Mε το Βασίλη Ζούλια είμαστε φίλοι από τα ένδοξα χρόνια της δεκαετίας του 80, έχουμε παρτάρει μαζί, δουλέψει μαζί, κάνει διακοπές μαζί και πολλά ups and downs μαζί. Μέχρι και τη μαμά μου επαναφέραμε στην πασαρέλα μαζί! O Bασίλης τα θεαματικά downs του όχι μόνο τα ξεπέρασε αλλά τα δούλεψε και εκτοξεύθηκε στα ύψη ως νικητής και υπόδειγμα. Στο non alcoholic απογευματινό πάρτυ για τη γιορτή του και την Πρωτοχρονιά αντί για σαμπάνια λοιπόν του πήγα ένα ωραιότατο ginger ale της Schweppes – το τί Schweppes bitter lemon και σόδα έχω πιεί στις γιορτές δε φαντάζεστε, και όσο πιο φέσι βλέπω τους γύρω μου, τόσο πιο πολύ επιμένω στη σόδα!
Γύρω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, τα vintage κουκλάκια και τον ωραιότατο σπιτικό μπουφέ οι καλοί του φίλοι του ευχηθήκαμε με θέα τον κήπο των ανακτόρων – γιατί ανάκτορα ήταν και μετά κατάντησαν αυτό που τέλος πάντων κατάντησαν..
