Η σαλάτα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Μεσογειακής διατροφής, ενώ στη χώρα μας έχει ταυτιστεί με το παραδοσιακό μεσημεριανό τραπέζι. Τα τελευταία χρόνια όμως αποτελεί και ένα από τα πιο περιζήτητα κυρίως πιάτα ανθρώπων που φροντίζουν τη διατροφή τους, αλλά και αγαπάνε τις γεύσεις της Ελληνικής γης.

ΥΛΙΚΑ

250 γρ. πλιγούρι βρασμένο

Ένα μικρό κεσεδάκι cherry tomatoes

Δύο πιπεριές πολύχρωμες

Δύο κουταλιές της σούπας καλαμπόκι

Ένα μικρό αγγουράκι

Ένα μικρό ματσάκι μαϊντανό

Ένα μικρό ματσάκι δυόσμο

Δύο φρέσκα κρεμμυδάκια

Ένα λεμόνι

Ένα φλιτζάνι του τσαγιού ελαιόλαδο

Δύο κουταλιές της σούπας χαρουπόμελο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Ψιλοκόβουμε τα λαχανικά και τα μυρωδικά και τα τοποθετούμε ένα-ένα στο μπολ που έχουμε το πλιγούρι. Ανακατεύουμε όλα τα υλικά. Προσθέτουμε το ελαιόλαδο, το χυμό από το λεμόνι και το χαρουπόμελο και ανακατεύουμε ξανά. Η σαλάτα μπορεί επίσης να διατηρηθεί στο ψυγείο και να καταναλωθεί και κρύα.

Τα μερομήνια είναι μια αρχαία μέθοδος πρόβλεψης του καιρού. Βασίζονται στην παρατήρηση των ημερών 1-12 Αυγούστου. Κάθε μέρα από αυτές, με την ανατολή του ηλίου, άνθρωποι με γνώση και εμπειρία, παρατηρούν και ερμηνεύουν τα σημάδια στο ορίζοντα. Κάθε μέρα αντιστοιχεί σε κάθε μήνα, για αυτό το λόγο και λέγονται μερομήνια (μέρα+μήνας). Οι πληροφορίες που συλλέγονται, συγκρίνονται με προηγουμένων ετών και μετά βγαίνει η πρόβλεψη. Φέτος, οι πρώτες πληροφορίες λένε ότι θα έχουμε ένα γλυκό φθινόπωρο, βαρύ χειμώνα με βροχές, καταιγίδες και χιονοπτώσεις, κρύα και βροχερή άνοιξη και ένα ιδιαίτερα ζεστό καλοκαίρι. Αναλυτικά:

​Σεπτέμβριος: Άνοδος της θερμοκρασίας μέχρι τις 22. Την  τελευταία βδομάδα του Σεπτεμβρίου αλλαγή του καιρού με βροχές και καταιγίδες.

Οκτώβριος: Οι βροχές και καταιγίδες συνεχίζουν την πρώτη εβδομάδα. Από τις 6 του μήνα, αλλαγή της θερμοκρασίας και γαϊδουροκαλόκαιρο.

Νοέμβριος: Καλοκαιρία και υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες. Όμως μετά τις 20, ο καιρός αλλάζει δραματικά, βροχές και χιόνια.

Δεκέμβριος: Σε όλη την Ελλάδα κακοκαιρία, καταιγίδες και  παγωνιά. Πτώση θερμοκρασίας, χιόνια στο καμπαναριό, που Χριστούγεννα σημαίνει.

Ιανουάριος: Ίδιος καιρός, με χιονοπτώσεις, κρύο και παγωνιά. Από τις 23  Ιανουαρίου και μετά ο καιρός χειροτερεύει, χιόνια σκεπάζουν τα πάντα.

Φεβρουάριος: O μήνας ξεκινάει με ύφεση, οι χιονοπτώσεις σταματούν, η θερμοκρασία ανεβαίνει. Από του Αγίου Βαλεντίνου όμως, χιόνι και παγωνιά.

Μάρτιος: Ο Μάρτης θα είναι γδάρτης, με κρύο και σφοδρούς ανέμους. Από τις 11 και μετά η κακοκαιρία θα ενταθεί με χιονοπτώσεις και βροχή.

Απρίλιος: Bροχερός καιρός, κρύο και έντονες καταιγίδες. Οι προγνώσεις μιλούν για ένα Πάσχα κρύο και βροχερό με χαμηλές θερμοκρασίες.

Μάιος: Απότομη βελτίωση του καιρού, μεγάλη άνοδος της θερμοκρασίας, ενίσχυση των νοτιάδων, κλίμα τροπικό μου κλίμα έχεις δυο καρδιές…

Ιούνιος: Καλοκαιρία στην αρχή, ευεργετικά μελτέμια και ηλιοφάνεια. Από τις 8-13 του μήνα, καύσωνας, ζέστη, και από τις 15, βροχές και καταιγίδες.

Ιούλιος: Άστατος καιρός, την μια μέρα θα έχει καύσωνα και την άλλη θα βρέχει. Υψηλή υγρασία και άπνοια. Η θερμοκρασία σε ύψος ρεκόρ.

Αύγουστος: Iδιαίτερα ζεστός Αύγουστος, ο υδράργυρος θα φτάσει στα ύψη και μελτέμι δεν θα φυσήξει. Ξαφνικές μπόρες στη διάρκεια της νύχτας

Αυτές είναι οι προβλέψεις από τα μερομήνια, εγώ έκανα το καθήκον μου και σας τις παρουσίασα, σύντομα θα δούμε αν θα επαληθευτούν, αλλά καλού- κακού κάντε από τώρα τα κουμάντα σας. Κανά πετρέλαιο, κανά μαγγάλι, κανά κουτσουράκι, βάλτε το στην άκρη…

Πώς ένας κούκλος, μποέμ, πότης, μικροκλέφτης και με δουλειές του ποδαριού, κατάφερε και έγινε ένας από τους μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών; Ο Robert Redford είναι αυτό που λέμε: «το ‘χεις ή δεν το ‘χεις». Λένε πως, όταν γύριζε από το σχολείο του, στο σπίτι, σταματούσε έξω από τα studio της Fox, για να παρακολουθήσει τους διάσημους ηθοποιούς της εποχής. Στην εφηβεία του, συνήθιζε να κάνει μικροκλοπές, ενώ κατανάλωνε αρκετό αλκοόλ. Παρ’ όλα αυτά μόλις αποφοίτησε από το σχολείο, κέρδισε, τελικά, υποτροφία για το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, χάρις στην ικανότητά του στον αθλητισμό και -κυρίως- στο μπέιζμπολ.

Εκείνο το χρονικό διάστημα δούλευε σαν σερβιτόρος, ύστερα ξεκίνησε να δουλεύει στις πετρελαιοπηγές της Καλιφόρνια, ώστε να μαζέψει χρήματα, για να μπορέσει να κάνει ένα ταξίδι στην Ευρώπη. Κατάφερε να μείνει στη Γηραιά Ήπειρο για ένα περίπου χρόνο και τον περισσότερο καιρό τον πέρασε στο Παρίσι, ενώ γράφτηκε και στη Σχολή Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας. Όμως, οι κακές κριτικές των καθηγητών του, τον οδήγησαν στην επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αργότερα, μετακόμισε στο Brooklyn για να κάνει μαθήματα ζωγραφικής κάτι που επηρέασε αρκετά τη ζωή και τον εαυτό του, αφού για μια περίοδο είχε αποκτήσει ένα αρκετά μποέμικο στιλ.

Τα χρόνια της αναζήτησης
Ο Charles Robert Redford Jr. γεννήθηκε στη Santa Monica της California. Ο πατέρας του ήταν, αρχικά, γαλατάς και, στη συνέχεια, λογιστής, ενώ η μητέρα του ήταν νοικοκυρά. Η καταγωγή των προγόνων του είναι βρετανική και Ιρλανδική κάτι που εξηγεί, τα πυρόξανθα μαλλιά του, τα οποία είναι και το κύριο γνώρισμά του.

Όταν οι νεανικές του περιπέτειες πήραν τέλος, πήγε στην Αμερικάνικη Ακαδημία Δραματικών Τεχνών της Νέας Υόρκης μετά από παρότρυνση ενός φίλου του. Στην ακρόαση του, κατάφερε να εκπλήξει τους κριτές, οι οποίοι ανέφεραν πως: “διαθέτει μια φυσική άνεση στην έκφραση, ζωηρή φαντασία και φυσικό ταλέντο”. Η επαφή του με την υποκριτική τον γοήτευσε, τον κέρδισε και τον έκανε να ασχοληθεί σοβαρά με το αντικείμενο.

Αρχή  με θέατρο και τηλεόραση
Ο πρώτος του ρόλος ήταν στη θεατρική παράσταση Tall Story, το 1958 που ανέβηκε στο θέατρο Broadway. Ακολούθησαν μικροί ρόλοι στις τηλεοπτικές σειρές The Naked Cit, Twilight Zoze και Route 66. Το πρωταγωνιστικό ντεμπούτο του σε τηλεοπτική σειρά, έγινε το 1960 στο Maverick. Ακολούθησαν και άλλες σειρές και θεατρικές παραστάσεις. Η σπουδαιότερη παράσταση, στην οποία συμμετείχε ήταν το Barefoot in the Park του Neil Simon, με συμπρωταγωνίστρια την Elizabeth Ashley. Η παράσταση παίχθηκε το 1963. Μέσα στην ίδια χρονιά, έπαιξε στην τηλεοπτική σειρά Alcoa Premiere, για την εμφάνισή του στην οποία, κέρδισε το βραβείο Emmy β’ αντρικού ρόλου.

