανδρίτης και Πνευματικός στην Πατριαρχική Αντιπροσωπεία Καΐρου. Εργάσθηκε με ζήλο και αυταπάρνηση γι’ αυτό στις 15 Ιανουαρίου 1889 χειροτονήθηκε μητροπολίτης Πενταπόλεως, στον Άγιο Νικόλαο Καΐρου. Ως μητροπολίτης συνέχισε να ασκεί τα καθήκοντά του, χωρίς μάλιστα να πληρώνεται, λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης του Πατριαρχείου.

Η αγάπη των πιστών προς τον Νεκτάριο και τα έργα του θορύβησαν κάποιους παπάδες που λειτουργούσαν υπογείως. Το κοσμικό ιερατείο που είχε δημιουργηθεί στην καμαρίλα του 90χρονου Πατριάρχη Σοφρωνίου και κάποιοι διέβαλαν τον Άγιο ότι δήθεν ξεσηκώνει το λαό και επιδιώκει να αναλάβει τον Θρόνο της Αλεξανδρείας. Μάλιστα υπαινίχθησαν και ηθικές παρεκτροπές του δικαίου Νεκταρίου. Ο υπέργηρος Πατριάρχης πείσθηκε για τις αιτιάσεις αυτές, έπαυσε από διευθυντή του πατριαρχικού γραφείου τον Νεκτάριο και του επέτρεπε να σιτίζεται στην κοινή τραπεζαρία των ιερέων και να διαμένει στο οίκημα της Πατριαρχικής Επιτροπείας. Εκδιώχθηκε ως «μη δυνειθείς να εξοικειωθή προς το κλίμα της Αιγύπτου» και δεν επιτράπηκε ούτε τον Πατριάρχη να συναντήσει για να εξηγηθεί. Έφυγε από την Αλεξάνδρεια κι έφθασε στον Πειραιά μόνο με τα ναύλα του, απογοητευμένος, αδικημένος και πάμπτωχος ένα φθινοπωρινό πρωινό του 1889

Ο Νεκτάριος βρήκε με πολύ κόπο και αγώνα μία θέση ιεροκήρυκος στην Εύβοια ενώ τον Ιούλιο του 1893 μετατέθηκε. Άφησε άριστες εντυπώσεις και σύντομα ανέλαβε τη διεύθυνση της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής αφήνοντας τεράστιο έργο. Ο ναός του Αγίου Γεωργίου στη Ριζάρειο ανεδείχθη σε λατρευτικό κέντρο ακαδημαϊκού χαρακτήρα, όπως θα έκανε ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ή ο Πλάτων. Προσκαλούσε επιστήμονες να δίνουν διαλέξεις και έπειθε τους σπουδαστές και το λαό να συμμετέχουν στα λατρευτικά μυστήρια. Επέδειξε ιδιαίτερα σημαντικό έργο.

Τον Αύγουστο του 1898 ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη και τη γενέτειρά του, Σηλυβρία, όπου πήγε στους τάφους των γονιών του. Έξι χρόνια αργότερα προχώρησε στην ανασύσταση της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος στην Αίγινα. Η γυναικεία μοναστική αδελφότητα που ιδρύθηκε αρχικά είχε τέσσερις καλόγριες, τις οποίες κατηύθυνε πνευματικά και τις στήριζε ηθικά και οικονομικά με το μισθό της Ριζαρείου για να συντηρηθεί η ερειπωμένη μονή. Στις 7 Φεβρουαρίου του 1908 παραιτήθηκε από τη διεύθυνση της Ριζαρείου λόγω ασθενείας.

Αφοσιώθηκε στην καθοδήγηση των μοναχών, στην ανοικοδόμηση της μονής, στη συγγραφή και στην πνευματική και οικονομική στήριξη των αδυνάτων κατοίκων του. Οι δοκιμασίες όμως δεν σταμάτησαν. Για ποικίλους λόγους η επίσημη αναγνώριση της μονής δεν ήλθε παρά μόνο όταν ο Άγιος είχε κοιμηθεί.

Στις αρχές του 1919 επιδεινώθηκε η πάθηση προστάτη που τον ταλαιπωρούσε. Στις 20 Σεπτεμβρίου μεταφέρθηκε στο Αρεταίειο νοσοκομείο Αθηνών. Την Κυριακή 9 Νοεμβρίου 1920 παρέδωσε την ψυχή του στα χέρια του Θεού. Ήταν 74 ετών. Λέγεται ότι το λείψανο του Αγίου ευωδίαζε και μύρο έκβλυζε από το πρόσωπό του. Από το Αρεταίειο, το σκήνωμα μεταφέρθηκε στην Αίγινα κι από εκεί στη μονή όπου εψάλη η εξόδιος ακολουθία κι έγινε η ταφή. Το δωμάτιο στο οποίο πέθανε, έχει σήμερα μετατραπεί σε μικρό ναό στο δεύτερο όροφο του Αρεταιείου νοσοκομείου, που κοσμείται από εικόνες του Αγίου και τάματα πιστών για ανάρρωση των συγγενών τους που νοσηλεύονται στην κλινική.

Ο Νεκτάριος δεν ανακηρύχθηκε Άγιος αμέσως όταν πέθανε. Χρειάστηκε να περάσουν 40 χρόνια και στις 20 Απριλίου του έτους 1961 ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας, έκρινε πως έπρεπε να τον ανακηρύξει σε άγιο, καθώς είχε πραγματοποιήσει πολλά μεγάλα έργα πάνω στη Θρησκεία και την Εκκλησία. Η απόφαση αυτή προκάλεσε πολλές συζητήσεις και σχόλια, καθώς τότε βρίσκονταν στη ζωή πολλοί άνθρωποι οι οποίοι είχαν ζήσει από κοντά τον Νεκτάριο και πίστευαν πως ο Αθηναγόρας το έκανε αυτό μόνο για να φάει λεφτά και για κανέναν άλλο σκοπό. Με την ανακήρυξη του Νεκταρίου Κεφαλά σε άγιο, ο Αθηναγόρας αποφάσισε ακόμα πως οι άντρες και οι γυναίκες που φέρουν τα ονόματα Νεκτάριος και Νεκταρία θα εορτάζουν την ονομαστική τους εορτή στις 9 Νοεμβρίου κάθε χρόνο. Μέχρι τότε αυτά τα ονόματα εόρταζαν στις 11 Ιουλίου.

