Η Τέχνη είναι για όλους! Η Τέχνη ανήκει σε όλους! Τώρα, μόλις περάσουμε αυτές τις δύσκολες μέρες, θα είναι και πάλι η μεγάλη μας γιορτή. Η περίοδος που διανύουμε είναι πρωτόγνωρη. Αναζητούμε μέσα στον αναγκαστικό εγκλεισμό μας διεξόδους. Κοντά μας πάντα υπάρχει ένας φίλος, σύντροφος, μια παρέα. Η Τέχνη. Μέσα από ταινίες, βιβλία, ποίηση, ζωγραφική, εικαστικά, θέατρο και μουσική είναι εκεί για να μας κάνει ευχάριστες, γεμάτες τις μέρες που απομένουν μέχρι να γυρίσουμε πάλι στη ζωή μας.

Αυτή την περίοδο, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης μας λείπει το κοινό μας, τα χρώματα, οι ανάσες, η χαρά μιας παράστασης ακόμη και ο εκνευρισμός και οι παραξενιές μας. Σκεφτήκαμε  έναν άλλο τρόπο να είμαστε δίπλα του, να είμαστε όλοι μαζί κοντά. Αυτή τη φορά με κάτι από τον πυρήνα της ύπαρξής μας, που είναι ο μεγάλος σκηνοθέτης και ιδρυτής του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης.

Όλη τη Δευτέρα 13 Απριλίου 2020 (24 ώρες) θα υπάρξει ελεύθερη διαδικτυακή παρακολούθηση της ταινίας «Το Κορίτσι με τα Μαύρα», στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.mcf.gr, με πρωταγωνίστρια την Έλλη Λαμπέτη, σε σενάριο και σκηνοθεσία του  Μιχάλη Κακογιάννη.

Ένα κοινωνικό δράμα γυρισμένο στην Ύδρα της μετα-εμφυλιακής Ελλάδας που επιτρέπει στο θεατή να αντλήσει τις όποιες πληροφορίες θελήσει για την κουλτούρα που επικρατεί, έχοντας υπόψιν του την δια-γενεακή σχέση που την χαρακτηρίζει. Μία ταινία με ένα χαρακτηριστικό μαύρο στον τίτλο της αλλά και ένα αγνό (λευκό) κορίτσι που επιθυμεί, στον πυρήνα της.

Η Έλλη Λαμπέτη με τα χαρακτηριστικά μελαγχολικά της μάτια που ερωτεύεται, που ποθεί, που ξέρει. Ξέρει ότι ενάντια στα πάντα, ο άνθρωπος οφείλει να παλεύει έχοντας ως ένα και μοναδικό όπλο την θέλησή του για ζωή. Ο έρωτας και η αγάπη είναι ζωή και η μελαγχολική Λαμπέτη μοσχομυρίζει ζωντάνια, σε μία κοινωνία που στράφηκε με άγριες διαθέσεις εναντίον του εαυτού της.

Ο Μιχάλη Κακογιάννης γράφει και σκηνοθετεί, ¨τα πάθη ενός λαού που δεν έχει διαφθαρεί¨ και εμείς βλέπουμε την αναμέτρηση της φθοράς με το πάθος.

Ακούγεται βαθύτατα Ελληνικό.

Μέχρι λοιπόν να γυρίσουμε πάλι στη ζωή μας, ας έχουμε στο μυαλό μας ότι και το μεσοδιάστημα ζωή λέγεται.

Καλή θέαση.

Ευχαριστούμε θερμά τον Κινηματογραφικό Οργανισμό Καραγιάννης Καρατζόπουλος για την ευγενική προσφορά της παραχώρησης της ταινίας για ελεύθερη διαδικτυακή παρακολούθηση.

Πληροφορίες Ταινίας

Σκηνοθεσία: ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

Πρωτότυπος Τίτλος: ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ (ΤΟ)

Ξένος τίτλος: A GIRL IN BLACK , FILLE EN NOIR (LA)

Χρονιά Παραγωγής: 1956

Σκηνοθέτης: ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

Είδος: ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ

Σενάριο: ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

Δ/ντής Φωτογραφίας: LASSALLY WALTER

Μοντάζ: ΠΡΟΒΕΛΕΓΓΙΟΣ ΑΙΜΙΛΙΟΣ

Ηχολήπτης: ΔΡΙΜΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Μουσική Σύνθεση: ΚΟΥΝΑΔΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ

Σύνοψη της υπόθεσης:

Δυό εύποροι αθηναίοι, ένας συγγραφέας κι ένας αρχιτέκτονας, ο Παύλος (Δημήτρης Χορν) κι ο Αντώνης, επισκέπτονται την Ύδρα και νοικιάζουν δωμάτια σε ένα μεγάλο και παραμελημένο σπίτι μιας χήρας, της Φρόσως (Ελένη Ζαφειρίου), που έχει δύο παιδιά. Η ερωτική σχέση της Φρόσως με κάποιον ντόπιο δημιουργεί προβλήματα στα παιδιά της, τη Μαρίνα (Έλλη Λαμπέτη) και τον Μήτσο (Ανέστης Βλάχος) που ντρέπονται για την κατάντια της μητέρας τους. Ο Παύλος αναπτύσσει μια ρομαντική σχέση με τη Μαρίνα και προκαλεί την οργή του Μήτσου, αλλά και τον φθόνο κάποιων ντόπιων, μεταξύ των οποίων είναι και ο Χρήστος (Γιώργος Φούντας) που φλερτάρει τη Μαρίνα, χωρίς καμιά ανταπόκριση από τη μεριά της. Η σχέση Παύλου και Μαρίνας δημιουργεί κάποιες προστριβές ανάμεσα στους δύο φίλους κι ο Αντώνης επιστρέφει στην Αθήνα. Μια κακόβουλη φάρσα που σκαρώνουν στον Παύλο, ο Χρήστος με την παρέα του – έχουν αφαιρέσει τον πίρο από μια βάρκα με την οποία επρόκειτο να πάει βαρκάδα–, οδηγεί σε τραγωδία με θύματα αθώα παιδάκια. Με το κλίμα ιδιαίτερα βαρύ μετά απ’ αυτό το τραγικό περιστατικό, κάθε διέξοδος για τον έρωτα μεταξύ των δύο νέων μοιάζει απόλυτη ματαιότης.

Βοηθ. Δ/ντή Φωτογραφίας: ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Μουσική Εκτέλεση: ΜΗΛΙΑΡΕΣΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ (ΚΙΘΑΡΑ)

Μηχανικός Ήχου: ΑΡΠΑΤΖΟΓΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΣ

Φωτογράφος-Πλατώ: ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ Δ., ΚΟΡΑΗΣ ΚΩΣΤΑΣ

Δ/ντής Παραγωγής: ΝΟΧΡΑ ΑΝΙΣ

Βοηθ. Δ/ντή Παραγωγής / Φροντιστής: ΒΛΑΧΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ, ΒΕΓΓΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

Παραγωγή:ΕΡΜΗΣ ΦΙΛΜ

Ηθοποιοί:

ΛΑΜΠΕΤΗ ΕΛΛΗ

ΧΟΡΝ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΦΟΥΝΤΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

ΒΛΑΧΟΣ ΑΝΕΣΤΗΣ

ΠΕΡΓΙΑΛΗΣ ΝΟΤΗΣ

ΦΕΡΜΑΣ ΝΙΚΟΣ

ΒΕΓΓΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ ΜΑΡΙΑ

Χρώμα: Α/Μ

Ήχος: ΗΧΟΣ

Βραβεία-Διακρίσεις:

ΕΝΩΣΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΩΝ ΞΕΝΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ, ΗΠΑ 1957

ΧΡΥΣΗ ΣΦΑΙΡΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΞΕΝΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΜΟΣΧΑΣ, ΡΩΣΙΑ 1958

ΑΡΓΥΡΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ

Έλλη Λαμπέτη – Βιογραφία

Γεννήθηκε στις 13 Απριλίου 1926 στα Βίλια Αττικής και ήταν αρβανίτισσα στην καταγωγή. Το πραγματικό της όνομα ήταν Έλλη Λούκου (το όνομα Λαμπέτη ήταν δανεισμένο από τους ήρωες του Αστραπόγιαννου στο ομώνυμο ποίημα του Βαλαωρίτη). Ο πατέρας της Κώστας Λούκος είχε μια ταβέρνα στα Βίλια και η μητέρα της ήταν η Αναστασία Σταμάτη. Είχε 6 αδέρφια, εκ των οποίων ένα δίδυμο αδελφό, που πέθανε από φυματίωση το 1941. Το 1928 η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα. Ο γάμος της με τον Μάριο Πλωρίτη (ο οποίος παρέμεινε αιώνιος φίλος της και στάθηκε δίπλα της μέχρι το τέλος της ζωής της) το 1950 υπήρξε ατυχής. Χώρισαν το 1953, όταν γνωρίστηκε με τον Δημήτρη Χορν και μαζί έγραψαν μία από τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου και υπήρξαν αγαπημένο ζευγάρι στη ζωή και στη σκηνή.

Το 1941 έδωσε εξετάσεις έπειτα από παρότρυνση του θείου της και απέτυχε, τόσο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όσο και στη σχολή Κοτοπούλη. Η ίδια η Μαρίκα Κοτοπούλη, όμως, αναγνώρισε το ταλέντο της και την έκανε δεκτή στη σχολή της. Πρώτη της θεατρική εμφάνιση το 1942 στο έργο “Η Χάνελε πάει στον Παράδεισο” του Γκέρχαρτ Χάουπτμαν. Η συνεργασία της με το Θέατρο Τέχνης το διάστημα ’46-’48, είναι αυτή που την καθιερώνει ως εξαίρετη ηθοποιό. Ξεχώρισαν οι ερμηνείες της στον “Γυάλινο κόσμο”, στην “Αντιγόνη” και στο πρώτο ανέβασμα του “Ματωμένου Γάμου” στην Ελλάδα, παράσταση για την οποία έγραψε τη γνωστή πλέον μουσική ο Μάνος Χατζιδάκις. Ακολούθησαν οι συνεργασίες της με τον θίασο της Κατερίνας (1948) και το Εθνικό Θέατρο (1948). Από το 1949 ανήκει στο θίασο του Κ. Μουσούρη, όπου οι μεγαλύτερες επιτυχίες της ήταν το “Πεγκ καρδούλα μου” και η “Κληρονόμος”, έργα που ξανανέβασε αρχές ’60. Το 1952 συγκροτεί με τον Δημήτρη Χορν και τον Γιώργο Παππά τον θίασο Λαμπέτη – Παππά – Χορν και από το 1956 τον θίασο Λαμπέτη-Χορν. Ανέβασαν με μεγάλη επιτυχία κλασικά έργα, όπως το “Νυφικό κρεβάτι”, “Αριστοκρατικός δρόμος”, “Το παιχνίδι της μοναξιάς” και περιόδευσαν σε Αίγυπτο, Κωνσταντινούπολη και Κύπρο.

Μετά τον χωρισμό της με τον Χορν το 1959, συνεχίζει τη θεατρική της πορεία τη δεκαετία του ’60 με δικό της θίασο, με μεγαλύτερή της επιτυχία, καλλιτεχνικά το “Λεωφορείον ο πόθος” (της είχε στείλει και συγχαρητήρια επιστολή ο Γιώργος Σεφέρης) και εμπορικά το “Πέπσι” (έκανε 400 παραστάσεις, αριθμό ρεκόρ για την εποχή). Όμως η πιο ώριμη επαγγελματική δεκαετία της ήταν του ’70, παρ’ όλα τα προσωπικά της προβλήματα. Ανέβασε με εξ ίσου μεγάλη επιτυχία από μιούζικαλ (“Η γλυκιά Ιρμα”, 1972) μέχρι Τσέχωφ (“Βυσσινόκηπος”, 1974 με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ). Το 1977 συνεργάστηκε στη “Φθινοπωρινή ιστορία” με τον Μάνο Κατράκη, που επιπλέον τους συνέδεε βαθιά φιλία. Ανεπανάληπτες οι ερμηνείες της στο “Δεσποινίς Μαργαρίτα”, στη “Φιλουμένα Μαρτουράνο” και στα “Μονόπρακτα”. Τελευταία της παρουσία στο θέατρο ήταν το 1981 στο έργο “Σάρα – Τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού”, υποδυόμενη με επιτυχία την κωφάλαλη Σάρα. Και στον ελληνικό κινηματογράφο οι επιτυχίες της δεν ήταν λίγες, ιδιαίτερα σε ταινίες όπως “Το Κορίτσι με τα μαύρα” (σενάριο και σκην. Μιχάλης Κακογιάννης), “Κυριακάτικο ξύπνημα” (σενάριο και σκην. Μιχάλης Κακογιάννης) και “Η Κάλπικη λίρα” (σενάριο και σκην. Γιώργος Τζαβέλλας).

Για την ερμηνεία της στο “Τελευταίο ψέμα”, ήταν υποψήφια για βραβείο BAFTA (British Academy of Film and Television Arts) A’ γυναικείου ρόλου.

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1983 στις 7:30 το πρωί άφησε την τελευταία της πνοή και στις 6 Σεπτεμβρίου 1983 κηδεύτηκε δημόσια δαπάνη στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.

Ερευνητές του πανεπιστημίου του Τορίνο βρήκαν, ότι οι νοσηλευόμενοι λόγω κορωνοϊού, είχαν σοβαρή έλλειψη βιταμίνης D. Συστήνουν πέρα από την έκθεση στον ήλιο, τη διόρθωση της έλλειψης με τη χορήγηση υψηλών θεραπευτικών δόσεων υπό ιατρική παρακολούθηση.

Η βιταμίνη D3 για παράδειγμα, για να δράσει χρειάζεται ως συμπαράγοντες το μαγνήσιο, το ασβέστιο, την βιταμίνη Κ2, το βόριο και τον ψευδάργυρο.

Η χορήγηση υψηλών δόσεων βιταμίνης D3, χωρίς την ταυτόχρονη χορήγηση και των υπόλοιπων στοιχείων που δρουν συνδυαστικά με την ζωτική αυτή βιταμίνη, μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση ανεπιθύμητων ενεργειών από την ενίσχυση των ελλείψεων στα υπόλοιπα στοιχεία.

Το ίδιο ισχύει και για την βιταμίνη C και τις υπόλοιπες βιταμίνες και θρεπτικά στοιχεία.

Η Καλύτερη Δυνατή Κατάσταση Υγείας

Ένας υγιής οργανισμός, χωρίς ελλείψεις είναι σε θέση να διαχειριστεί καλύτερα έναν λοιμογόνο παράγοντα και να ανακάμψει ταχύτερα μετά από νόσο ή έκθεση σε συνθήκες στρες.

Η υγεία δεν είναι μια απόλυτη κατάσταση. Υπάρχουν άπειρες διαβαθμίσεις μεταξύ νόσου και υγείας. Όσο πιο κοντά είμαστε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση υγείας, τόσο απομακρυνόμαστε από τη νόσο.

https://www.drtsoukalas.com/

Ένας πραγματικά εύκολος τρόπος για να μαγειρέψουμε σολομό και ένας υγιεινός τρόπος για να απολαύσουμε τα λαχανικά.