Ο κινηματογράφος τον περίμενε
Η πρώτη φορά που συμμετείχε σε κινηματογραφική ταινία ήταν το 1962 στο ανεξάρτητο War Hunt, το οποίο γυρίστηκε μέσα σε δύο εβδομάδες. Το 1965 έπαιξε στο Situation Hopeless… But Not Serious, το οποίο ήταν η πρώτη του επίσημη ταινία. Και την ίδια χρονιά, συμπρωταγωνίστησε με τους Natalie Wood και Christopher Plummer στο Inside Daisy Clover, που έκανε ένα ομοφυλόφιλο και το οποίο προτάθηκε για δύο βραβεία Όσκαρ, ενώ ο ίδιος κέρδισε την πρώτη του Χρυσή Σφαίρα αφού ανακηρύχθηκε ο πιο πολλά υποσχόμενος ηθοποιός. Το 1966 του δόθηκε ο ρόλος του σερίφη στο The Chase (Η καταδίωξη), όμως, ο ίδιος επέλεξε έναν άλλο ρόλο στην ίδια ταινία. Αυτόν του κατάδικου. Το ρόλο του σερίφη τελικά πήρε ο Marlon Brando. Επίσης, συνεργάσθηκε, και πάλι, με τη Νάταλι Γουντ, αυτή τη φορά, για το This Property Is Condemned, του Sydney Pollack το οποίο είχε βασιστεί στο ομώνυμο έργο του Tennessee Williams.

Ήταν πια πρωταγωνιστής και όλα τα κορίτσια πάθαιναν υστερία για πάρτη του. Οι παραγωγοί άρχισαν να του δίνουν τον ένα ρόλο μετά τον άλλο. Το 1967, πρωταγωνίστησε, μαζί με την Jane Fonda στην κινηματογραφική εκδοχή του Ξυπόλητοι στο πάρκο (Barefoot in the Park). Και το 1969 ήρθε ο θρίαμβος. Πρωταγωνίστησε στο Butch Cassidy and the Sundance Kid, μαζί με τον Paul Newman, καταφέρνοντας να κερδίσει τους υπόλοιπους υποψήφιους (Στηβ Μακ Κουήν, Μάρλον Μπράντο, Γουόρεν Μπίτι), για το δεύτερο πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία είχε τεράστια επιτυχία, και κέρδισε τέσσερα Όσκαρ.

Κατόπιν απέρριψε πρωταγωνιστικούς ρόλους στα φιλμ Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ και Ο πρωτάρης , επειδή δεν ήθελε να δημιουργήσει την εικόνα του “στερεοτύπου ξανθού αρσενικού”. Στη συνέχεια, πρωταγωνίστησε σε ταινίες που είχαν μέτρια απήχηση, αλλά παρ’ όλα αυτά κέρδισε βραβεία BAFTA καλύτερου ηθοποιού για το Downhill racer και το Tell them Willie Boy is here. Συνεργάσθηκε ξανά με τον Sydney Pollack για το Jeremiah Johnson και το 1973 για η δραματική ιστορία αγάπης The Way We Were, μαζί με την Barbra Streisand. Η υστερία των γυναικών απογειώθηκε. Στην ταινία αυτή, η οποία συγκαταλέγεται στις κορυφαίες του είδους της. Έπαιξε έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς ρόλους του, αυτόν του Χάμπελ, ενός κούκλου που ερωτεύεται και παντρεύεται την «άσχημη» (με προσωπικότητα όμως) του κολεγίου. Ακόμη και το τραγούδι The Way We Were, κέρδισε βραβείο Όσκαρ.

Στην επόμενη συνεργασία του με τον σκηνοθέτη George Roy Hill και τον Paul Newman, The Sting (Το κεντρί), κατάφερε και κέρδισε υποψηφιότητα για το Oscar Α’ αντρικού ρόλου και εκατομμύρια θεατές σε όλο τον πλανήτη. Το 1974 ακολούθησε μια νέα μεγάλη επιτυχία, το The Great Gatsby, η οποία βασίσθηκε στο έργο του Francis Scott Fitzgerald. Η ταινία αυτή, πέρασε από πολλές περιπέτειες, έως ότου ξεκίνησαν τα γυρίσματά της, καθώς ο πρωταγωνιστικός ρόλος, προοριζόταν για τον Jack Nicholson, όμως ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ τον κέρδισε την τελευταία στιγμή. Επίσης είχε μεγάλη διένεξη με τον σκηνοθέτη που τον πίεζε ασφυκτικά να βάψει τα μαλλιά του μελαχρινά κάτι που εκείνος φυσικά και δεν έκανε.

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, ο Redford γίνεται πιο επιλεκτικός στις ταινίες που θα παίξει, αποκτά πολιτική συνείδηση και στρέφεται και στην σκηνοθεσία. Έτσι έχουμε το 1975 το πολιτικό θρίλερ Three Days of the Condor, ενώ το 1976 στην ταινία All the President’s Men, η οποία και βραβεύθηκε με τέσσερα Όσκαρ, πήρε το ρόλο του δημοσιογράφου Bob Woodward, ο οποίος πάσχιζε να διαλευκάνει το σκάνδαλο Watergate και να ξεσκεπάσει τον πρόεδρο Nixon. Το 1980, ο Ρέντφορντ σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία (Ordinary People), στην οποία πρωταγωνιστούσαν ο Donald Sutherland και η Mary Tyler Moore. Η ταινία κέρδισε τέσσερα Όσκαρ και ο Ρέντφορντ αυτό του καλύτερου σκηνοθέτη. Οι κριτικοί ανέφεραν πως, ο Ρέντφορντ κατάφερε να βγάλει μια πολύ δυνατή δραματική ταινία με εξαιρετικές ερμηνείες.

Από τότε μέχρι και σήμερα έχει ρίξει την ενέργεια του στο φεστιβάλ ανεξάρτητων ταινιών του Sundance, του οποίου είναι ο εμπνευστής και ιδρυτής και έχει απίστευτη επιτυχία, σκηνοθετεί, ασχολείται με ντοκιμαντέρ και παίζει πολύ σπάνια και επιλεκτικά. Στις 18 Αυγούστου έγινε 80 χρονών.

To 1958 παντρεύτηκε για πρώτη φορά τη Lola Van Wagenen, απέκτησαν, μαζί, τέσσερα παιδιά (στη φωτογραφία μόλις έχουν κάνει το τρίτο). Το 2009 σε δεύτερο γάμο, πήρε την Γερμανίδα ζωγράφο Sibylle Szaggars. Είναι ακτιβιστής και πολιτικά στρατευμένος με την αριστερά.

Με την Jane Fonda στο Barefoot in the Park (1967)

Με τον Marlon Brando, την Jane Fonda κ.α. στην υπέροχη ταινία «Η καταδίωξη».

Τεράστια επιτυχία: Robert Redford και Paul Newman στην ταινία Butch Cassidy and the Sundance Kid σε σκηνοθεσία George Roy Hill 1969

Barbra Streisand and Robert Redford στο φιλμ Way We Were 1973

Με την Barbra Streisand στο The Way We Were (Τα καλύτερα μας χρόνια) 1973

Με την Mia Farrow το 1974 στην διασκευή του F. Scott Fitzgerald «The Great Gatsby».

Με τον Dustin Hoffman στην ταινία All the President’s Men (1976)

«Παιχνίδια κατασκόπων»: Robert Redford και Brad Pitt στην ίδια ταινία.

Η «Δεσποινίς Μαργαρίτα» είναι μία δασκάλα του Δημοτικού που στην αίθουσα διδασκαλίας ξετυλίγει τη διττή της ταυτότητα. Της δασκάλας, μα και της γυναίκας που εξουσιάζει. Πρόκειται για μία αλληγορία πάνω στη δύναμη της εξουσίας, όπως τη συναντάμε στην κοινωνία, στην οικογένεια, στο σχολειό, στην εκκλησία, στο κράτος… Η Δεσποινίς Μαργαρίτα, ακροβατεί ανάμεσα στο λογικό και στο παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Μάθημα ζωής με σύνθετα αλλά και πολλά απλά νοήματα-μηνύματα, ο μονόλογος του Ατάιντε συγκλονίζει ακόμα και αποδεικνύεται και πάλι προφητικός και επίκαιρος. Η κατάρρευση του καπιταλιστικού συστήματος με ό,τι ηθικό και πνευματικό συμπαρέσυρε βρίσκεται εδώ, σ ΄αυτόν τον μονόλογο.

Ο συγκλονιστικός μονόλογος του Ρομπέρτο Ατάιντε σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια με την Εφη Μουρίκη για δεύτερη χρονιά από τον Οκτώβριο, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο Ζίνα, στις 21.00

Σκηνικό-Κοστούμια: Αναστασία Αρσένη
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική: Παναγιώτης Τσεβάς

Μια εξαιρετικά μαγευτική συναυλία θα απολαύσουν όσοι βρεθούν στη Μύκονο -και τα γύρω νησιά- στις 22 Αυγούστου. Η Ελευθερία Αρβανιτάκη θα τραγουδήσει το δειλινό μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της Δήλου τραγούδια ειδικά επιλεγμένα για αυτό το μοναδικό και μαγικό τόπο. Λόγω της ιδιαιτερότητας του χώρου το κοινό θα είναι -δυστυχώς- περιορισμένο.