Στο ναό του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα, υπάρχει το σκήνωμά του

Πρωταγωνίστησε σε πολλές τηλεοπτικές σειρές και έκανε μεγάλη εντύπωση, γιατί, όταν πρωτοβγήκε όλοι θαυμάσαμε το ψηλόλιγνο όμορφο κορίτσι με τα υπέροχα μάτια, το οποίο, όμως, παράλληλα μας απέδειξε ότι διέθετε και ταλέντο και όχι μόνο μία ωραία εξωτερική εμφάνιση. Εκείνο που κάνει την γοητευτική και δυναμική Ζέτα Δούκα να ξεχωρίζει, είναι η τελειομανία που έχει στη δουλειά. Προσέχει και την παραμικρή λεπτομέρεια στις επιλογές της, ιδιαίτερα στο θέατρο. Επιζητεί και αναζητεί πόλους που την ‘’γεμίζουν’’ καλλιτεχνικά, την εξελίσσουν και δημιουργούν τις προϋποθέσεις εκείνες για να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά στην κορυφή με στέρεα βήματα.

Αφού δημιούργησε μία ευτυχισμένη οικογένεια, επανήλθε δριμύτερη στη σκηνή συμπρωταγωνιστώντας με τον Παναγιώτη Μπουγιούρη στο πολύ ενδιαφέρον έργο της Κέιτ Ρόμπιν ‘’Faith’’ που παίζεται στο ΜΙΚΡΟ ΓΚΛΟΡΙΑ, σε σκηνοθεσία του πάντα “ανήσυχου” καλλιτεχνικά και άκρως δημιουργικού Γιώργου Βάλαρη. Η ταύτιση της με την ηρωίδα του έργου είναι απόλυτα επιτυχημένη! Ντύθηκε στο ρόλο και κατόρθωσε να αναδείξει με πειστικότητα όλα τα συναισθήματα και τις εξάρσεις της απατημένης γυναίκας, καθοδηγούμενη υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του ικανότατου Γιώργου Βάλαρη, ο οποίος κάθε χρόνο μας εκπλήσσει όχι μόνο ευχάριστα αλλά και μας ‘’προκαλεί’ ’με τις επιλογές του τόσο στο έμψυχο όσο και στα έργα που ανεβάζει να περιμένουμε και άλλες πιο ‘’δυνατές’’ δουλειές ακόμη… Κυρίες και κύριοι η σαγηνευτική Ζέτα Δούκα από το Α ως το Ω!

Απιστία: Η πιο συνήθης αλλά όχι πιο σημαντική , κατά τη γνώμη μου, αιτία χωρισμού 

Βάλαρης Γιώργος: Ένας πολύ έξυπνος σκηνοθέτης που κινείται με γνώμονα το ανθρώπινο δυναμικό

Γάμος: Δεν με αφορά

Διαίσθηση: Σημαντική και αναπόσπαστη με την γυναικεία φύση

Ευγένεια: Ένδειξη παιδείας

Ζωή: Δώρο που ο καθένας το χρησιμοποιεί, όπως θέλει

Ηθοποιός: Τυχερός άνθρωπος

Θέατρο: Από τα λίγα ιδανικά στη ζωή μας

Ιδανικά: Παζλ προσωπικότητας

Κέιτ Ρόμπιν: Έχει κάνει πολλή ψυχανάλυση και η ίδια…

Λογοτεχνία: Θησαυρός

Μίσος: Χάσιμο χρόνου και ενέργειας

Νόμοι: Απαραίτητοι δυστυχώς

Ξένοι συγγραφείς: Πολλοί κι αγαπημένοι. Λατρεύω τους νοτιοαμερικάνους!

Όνειρα: Ουράνιο τόξο

Παιδιά: Θάλεια

Ρόλοι: Γυναίκα…

Στοργή: Χάδι

Τιμή: Ηθικές αξίες

Υπερηφάνεια: Σύγχρονη Ελληνίδα γυναίκα

Φέιθ: Σημαντικό συστατικό των σχέσεων και του…χειμώνα μου

Χωρισμός: Μακριά από εδώ…

Ψέμα: Πιο εύκολο από την αλήθεια αλλά φέρνει μπελάδες τελικά

Ωραίες στιγμές: Παίζοντας με την κόρη μου

Ο ΑΝΤ1 μετατρέπει τη διασκέδαση σε «οικογενειακή υπόθεση». Το “Lucky Room”, το πιο διασκεδαστικό και «οικογενειακό» τηλεπαιχνίδι κάνει πρεμιέρα στον ANT1 την Κυριακή 13 Νοεμβρίου στις 20:00 με παρουσιαστή τον αγαπημένο Γιώργο Λιάγκα.

Τι είναι όμως το “Lucky Room” και γιατί ξεχωρίζει; Είναι το πρώτο τηλεπαιχνίδι στο οποίο όχι μόνο συμμετέχει όλη η οικογένεια αλλά είναι αυτή που έχει και τον τελευταίο λόγο. Σε κάθε επεισόδιο του “Lucky Room” συμμετέχουν 3 παίκτες. Ο παρουσιαστής διατυπώνει σε κάθε γύρο του παιχνιδιού μια ερώτηση και ο παίκτης που πλησιάζει πιο κοντά στη σωστή απάντηση συνδέεται με το “Lucky Room”, ένα ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο χωρίς οπτικοακουστική επαφή με το κεντρικό στούντιο που βρίσκεται η οικογένειά του και έχει πρόσβαση στα τυχερά buzzers. Η Μαντώ Γαστεράτου θα είναι εκεί για να υποδεχθεί τα μέλη της οικογένειας του κάθε παίκτη και να ζήσουν μαζί την αγωνία  του παιχνιδιού. Άραγε θα πατήσουν το τυχερό buzzer;

O κάθε παίκτης έχει μπροστά του ένα “money tree” με 5 χρηματικά ποσά, που αντιστοιχούν στα 5 διαφορετικά buzzers. Η οικογένεια καλείται να μαντέψει σε ποιο από τα 5 buzzer κρύβεται το μεγαλύτερο ποσό του money tree. Το ποσό που προκύπτει από την συγκεκριμένη επιλογή προστίθεται στο λογαριασμό του παίκτη. Η οικογένεια που θα καταφέρει να συγκεντρώσει το μεγαλύτερο χρηματικό ποσό στο τέλος των 9 ερωτήσεων δίνει στον παίκτη το εισιτήριο για την επόμενη και τελική φάση.