Ο συνδυασμός αυτός δημιουργεί ένα πιάτο με μία απλή καθαρή γεύση που είναι πολύ υψηλής περιεκτικότητας σε απαραίτητες θρεπτικές ουσίες. Επιπλέον, παρέχει μία εντυπωσιακή αξία υψηλού ORAC σκορ.

ΥΛΙΚΑ (4 μερίδες)

• 4 φιλέτα σολομού
• 2 μικρά καρότα λεπτά, χωρίς φλούδα κομμένα κατά μήκος με ειδικό μαχαίρι για λαχανικά
• 1 πορτοκαλί πιπεριά καθαρισμένη και κομμένη σε μικρά κομματάκια
• 4 κρεμμύδια κομμένα κατά μήκος σε όμοια κομματάκια
• 2κ.σ. χυμό λεμονιού
• ½φλ. ξηρό λευκό οίνο
• 4κ.σ. ελαιόλαδο
• 4 φύλλα άνηθο
• Φρέσκο μαύρο πιπέρι
• 500γρ. αναμεμιγμένα πράσινα φύλλα λαχανικών (σπανάκι, λάχανο, μαρούλι, ρόκα) χοντροκομμένα
• 2 πράσα πολύ καλά ξεφλουδισμένα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

1. Προθερμένουμε το φούρνο στους 200°C.
2. Κόβουμε 4 κομματάκια από τα φύλλα αρκετά μεγάλα ώστε να τυλίγουν κάθε κομμάτι από το ψάρι άνετα.
3. Βάζουμε κάθε φιλέτο ψαριού στη μέση του κάθε φύλλου. Προσθέτουμε καρότα, πιπεριές και κρεμμύδια
4. Σπρώχνουμε όλες τις μεριές του φύλλου και περιχύνουμε  χυμό λεμονιού και κρασί. Προσθέτουμε σε κάθε φιλέτο λίγο λάδι, τοποθετούμε τον άνηθο στην κορυφή, πασπαλίζουμε με μαύρο πιπέρι και τυλίγουμε καλά κάθε φιλέτο με το φύλλο.
5. Ψήνουμε στο φούρνο για 20 λεπτά.
6. Βάζουμε τα φύλλα σε μία χύτρα ατμού και μαγειρεύουμε μέχρι να γίνει τρυφερό – γύρω στα 10 λεπτά.
7. Όταν το ψάρι είναι έτοιμο, συσσωρεύουμε τα πράσινα λαχανικά σε ξεχωριστά πιάτα σερβιρίσματος. Προσεκτικά ανοίγουμε ένα τελείωμα από τα φύλλα και χύνουμε τους χυμούς πάνω στα πράσινα λαχανικά. Για να σερβίρουμε, χρησιμοποιούμε σπάτουλα, για να σηκώσουμε το ψάρι και να το ακουμπήσουμε πάνω στα πράσινα λαχανικά.

Διατροφικό σχόλιο

Ένα υπέροχο γεύμα «από… καρδιάς»!

Ο σολομός είναι πολύ πλούσιος σε ω3 λιπαρά που παρουσιάζουν σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση και δημιουργούν ασπίδα προστασίας για την καρδιά, λόγω των αντιθρομβωτικών τους ιδιοτήτων.

Οι συνεργικές ιδιότητες των ω-3 λιπαρών με τις αντιοξειδωτικές ουσίες που προέρχονται από τα λαχανικά, το κρασί και το ελαιόλαδο αποδίδουν ένα πραγματικό κοκτέιλ υγείας.

Η συνταγή αποδίδει υψηλή ποσότητα μονάδων ORAC και μία πανδαισία επιμέρους αντιοξειδωτικών ενώσεων με κυρίαρχες το β-καροτένιο, τη βιταμίνη C, τις πολυφαινόλες και τη βιταμίνη Ε, που φέρει ως αποτέλεσμα ένα θωρακισμένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Τη διατροφική αξία του γεύματος ενισχύουν οι φυτικές ίνες που μειώνουν την απορρόφηση λίπους και βελτιώνουν τη λειτουργία του εντέρου.

ΣΥΝΟΛΟ ORAC ΑΝΑ ΜΕΡΙΔΑ: 2.995

https://www.logodiatrofis.gr/syntages/psaria-thalassina/solomos-laxanika-leuko-krasi

Ηθοποιός; Αυτό το ψίχουλο ηθοποιός; Σκέφτηκε η Μαρίκα Κοτοπούλη όταν πρωτοείδε  στη νεοσύστατη δραματική της σχολή το δεκατεσσάρων χρόνων κοριτσάκι, συνεσταλμένο, απλό, σχεδόν ατημέλητο με ένα παλτουδάκι κι από μέσα την μπλε ποδιά του σχολείου, με συμπαθητικό, σχεδόν φοβισμένο πρόσωπο. Πώς είναι το όνομά σου; την ρώτησε η Κοτοπούλη.  Έλλη Λ… , πριν προλάβει να συμπληρώσει «Λούκου» που ήταν το επίθετό της, την προλαβαίνει ο θείος της που την συνόδευε. Λαμπέτη,  Έλλη Λαμπέτη από τα Βίλλια. Ένα όνομα που έμελλε να το κάνει ένδοξο. Ηθοποιός αυτό το ψίχουλο; Το μάτι όμως της Κοτοπούλη είχε μια καταπληκτική ικανότητα να συνθέτει με τα στοιχεία του παρόντος, την εικόνα του μέλλοντος.

Ήταν η δεύτερη απόπειρα να γραφτεί σε δραματική σχολή και ευτυχώς επιτυχημένη. Η προηγούμενη παρουσία της στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, δεν έγινε δεκτή. Την απόρριψή της ακολούθησε η φράση: σιγά μην χάσουμε την πρωταγωνίστρια. Όχι μόνο δεν την έχασαν, αλλά λίγα χρόνια μετά θα την προσλάβουν ως βασική πρωταγωνίστρια. Επιστροφή όμως πίσω, στη Σχολή της Κοτοπούλη. Η Έλλη Λαμπέτη μέσα σε ελάχιστους μήνες ξεχώρισε στο μάθημα της υποκριτικής και σε ένα χρόνο προσελήφθη στο θίασο της Κοτοπούλη. Έτσι, από το 1942, αρχίζει η καλλιτεχνική σταδιοδρομία της Έλλης Λαμπέτη με το ονειρόδραμα σε δύο μέρη «Η Χάννελε πάει στον παράδεισο» του Γκέρχαρτ Χάουπτμαν.  Η απόφαση αυτή της Κοτοπούλη, προκάλεσε θύελλα από τις αντιζηλίες των «καθιερωμένων» πρωταγωνιστριών του θιάσου, που έβλεπαν να βγαίνει μια επικίνδυνη αντίπαλος, έστω και 15 χρονών. Αντιζηλίες καθόλου αδικαιολόγητες. Από την ώρα που βγήκε η Λαμπέτη,  αυτές έσβησαν για πάντα, σήμερα δεν τις θυμάται κανείς!  Η πρώτη εκείνη πρεμιέρα της Έλλης στο μεγαλύτερο θέατρο της Αθήνας, στο Ρεξ, έγινε μπροστά σε μια κατάμεστη αίθουσα που την αποθέωσε. Την άλλη μέρα το όνομά της ήταν γνωστό σε όλη την Ελλάδα. Όλες οι εφημερίδες μιλούσαν για το «Λαμπετάκι» το μικρό κορίτσι με το μεγάλο ταλέντο. Από τις λίγες περιπτώσεις που ένας ηθοποιός επιβάλλεται με την πρώτη.