Το πρόγραμμα της συναυλίας με τίτλο “Δεύτερη Ζωή”, αποτελείται από μελοποιημένα ποιήματα Ελλήνων ποιητών, από το προσωπικό ρεπερτόριο της Ελευθερίας Αρβανιτάκη. Από την Σαπφώ έως τον Μιχάλη Γκανά, περνώντας από τους Λαπαθιώτη, Ιωάννου, Πολυδούρη, Ελύτη, Καψάλη, Καρυωτάκη, κ.ά. ξεδιπλώνεται μία ελεγεία στο τόπο και τους ανθρώπους.

Μια ακόμα σημαντική πολιτιστική παραγωγή του HYPERLINK “https://www.facebook.com/cinemanto/“Cine Manto Mykonos (μετά την περσινή συναυλία των Δημήτρη Παπαδημητρίου-Φωτεινής Δάρρα και την ταινία ΔΗΛΟΣ 2015 με τον Γιώργο Χωραφά) για την ενίσχυση του αρχαιολογικού έργου στην Δήλο.

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη έχει ερμηνεύσει μοναδικά τον ποιητικό λόγο. Από το ξεκίνημά της το 1981 ερμηνεύει τραγούδια του ποιητή Γιάννη Ιωάννου σε μουσική Νίκου Μαμαγκάκη στο ιστορικό “Κέντρο Διερχομένων”, ενώ το 1987 συμμετέχει στο δίσκο του Νίκου Ξυδάκη “Κοντά στη δόξα μια στιγμή” ερμηνεύοντας το “Ερωτικό” του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη – θα ξαναερμηνεύσει Λαπαθιώτη πολύ αργότερα στο άλμπουμ της “Όλα στο φως”, το “Σαν αεράκι” σε μουσική Μανώλη Πάππου. Το 1994 συνεργάζεται με τον ποιητή Μιχάλη Γκανά στον δίσκο “Τα κορμιά και τα μαχαίρια”. Ο Ara Dinkjian υπογράφει τις μελωδίες και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου ενορχηστρώνει το δίσκο. Το 1996 η Ελευθερία Αρβανιτάκη παρουσιάζει το μαγικό άλμπουμ “Τραγούδια για τους μήνες”, όπου ο Δημήτρης Παπαδημητρίου μελοποιεί ποίηση Σαπφούς, Μαρίας Πολυδούρη, Κώστα Καρυωτάκη, Οδυσσέα Ελύτη, Μιχάλη Γκανά αλλά και δίστιχα της δημοτικής παράδοσης, χαρίζοντας στην ερμηνεύτρια άλλο ένα πολύ σημαντικό και επιτυχημένο ταυτόχρονα κομμάτι του ρεπερτορίου της, με τραγούδια όπως το “Παράπονο”, το “Πάμε ξανά στα θαύματα”, το “Σαν την αγάπη την κρυφή” αλλά και “Του πόθου τ’ αγρίμι”.

Την ίδια χρονιά ερμηνεύει τα “Γκρίζα” του Κωνσταντίνου Καβάφη σε μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου. Η Ελευθερία Αρβανιτάκη θα κυκλοφορήσει το δεύτερο άλμπουμ της βασισμένο εξ ολοκλήρου στον ποιητικό λόγο με το Νίκο Ξυδάκη να μελοποιεί έργα της Σαπφούς σε απόδοση Οδυσσέα Ελύτη και Κ.Χ. Μύρη, αλλά και Κώστα Καρυωτάκη και Διονύση Καψάλη με τίτλο “Γρήγορα η ώρα πέρασε” το 2008, επιβεβαιώνοντας την αγάπη της για την ποίηση αλλά και την τεράστια ερμηνευτική της δεινότητα.

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη ερμήνευσε μοναδικά ποιητικά έργα και τα έκανε γνωστά στο ευρύ κοινό. Τα τραγούδια αυτά που έχει ερμηνεύσει τα κρατά ζωντανά στις παραστάσεις της στην Ελλάδα αλλά και εκτός των συνόρων. Και όταν η ποίηση μελοποιείται και ερμηνεύεται, ιδίως από αυτή τη φωνή που κλείνει μέσα της Ανατολή και Δύση, σίγουρα αποκτά μια “δεύτερη ζωή”.
Διοργάνωση: Δήμος Μυκόνου, Association “Revive Delos”, με τη στήριξη της HYPERLINK “https://www.facebook.com/efakyk/“Εφορείας  Αρχαιοτήτων Κυκλάδων.
Χορηγοί: HYPERLINK “https://www.facebook.com/DelosTours/“Delos Tours, HYPERLINK “https://www.facebook.com/Mattholidays/“Matt Holidays, HYPERLINK “https://www.facebook.com/GoldenStarFerries/“Golden Star Ferries
Τιμή εισιτηρίου 50 ευρώ (στην τιμή περιλαμβάνεται το εισιτήριο του πλοίου Μύκονος-Δήλος).
Σημεία προπώλησης: CINE MANTO, PASAJI RESTAURANT ΟΡΝΌς, Delos Tours Παλιό Λιμάνι.
Concept και επιμέλεια προγράμματος: Ελευθερία Αρβανιτάκη – Λήδα Ρουμάνη. Επιμέλεια Παραγωγής: Αντώνης Θεοχάρης Κιούκας
Ενορχηστρώσεις: Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης. Μουσικοί: Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης (τύμπανα), Γιάννης Κυριμκυρίδης (πιάνο), Νίκος Μέρμηγκας (λάφτα, μπουζούκι, λαούτο, μαντολίνο), Δημήτρης Τσάκας (σαξόφωνο), Δημήτρης Τσεκούρας (κοντραμπάσο)..
Αφίσα: Μαρία Βεϊοπούλου. Φωτογραφίες: Ευαγγελία Θωμάκου.
ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΘΑ ΔΙΑΤΕΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΗΣ ΔΗΛΟΥ

Mια μαγική νύχτα σε ένα μυθικό τόπο
Ελληνική ποίηση: Από τη Σαπφώ ως τον Μιχάλη Γκανά
Συναυλία στη Δήλο της Ελευθερίας Αρβανιτάκη
Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016, ώρα 20:30.
Αναχώρηση πλοίων από Μύκονο 19.30. Επιστροφή 23.30

Απολαύστε ένα υπέροχο αυθεντικό Ιταλικό φαγητό. Λαζάνια μπολονέζ που θα ξετρελάνουν όλους όσοι τα δοκιμάσουν. Δείτε τα υλικά και ακολουθείστε τη συνταγή βήμα βήμα.

Υλικά:

1 πακέτο λαζάνια

500 γρ. μοσχαρίσιο κιμά

400 γρ. λουκάνικο ήπιο γλυκό κομμένο φέτες

700 γρ. ντομάτα τριμμένη

1 κ.σ. ντοματοπελτέ

350 γρ. μοτσαρέλα τριμμένη

250 γρ. παρμεζάνα τριμμένη

1 αβγό

120 ml νερό

100 ml ελαιόλαδο

1 κρεμμύδι ψιλοκομ.

2 σκελίδες σκόρδο

2 κ.γ. φύλλα βασιλικού ψιλοκομ.

3 κ.σ. μαϊντανό ψιλοκομ.

½ κ.γ. γαρύφαλλο σκόνη

½ κ.γ. μοσχοκάρυδο

1 κ.γ. ζάχαρη

1 κ.γ. αλάτι – ½ κ.γ. πιπέρι

Εκτέλεση

Σε μία κατσαρόλα βάζετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε το κρεμμύδι, το σκόρδο, τον κιμά και το λουκάνικο 6΄-10΄. Προσθέτετε την τριμμένη ντομάτα και τον ντοματοπελτέ διαλυμένο στο νερό. Ανακατεύετε ελαφρά και ρίχνετε τα μυρωδικά βασιλικό, μαϊντανό, γαρύφαλλο και ζάχαρη, αλάτι πιπέρι. Σκεπάζετε την κατσαρόλα και αφήνετε να σιγοβράσει το φαγητό για 1 ώρα και 30΄. Βάζετε τα λαζάνια για 10΄ σε ζεστό νερό να μoυλιάσουν. Παίρνετε ένα βαθύ μπολ, τρίβετε το μοσχοκάρυδο, προσθέτετε το αβγό και 2 κ.σ. μαϊντανό, ανακατεύετε με ένα κουτάλι τα υλικά να ενωθούν. Βάζετε στον πάτο ενός ταψιού 2 φλ. από την σάλτσα με βάση τον κιμά. Στραγγίζετε τα λαζάνια από το νερό και απλώνετε σε όλη την στρώση της σάλτσας όσα χρειάζονται. Απλώστε το μισό μείγμα τυριού πάνω από τα λαζάνια, πασπαλίστε ½ του τυριού μοτσαρέλα  και παρμεζάνα πάνω από την μοτσαρέλα. Απλώστε 2 φλ. σάλτσα πάνω από το στρώμα τυριών. Καλύψτε την επιφάνεια της σάλτσας με τα λαζάνια. Απλώστε το μείγμα τυριού και πασπαλίστε την μοτσαρέλα και την παρμεζάνα. Βάλτε την τελευταία στρώση σάλτσα και πασπαλίστε με το υπόλοιπο τυρί από πάνω (παρμεζάνα και μοτσαρέλα). Σκεπάστε με αλουμινόχαρτο, ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200οC για 20΄-25΄. Αφαιρέστε το αλουμινόχαρτο και ψήστε το φαγητό για άλλα 20΄ στους 180οC. Αφαιρέστε από το φούρνο και αφήστε να κρυώσει για 15΄-20΄.