Ποιος αποφασίζει τελικά στη δική σου οικογένεια; Θα το μάθουμε στο “Lucky Room”. Πρεμιέρα την Κυριακή 13 Νοεμβρίου στις 20.00! Μείνετε συντονισμένοι!

#LuckyRoom

Για συμμετοχές:  www.antenna.gr/luckyroom/form

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Κώστας Τριπύλας

Αρχισυνταξία: Στάθης Μαντάς

Δ/νση Φωτογραφίας: Αντώνης Λιναρδάτος

Δ/νση Παραγωγής: Νίκος Κετζέας

Executive Producer:  Νίκος Χριστοφόρου

Σαν να’ ταν μαγικά τα φώτα κι η βραδιά, μα ξέρω το γιατί…. Τουαλέτες, σμόκιν, γάντια, κοστούμια και ένας λαμπερός θίασος ετοιμάζεται από τις “Θεατρικές σκηνές” να μας παρουσιάσουν στο Θέατρο Πάνθεον το έργο του Μπέρναρ Σω “Πυγμαλίων/ Ωραία μου κυρία” σε μετάφραση και σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ρήγα. Το Cosmopoliti πήγε στα γυρίσματα του τηλεοπτικού τρέιλερ της παράστασης και έχουμε backstage  φωτογραφίες για τα μάτια σας μόνο.

Κώστας Κόκλας και Δήμητρα Ματσούκα

Μπέτυ Λιβανού, Δήμητρα Ματσούκα

Αντώνης Καφετζόπουλος

Αντώνης Καφετζόπουλος, Περικλής Αλμπάνης, Χριστίνα Θεοδωροπούλου, Ορέστης Τζιόβας, Κώστας Κόκλας, Ιάσων Παπαματθαίου, Μπέτυ Λιβανού, Ησαϊας Ματιάμπα, Παύλος Χαϊκάλης

Ησαϊας Ματιάμπα, Δήμητρα Ματσούκα, Ορέστης Τζιόβας, Γιώργος Μπανταδάκης

O Aλέξανδρος Ρήγας δίνει οδηγίες για το γύρισμα

Κινησιολογία στα χορευτικά μέρη του τρέιλερ από τον κατάλληλο άνθρωπο. Ο Θοδωρής Πανάς με την Μπέτυ Λιβανού

Βαλς με τον Κώστα Κόκλα

Δήμητρα Ματούκα

Γαλήνη Τσεβά, Γιώργος Μπανταδάκης, Δημήτρης Γαλάνης

Χριστίνα Θεοδωροπούλου, Δημήτρης Γαλάνης

Κωνσταντίνος Φασίλης, Μπέτυ Λιβανού, Ιάσων Παπαματθαίου, Αντώνης Καφετζόπουλος, Περικλής Αλμπάνης, Δήμητρα Ματσούκα, Ησαϊας Ματιάμπα, Κώστας Κόκλας, Γιώργος Μπανταδάκης, Θωμάς Παλιούρας

Mέχρι 14 Ιανουαρίου 2017 ο Σταμάτης Κραουνάκης με την παράσταση που έκανε ιστορία σε όλη την Ελλάδα, μας περιμένει εκεί που γεννήθηκε, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, στο γνωστό στέκι. “Όλοι ένα” Φίλα με λοιπόν, γιατί εσείς το θέλατε κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9μ.μ.

Στην πρεμιέρα πολλοί ήταν οι καλεσμένοι που τίμησαν με την παρουσία τους τον Σταμάτη Κραουνάκη και την παράσταση. Ανάμεσά τους η Τάνια Τσανακλίδου, η Έλενα Ακρίτα, ο Γιώργος Κυρίτσης, ο Κώστας Χαρδαβέλας, η Μαρία Χαρδαβέλα, η Νανά Παλαιτσάκη, ο  Γιάννης Στάνκογλου, η Λόλα Νταϊφά, η Δέσποινα Μπεμπεδέλη, η Λένα Αρώνη κ.α.

Family affairs: Σταμάτης και Δέσποινα Κραουνάκη

Λόλα Νταϊφά, Σταμάτης Κραουνάκης, Έλενα Ακρίτα, Γιώργος Κυρίτσης

Νανά Παάιτσάκη, Σταμάτης Κραουνάκης, Δέσποινα Μπεμπεδέλη, Τάνια Τσανακλίδου, Βασίλης Ευταξόπουλος

Μαρία και Κώστας Χαρδαβέλας, Λόλα Νταϊφά

Νανά Παλαιτσάκη, Σταμάτης Κραουνάκης, Τάνια Τσανακλίδου

Σταμάτης Κραουνάκης

«ΟΛΟΙ ΕΝΑ» Φίλα με

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9μ.μ.

Μαζί πέντε αστέρια που τα σπάνε (Αλφαβητικά): Χρήστος Γεροντίδης, Σάκης Καραθανάσης, Κώστας Μπουγιώτης, Γιώργος Στιβανάκης, Χάρης Φλέουρας

και τρεις εξαιρετικοί σολίστες: Άρης Βλάχος μουσική διεύθυνση, πλήκτρα, Βάϊος Πράπας  λαϊκά έγχορδα, κιθάρα, Γιώργος Ταμιωλάκης βιολοντσέλο

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ :

Σκηνικό : Γιάννης Μουρίκης

Φωτισμοί : Κώστας Μπλουγουράς

Κοστούμια : Μαρία Καραπούλιου

Ήχος : Δημήτρης Σωτηρόπουλος + Κώστας Χριστοφής

Βοηθός σκηνοθέτη: Χρήστος Μουστάκας

Παραγωγή :  Ομάδα Ελληνικού Μουσικού Θεάτρου –Σπείρα Σπείρα

Οργάνωση παραγωγής : Ελένη Συροπούλου

Προβολή & Επικοινωνία : Δέσποινα Κραουνάκη

Σχεδιασμός προγράμματος : Χρήστος Μουστάκας

Φωτογραφικό υλικό : Γιάννης Πρίφτης, Πέτρος Αθανασόπουλος

Ένας Μαροκινός γίγαντας, με ύψος 1:97 και βάρος 120 κιλά έχει αναστατώσει τα media, που τον παρουσιάζουν σαν γκόμενο του μεγάλου ποδοσφαιριστή Cristiano Ronaldo. Για να ρίξουμε μια ματιά στο who is who του.