Η σκληρή μοίρα που αγρυπνούσε πάνω της, δεν την άφησε να γευθεί ακέραιο εκείνο το θρίαμβο. Λίγο πριν  το τέλος της Κατοχής, μια «αδέσποτη» σφαίρα περνά τα παντζούρια του σπιτιού της και σκοτώνει την μητέρα της. Όσο πιο ψηλά προχωρούσε για την κορυφή, τόσο την χτυπούσε αλύπητη η μοίρα της. Το 1946 μεταπηδά στο Θέατρο Τέχνης του Κουν, ως βασικό πια στέλεχος. Μέσα σε τρία χρόνια η καριέρα της στάθηκε αρκετή για να καθιερωθεί στη θεατρική συνείδηση. Το 1948 συνεργάζεται με την Κατερίνα, το 1949 προσλαμβάνεται στο Εθνικό Θέατρο και από το 1949 ως το 1952 είναι η πρωταγωνίστρια στο θίασο του Κώστα Μουσούρη. Από το 1952 ως το 1955 γίνεται συνθιασάρχης με τον Γιώργο Παππά και τον Τάκη Χορν και το 1955 ιδρύει με τον Χορν δικό της θίασο. Ξαναγυρίζει για ένα διάστημα στο Εθνικό, και από το 1964, 38 χρονών, είναι επικεφαλής του δικού προσωπικού θιάσου.

Ο κινηματογράφος δεν άφηνε αδιάφορη την Έλλη Λαμπέτη. Πρώτη ταινία το 1946, οι Αδούλωτοι Σκλάβοι, ενώ το 1951 προβλήθηκε η πρώτη αξιόλογη ταινία της, τα Ματωμένα Χριστούγεννα. Ο Μιχάλης Κακογιάννης αξιοποιεί πρώτος τις υποκριτικές της δυνατότητες στην οθόνη, με το Κυριακάτικο Ξύπνημα, το 1954. Ακολουθεί η Κάλπικη λίρα, που συγκεντρώνει όλη την αφρόκρεμα της τότε θεατρικής σκηνής. Το γνωστό ψεύδισμα της φωνής της Έλλης, που η ίδια το μετέτρεψε σε προτέρημα, χαρακτηρίστηκε σαν η ¨πιο ερωτική φωνή που πέρασε από την ελληνική οθόνη» και το σ΄αγαπώ της έμεινε κλασικό. Η επόμενη ταινία ήταν Το κορίτσι με τα μαύρα (τρίτη και τελευταία ταινία με παρτενέρ τον Χορν). Το φιλμ προβλήθηκε επίσημα στο Φεστιβάλ των Καννών αποσπώντας ευνοϊκές διεθνείς κριτικές. Το τελευταίο ψέμα, ήταν η μοναδική ταινία που γύρισε η Λαμπέτη για τη Φίνος Φιλμ, σε σενάριο και σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη. Το φιλμ έκανε καριέρα στο εξωτερικό με τον τίτλο Ζήτημα αξιοπρέπειας. Το 1961 η Έλλη Λαμπέτη τιμήθηκε με το Αριστείον Κινηματογραφικής Αξίας μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Μελίνα Μερκούρη για την ως τότε προσφορά τους στον κινηματογράφο. Θα ακολουθήσουν δύο ταινίες, το Χαμένο κορμί και το Μια μέρα ο πατέρας μου. Συνολικά η Έλλη Λαμπέτη γύρισε δέκα ταινίες.

Το χαρακτηριστικό της Έλλης Λαμπέτη είναι ότι δεν αντέγραψε, ούτε ακολούθησε προηγούμενα πρότυπα ή και συγκαιρινά της. Την συνέκριναν πότε με την Σάρα Μπερνάρ και πότε με την Γκρέτα Γκάρμπο. Κι όμως η Έλλη ήταν πάντα η μία και μοναδική Λαμπέτη χωρίς αντίγραφο.  Αποτελεί ξεχωριστή και ιδιότυπη προσωπικότητα στο θεατρικό στερέωμα. Κάτω από τη συστολή, έκρυβε μια ατσαλένια θέληση. Πλασμένη για ρόλους ρομαντικούς, αποκάλυψη όμως σε τραγικούς, δραματικούς και με το κωμικό στοιχείο σε απίθανη έξαρση. Ερμηνεύτρια όχι μόνο υψηλής στάθμης αλλά μοναδική. Η απλότητα, η λεπτότητα, η ευαισθησία και το πάθος της ήταν αυτά που μάγευαν πάνω στη σκηνή και μέσα στη ζωή.

Μόνο επάνω στη σκηνή ένιωθε ζωντανή. Και πάντα είχε το παράπονο πως δεν πρόλαβε να παίξει αυτά που ήθελε, ότι «σπατάλησε» το ταλέντο της. Η αλήθεια είναι ότι σπατάλησε τη ζωή της, τη χάρισε στους άλλους και δεν κράτησε τίποτα για τον εαυτό της για να κάνει όλους τους άλλους, εμάς, πλούσιους από ομορφιά, από χαρά και από την παρουσία μιας γοητευτικής ύπαρξης που ξανά δεν θα δούμε ανάμεσά μας. Η  τέχνη της ήταν τόσο μαγική, που ακόμα και έργα ασήμαντα, έπαιρναν άλλη χάρη επειδή εκείνη τα άγγιξε.

Μια από τις συγκλονιστικότερες επιτυχίες της ήταν το Λεωφορείο ο πόθος το 1965. Λίγα χρόνια αργότερα, άρρωστη και συνεχώς κεραυνοβολημένη με το εύθραυστο κορμί της να ταλαντεύεται, δίνει μερικές τεράστιες δημιουργίες: Γλυκιά Ίρμα, Μικρές Αλεπούδες, Μια λαίδη στο σφυρί, Τυφλόμυγα,  Βυσσινόκηπος, Δεσποινίς Μαργαρίτα, Φθινοπωρινή ιστορία, Ντόλι.  Έπαιζε εγχειρισμένη  με σωληνάκια στα τραύματα που έσταζαν ακόμα. Με την Σάρα κάνει την τελευταία της εμφάνιση.  Είσαι η πιο ερωτική κωφάλαλη που πέρασε ποτέ από το ελληνικό θέατρο, από κάθε ίσως θέατρο, της λέει ο Μάνος Χατζιδάκις. Έχει φτάσει στο τέλος της εξάντλησης όλων των δυνάμεών της. Πέρα από τα προσωπικά της δράματα, η υιοθεσία ενός ξένου παιδιού, την φόρτωσε με άγχος και τρομερή ψυχική κόπωση, που την κατέβαλε. Από κει τα’ παθα όλα, έλεγε.

Ένα παιδί , η Λίζα, γεμίζει τη ζωή της. Ένα παιδί που δεν είναι δικό της, που προσωρινά σαν φύλακας άγγελος δέχεται να το προστατέψει και που αργότερα της το παίρνουν οι φυσικοί του γονείς δικαστικά. Το θέμα της Λίζας πήρε τεράστιες διαστάσεις κι έγινε αφορμή να βρεθεί στο επίκεντρο μιας σκληρής επικαιρότητας. Μετά το δημοσιογραφικό θόρυβο, την πίκρα και την απογοήτευση, εγκατέλειψε το «ερημητήριό» της, το εξοχικό της σπίτι στον  Αϊ-Γιάννη στο Πήλιο και επέστρεψε στο δικό της χώρο, το θέατρο.