Καλή σας όρεξη

ΠΗΓΗ

Ο Πολυχώρος VAULT διοργανώνει τo Φωτογραφικό Project “SEVEN” και προσκαλεί τους φωτογράφους της Αθήνας (κι όχι μόνο) να συμμετάσχουν. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα Project που περιλαμβάνει 7 εκθέσεις φωτογραφίας εμπνευσμένες από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα.

Τι σημαίνουν η Οκνηρία, η Ζηλοφθονία, η Λαιμαργία, η Λαγνεία, η Απληστία, η Οργή και η Αλαζονεία για τον Νεοέλληνα του 2016 και πως μπορούν να γίνουν πηγή έμπνευσης τα συγκεκριμένα “αμαρτήματα” για έναν καλλιτέχνη που ζει και διάγει στην Ελλάδα σήμερα;

Το Project θα διαρκέσει 7 μήνες (Οκτώβριο με Απρίλιο) όπου κάθε μήνα θα παρουσιάζεται για 7 ημέρες στον Πολυχώρο VAULT, και μία έκθεση φωτογραφίας όπου οι φωτογράφοι της θα εμπνέονται από κάποιο από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα.
Οκτώβριο η Οκνηρία, Νοέμβριο η Ζηλοφθονία, Δεκέμβριο η Λαιμαργία, Ιανουάριο η Λαγνεία, Φεβρουάριο η Απληστία, Μάρτιο η Οργή, Απρίλιο η Αλαζονεία. Τα εγκαίνια κάθε έκθεσης θα γίνονται στις 7 του μήνα και ώρα έναρξης 7:00 το απόγευμα.

Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα είναι:

Οκνηρία = φυγοπονία, τεμπελιά
Ζηλοφθονία = φθόνος, ζήλια. Όταν κάποιος ενοχλείται με την επιτυχία των άλλων.
Λαιμαργία = βουλιμία, κατάσταση στην οποία ένας άνθρωπος τρώει πολύ, ασταμάτητα και γρήγορα
Λαγνεία = φιληδονία, κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος δεν ελέγχει τις σεξουαλικές του επιθυμίες
Απληστία = πλεονεξία, κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος θέλει όλο και περισσότερα.
Οργή = θυμός, μνησικακία και εκδικητική συμπεριφορά
Αλαζονεία = υπεροψία, το να θεωρεί κανείς τον εαυτό του ανώτερο των άλλων

Η Αλαζονεία θεωρείται η μητέρα όλων των αμαρτιών.

Η επιτροπή μας:

Μία επιτροπή από 7 διακεκριμένους φωτογράφους (συν τρεις guest κάθε μήνα) θα επιλέγει κάθε φορά τις 7 καλύτερες από τις φωτογραφίες των συμμετεχόντων (οι οποίοι μπορούν να παίρνουν μέρος με μία έως τρεις φωτογραφίες ανά αμάρτημα).

Αυτές οι 49 φωτογραφίες θα εκτεθούν όλες μαζί το Μάιο στο VAULT και θα εκδοθούν σε φωτογραφικό λεύκωμα από γνωστό εκδοτικό οίκο. Στο νικητή ο πολυχώρος VAULT θα αναλάβει να του διοργανώσει και την ατομική του έκθεση φωτογραφίας την επόμενη χρονιά.

Η επιτροπή αποτελείται από τους :
Γιώργος Αλεξανδράκης (Φωτογράφος, αρχισυντάκτης στο CityCode Magazine),
Νίκος Βαρδακαστάνης (Φωτογράφος / Studio 112 photography),
Άγγελος Καλοδούκας (Φωτογράφος, συγγραφέας, δημοσιογράφος στο Left.gr), Παναγιώτης Κασίμης (Φωτογράφος και καθηγητής φωτογραφίας / Κέντρο Δημιουργικής φωτογραφίας ΕΝΝΕΑ),
Στέφανος Πάσχος (Φωτογράφος)
Τάσος Σκλαβούνος (Φωτογράφος και καθηγητής φωτογραφίας / Studio Μελενίκου),
Γιώργος Στριφτάρης (Φωτογράφος, ηθοποιός, casting director)

*Οι guest θα είναι άνθρωποι που ασχολούνται και με άλλες μορφές τέχνης, όχι μόνο με τη φωτογραφία.

ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ:

Μέχρι 20/9/2016 γίνονται δεκτές συμμετοχές από φωτογράφους (επαγγελματίες κι ερασιτέχνες) που θέλουν να συμμετάσχουν στο Project στο email : vaulttheatre.gr@gmail.com

Παρακαλούμε για την συμμετοχή σας αποστείλατε
1. Βιογραφικό και στοιχεία επικοινωνίας (τηλέφωνο – email).
2. Φωτογραφικό υλικό από προηγούμενη δουλειά σας.

…κι εμείς θα σας ειδοποιήσουμε για την πρώτη μας συνάντηση στο VAULT και όλες τις πιθανές σας απορίες

Ο Πολυχώρος VAULT, ένας πολυμορφικός χώρος τέχνης, με δύο πλήρως εξοπλισμένες θεατρικές σκηνές, γκαλερί και φουαγιέ – cocktail bar, που άνοιξε τον Μάρτιο του 2012 στο Βοτανικό (κάτω από την πλατεία του Κεραμεικού στο Γκάζι) από τον ηθοποιό – σκηνοθέτη Δημήτρη Καρατζιά και τον μουσικοσυνθέτη Μάνο Αντωνιάδη, με στόχο να αποτελέσει ένα σημείο έκφρασης, δημιουργίας και συνάντησης των καλλιτεχνών της πόλης, μετράει ήδη τέσσερα χρόνια λειτουργίας.

Το VAULT, με πυρήνα το Θέατρο, στεγάζει καθημερινά παράλληλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, ενώ συχνά φιλοξενεί δράσεις ανθρωπιστικού ενδιαφέροντος και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Κάθε χρόνο λαμβάνουν χώρα: ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, μουσικές βραδιές και live, bazaar, παρουσιάσεις βιβλίων, θεματικές ημερίδες, ενώ γύρω στις 20 θεατρικές παραστάσεις παρουσιάζονται κατά την διάρκεια της θεατρικής σεζόν.
Πολυχώρος VAULT
Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός
Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8’ περίπου με τα πόδια)
Τηλέφωνα: 213 0356472
FB Page: http://www.facebook.com/VAULTTheatreGr1

Μια ιδιαίτερα πρωτότυπη βραδιά με άρωμα ανατολής και μυστηρίου διοργάνωσε πρόσφατα η διοίκηση του ANATOLIA HOTELS στη Θεσσαλονίκη. Στο κατάμεστο Secret Terrace Lounge του ξενοδοχείου, φίλοι, συνεργάτες, εκπρόσωποι του τύπου και γνωστοί Θεσσαλονικείς έδωσαν το παρών και διασκέδασαν μέχρι πρωίας απολαμβάνοντας τις χορεύτριες & τα δροσερά cocktail της εταιρείας SAVOY. Τα μοναδικά χειροποίητα χαλιά του γνωστού οίκου Fessa Martha Grammenidou Oriental Carpets, διακόσμησαν το χώρο, καθώς επίσης και τα υπέροχα υφάσματα της My Fabrics. Οι ναργιλέδες της Shisha Lounge και τα ιδιαίτερα δωρά της C’est la Vie, έδωσαν την τέλεια ανατολίτικη πινελιά σε όλη την βραδιά.

H εκδήλωση είχε φιλανθρωπικό χαρακτήρα αφού μέρος των εσόδων θα διατεθούν στο Παιδικό Χωριό SOS Πλαγιαρίου, για την υποστήριξη του έργου τους, που είναι η προστασία και η φροντίδα 55 παιδιών τα οποία για σοβαρούς κοινωνικούς λόγους στερούνται μόνιμα τη βιολογική τους οικογένεια, προσφέροντάς τους ξανά τη δυνατότητα να αποκτήσουν μια Μητέρα SOS, αδέλφια και ένα σπιτικό. Επίσης την εκδήλωση στήριξε ο όμιλος Rotaract Θεσσαλονίκης.