Ο Μπαντρ Χάρι (Badr Hari) είναι τεράστιο ταλέντο στο KickBoxing και στο Muay Thai, αλλά συγχρόνως είναι και κακός μπελάς. Δεκάδες, για να μην πω εκατοντάδες, κατηγορίες, συλλήψεις και κρατήσεις σε αστυνομικά τμήματα κοσμούν το βιογραφικό του. Αλητάμπουρας απ’ τους λίγους, τσαμπουκάς, κάπτεν φασαρίας και αφάνταστα εριστικός. Υπήρξε για χρόνια ο απόλυτος σταρ του kick-boxing κι ένας από τους πρωταγωνιστές της heavyweight κατηγορίας, με μεγαλύτερο αντίπαλο τον ίδιο του τον εαυτό.

Ύστερα από αρκετά χρόνια όπου έβγαζε… ένα σκασμό λεφτά απέναντι σε παρηκμασμένους αντιπάλους, επανήλθε κοντά στα 30 του χρόνια στην επικαιρότητα δοκιμαζόμενος και πάλι σε υψηλό επίπεδο. Η μεγάλη του νίκη επί του Ismael Londt  στην Τσετσενία (ο ιδιόρρυθμος πρόεδρος της Τσετσενίας, Ramzan Kadyrov, είναι οπαδός και προσωπικός φίλος του Μαροκινού πρωταθλητή) αλλά και οι φημολογίες περί ερωτικής του σχέσης με τον Cristiano Ronaldo, τον έφεραν και πάλι στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.

Ο Badr Hari που λέτε, γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου του 1984, στο Άμστερνταμ, με καταγωγή από το Μαρόκο. Ξεκίνησε να ασκείται σε ηλικία 7 χρόνων όπου από τότε έδειξε τα πρώτα δείγματα του ταλέντου του. Σαν έφηβος είχε τους καλύτερους προπονητές και γρήγορα η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα της Ολλανδίας. Αγωνιζόταν πάντα με την σημαία της Ολλανδίας μέχρι το 2005, όπου σε ένα αγώνα οι φίλαθλοι τον γιούχαραν, πράγμα που τον έκανε να φύγει από την ομάδα της Ολλανδίας και να αρχίσει να αγωνίζεται με το Μαρόκο.

Νίκος Μουρατίδης

www.nikosonline.gr

Οι φήμες περί ερωτικής σχέσης με τον Cristiano Ronaldo οργιάζουν

Το όνομα του στα Μαροκινά είναι :بدر هاري. Μερικά από τα παρατσούκλια του:Golden Boy, Bad Boy, Cobra, Devil Prince of Monaco και King of Kickboxing.

Πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό, η intellectual σκηνοθέτις και συγγραφέας  Ιόλη Ανδρεάδη, ανήκει στη νέα γενιά των σκηνοθετών που διαθέτουν τεράστιες ικανότητες , πολλά προσόντα και πολύ ταλέντο! Είναι άκρως καταρτισμένη αλλά και παθιασμένη με το αντικείμενο της, καλλιεργημένη, μορφωμένη, με γνώσεις, παιδεία και σπουδές στην Ελλάδα και το εξωτερικό-με διατριβές και περγαμηνές-ευφάνταστη, εμπνευσμένη, ιδιοφυής. Ξεχωρίζει για τις avant-garde σκηνοθετικές της ιδέες που δεν αποδομούν, όμως, τα κείμενα αλλά αντίθετα τα υποστηρίζουν και τα αναδεικνύουν από την αρχή μέχρι τέλους και προ πάντων έχουν αισθητική. Γι΄αυτό σε λίγα χρόνια θα συγκαταλέγεται επάξια και αυτή στις ‘’αυριανές’’σκηνοθέτιδες του θεάτρου!

Η τελευταία της παράσταση με τίτλο Young Lear σημείωσε μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία και θα μπορούσε κάλλιστα να ανέβει στο Εθνικό θέατρο του Λονδίνου στις σκηνές Lyttelton και Dorfan και να δρέψει δάφνες. Η αέναα δημιουργική Ιόλη Ανδρεάδη ετοιμάζει την καινούργια της δουλειά που θα παίζεται από τις 14 Νοεμβρίου στο θέατρο OLVIO. Πρόκειται για το εξαιρετικό έργο του σημαντικού και σπουδαίου συγγραφέα Τενεσσί Oυίλιαμς “Το βασίλειο της γης” με πρωταγωνιστές την χαρισματική Παναγιώτα Βλαντή, τον φερέλπιδα Ορέστη Τζιόβα και τον ανερχόμενο Ανδροκλή Δεληολάνη. Το περιμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία… Ανακαλύψτε την από το Α ως το Ω!     

Αρμονία: Η εικόνα, ο ήχος, ο στίχος, η μυρωδιά ή η σκέψη που ησυχάζει το μυαλό.

Βερισμός: Από το verite= πραγματικότητα, καλλιτεχνικό κίνημα με στόχο την απεικόνισή της.

Tennessee Williams: Από τους σημαντικότερους Αμερικανούς θεατρικούς συγγραφείς, γνωστός για πολλά και σημαντικά έργα: Λεωφορείον ο Πόθος, Ξαφνικά Πέρσι το Καλοκαίρι, Γλυκό Πουλί της Νιότης, Λυσσασμένη Γάτα. Ταραχώδης ζωή. Τα έργα του έχουν τόσο μεγάλη απήχηση γιατί συνδυάζει τη λεπτομερειακή γνώση του ανθρώπου με την αποφασισμένη αγάπη γι’ αυτόν.

Δραματουργική επεξεργασία: Απαιτητική εργασία που κάποιες φορές διευκολύνει την επικοινωνία της παράστασης με το θεατή.

Επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια: Το βραβευμένο έργο του Greek Play Project Ελένη ή Σούλα της Δέσποινας Καλαϊτζίδου με πρωταγωνίστρια την Νικολέτα Κοτσαηλίδου και το Όλα Αυτά τα Υπέροχα Πράγματα του Ντάνκαν Μακμίλαν με πρωταγωνίστρια τη συνεργάτιδά μου από το Λονδίνο και αγαπημένη φίλη Μελίνα Θεοχαρίδου.

Ζωή: Γλυκιά κι ο θάνατος μαυρίλα.

Ήθος: Κάτι που αν το έχεις, κάποια στιγμή θα προσελκύσεις κοντά σου ανθρώπους με ήθος.

Θέατρο: Προσωπική υπόθεση. Υπέροχο, όταν είναι το ίδιο χρήσιμο σε αυτούς που το βλέπουν όσο και σε αυτούς που το κάνουν.

Ιόλη Ανδρεάδη: Και Φιλουμένη από τη γιαγιά μου.

Κριτική: Με ήθος, γνώση και επιχειρήματα.

Λόγος: Κόκαλα τσακίζει. Ή γιατρεύει.

Μόρφωση: Αυτή που χρησιμοποιεί τους περιορισμούς για να απελευθερώσει και να απενοχοποιήσει και όχι για να εγκλωβίσει και να τυποποιήσει.

Νεωτερισμοί (σκηνοθετικοί): Χωρίζονται σε αυτούς που έχουν ήθος, γνώση και επιχειρήματα και σε αυτούς που δεν έχουν.

Ξένοι συγγραφείς (αγαπημένοι): Σαίξπηρ, Σέπαρντ, Ουίλιαμς, Τσέχωφ, Αρτώ, Μολιέρος, Πίντερ.

Ομαδικότητα: Κάτι ευχάριστο, χρήσιμο και αποτελεσματικό. Βοηθούν πάντα οι ξεκάθαροι ρόλοι.

Πνευματική ανάταση: Σινεμά, ταξίδια, γιόγκα, θάλασσα. Συζητήσεις με καθαρούς και ενδιαφέροντες ανθρώπους.

Ρεπερτόριο: Η καρδιά του θεάτρου.

Συγγραφή: Αρκετά έργα πια και όλα τα έχω σκηνοθετήσει, κάποια πάνω από μία φορά. Στα τελευταία τέσσερα έργα γράφουμε μαζί με τον Άρη Ασπρούλη, μια διαδικασία που με πλουτίζει.

Το βασίλειο της γης: Ένα έργο με τρεις υπέροχους ήρωες, για τον έρωτα, το κωμικό στη ζωή, την ανάγκη. Έχω τη χαρά να δουλεύω μαζί με την εξαιρετική Παναγιώτα Βλαντή, με την οποία θα συνεργαστούμε και στο Μισάνθρωπο, καθώς και με τους υπέροχους Ορέστη Τζιόβα και Ανδροκλή Δεληολάνη, τους οποίους γνωρίζω τώρα. Μαζί μας έχουμε τους πολύτιμους συνεργάτες Δήμητρα Λιάκουρα, Περικλή Πραβήτα, Γιάννη Χριστοφίδη, Χριστίνα Θανάσουλα, Διονύση Χριστόπουλο, Ειρήνη Βουρλάκου, Άντζυ Νομικού.

Υπερρεαλισμός: Βγαλμένος μέσα από τη ζωή και τα όνειρα. Πέρσι με κάλεσε να μιλήσουμε γι’ αυτόν η Εύα Στεφανή στο μάθημά της στο Πανεπιστήμιο και έτσι είχα την ευκαιρία όχι μόνο να τον ξαναθυμηθώ αλλά και να γνωρίσω με τη βοήθειά της πιο πολλά ουσιαστικά πράγματα γι’ αυτόν.

Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα. Με εκείνη έχω συνεργαστεί στις τέσσερις τελευταίες σκηνοθετικές δουλειές μου και τώρα στο Βασίλειο της Γης. Η δουλειά της «φωτίζει» με μια νέα οπτική τη δική μου. Οι φωτισμοί είναι ένα από τα βασικότερα στοιχεία μιας παράστασης, μια τέχνη ξεχωριστή και απαιτητική.

Χαρισματικός: άνθρωπος. Υπάρχουν αρκετοί και τους έχουμε γύρω μας. Έχω κι εγώ κάποιους γύρω μου, δασκάλους – από τη σχολή γιόγκα μέχρι τα πανεπιστήμια από τα οποία πέρασα – κάποιους αγαπημένους φίλους (παλιούς και νέους), κάποιους συνεργάτες, τους γονείς μου και τον αγαπημένο μου. Μακάρι να ζήσουμε να το πούμε αυτό και για κάποιο ηγέτη.

Ψυχεδέλεια: Ζωηρά χρώματα μπλεγμένα μεταξύ τους, διευρυμένη συνείδηση, ψυχοδηλωτικές ουσίες. Όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά.

Ωραίο φινάλε: Όλα καλά.

H Kάρμεν Ρουγγέρη μετά το πολύ επιτυχημένο ανέβασμα του “Κουρέα της Σεβίλλης” με μουσική του Τζοακίνο Ροσσίνι, συνεχίζει με το ίδιο σκεπτικό προκειμένου οι μικροί θεατρόφιλοι να γνωρίσουν τον Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ μέσα από την όπερά του Ο μαγεμένος αυλός που μεταμορφώνεται σε ένα μουσικό παραμύθι πλημμυρισμένο από τις υπέροχες μελωδίες αυτού του μοναδικού συνθέτη σε συνσκηνοθεσία Κάρμεν Ρουγγέρη και Χριστίνας Κουλουμπή.