“Το ότι αγαπήθηκα πολύ, είναι κάτι. Επίσης, το ότι αγάπησα τόσο. Έδωσα και πήρα, τίμιο παιχνίδι. Δεν αγαπήθηκα χωρίς λόγο, έδωσα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Θυμάμαι, όταν στις παραστάσεις μου χειροκροτούσαν και χαλούσε ο κόσμος κάτω στην πλατεία, άκουγα «μπράβο, καταπληκτική». Και το έλεγαν σαν να το έβρισκαν το φυσικότερο των πραγμάτων. Αλίμονο, τέτοια παράσταση που τους έκανα. Ήταν δίκαιο που ενθουσιάζονταν, είχα βάλει αίμα σ΄εκείνες τις δύο ώρες και είχα κάνει εξαιρετική δουλειά. Όταν σου κάνω το τραπέζι και σου δίνω ένα φαϊ εξαιρετικό, δείξε μου ότι το εκτίμησες. Πήρα ναι. Αλλά πήρα γιατί έδωσα.”

Θρηνούσε τη μάνα της κι έπαιζε στο Μουσούρη και συνεργαζόταν με τον Πλωρίτη. ΄Εχανε την αδελφή της και τον πατέρα της και εγκαινίαζε θίασο και ερωτευόταν τον Χορν. Κάπως έτσι έζησε μια ζωή. Με τον δίδυμο αδελφό της πρώτα, την μητέρα της  κατόπιν, τον πατέρα της, τις τρεις αδελφές  και τον αδελφό της να χάνονται. Ερωτικές σχέσεις και ρόλους που άφησαν εποχή. Και πάνω από όλα ρόλους. Αθάνατους ρόλους που τους σημάδεψε με την ερμηνεία της. Ποτέ ξανά και καμιά σαν αυτή.

Η ιδιωτική ζωή μιας γυναίκας με το δικό της πάθος, δεν μπορούσε να είναι ακύμαντη. Παντρεμένη σε πρώτο γάμο με τον Μάριο Πλωρίτη, κατόπιν ένας μεγάλος έρωτας με τον Δημήτρη Χορν και στη συνέχεια δεύτερος γάμος με τον Αμερικάνο συγγραφέα Φρέντερικ Γουέικμαν (1959-1976). Ταλαιπωρημένη από αρρώστιες σε όλη της τη ζωή, υπέμεινε επτά οικογενειακούς θανάτους, πάλεψε 14 χρόνια με τον καρκίνο, δύο διαζύγιο, θυελλώδεις έρωτες και η συγκλονιστική αφοσίωσή της σε ένα παιδί, την Λίζα, σφράγισαν τη ζωή της. ” Αν ήθελα ένα παιδί θα μπορούσα να έχω ένα δικό μου. Δεν ήθελα όμως γιατί αγαπούσα τόσο πολύ το θέατρο και με απασχολούσε εκείνο, ώστε ήξερα ότι δεν θα προφταίνω να έχω και παιδί. Την Λίζα την πήρα για να την προστατεύσω προσωρινά, όχι για να την υιοθετήσω. Δεν το μετάνιωσα, αν ήξερα ότι θα μπορούσε να μου συμβεί η ίδια περιπέτεια, θα την αποτολμούσα και πάλι, αρκεί να μπορούσα να προστατεύσω το παιδί”.

“Τώρα λοιπόν θέλω να ετοιμαστώ, να μην αφήσω πράγματα μισά. Να είμαι έτοιμη ως συνήθως, για την τελευταία παράσταση, για την τελευταία πρεμιέρα”.

Λίγο καιρό πριν από το τέλος, είχε χάσει το στήθος της, τα μαλλιά της και την υπέροχη μελωδική φωνή της. Δεν είχε χάσει όμως το κουράγιο της. Το μοναδικό σπίτι που απόκτησε σε μια ζωή θριάμβου, το πουλά για να κάνει θεραπεία στην Αμερική. Από εκεί δεν θα γυρίσει ζωντανή… 3  Σεπτεμβρίου 1983, 7.30 ώρα Νέας Υόρκης,  η αυλαία πέφτει οριστικά, με την  τελευταία αδελφή της δίπλα της, να της κρατά το χέρι και να της ψιθυρίζει : Αντιγόνη, είμαστε παιδιά ενός κατώτερου θεού…

 Αυτό το αέρινο πλάσμα που ακτινοβολούσε στη σκηνή ποιητική ευαισθησία και χάρισε φως ζωής σε τόσα θεατρικά πρόσωπα και μαγεία σε χιλιάδες θεατές, περνά στην αιωνιότητα.  Η δική μας Λαμπέτη, η «Έλλη, καρδούλα μας» πήγε στον παράδεισο. Όπως η Χάννελε στο ονειρόδραμα του Χάουπτμαν.

Η Έλλη Λαμπέτη γίνεται μύθος και περνά στις επόμενες γενιές. Η σκιά της πλανιέται πάνω σε όλο το ελληνικό θέατρο. Πολυσυζητημένο πρόσωπο μιας ολόκληρης εποχής, συναρπαστική γυναίκα με λάμψη, ηθοποιός με φανατικό κοινό, η Έλλη Λαμπέτη ήταν μία από τις χαρισματικές μορφές για τη σκηνή μας και το θεατρικό μας πολιτισμό.

-Ο αριθμός των θεάτρων δεν σας ενοχλεί;

–Όχι γιατί να με ενοχλήσει; Από τη στιγμή που κανείς δεν υποχρεώνει κανένα να πάει, ας υπάρχουν κι εκατό. Ποιος σας αναγκάζει εσάς να τα δείτε όλα. Ίσα ίσα που μπορείτε να κάνετε κι επιλογές. Τώρα, αν στο δικό μας επάγγελμα κάνει κακό διασκορπίζοντας τις δυνάμεις, αυτό είναι άλλο πρόβλημα (απόσπασμα συνέντευξης 1970)

Η δεσποινίς Μαργαρίτα σημαδεύει για μια ακόμα φορά τη θεατρική της ζωή. Ένα βράδυ ένιωσα ότι το κρανίο μου ήταν έτοιμο να εκραγεί. Δεν έκανα πίσω όμως. Είπα μέσα μου ότι για ένα τέτοιο κοινό χαλάλι.

 Σπάνιες φωτογραφίες από τη ζωή και την καριέρα της Έλλης Λαμπέτη

Πεγκ καρδούλα μου (1950)

Η Έλλη Λαμπέτη βραβεύεται με το Έπαθλο Κοτοπούλη από την ίδια την Κοτοπούλη, για τις ερμηνείες της στα έργα Πεγκ καρδούλα μου και Κληρονόμος

Αύγουστος 1950 η Έλλη Λαμπέτη παντρεύεται με τον Μάριο Πλωρίτη. Χώρισαν το 1953

Έλλη Λαμπέτη, Δημήτρης Χορν: ένας μεγάλος έρωτας (1953-1959)

Κάλπικη λίρα (ι955) Σ’ αγαπώ

-Η λίρα που ορκιστήκαμε στην αγάπη μας να μην χαλάσουμε ποτέ ήταν κάλπικη

-Η αγάπη μας όμως ήταν αληθινή Παύλο…

Χαμένο κορμί (1961)

Λεωφορείο ο πόθος (1965) με τον Κώστα Καρρά

Μια μέρα ο πατέρας μου (1968) με τον Αρτέμη Μάτσα

Σαράντα καράτια (1968) με τον Γιώργο Μοσχίδη

Μικρές αλεπούδες (1973) Κάτια Δανδουλάκη, Κατερίνα, Έλλη Λαμπέτη, Γιώργος Μούτσιος

Σάρα, τα παιδιά ενός κατώτερου θεού (1981)