Αγγελική Δασκαλιάδου, Σύλια Χριστοφιλοπούλου

Αγγελική Κυμπρίτου (Υπεύθυνη Πωλήσεων & Marketing) , Μάρθα Γραμμενίδου εκ των χορηγών FESSA CARPETS, Λήδα Παπαδοπούλου ( η διοργανώτρια της εκδήλωσης), Ιωάννης Κιουρτζής (Διευθυντής του ξενοδοχείου Anatolia Hotels Thessaloniki)

Βασίλης Παπαβασιλείου, Όλγα και Νικόλαος Παχούμης

Ευδοκία Κυριακοπούλου, Άκης Κυριακόπουλος, Ελπίδα Κορρέ

Η ομάδα στήριξης του Παιδικού Χωριού SOS Πλαγιαρίου Λήδα Παπαδοπούλου (η διοργανώτρια της εκδήλωσης), Ρένα Στάκου, Ντόμη Δεδέογλου, Ρενάτα Τσιρλιγκάνη

Μιχάλης Χρυσοχοΐδης (Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος των Αnatolia Hotels Thessaloniki), Άκης Δρεπανίδης (Διευθυντής του Παιδικού Χωριού SOS Πλαγιαρίου), Αγγελική Κυμπρίτου (Υπεύθυνη Πωλήσεων & Marketing), Θανάσης Τζάπος (Πρόεδρος του Ομίλου Rotaract Θες/νίκης)

Λήδα Παπαδοπούλου, Μαρία Σαμαρά

Βίκυ Νικολακάρου, Χάρης Παπαγεωργίου

Κωνσταντίνα Χαρίση (της Εpi-Direct), Έρικ Γιαννακίδης εκ των χορηγών Shisha Lounge, Ελπίδα Λίτσα (της Εpi-Direct)

Χριστίνα Καραμίχου, Αγγελική Κυμπρίτου (Υπεύθυνη Πωλήσεων & Marketing), Φιλιώ Λουμάκου, Ντέπυ Σφακιανάκη

Η Νάξος τιμά μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών και σε αυτό το πλαίσιο, το Νομικό Πρόσωπο Πολιτισμού, Αθλητισμού, Περιβάλλοντος, Παιδείας, Πρόνοιας και Αλληλεγγύης του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων (ΝΟ.Π.Π.Α.Π.Π.Π.Α) ανακοινώνει την έναρξη της λειτουργίας του Θεατρικού Μουσείου Ιάκωβος Καμπανέλλης.

Το Μουσείο άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό τη Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016 και θα υποδέχεται στο εξής όσους επιθυμούν να γνωρίσουν, μέσα από ένα εξαιρετικό αρχείο, τον συγγραφέα που ανανέωσε τη μεταπολεμική θεατρική δραματουργία με το σημαντικό του έργο. Το Θεατρικό Μουσείο Ιάκωβος Καμπανέλλης, το πρώτο και μοναδικό που βρίσκεται στην περιφέρεια, στεγάζεται στην περιοχή της Γρόττας, όπου ο μεγάλος μας συγγραφέας γεννήθηκε και μεγάλωσε. Ο επισκέπτης μπορεί να δει το χώρο του γραφείου του, προσωπικά αντικείμενα, έγγραφα, πορτρέτα, σκίτσα, μετάλλια, πλακέτες και αρχειακό υλικό, πολύτιμη και ευγενική δωρεά της κόρης του, Κατερίνας Καμπανέλλη. Επίσης, μπορεί να μελετήσει όλα τα έργα του που έχουν εκδοθεί, μελέτες για το έργο του, και να δει ψηφιοποιημένες συνεντεύξεις του και ταινίες στις οποίες έγραψε το σενάριο ή σκηνοθέτησε.

Στόχος είναι το Θεατρικό Μουσείο Ιάκωβος Καμπανέλλης να γίνει κέντρο μελέτης του έργου του και του θεάτρου γενικότερα.  Στο πλαίσιο αυτό, θα πραγματοποιηθούν θεατρικά εργαστήρια για παιδιά, για εφήβους και ενήλικες καθώς και εργαστήριο δημιουργικής θεατρικής γραφής ενώ παράλληλα θα φιλοξενηθούν εκδηλώσεις, συναυλίες, παρουσιάσεις βιβλίων κ.α.

Το πρόγραμμα της πρώτης περιόδου λειτουργίας του Μουσείου διαμορφώνεται ως εξής:
Οργάνωση Εργαστηρίων: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου

«Εργαστήρι Δημιουργικής Θεατρικής Γραφής» με τη Χρύσα Σπηλιώτη
Μια πρώτη προσέγγιση με σκοπό να δοθεί η ευκαιρία σε κάθε ενδιαφερόμενο να ανακαλύψει τις δυνατότητές του στη συγγραφή θεατρικού έργου. (Διάρκεια 15 ώρες). Πενθήμερο από Τετάρτη 24 έως και Κυριακή 28 Αυγούστου.
«Γνωρίζω το Μουσείο Ιάκωβος Καμπανέλλης», εργαστήριο με τη Σοφία Πολυκρέτη
Δημιουργική απασχόληση για παιδιά από 5 μέχρι 10 χρονών. Μέσα από διάφορες καλλιτεχνικές δραστηριότητες, επεξεργαζόμαστε τι είναι Μουσείο και ποιες είναι οι βασικές λειτουργίες του. (Κάθε Τετάρτη στις 11.30 – 13.30). Στο τέλος της πρώτης περιόδου θα οργανωθεί μια παρουσίαση από τα παιδιά που θα συμμετάσχουν στο εργαστήρι.

«Θεατρικό εργαστήρι για εφήβους και ενήλικες με αφορμή το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη», με την Κατερίνα Πολυχρονοπούλου. Γνωριμία με το έργο του μεγάλου μας συγγραφέα. Τεχνικές ανάγνωσης, συζητήσεις και δράσεις πάνω σε θεατρικά έργα του. Κάθε Τρίτη μέχρι και 27 Σεπτεμβρίου και ώρα 20.00-22.00. Θα γίνει παρουσίαση με τη μορφή θεατρικού αναλογίου στο τέλος της πρώτης περιόδου.

«Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης και ο κινηματογράφος»
Προβολή ταινίας σε σενάριο ή σκηνοθεσία του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Κάθε Πέμπτη στις 21.00 μέχρι 29 Σεπτεμβρίου.

Θεατρικό Μουσείο Ιάκωβος Καμπανέλλης, περιοχή Γρόττα, Χώρα – Νάξος (Δίπλα στο Δημοτικό Χώρο Στάθμευσης).
Ώρες λειτουργίας του Μουσείου: Δευτέρα – Σάββατο και ώρες: 11.00 – 14.00 και 19.00 – 22.00
Είσοδος: 2€, 1€ (μειωμένο).
Τηλέφωνο επικοινωνίας: +30 2285023619

Aπίθανες πρωτότυπες πολύχρωμες σιδερότυπες χαλκομανίες που σιδερώνονται στα ρούχα σας. Έτσι διαφήμιζαν τα νεανικά περιοδικά των ΄70ς, τις χαλκομανίες που έδιναν ως δώρο στους αναγνώστες τους. Η αρχή έγινε με το περιοδικό Μανίνα, στις αρχές της δεκαετίας του ΄70.

Τα σταμπωτά (οι μετέπειτα γνωστές μας στάμπες) ήταν η νέα μόδα που λάνσαρε η Μανίνα για να προσελκύσει περισσότερες αναγνώστριες. Θέλετε να κάνετε το περσινό σας άχαρο μπλουζάκι που ξεθώριασε να φαίνεται σαν καινούριο; Τα σταμπωτά έκλεψαν την τέχνη του κεντήματος και μεταφέρουν το ομορφότερο σχέδιο μέσα σε ένα απόγευμα στη μπλούζα σας. Και οι πιο στενές σας φίλες θα σας πουν Με γεια σας!

Τα σταμπωτά σχέδια (κυρίως κακοζωγραφισμένα ζωάκια) ήταν μέσα στο περιοδικό ως ένθετο, σε μικρές εικόνες, που όμως είχαν αρκετή διαδικασία, συν έξοδα για υλικά που έφταναν τις 100 δραχμές, όταν το περιοδικό στοίχιζε μόλις 6 δραχμές. Έτσι, η σταμπότα (όπως αναγραφόταν στο εξώφυλλο), μια τέχνη για το καλοκαίρι, κράτησε μόνο ένα καλοκαίρι, και αντικαταστάθηκε από τις χαλκομανίες, που αργότερα ονομάστηκαν σιδερότυπα.

Οι χαλκομανίες έγιναν ανάρπαστες. Εύκολες στις οδηγίες χρήσης, αρκούσε μόνο το μπλουζάκι και ένα σίδερο. Έβαζες τη χαλκομανία πάνω στο ύφασμα κι αφού το σίδερο είχε κάψει αρκετά, σιδέρωνες το χαρτί, με προσοχή να μην κουνηθεί και χαλάσει η εικόνα. Για να μην βγει άχρηστο το τελικό αποτέλεσμα, υπήρχε μια μικρή εικόνα, που χρησίμευε ως δοκιμή. Σιδέρωνες πρώτα τη …δοκιμή για εξάσκηση και μετά τη βασική χαλκομανία.

Οι χαλκομανίες ήταν πίσω από το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο ή μέσα στο περιοδικό ως αφίσα. Αγαπημένοι ηθοποιοί και τραγουδιστές, Έλληνες και ξένοι, ήταν κυρίως τα πρόσωπα που ήθελες να σιδερώσεις. Στην κορυφή της προτίμησης ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη, οι Αbba, ο Έλβις Πρίσλεϊ, ο Πασχάλης, ο Τζον Τραβόλτα, οι Άγγελοι του Τσάρλι, τα ζώδια, το λογότυπο της Μανίνας, διάφορα τύπου Αγάπη είναι, επίκαιρα σίριαλ κι εκπομπές. Αργότερα, στα τοπ της χαλκομανίας, θα προστεθούν ο Πάνος Μιχαλόπουλος, ο Σταμάτης Γαρδέλης, η Σοφία Αλιμπέρτη, η Δυναστεία, τσιγάρα (πράγμα περίεργο για περιοδικό εφήβων) και η Τόλμη και Γοητεία, αφού η μόδα με τα σιδερότυπα θα κρατήσει μέχρι το τελευταίο τεύχος.