Η παράσταση με διαλεχτούς ηθοποιούς-τραγουδιστές, με παραμυθένια σκηνικά και κοστούμια, χορογραφημένη στη λεπτομέρεια, γεμάτη χρώματα και φως, με μια συναρπαστική πλοκή είναι σίγουρο ότι θα κερδίσει το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων, όπως κέρδισε και το δικό μας. Το Cosmopoliti πήγε στις πρόβες για αποκλειστικό backstage από το θέατρο Κιβωτός, όπου κάνει πρεμιέρα Ο μαγεμένος αυλός την Κυριακή 13 Νοεμβρίου

Ο βασιλιάς της μέρας και η βασίλισσα της νύχτας, κάποτε αγαπήθηκαν τρελά και αποφάσισαν να ενωθούν. Όμως η αγάπη τους αυτή κράτησε πολύ λίγο. Εκείνη ήταν φτιαγμένη από ψέματα και κακία, εκείνος από αλήθεια και καλοσύνη. Εκείνη ήθελε να εξουσιάζει με το σκοτάδι, εκείνος ήθελε να βασιλεύει με το φως. Πώς να ταιριάξουνε λοιπόν; Χώρισαν, και η μεγάλη αγάπη τους έγινε αμέσως έχθρα.

Μετά από 9 μήνες η σκοτεινή βασίλισσα έφερε στον κόσμο ένα όμορφο κοριτσάκι, την Παμίνα, στην οποία ποτέ δεν είπε ποιος είναι ο πατέρας της. Το ‘μαθε ο βασιλιάς της μέρας και σκοτείνιασε. Ήθελε να την πάρει κοντά του. Φοβόταν μήπως ζώντας δίπλα στην μητέρα της έπαιρνε από τον χαρακτήρα της. Έτσι μια μέρα την έκλεψε κρυφά και έβαλε να την φυλάνε σ’ έναν όμορφο πύργο. Θύμωσε τότε η βασίλισσα της νύχτας. Μαύρισε ακόμα περισσότερο τον ουρανό της, έσβησε τ’ αστέρια της. Έπρεπε να βρει κάποιον τρόπο να πάρει πίσω την κόρη της. Άρχισε λοιπόν να αναζητεί ένα παλικάρι. Ένα παλικάρι που θα μπορούσε να την βοηθήσει. Το βρήκε στο πρόσωπο του πρίγκιπα Ταμίνο, αλλά και του Παπαγκένο…

Το έργο έχει  συναρπαστική πλοκή που είναι σίγουρο ότι θα κερδίσει το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων προσφέροντας  στα παιδιά χαρά, διασκέδαση, αλλά και πολλά πολλά μηνύματα

Ο πρίγκιπας Ταμίνο -σύμβολο της αρετής και της αγάπης, βρίσκει στο πρόσωπο της Παμίνας το ιδανικό ταίρι. Όμως το ζευγάρι θα  περάσει  από πολλές δοκιμασίες. Με όπλο την αγάπη, οι ήρωές μας  θα νικήσουν και θα ενωθούν για πάντα. Μαζί τους ο Παπαγκένο, ένας τρισχαριτωμένος παραμυθένιος ήρωας που με τις σκανδαλιές του θα χαρίσει στα παιδιά στιγμές χαράς και γέλιου

Το έργο τελειώνοντας βρίσκει τους δυο εχθρούς, βασίλισσα της νύχτας και βασιλιά της μέρας, ενωμένους. Το καλό θα νικήσει το κακό και θα απλωθεί σ’ όλη τη γη.

Η όπερα O μαγεμένος αυλός παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 30 Σεπτεμβρίου του 1791 στη Βιέννη, υπό τη διεύθυνση του Μότσαρτ και με τον Σικανέντερ στο ρόλο του Παπαγκένο. Αναφέρεται πως ο Μότσαρτ αστειευόταν μαζί του στη διάρκεια της άριας τής δεύτερης πράξης, αλλάζοντας τον τόνο του glockenspiel που έπαιζε ο ίδιος. Το έργο σημείωσε πολύ μεγάλη επιτυχία και ακολούθησαν συνολικά είκοσι παραστάσεις στη διάρκεια ενός μήνα. Μετά το θάνατο του Μότσαρτ εκτελέστηκε επίσης στην Πράγα (1792), στη Λειψία, στο Μόναχο και στη Δρέσδη (1793), στο Βερολίνο (1794), καθώς και σε άλλες γερμανικές πόλεις. Το 1797 παρουσιάστηκε στην Αγία Πετρούπολη ενώ αργότερα παίχθηκε επίσης στο Παρίσι, με τον τίτλο Τα μυστήρια της Ίσιδας (1801) και στο Λονδίνο (1811). Οι πρώτες εκτελέσεις επί βρετανικού εδάφους έγιναν στην ιταλική γλώσσα. Ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα, ο Μαγικός Αυλός αποτελούσε μέρος του ρεπερτορίου των σημαντικότερων θεάτρων. Μεταφράστηκε για πρώτη φορά το 1799, στα ολλανδικά, ενώ αργότερα ακολούθησαν μεταφράσεις στη Γαλλική και Ρωσική γλώσσα (1801).

Το κεντρικό θέμα που αναπτύσσεται στο Μαγικό Αυλό είναι η δύναμη της αγάπης για τον άνθρωπο, θέτοντας ως πρότυπα τους κύριους χαρακτήρες του Ταμίνο και της Παμίνα, οι οποίοι κατορθώνουν χάρη στην αγάπη και με τη βοήθεια της μουσικής να ξεπεράσουν τις δοκιμασίες τους

“Ο Μαγεμένος Αυλός” είναι ένα διαχρονικό, συμβολικό παραμύθι για όλη την οικογένεια, με κεντρικό θέμα τη δύναμη της αγάπης, της αλήθειας και την αναζήτηση των μεγάλων ιδανικών. Επίσης, συγκρούονται το Καλό με το Κακό, η Αλήθεια με το Ψέμα, το Φως με το Σκοτάδι.