Η Έλλη Λαμπέτη γεννήθηκε στις 13 Απριλίου 1926 στα Βίλια Αττικής και άφησε την τελευταία της πνοή στις 3 Σεπτεμβρίου 1983

Έλλη Λαμπέτη: Η έγχρωμη τελευταία της ταινία που δεν έχει προβληθεί ποτέ από την τηλεόραση

Με τη Μεγάλη Δευτέρα, ξεκινά η εβδομάδα των Παθών του Ιησού Χριστού.Το απόγευμα προς βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας ψάλλεται η Ακολουθία του Νυμφίου. Τα τροπάρια που ψέλνονται είναι το του Νυμφίου Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται και το Τὸν Νυμφῶνὰ σου βλέπω. Αυτήν την ημέρα στα χωριά κυρίως, τα σπίτια ασπρίζονται με ασβέστη οι αυλές, βάφονται οι γλάστρες κόκκινες και φυτεύονται διάφορα λουλούδια. Σε κάποιες περιοχές, οι πιστοί συνήθιζαν να τρέφονται μόνο με ψωμί και νερό έως τη Μεγάλη Πέμπτη το πρωί, που λάμβαναν από την εκκλησία τη Θεία Κοινωνία.

Τη Μεγάλη Δευτέρα κυριαρχούν δύο γεγονότα:

α) Η ζωή του Ιωσήφ του 11ου γιου του Πατριάρχη Ιακώβ, του ονομαζόμενου Παγκάλου, δηλαδή του ωραίου στο σώμα και τη ψυχή. Ο Ιωσήφ προεικονίζει με την περιπέτειά του (που πουλήθηκε σκλάβος στην Αίγυπτο) τον ίδιο το Χριστό και το πάθος Του.

β) Το περιστατικό της άκαρπης συκιάς που ξέρανε ο Χριστός  και συμβολίζει την Συναγωγή των Εβραίων και γενικά την ζωή του Ισραηλιτικού λαού που ήταν άκαρποι από καλά έργα.

Η ιστορία του Ιωσήφ είναι η εξής: Ο Ιωσήφ πουλήθηκε ως σκλάβος καθώς η ενάρετη ζωή του, «ενοχλούσε» τα μεγαλύτερα αδέρφια του. Ως σκλάβος λοιπόν, έφτασε στην Αίγυπτο. Εκεί αγοράστηκε από τον Πεντεφρή, ένα αυλικό του Φαραώ. Μην υποκύπτοντας όμως, στις ερωτικές επιθυμίες της γυναίκας του Πεντεφρή, συκοφαντήθηκε από την ίδια και φυλακίστηκε. Από την φυλακή βγήκε, όταν ερμήνεψε ένα όνειρο του Φαραώ, και μέσω αυτής της ερμηνείας έσωσε τους κατοίκους της Αιγύπτου από λιμό.

Στη λειτουργία της Μεγάλης Δευτέρας, περιλαμβάνεται και η ιστορία της «Καταραθείσης και Ξηρανθείσης Συκής». Ο Χριστός περπατώντας στους δρόμους της Ιερουσαλήμ, την επομένη ημέρα της εισόδου του, είδε μια εύρωστη συκιά με παχύ φύλλωμα. Την πλησίασε με σκοπό να κόψει ένα σύκο. Η συκιά όμως δεν είχε καθόλου καρπούς. Τότε ο Ιησούς είπε απευθυνόμενος στο δέντρο: «Μηκέτι εκ σου καρπός γένηται εις τον αιώνα και εξηράνθη παραχρήμα η συκή» . Η συκιά την ίδια στιγμή ξεράθηκε. Γι’ αυτό λέγεται «Καταραθείσα», δηλαδή καταραμένη και «Ξηρανθείσα», δηλαδή ξεραμένη.

ΠΕΣ ΜΟΥ, ΚΑΝΑΠΕ ΜΟΥ. Βλέπω ειδήσεις. Κάθε μέρα. Σχεδόν όλα. Βλέπω την καθημερινή συνέντευξη Τύπου. Τον αγαπημένο Σωτήρη Τσιόδρα, που έχει αλλάξει την εικόνα του ήρωα, ευτυχώς. Μιλάω ώρες ατελείωτες στα τηλέφωνα για τις καινούργιες πλατφόρμες του υπουργείου, για τα επιδόματα, με τα λογιστήρια, με ομοτέχνους μου, αναλύοντας το μέλλον του θεάτρου, προσπαθώντας έτσι να προβλέψουμε την επόμενη μέρα! Πολλές φορές μιλάμε για δουλειές μέχρι αργά το βράδυ, ώστε να νιώθουμε πιο κοντά στην «κανονικότητα» της καθημερινότητας που χάσαμε.

Στο «Toc Toc», που παίζω χρόνια στο θέατρο και έχει να κάνει με ψυχαναγκαστικούς ανθρώπους, έχω την απόλυτη πρωταγωνίστρια της εποχής, την μικροβιοφοβική Νίτσα, που γυρνούσε με μάσκα, αντισηπτικά και γάντια, κάνοντας τον κόσμο να γελάει. Πραγματικά, δεν ξέρω πώς θα κάνω «update» το ρόλο της, όπως και των υπολοίπων, αφού, μετά από αυτό, οι ψυχαναγκασμοί και η αρρωστοφοβία θα χτυπήσουν κόκκινο! Είμαστε όλοι Νίτσες.

Ενημερώνομαι περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Θέλω να ξέρω ακριβώς τι γίνεται, όχι στο περίπου! Είναι μεγάλη μου ανάγκη γιατί έτσι διατηρώ την ηρεμία μου, την ψυχραιμία μου και την αισιοδοξία μου. Σκανάρω την είδηση όσο καλύτερα μπορώ. Μιλάω με τον παιδικό φίλο και συμμαθητή μου, τον Γιάννη, που μένει μόνιμα στο Όλμπανι, πρωτεύουσα της Νέας Υόρκης, και έχει ειδικότητα στην πυρηνική ιατρική. Κάθε φορά μού τονίζει δύο πράγματα: α) να πλένω συνέχεια τα χέρια μου και β) να έχω σωστή πληροφόρηση. Η σωστή πληροφορία είναι σαν το εμβόλιο, ενώ η λανθασμένη ή fake χειρότερη και από τον ιό!

Όταν ήμουν μικρός, ήθελα να γίνω γιατρός. Μεγαλώνοντας, σιγουρεύτηκα ότι καλά έκανα και δεν έγινα, γιατί δεν θα μπορούσα να θαυμάζω τόσο πολύ αυτή την επιστήμη. Συνήθως, αυτό που γίνεσαι το θαυμάζουν πιο εύκολα οι άλλοι, γιατί δεν γνωρίζουν τις πραγματικές του δυσκολίες. Θα μου πείτε, σκέψεις του καναπέ! Ναι… Τώρα πια ο καναπές δικαιώνεται! Μπαίνει στη σωστή του διάσταση! Μακάρι να κρατήσουμε κι εμείς τις σωστές μας διαστάσεις όταν βγούμε από αυτό το λούκι!

Η Χριστίνα, πάντως, είναι σίγουρο ότι ..