Τζον Τραβόλτα

Έλβις

Abba

Mικ Τζάγκερ

Μάγια η μέλισσα

Χαλκομανία πακέτο τσιγάρων

Ζώδια

Ξεκίνησε για τους καλοκαιρινούς μήνες, όμως ήταν τόσο μεγάλη η επιτυχία, που οι χαλκομανίες συνέχισαν όλη τη χρονιά. Όταν μάλιστα η Κατερίνα, το ανταγωνιστικό νεανικό περιοδικό άρχισε να βάζει κι εκείνο χαλκομανίες, ο εκδοτικός οίκος που έβγαζε τη Μανίνα, έβαλε σιδερότυπα και στα υπόλοιπα περιοδικά του, δηλαδή στην Πάττυ, στο Αγόρι, και στο Τρουένο.

Μανίνα και Κατερίνα, μεγάλωσαν τρεις γενιές. Από το 1972 και για είκοσι χρόνια, οι τότε τινέιτζερς, έτρεχαν κάθε Τρίτη στο περίπτερο, αγόραζαν το τεύχος και σιδέρωναν τις χαλκομανίες. Τουλάχιστον εκείνα τα χρόνια, είχες αγωνία και έντονη επιθυμία για το επόμενο τεύχος …ακόμα κι αν οι χαλκομανίες δεν ήταν του γούστου σου

Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να ξέρετε για το υποσυνείδητο είναι ότι πάντοτε είναι «ενεργό». Αυτό σημαίνει ότι βρίσκεται σε εγρήγορση μέρα νύχτα, ανεξαρτήτως από το τι κάνετε. Το υποσυνείδητο ελέγχει το σώμα σας. Δεν μπορείτε να ακούσετε αυτή τη σιωπηλή εσωτερική διαδικασία με συνειδητή προσπάθεια. Πρέπει να ξεκινήσετε να ασχολείστε με το υποσυνείδητό σας. Είναι ζωτικής σημασίας να το διατηρείτε σε κατάσταση προσδοκίας μόνο θετικών γεγονότων και να υιοθετήσετε έναν τρόπο σκέψης που να βασίζεται αποκλειστικά στην πίστη, τη δικαιοσύνη και την αγάπη. Η πίστη και η εμπιστοσύνη αποτελούν το θεμέλιο του υποσυνείδητου.

Ένας Ιερέας, ο οποίος έπασχε από καρκίνο του πνεύμονα, έγραψε σχετικά με τις μεθόδους που χρησιμοποίησε για να μεταφέρει σκέψεις εξαιρετικής υγείας στο υποσυνείδητό του. Ο ίδιος αναφέρει τα εξής: «Δύο ή τρεις φορές την ημέρα χαλάρωνα σωματικά και ψυχολογικά και επαναλάμβανα ξανά και ξανά ότι τα πόδια μου είναι εντελώς χαλαρά. Οι μύες του στομαχιού μου είναι χαλαρωμένοι. Η καρδιά μου χτυπάει ήσυχα, η αναπνοή μου είναι ήρεμη και χαλαρή. Το κεφάλι μου είναι εντελώς χαλαρό, ολόκληρο το σώμα μου είναι εντελώς χαλαρό και ήρεμο. Μετά από περίπου 5 λεπτά, όταν βρισκόμουν σε κατάσταση υπνηλίας, επαναλάμβανα τη φράση ότι η τελειότητα του σχεδίου του Θεού βρίσκει την έκφρασή της σε μένα. Το υποσυνείδητό μου γέμιζε με τη σκέψη ότι έχω τέλεια υγεία. Ο εαυτός μου παρουσιάζεται πεντακάθαρος ενώπιον του Θεού». Αυτός ο ιερέας τελικά κατάφερε να θεραπεύσει τον εαυτό του.

Παρακάτω αναφέρονται κάποιες συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να χρησιμοποιήσετε τη δύναμη του υποσυνειδήτου σας προς όφελός σας:

1. Το υποσυνείδητό σας ελέγχει όχι μόνο όλες τις διαδικασίες του σώματος, αλλά έχει και τις απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα και μπορεί να λύσει πολλά προβλήματα.

2. Πριν πάτε για ύπνο, απευθύνετε στο υποσυνείδητό σας οποιοδήποτε συγκεκριμένο ερώτημα και σύντομα θα δείτε τη θαυματουργή δύναμή του να ενεργοποιείται.

3. Οτιδήποτε καταγράφεται στο υποσυνείδητό σας θα σας επηρεάσει με τη μορφή συναισθημάτων, καταστάσεων και γεγονότων. Επομένως, θα πρέπει να προσέχετε τι είδους σκέψεις και ιδέες κυριαρχούν στο μυαλό σας.

4. Όλες οι εμπειρίες προκύπτουν από ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Αν παραμένετε «κολλημένοι» σε διάφορα θέματα και προβλήματα, παρόμοια θα είναι και η αντίδραση του υποσυνειδήτου σας.

5. Όταν έχετε ένα συγκεκριμένο στόχο ή όνειρο, επαναλάβετε συνειδητά την εξής φράση: «Πιστεύω ότι η δύναμη του υποσυνειδήτου που μου έδωσε αυτήν την επιθυμία θα την κάνει πραγματικότητα».

6. Το στρες, το άγχος και ο φόβος μπορεί να διαταράξουν τον φυσικό ρυθμό της αναπνοής, του καρδιακού ρυθμού και τη λειτουργία οποιουδήποτε άλλου οργάνου του σώματος. Καλλιεργήστε στο υποσυνείδητό σας σκέψεις για την υγεία, την ειρήνη και την αρμονία και όλες οι λειτουργίες του σώματος θα επιστρέψουν στη φυσιολογική τους κατάσταση.

7. Γεμίστε το υποσυνείδητό σας με προσδοκίες για θετικές εμπειρίες και συναισθήματα και οι σκέψεις σας θα γίνουν πραγματικότητα.

8. Φανταστείτε ότι τα προβλήματά σας θα έχουν θετικά αποτελέσματα και νιώστε ενθουσιασμό για ό,τι συμβαίνει. Όλες οι σκέψεις και τα συναισθήματά σας γίνονται αποδεκτά από το υποσυνείδητό σας και στη συνέχεια τίθενται σε εφαρμογή και στη ζωή σας.

Άρθρο της Anna Le Mind

Μετάφραση/Επιμέλεια: Σωτηρία Κακαγιά

πηγή

Η παράσταση «Αντιγόνη» του Ζαν Ανούιγ, σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου, θα παρουσιαστεί στο Άλσος Βεΐκου – Γαλάτσι στις 22 Αυγούστου, στο Θέατρο Βράχων του Βύρωνα στις 31 Αυγούστου, στο Αμφιθέατρο Πολιτισμού & Αθλητικού Πάρκου της Νέας Μάκρης στις 6 Σεπτεμβρίου, στο Θέατρο Πέτρας στις 7 Σεπτεμβρίου, στο Κηποθέατρο Παπάγου στις 8 Σεπτεμβρίου και στο Κατράκειο της Νίκαιας στις 11 Σεπτεμβρίου.

Η προπώληση γίνεται από την Ticketservices (https://www.ticketservices.gr/) και τα σημεία προπώλησης των φεστιβάλ των Δήμων (15 ευρώ γενική είσοδος και 12 ευρώ μειωμένο).

Ένα κορυφαίο έργο της σύγχρονης δραματουργίας, γραμμένο το 1942 στη διάρκεια της ιδιόρρυθμης ναζιστικής κατοχής στη Γαλλία, η Αντιγόνη του Anouilh συνιστά μια μεταφορά για το άτομο και τον αγώνα του απέναντι σε ένα παντοδύναμο, γερασμένο, αυταρχικό κράτος. Η νεότητα και το γήρας, η ομορφιά και η ασχήμια, η δύναμη και η αδυναμία, το δίκαιο και το άδικο αντιπαραβάλλονται για να ξεσκεπάσουν μια κοινωνία φοβισμένη, βουτηγμένη στον ατομικισμό και τη διαφθορά, μια κοινωνία σε σημείο μηδέν.

Σε αυτήν την πολιτεία-ναυάγιο που η μυρωδιά του πτώματος του Πολυνείκη χρησιμοποιείται ως μέσο σωφρονισμού των πολιτών, που οι νεκροί είναι εναλλάξιμοι, που «αλήθεια είναι αυτό που δεν λέμε», ο Κρέων έρχεται ως σωτήρας, λέει «ναι» στην εξουσία και ως ταπεινός εργάτης της «διοικεί ανθρώπους». Η Αντιγόνη, παιδί κι αυτή μιας άρρωστης κοινωνίας, με το ένστικτο της νιότης, αντιστέκεται, θάβει τον νεκρό αδελφό της, λέει «όχι» στην «ακριβή, τη βρομερή ελπίδα» που επικαλείται η εξουσία.