ΚΕΙΜΕΝΟ – ΑΦΗΓΗΣΗ: ΚΑΡΜΕΝ ΡΟΥΓΓΕΡΗ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΚΑΡΜΕΝ ΡΟΥΓΓΕΡΗ, ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΛΟΥΜΠΗ

ΣΚΗΝΙΚΑ-ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΛΟΥΜΠΗ

ΚΙΝΗΣΗ-ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΕΣ-ΦΩΤΙΣΜΟΙ: ΠΕΤΡΟΣ ΓΑΛΛΙΑΣ

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ-VIDEO ART: ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΕΛΑΠΟΡΤΑΣ

ΣΤΙΧΟΙ & ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΛΟΥΜΠΗΣ

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ: ΛΑΡΙΣΑ ΕΡΕΜΕΓΙΕΒΑ, ΜΙΝΑ ΔΕΛΑΠΟΡΤΑ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ: ΧΑΡΑ ΔΗΜΑ

ΒΟΗΘΟΣ ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΟΥ: ΕΡΡΙΚΑ ΑΛΑΜΑΝΟΥ

ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΥ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΑΠΑΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΝΑΣΑΚΗ

ARTWORK: ΛΟΥΚΑΣ ΜΕΛΑΣ

ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

Γιάννης Καλύβας, Εστέλλα Κοπάνου, Κωνσταντίνα Λιναρδάτου, Δημήτρης Μάριζας, Βαρβάρα Μπιζά, Άντζελα Ξύδη, Αντώνης Παπαδάκης, Νικόλας Παπακωνσταντίνου, Κατερίνα Σούσουλα.

Θέατρο ΚΙΒΩΤΟΣ

Πειραιώς 115, Γκάζι, Τηλ.: 2103417000 – 2103427426

Κάθε Κυριακή για κοινό και ομαδικές κρατήσεις στις 11:15 & 15:00

Διάρκεια παράστασης:  2 ώρες με διάλειμμα

Έναρξη παραστάσεων: Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Ημέρες και ώρες Ταμείου για μεμονωμένα εισιτήρια : Απο Τετάρτη ώς και Κυριακή 10:00 – 13:00 και 17:00 – 21:00.

Τηλέφωνο Ταμείου: Τηλ.: 2103417000 – 2103427426.

Τιμές εισιτηρίων κατ’άτομο:  12€ (Γενική είσοδος), 10€ Groups άνω των 10 ατόμων/ Κάτοχοι Κάρτας ΟΑΕΔ & Πολυτέκνων (ΑΣΠΕ)/ Οικογένειες 4 ατόμων και άνω, 8€ ΑμΕΑ (κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας με τα ταμεία του Ιδρύματος)

Η Κάρμεν Ρουγγέρη και ο Πέτρος Γάλλιας ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα μετά από πολύ ετοιμασία δυόμιση μηνών

Κάρμεν Ρουγγέρη, Πέτρος Γάλλιας, Αλίκη Δανάλη (επικοινωνία, προβολή)

Προπώληση εισιτηρίων: VIVA.GR

Η ενσυναίσθηση (empathy) νομίζω ότι είναι η πιο παρεξηγημένη λέξη στην ψυχιατρική και στις νευροεπιστήμες γενικότερα. Παρότι φορές η λέξη μεταφράζεται λανθασμένα ως συναίσθηση, ουσιαστικά στα ελληνικά σημαίνει να μπαίνουμε στη θέση του άλλου και να βλέπουμε τον κόσμο με τα δικά του μάτια. Ο Αγγλοσαξονικός όρος empathy προέρχεται όντως από την αρχαιοελληνική γραμματεία, χωρίς με κανέναν τρόπο να σημαίνει εμπάθεια. Η λέξη εμπάθεια στα ελληνικά σημαίνει το μίσος για τον άλλον, ενώ για τους Αγγλοσάξονες σημαίνει την συναίσθηση του άλλου. Με λίγα λόγια πρέπει να βλέπουμε με τα μάτια του άλλου και να ακούμε με τα αυτιά του.

Όταν κάποιος κλαίει ή σφαδάζει από τον πόνο, εύκολα κανείς μπορεί να καταλάβει τα συναισθήματά του. Τι γίνεται όμως όταν παρατηρείς ένα ανέκφραστο πρόσωπο σε σημείο που να μην ξέρεις εάν αυτός χαίρεται ή λυπάται; Ο κλινικός πρέπει να εκπαιδευτεί στην ενσυναίσθηση ώστε να μπορεί να βοηθήσει τον θεραπευόμενο στα προβλήματά του.

Γιατί είναι είδος προς… εξαφάνιση;

Τι γίνεται όμως με τους περισσότερους ανθρώπους που δεν έχουν εκπαιδευτεί στην ενσυναίσθηση; Όταν οι κοινωνίες ήταν μικρότερες και οι άνθρωποι δεν συνωστιζόταν στις μεγάλες πόλεις, οι άνθρωποι μπορούσαν πιο εύκολα να καταλάβουν τον πλησίον τους, παρατηρώντας την έκφραση του προσώπου, τις κινήσεις των χεριών ή μία νευρικότητα που ήταν εμφανής.

Η ενσυναίσθηση του άλλου σε κάνει καλύτερο άνθρωπο γιατί ξεφεύγεις από την ιδιωτεία και τον αυτιστικό τρόπο ζωής της μεγαλούπολης.

Οι νέες συνθήκες ζωής, συνωστισμός ανθρώπων σε πολυάνθρωπα μπλοκ πολυκατοικιών με έντονα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, έκαναν δυστυχώς τους ανθρώπους περισσότερο νάρκισσους με μηδαμινή συμμετοχή στην κοινότητα. Αυτή η «ιδιότυπη» ιδιωτεία τις τελευταίες δεκαετίες είχε ως αποτέλεσμα τη μοναξιά, τη μοναχικότητα, ακόμα και την κατάθλιψη.

Οι άνθρωποι, πλέον, ζουν απομονωμένοι, λείπουν πολλές ώρες από το σπίτι στερώντας χρόνο από τις οικογένειές τους και βρίσκονται σε ένα συνεχές κυνήγι οικονομικού οφέλους. Ένας λόγος που οι κοινωνίες παραπαίουν ηθικά και πολιτιστικά τα τελευταία χρόνια, είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη ενσυναίσθησης του άλλου.

Ο ρόλος της αλληλεγγύης

Η δημιουργία δεσμών μεταξύ των μελών της κοινότητας, όμως, είναι η βάση για μια ευτυχισμένη ζωή. Όταν μάθεις να συναισθάνεσαι τον άλλον, γίνεσαι και ο ίδιος καλύτερος άνθρωπος και θετικός πομπός για την κοινωνία. Είναι γεγονός ότι η έλλειψη ενσυναίσθησης στις σύγχρονες κοινωνίες έχει πολλαπλασιάσει το ζήτημα των εξαρτήσεων και των εθισμών (αλκοόλ, ναρκωτικά, τζόγος).