H συνέχεια στη lifo.gr

https://m.lifo.gr/articles/den-eisai-monos/278187/na-milaei-aytos-poy-kserei-mono-oxi-oloi-mazi-oxi-opoios-na-nai-mia-selfie-apo-ton-kosta-spyropoylo?fbclid=IwAR1ntvHhtHFiY_oVlxOU8PEAzGzD3ZPizsrWTGgBAIpEGs2HP52Bqnv8ezU

Νέο διάγγελμα από τον πρωθυπουργό Κυριακό Μητσοτάκη για την πανδημία:
Συμπολίτες μου,έχουν περάσει ήδη 33 μέρες από το πρώτο μήνυμά μου για την πανδημία. Έθεσα, τότε, ένα σαφή στόχο: Να περιορίσουμε την εξάπλωση του κορωνοϊού στη χώρα, υπομένοντας και ατομικές θυσίες. Και αυτές τις θυσίες τις κάνατε, με υψηλό αίσθημα ευθύνης. Προστατεύτηκαν, έτσι, όλοι οι Έλληνες, κυρίως, όμως, οι πιο ευάλωτοι. Και κερδίσαμε πολύτιμο χρόνο, ώστε να οργανώσουμε καλύτερα το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Σας αξίζει ένα μεγάλο ευχαριστώ. Για την εμπιστοσύνη, αλλά και την πειθαρχημένη συμπεριφορά. Αποδείξαμε, ως λαός, ότι έχουμε μεγάλες εσωτερικές δυνάμεις και αντοχές. Δείξαμε τον καλύτερό μας εαυτό. Κι αν αυτό μας προσφέρει μια εύλογη ικανοποίηση, γιατί όχι και υπερηφάνεια, μας εξοπλίζει, ταυτόχρονα, με πρόσθετο κουράγιο να συνεχίσουμε τη μάχη.

Ο πόλεμος δεν κερδήθηκε ακόμη. Τα κρούσματα μειώνονται, όπως κι ο αριθμός των ασθενών στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Η παραμικρή επανάπαυση, ωστόσο, μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε οδυνηρό πισωγύρισμα. Στο διάστημα που πέρασε, είχαμε, και θα έχουμε ακόμα, δυστυχώς, απώλειες. Πολύ λιγότερες, όμως, απ’ όσες αν είχαμε ακολουθήσει άλλη πολιτική. Γι’ αυτό και θα επιμείνουμε στο δρόμο που χαράξαμε: Θα συμβουλευόμαστε πάντα τους ειδικούς. Η επιστροφή στην κανονική ζωή θα γίνει σταδιακά και σε φάσεις. Kαι μόνο όταν αυτό θα τεκμηριώνεται από επιστημονικά δεδομένα. Πάνω απ’ όλα, θα συνεχίζουμε να προστατεύουμε για καιρό τους ηλικιωμένους και όσους πάσχουν από βαριά, χρόνια νοσήματα.
Συμπολίτες μου, μέσα στην πρωτοφανή αυτή κρίση άλλαξαν πολλά με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Αλλάξαμε και εμείς. Πιστεύω προς το καλύτερο. Ένα νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας χτίζεται, ήδη, καθώς, σε μόλις πέντε εβδομάδες, έγιναν όσα δεν γίνονταν επί δεκαετίες. Συναντήθηκα και μίλησα με τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής στα νοσοκομεία. Θαύμασα τις ικανότητες, την αφοσίωση και τη θέλησή τους. Και διαπίστωσα από κοντά ότι μαζί με τα κτίρια και τα τεχνικά μέσα εκσυγχρονίζονται και οι αντιλήψεις για το ρόλο και τον τρόπο λειτουργίας της δημόσιας Υγείας. Η αναμόρφωση του ΕΣΥ δεν σταματά εδώ. Αποτελεί προσωπική μου δέσμευση να προσθέσουμε αμέσως εκατοντάδες κρεβάτια ΜΕΘ, ώστε να προσεγγίσουμε γρήγορα τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Η πανδημία υποχωρεί. Αλλά είναι πολύ πιθανό να επιστρέψει τον επόμενο χειμώνα. Και πρέπει να μας βρει έτοιμους. Μαζί με το ΕΣΥ, ωστόσο, νέα μορφή παίρνει και το σύνολο του δημόσιου τομέα: Οι υπηρεσίες του ψηφιοποιούνται και απλώνονται για να εξυπηρετούν πιο εύκολα και πιο σύντομα τον πολίτη. Συνταγογραφήσεις και πιστοποιητικά εκδίδονται, πλέον, ηλεκτρονικά. Το Gov.gr έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και την κάνει πιο εύκολη. Οι υπάλληλοι εξοικειώνονται με την τεχνολογία. Ενώ, μέχρι σήμερα, σχεδόν 5 εκατομμύρια είναι οι συμμετοχές μαθητών αθροιστικά σε ψηφιακές τάξεις με τη βοήθεια δεκάδων χιλιάδων φιλότιμων εκπαιδευτικών. Πολλές επιχειρήσεις μας, αποδεικνύονται ανθεκτικές και ευέλικτες: Άλλες στρέφουν την παραγωγή τους σε προϊόντα της συγκυρίας, όπως τα αντισηπτικά. Και άλλες, συνεργάζονται μεταξύ τους για να προσφέρουν στα νοσοκομεία υλικά υψηλής τεχνολογίας, όπως μάσκες τρισδιάστατης εκτύπωσης για τους γιατρούς.

Την ίδια ώρα, Έλληνες επιστήμονες είναι παρόντες σε όλα τα διεθνή ερευνητικά προγράμματα που διεξάγονται εναντίον του ιού. Ενώ η κινητοποίηση της κοινωνίας εκφράζεται πολυδιάστατα: Με τις μεγάλες δωρεές ιδιωτών. Με τον εθελοντισμό χιλιάδων πολιτών. Αλλά και με την πειθαρχία όλων. Γιατί ο στόχος είναι κοινός.

Συμπολίτες μου,

Με την υπεύθυνη στάση σας, δαμάσατε το πρώτο κύμα του κορωνοϊού. Γιατροί και νοσηλευτές, ένστολοι και Πολιτική Προστασία στάθηκαν στην πρώτη γραμμή. Και στο πλευρό τους, πολλοί άλλοι μαχητές αυτής της «νέας καθημερινότητας»: Οι υπάλληλοι των καταστημάτων τροφίμων. Τα παιδιά που μεταφέρουν έτοιμο φαγητό. Αλλά και οι εργαζόμενοι που κρατούν νύχτα-μέρα τις πόλεις μας καθαρές. Όλοι αυτοί «δίνουν ζωή στη ζωή μας». Είναι σίγουρο πως, όταν περάσει η κρίση, θα βλέπουμε αλλιώς τους ανθρώπους που γεμίζουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Θα ανησυχούμε αν το παλικάρι στο μηχανάκι δεν φοράει το κράνος του. Και θα λέμε καλημέρα στις γυναίκες και στους άντρες που θα αδειάζουν τους κάδους της γειτονιάς μας. Δεν θα είναι πια αόρατοι όπως ήταν, ίσως, για κάποιους. Πολλοί έπρεπε να βάλουν την προστατευτική μάσκα για να λάμψει από πίσω της το φωτεινό τους πρόσωπο. Είναι το πρόσωπο της προκοπής και της αλληλεγγύης. Της αυριανής Ελλάδας. Και θέλω να τους ευχαριστήσω, για μία ακόμη φορά, εκ μέρους όλων των πολιτών.Το μεγαλύτερο κέρδος μας, ωστόσο, από αυτή την πρωτόγνωρη κρίση έχει όνομα. Και λέγεται εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη προς το Κράτος. Προς την Κυβέρνηση. Προς τον συμπολίτη! Γιατί, μέσα σε 50 ημέρες, διαλύθηκαν μύθοι δεκαετιών. Και βγήκαν συμπεράσματα, που θα μας συνοδεύουν για καιρό. Αποδείχθηκε, για παράδειγμα, πως το κράτος πρέπει πρωτίστως να αξιολογείται με βάση την αποτελεσματικότητά του. Και πως, όταν το κράτος δεν γίνεται λάφυρο της εξουσίας, τότε μετατρέπεται σε αληθινή Πολιτεία.  Όχι σε έναν κομματικό προορισμό. Αλλά σε μία ομπρέλα φροντίδας για όλους. Που αναθέτει την ευθύνη των κρίσιμων τομέων στους πιο άξιους. Αυτή η παρακαταθήκη εμπιστοσύνης και αξιοκρατίας δεν πρέπει να φύγει μαζί με την πανδημία. Γιατί θα την χρειαστούμε για την επόμενη μεγάλη πρόσκληση: την ανάταξη της οικονομίας μας.