Στο τέλος, πλάι σε έναν Φρουρό, που έχει ακυρώσει όλα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του, κλονίζεται, δεν ξέρει πια γιατί πεθαίνει… Ο αμετανόητος Κρέων θα συνεχίσει να κρατάει τα ηνία της πολιτείας, οι Φρουροί θα συνεχίσουν να πίνουν και να παίζουν χαρτιά. Ένα σύγχρονο γηροκομείο, μια κοινωνία που περιμένει να πεθάνει, ένα τραγουδάκι που υμνεί τον ήρωα Ετεοκλή και η φωνή της Αντιγόνης που αντηχεί αέναα μέσα από την αιωνιότητα, φωτίζοντας κάθε φορά νέες όψεις του τραγικού.

Συντελεστές:
Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης
Σκηνοθεσία, Μουσική: Ελένη Ευθυμίου
Σκηνικά: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Ενδυματολόγος: Ηλένια Δουλαδίρη
Β’ Ενδυματολόγος: Μαίρη Μαρμαρινού
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Ενορχηστρώσεις – ηχητικός σχεδιασμός: Κώστας Βόμβολος
Κίνηση: Βιτόρια Κωτσάλου, Κική Μπάκα
Δραματουργική επεξεργασία: Σοφία Ευτυχιάδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάνθη Γραμματικού
Βοηθοί σκηνογράφου: Διδώ Γκόγκου, Παναγιώτης Λαμπής
Μακιγιάζ: Σίσσυ Πετροπούλου
Φωτογραφίες: Αθηνά Λιάσκου
Προβολή / Επικοινωνία: BrainCo S.A.

Ερμηνεύουν (με σειρά εμφάνισης):
Χορός: Φαίδων Καστρής
Αντιγόνη: Βασιλική Τρουφάκου
Τροφός: Αννέζα Παπαδοπούλου
Ισμήνη: Ιωάννα Μαυρέα
Αίμων: Γιώργος Φριντζήλας
Κρέων: Στέλιος Μάινας
Υπηρέτης Κρέοντα: Λάμπρος Κωνσταντέας
Φρουρός: Νίκος Ντάλας
Β’ Φρουρός – Αγγελιαφόρος: Ερρίκος Λίτσης
Ευριδίκη: Μαίρη Λιαμή

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ :
15 € κανονικό & 12 € φοιτητικό-άνεργοι

Προς τον κύριο Φράνκλιν Α. Φορντ, 27/12/67. Παράσταση με τέσσερις ηθοποιούς κι έναν χορευτή επί σκηνής.
Η θέση μιας άρνησης. Η παράσταση ξεκινά με ένα όχι. Μια άρνηση. Ένα – όχι και τόσο γνωστό – γράμμα του Σεφέρη, απάντηση στον Κοσμήτορα της Σχολής Τεχνών κι Επιστημών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, Φράνκλιν Α. Φορντ, όπου αρνείται να αποδεχτεί έναν ετήσιο διορισμό ως καθηγητής της ποιήσεως της έδρας Charles Eliot Norton για το ακαδημαϊκό έτος 1969-1970 με μισθό 28.000 δολάρια.

Ο Σεφέρης σπεύδει να δηλώσει με τη στάση του ότι δε θεωρεί την ποίηση μια «ιδιωτική υπόθεση» αλλά ακριβώς το αντίθετο. Μια «δημόσια υπόθεση». Αυτό ακριβώς είναι που μας ενδιαφέρει.

Πάνω σ’ αυτή του τη θέση εργαστήκαμε μέσα από τα κείμενά του- ημερολόγια ιδιωτικά και πολιτικά, Δοκιμές, αλληλογραφία αλλά και την ποίησή του. Η παράσταση κρατιέται μακριά από αδικαιολόγητες βιογραφικές περιέργειες. Ενδιαφέρεται όμως, εκεί που το θεωρεί αναγκαίο και απαραίτητο για τα βιώματα που αποτελούν αναφορά αναπόσπαστη από το έργο του.

22 & 23 Αυγούστου | Οικόπεδο Κρέη | Καβάλα, Ώρα 21.00

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΙΛΙΠΠΩΝ – ΔΗΠΕΘΕ ΚΑΒΑΛΑΣ

Προς τον κύριο Φράνκλιν Α. Φορντ, 27/12/67

Δραματουργική επεξεργασία – Κείμενο παράστασης: Θοδωρής Γκόνης & Ελένη Στρούλια
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης
Σκηνικά-κοστούμια: Ελένη Στρούλια
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Μουσική επιμέλεια: Αλέξανδρος Γκόνης
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Συμεωνίδου

Παίζουν οι ηθοποιοί: Ναταλία Βασιλέκα, Δημήτρης Κοντός, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά, Παύλος Σταυρόπουλος

Στην παράσταση συμμετέχει ο χορευτής Δημήτρης Σωτηρίου

Video trailer: https://www.youtube.com/watch?v=cMmATmN4GsQ

Ο θρίαμβος του φετινού καλοκαιριού λέγεται «Όλοι ένα» / Φίλα με. Το έζησαν και το χειροκρότησαν χιλιάδες κόσμου σε όλη την Ελλάδα… και συνεχίζει… μην το χάσετε. Μιλάω για τη μουσική παράσταση του Σταμάτη Κραουνάκη που κατάφερε και μας ένωσε και μας έκανε όλους ένα. Το κοινό, τους φίλους, τους δημοσιογράφους, τα social media… όλοι γίναμε ένα.

Η δυναμική συμμετοχή και το ταλέντο των πέντε νέων καλλιτεχνών: Χρήστου Γεροντίδη, Σάκη Καραθανάση, Κώστα Μπουγιώτη, Γιώργου Στιβανάκη, Χάρη Φλέουρα, του μαέστρου Άρη Βλάχου και των εξαιρετικών μουσικών Βάϊου Πράπα και Γιώργου Ταμιωλάκη, οι φωτισμοί του Κώστα Μπλουγουρά και το σκηνικό του Γιάννη Μουρίκη, τα υπέροχα κοστούμια της Μαρίας Καραπούλιου, μάγεψαν το κοινό. Όλοι μαζί, όλοι ένα, κατάφεραν αυτή η παράσταση να την κάνουν μία μικρή νίκη αγάπης.

Έρχονται: Νέα Μάκρη, Βόλος, Λάρισα, Βρηλίσια, Ελευσίνα κ.α.

Όλοι ένα. Αρχηγός ο Έρωτας. Τρεις γενιές τραγούδια. Κοινή πορεία με τα αισθήματα και τα όνειρα των ζευγαριών, των μοναχικών, των ερωτευμένων. Όλα αυτά τα τραγούδια που μας κάνανε συνοδοιπόρους στα χρόνια και έκαναν τον Κραουνάκη μέλος στις παρέες των νέων, στις συντροφιές, στα σπίτια των Ελλήνων.
Νίκος Μουρατίδης
www.nikosonline.gr

Για δύο ώρες και κάτι στο πιάνο του και ανάμεσά μας, μας κάνει να τραγουδάμε όλη τη διάρκεια της παράστασης.

«Ότι και να γίνει, όσο και μοντέρνοι να μας νοιάζει να γίνουμε, αυτό που μας ενώνει με τη ρίζα ενός κινήματος, είναι αυτό που χωρίς να το επιδιώξουμε… κρυφά και ταπεινά μας ένωσε με τα όνειρα των διπλανών μας…»

Μπορείτε να ενημερώνεστε για τις επερχόμενες συναυλίες στην κάτωθι σελίδα:

https://www.facebook.com/kraounakisperiodeia2016/

Ο Θοδωρής Αντωνιάδης είναι από τους ηθοποιούς της γενιάς του που τα έχει όλα! Ήθος, ευγένεια, καλλιέργεια, λατρεύει τη δουλειά του-συνεχώς εξελίσσεται και επιλέγει συνεργασίες που τον προάγουν ως ηθοποιό- και διαθέτει πληθωρικό ταλέντο, το οποίο αποδεικνύει έμπρακτα επί σκηνής και όχι μόνο. Είναι πλασμένος για ρόλους μεγάλους, πρωταγωνιστικούς, ρόλους ρεπερτορίου και είμαι βέβαιος ότι θα το επιτύχει πολύ σύντομα στο άμεσο μέλλον. Αυτή την περίοδο ξεχωρίζει στην ξεκαρδιστική και τόσο επίκαιρη κωμωδία του Αλεξάνδρου Ρίζου Ραγκαβή «Του Κουτρούλη ο γάμος»

-Ο ηθοποιός πρέπει να μαθαίνει συνεχώς;
Ναι! Νομίζω ότι η υποκριτική, ο χώρος του θεάτρου άλλα και η τέχνη γενικότερα, αποτελεί ένα ανεξάντλητο πεδίο γνώσης, ιδεών και εξερεύνησης! Εξ’ου και μαγικό, κατά τη γνώμη μου, και αστείρευτο! Νομίζω πως η τέχνη ακόμα και σε δύσκολες ανθρωπινές συνθήκες, μπορεί να “σταθεί” ως ελπίδα και δύναμη.