Οι άνθρωποι που ζουν μόνοι τους δεν μπορούν να μπορούν να μπουν στη θέση του άλλου γιατί τους βασανίζουν τα προσωπικά τους προβλήματα. Η ζωή έχει πολλές «σκληρές» πλευρές τις οποίες το άτομο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο του και χρειάζεται την ενσυναίσθηση των άλλων ώστε να μπορέσει να παραμείνει όρθιο και ισορροπημένο. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να μάθουμε να μπαίνουμε στη θέση του άλλου.

Σίγουρα, ιδιαίτερα στις μέρες μας όπου η κρίση βαθαίνει διαρκώς, ο ακτιβισμός, η αλληλεγγύη και η συναίσθηση των αναγκών του άλλου είναι απαραίτητα. Ο ενεργός πολίτης σίγουρα έχει περισσότερη ενσυναίσθηση από τον απαθή. Μόνο αν καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε μόνοι μας θα σταματήσουμε να κάνουμε focus στον εαυτό μας και θα στραφούμε στα προβλήματα του άλλου. Μόνο έτσι μπορούμε να αποκτήσουμε ενσυναίσθηση. Γιατί πάντα είναι καλύτερα να βαδίζουμε όλοι μαζί, παρά ο καθένας μόνος του.

Ο Στάθης Μπαρτζώκας είναι ψυχίατρος. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών, εκπαιδεύτηκε στην Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία (Νοσοκομείο Αιγινήτειο) και στη Νευρολογία (Πολυκλινική Αθηνών), ενώ πήρε την ειδικότητα της ψυχιατρικής στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από 100 συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Σήμερα διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο στο Κολωνάκι αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά πληθώρα περιστατικών με κυριότερα αυτά που σχετίζονται με την κατάθλιψη

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι εκθέσεις στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, στα πλαίσια του 4ου διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων το οποίο έχει γίνει πλέον θεσμός . Μια μεγάλη γιορτή της έβδομης τέχνης κι ένας τόπος συνάντησης κάθε είδους ταινίας. Οι εκθέσεις που πραγματοποιήθηκαν στο φουαγιέ, είχαν θέμα: η πρώτη έκθεση-εγκατάστηση την μοιραία ντίβα του Χόλιγουντ Τζιν Χάρλοου, η δεύτερη αφίσες του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου από όλο τον κόσμο και η τρίτη, το προσφυγικό (οπτική μέσα από την τέχνη του animation)

O ηθοποιός και συλλέκτης Λευτέρης Λαμπράκης είχε την επιμέλεια και το συντονισμό για τις εκθέσεις. Η πρώτη με θέμα: Το Φεστιβάλ θυμάται την Τζιν Χάρλοου, περιλάμβανε εκτός από σπάνιο φωτογραφικό υλικό, κι ένα αυθεντικό φόρεμα εποχής της ηθοποιού από τη δεκαετία του ’30.

Η Χριστίνα Πολίτη δίπλα στο αυθεντικό φόρεμα της Τζιν Χάρλου

Οι αφίσες ανήκουν στον κύκλο της λαϊκής τέχνης, υπό την έννοια ότι απευθύνονται μαζικά στον κόσμο, με στόχο να προβάλουν ένα συμπυκνωμένο μήνυμα. Στα δύσκολα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο στόχος ήταν να αναπτερώσουν το ηθικό των ανθρώπων, να τους κάνουν να χαμογελάσουν, να πάρουν κουράγιο, να ελπίσουν ότι ο εφιάλτης θα περάσει. Οι αφίσες του Πολέμου επικεντρώνονται σε ένα σκοπό, μέσω διαφόρων μηνυμάτων, σώσε ένα παιδί, ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε, ψηλά το κεφάλι, βοήθησε την Ελλάδα πριν να είναι αργά, σώστε τον πολιτισμό, προστασία της ελευθερίας του λόγου. Αυτά είναι τα μηνύματα που ήθελαν να περάσουν και το επιχειρούν με αισθητική και ύφος διαφορετικό, ανάλογα με τη χώρα από την οποία προέρχονται.

Συνολικά 55 αφίσες, από Αμερική, Καναδά, Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία, Αγγλία, Ισπανία και Ελλάδα, που καλύπτουν την περίοδο 1941-1945, μας θυμίζουν το τραύμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κι αν όλα αυτά μας ξυπνούν οδυνηρές μνήμες, τούτο συμβαίνει σε μια στιγμή που η Ευρώπη βρίσκεται στο πιο δύσκολο σταυροδρόμι της. Αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση, με το φάντασμα του ναζισμού να επιστρέφει σε πολλές χώρες της, με τον ρατσισμό να τρέφεται από τα προσφυγικά κύματα που σαρώνουν τη Γηραιά Ηπειρο. Λέγεται, ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα. Αλλά όπως διδάσκει η Τέχνη, αυτή η δεύτερη φορά μπορεί πάλι να είναι επίσης τραγική. Η οποιαδήποτε στιγμή της ιστορίας. Την αποτύπωσε ο Πικάσο με την Γκουέρνικα, αλλά και οι τρεις Ελληνες φωτογράφοι που κέρδισαν πρόσφατα το βραβείο Πούλιτζερ για τον τρόπο που αποτύπωσαν το προσφυγικό δράμα στη Λέσβο. Αν μαθαίναμε κάτι περισσότερο από τους πίνακες, τις φωτογραφίες, τις αφίσες, ίσως η Ιστορία να μην επαναλαμβάνονταν τόσο συχνά

Ο Κώστας Σπυρόπουλος δίπλα σε αυθεντικές αφίσες από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο

29 σπουδαστές του ΤΕΙ Αθηνών προσεγγίζουν το προσφυγικό μέσα από τη δική τους οπτική, στην τρίτη έκθεση

Ο Λευτέρης Λαμπράκης με τον πρόεδρο των ΤΕΙ Αθήνας Μιχάλη Μπρατάκο και την καθηγήτρια γραφιστικής Ελένη Μούρη

Ο Λευτέρης Λαμπράκης, η Χριστίνα Πολίτη και ο Κώστας Σπυρόπουλος με την Αντιδήμαρχο Βαρβάρα Περράκη