-Τι ήταν εκείνο που σε έκανε να θέλεις να συμμετάσχεις στο έργο του Αλεξάνδρου Ρίζου Ραγκαβή «Του Κουτρούλη ο γάμος» ;
Είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων. Αρχικά θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό και ευχαριστώ τους ιθύνοντες που έχω δουλειά γιατί δεν είναι δεδομένο στις μέρες μας… Θα αρχίσω με την παράγωγη όπου το τιμόνι έχει η οικογένεια Λεμπέση, μία ευτυχής συνεργασία και σχέση για μένα και σε ανθρωπινό επίπεδο πέρα των επαγγελματικών…
Ήθελα από καιρό να συνεργαστώ με τον υπέροχο Γιάννη Καλατζόπουλο που αν τα μισά που άκουγα για εκείνον από συνάδελφους ίσχυαν θα ήμουν ευτυχισμένος. Ισχύουν όλα και είμαι τρισευτυχισμένος.
Έχω την χαρά και την τύχη να βρίσκομαι σκηνικά για δεύτερη φορά με τον Γιάννη Βούρο (μετά “Τα παιδιά ενός κατωτέρου θεού”)όπου αυτό που έζησα μαζί του εγώ το ονομάζω “σκηνικό πολιτισμό”. Επίσης συναντιέμαι ξανά με τον Λευτέρη Δημηρόπουλο μετά την “Ποντικοπαγίδα” και χαίρομαι ιδιαιτέρως..
Θα επισημάνω όμως τη χαρά και την ανυπομονησία που έχω, να βρεθώ και με όλους τους υπόλοιπους συνάδελφους (που δεν είχα την τύχη να δουλέψω προς το παρόν) και τώρα συνταξιδεύουμε παρέα. Βασικότατο ερέθισμα για τη συμμέτοχη μου υπήρξε και το έργο. Θεωρώ ότι πρόκειται για ένα “δαιμόνιο” συγγραφέα, λόγιο και καλλιεργημένο και για ένα θεατρικό έργο, “ανατριχιαστικά” επίκαιρο και σύγχρονο, αν και γραμμένο πολύ παλιά.

-Περίγραψε μου εικόνες από την παιδική σου ηλικία που να είναι συνυφασμένες με χρώματα…
Θα πάμε πολύ πίσω σε κάποιες εικόνες (σαν όνειρο), από παιδικά εικονογραφημένα αναγνώσματα.
Τρία βιβλία “πρωταγωνιστούσαν’’ το γκριζοπράσινο βιβλίο με παραμύθια από όλο τον κόσμο, το σκληρόδετο πορτοκάλι με παραμύθια με μαύρα σκίτσα σαν αφρικάνικα μοτίβα και η αγαπημένη μου συλλογή με ιστορίες της ελληνικής μυθολογίας με τις σκουρόχρωμες γήινες εικόνες. Σαν φυλαχτό αυτές οι “χρωματιστές” αναμνήσεις.

-Έχεις απωθημένα για κάποιους ρόλους που ενδεχομένως θέλεις να παίξεις;
Όχι. Για να ‘μαι όμως ειλικρινής είχα την τύχη και στο θέατρο τέχνης Κάρολου Κουν, που ήμουν κάποια χρόνια (από μαθητής ακόμα) και σε άλλες θεατρικές σκηνές, να δοκιμάσω και να δοκιμαστώ σε σημαντικούς ρόλους, σχεδόν σε όλα τα είδη του θεάτρου (αρχαίο δράμα, σύγχρονο, παιδικό, νεοελληνικό, παράλογο, μουσικές παραστάσεις κτλ).
Αυτό που επιδιώκω στη δουλειά μου είναι “εμπνευσμένες συναντήσεις”

-Τραβάς το αφτί του εαυτού σου καμιά φορά;
Δυστυχώς πολύ και σε υπερβολή. Συνειδητοποιώ πως με τον εαυτό μου ειδικά, έχω υπάρξει πολύ αυστηρός και σκληρός και τώρα που το γράφω είναι κάτι που με στεναχωρεί, προσπαθώ όμως να το “δουλέψω” και τουλάχιστον να μπορώ να “ακούω” πιο ουσιαστικά τα λόγια κάποιων ανθρώπων που εκτιμώ τη γνώμη τους, σχετικά με κάποιες “αρετές” που πιθανόν διαθέτω…

-Αντιμετωπίζεις οικονομικά προβλήματα τώρα που περιορίστηκαν οι τηλεοπτικές σειρές στην Ελλάδα;
Απολύτως! Φυσικά και αντιμετωπίζω οικονομικά προβλήματα, όπως πολλοί συνάνθρωποι μας. Η κρίση πέραν του δικού μου κλάδου των ηθοποιών, έχει προσβάλλει και άλλες ειδικότητες (όπως σκηνοθέτες, διευθυντές φωτογραφίας, τεχνικούς κτλ). Εύχομαι και προσδοκώ σε καλύτερες μέρες.

-Η δουλειά σου και μόνο μπορεί να σε καλύψει τόσο, ώστε να σου φέρει την ευτυχία;
Η δουλειά μου αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μέρος της ζωής και της ύπαρξης μου. Άλλωστε πρόκειται για μία καθαρά συνειδητή επιλογή. Πιστεύω όμως πολύ και στην ισορροπία των πραγμάτων. Εμένα η ζωή μου είναι η οικογένεια μου, οι λιγοστοί φίλοι-συγγενείς και όταν υπάρχει και σε προσωπικό επίπεδο αρμονία, τότε όλα αυτά, συνδυαστικά με τη δουλειά αφήνουν ίχνη ευτυχισμένων μικρών και μεγάλων στιγμών πίσω μου και μία υπόσχεση για το μπροστά.
-Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σου σχέδια;
Υπάρχουν καλλιτεχνικά σχέδια, που είναι σε επίπεδο κουβέντας και έμπνευσης… Νεοτέρα προσεχώς!

Την Κυριακή 28 Αυγούστου, στις 12:00 στο θέατρο Αθηναϊκή Σκηνή (Αθανασίου Διάκου και Τζιραίων 13, Αθήνα, στάση Μετρό Ακρόπολης) θα πραγματοποιηθεί ακρόαση για άντρες ηθοποιούς (αποφοίτους Ανώτερης Δραματικής σχολής).

Η ακρόαση αφορά τη συμμετοχή σε μια από τις νέες χειμερινές παραγωγές του θεάτρου Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου – Καλαμπόκη, για το έργο “Οι γειτόνισσες” του Παντελή Χορν, που θα ανέβει στο ίδιο θέατρο τη σεζόν σε σκηνοθεσία Αλεξάνδρας Βουτζουράκη. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας και θα ζητηθεί δραματικός μονόλογος και ενημερωμένο βιογραφικό με πρόσφατη φωτογραφία.

Άμλετ ο Β΄. Το ξεκαρδιστικό έργο του Σάμιουελ Μπόμπρικ, που γνώρισε εκκωφαντική επιτυχία όταν ανέβηκε παλιότερα στο Θέατρο Νέο Ριάλτο σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ και σκηνοθεσία Βλαδίμηρου Κυριακίδη, επιστρέφει αυτόν το χειμώνα στο Θέατρο Ζίνα.
17 χρόνια μετά και σε εποχές που χρειαζόμαστε το γέλιο περισσότερο από ποτέ, ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης σκηνοθετεί -ξανά- τον εαυτό του και πολλούς καλούς ηθοποιούς, σε μια παράσταση που οι παλιότεροι είδαμε, ξαναείδαμε και έχουμε επιθυμήσει να ξαναδούμε, και οι νεότεροι δεν πρέπει να χάσουν.
Όσο για την υπόθεση του έργου; Ο Άμλετ…. αλλιώς!
ΔΙΑΝΟΜΗ
ΚΛΑΥΔΙΟΣ: Γιώργος Κωνσταντίνου
ΓΕΡΤΡΟΥΔΗ: Χριστίνα Τσάφου
ΟΦΗΛΙΑ: Βάσω Γουλιελμάκη
ΠΟΛΩΝΙΟΣ: Γιώργος Χατζής
ΛΑΕΡΤΗΣ: Πάνος Σταθακόπουλος
ΑΜΛΕΤ ο Β: Βλαδίμηρος Κυριακίδης
ΟΡΑΤΙΟΣ: Κωνσταντίνος Κυριακού
ΓΚΙΛΝΤΕΝΣΤΕΡΝ: Χρήστος Γιάνναρης
ΡΟΖΕΝΓΚΡΑΝΤΣ: Γιάννης Ζαράγκαλης
Συντελεστές
Μεταφραση Ερρίκος Μπελιες
Σκηνοθεσία Βλαδίμηρος Κυριακίδης
Σκηνικά Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστουμια Νικόλ Παναγιώτου
Φωτισμοί Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Χορογραφίες Αννα Αθανασιάδη

Σε θρίλερ εξελίσσεται η παραπληροφόρηση για την υγεία του αγαπημένου μας ηθοποιού Ανδρέα Μπάρκουλη. Από νωρίς το απόγευμα, διάφορα αισχρά δημοσιεύματα στο διαδίκτυο βιάστηκαν να τον αποχαιρετήσουν. Πριν από τρεις ώρες, η Ρένα Κουμιώτη ανάρτησε στο προσωπικό της λογαριασμό στο facebook, φωτογραφία και έγραψε: Ο Ανδρέας είναι εδώ…μαζί μας..

Η Ρένα Κουμιώτη μαζί με την Μάρω Μπουρδάκου, βρίσκονται από νωρίς στο νοσοκομείο Αγία Όλγα, στο πλάι της Μαίρης Μπάρκουλη, η οποία είναι μέρα νύχτα, ακοίμητος φρουρός, δίπλα στον Ανδρέα. Η νύχτα είναι δύσκολη, αλλά ο Ανδρέας έχει την αγάπη και τις προσευχές όλων μας.