Η κυβέρνηση βρέθηκε απέναντι σε μία πρωτοφανή κρίση. Και αντέδρασε γρήγορα: διαθέτει περισσότερα από 14 δις για να στηριχθούν εργαζόμενοι και επιχειρήσεις. Και εξασφαλίζει ακόμη 10 δις ευρώ ρευστότητας και πρόσθετα ευρωπαϊκά κονδύλια. Ήδη, 750.000 εργαζόμενοι εισπράττουν την ενίσχυση των 800 ευρώ. Σχεδόν 200.000 άνεργοι πήραν παράταση στο επίδομα τους. Σε παραπάνω από 500.000 επιχειρήσεις έχουν ανασταλεί όλες οι φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις. Και 85.000 επιστήμονες δήλωσαν συμμετοχή σε προγράμματα αμειβόμενης τηλεκατάρτισης.

Σήμερα, ανακοινώνω μία ακόμη πρωτοβουλία προς μία ειδική ομάδα του πληθυσμού: Οι 155.000 μακροχρόνια άνεργοι της πατρίδας μας θα λάβουν έκτακτη οικονομική ενίσχυση 400 ευρώ. Προσοχή, όμως: Μέχρι σήμερα, θυσιάζουμε συνειδητά ένα μέρος της ευημερίας μας για να προστατεύσουμε την υγεία και την κοινωνική συνοχή. Γιατί η ύφεση το 2020 θα είναι μεγάλη. Ακόμα μεγαλύτερη, όμως, μπορεί να είναι η ανάκαμψη το 2021. Και, σε αντίθεση με το παρελθόν, σήμερα διαθέτουμε ένα μεγάλο πλεονέκτημα: ένα τεράστιο απόθεμα αξιοπιστίας και σοβαρότητας. Αυτό το εθνικό κεφάλαιο, λοιπόν, δεν επιτρέπεται να σπαταληθεί σε αλόγιστα αιτήματα και πρόχειρες παροχές. Γιατί ένας πόλεμος σε εξέλιξη απαιτεί εφεδρείες. Θα μοιραστούμε τα βάρη της κρίσης με τρόπο δίκαιο, όπως το κάνουμε μέχρι σήμερα. Για να έχουν όλοι μετά, μέρισμα από την αναπτυξιακή έκρηξη που θα ακολουθήσει.

Στην αρχή αυτής της περιπέτειας, ζήτησα την ισχύ της εμπιστοσύνης σας. Και μου την προσφέρατε απλόχερα. Πιστεύω ότι, με σκληρή δουλειά, σας την ανταποδίδω καθημερινά. Δεν ξεχνώ, όμως, ότι αυτή η κατάσταση δεν θα συνεχιστεί επ’ αόριστον. Μετά την κρίση, η κάθε εξουσία οφείλει να εγκαταλείπει το απυρόβλητο της ανάγκης, δυναμώνοντας τη λογοδοσία. Γιατί καμία έκτακτη συνθήκη δεν μπορεί να αμφισβητεί τη δημοκρατική ευαισθησία.

Η Βουλή και οι θεσμοί, λοιπόν, λειτουργούν παρά τους περιορισμούς. Όμως, θα το ξαναπώ: η Ελλάδα μετά την πανδημία πρέπει να είναι μία ανανεωμένη Ελλάδα! Η κρίση ίσως μας πληγώσει. Θα μας έχει οπλίσει, ωστόσο, με πολύτιμες εμπειρίες για να οικοδομήσουμε ένα πιο ισχυρό και σύγχρονο κράτος. Γιατί, ακριβώς, τα μεγάλα βήματα που γίνονται τώρα είναι όπλα που μπορούν να κάνουν αυτή την πρόσκαιρη δοκιμασία μοχλό σταθερής προόδου. Να εντάξουν τις σκοπιμότητες της στιγμής στο στρατηγικό σκοπό του μέλλοντος. Και έτσι τα μέτρα της επικαιρότητας, να γίνουν πυροδότες διαρκών μεταρρυθμίσεων. Πρόκειται για κατακτήσεις που θα μας βοηθήσουν, ώστε μετά την καταιγίδα να κάνουμε μία νέα αρχή. Με άλλα λόγια, μετά την εμπειρία του Κορωνοϊού, είναι στο χέρι μας η «ανάγκη του σήμερα» να θεμελιώσει την «αναγέννηση του αύριο». Και το σκληρό παρόν να γίνει πρόλογος πιο αισιόδοξων καιρών.

Κλείνω με τις εξής σκέψεις,

Στην προηγούμενη επικοινωνία μας, είχα τονίσει ότι στη μάχη κατά του Cοvid-19, ο Απρίλιος είναι ο πιο κρίσιμος μήνας. Σήμερα σας λέω ότι αυτή είναι η πιο κρίσιμη εβδομάδα! Μία πραγματικά Μεγάλη Εβδομάδα. Στην οποία αποτυπώνονται, φέτος, τα Πάθη και οι θυσίες μας για να ξεπεραστεί ο Γολγοθάς της πανδημίας και να φτάσουμε στην Ανάσταση. Αυτό το Πάσχα θα το θυμόμαστε ως το Πάσχα της Αγάπης. Αλλά και της Ευθύνης. Θα το περάσουμε χωριστά από δικά μας πρόσωπα. Και μακριά, ίσως, από τους τόπους μας. Και, δίχως προσκύνημα στις εκκλησίες. Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο. Δεν κινδυνεύει η πίστη μας, αλλά η υγεία των πιστών. Έτσι, όμως, θα δικαιώσουμε και το αληθινό μήνυμα της μεγάλης γιορτής. Που είναι η νίκη της ζωής απέναντι στο θάνατο.

Με τον τρόπο της αυτή η Μεγάλη Εβδομάδα αποκτά μια ξεχωριστή πνευματικότητα. Μας φέρνει αντιμέτωπους με τους φόβους μας, αλλά και τις προσδοκίες μας. Μας ωθεί να μείνουμε ταπεινοί και να αναλογιστούμε τι είναι πραγματικά σημαντικό στη ζωή μας. Ας μείνουμε, λοιπόν, στο σπίτι. Για να ανταμώσουμε πάλι, υγιείς και δυνατοί, όταν περάσει η τρικυμία. Μένουμε σπίτι, βγαίνουμε νικητές. Γιατί μια κλωστή χωρίζει τη νίκη απ’ την καταστροφή: Αν δεν τηρήσουμε μέχρι τέλους τις συμβουλές των ειδικών, μπορεί να διαλύσουμε όσα πετύχαμε.

Στον ορίζοντα φαίνεται η στιγμή που τα καταστήματα και τα σχολεία θα αρχίσουν να ανοίγουν με προσεκτικά βήματα. Οι μηχανές της οικονομίας να ξαναζεσταίνονται. Και οι άνθρωποι να συναντώνται και πάλι στους δρόμους, στις δουλειές, στους χώρους άθλησης. Όλα αυτά, ωστόσο, θα πρέπει να γίνουν με σύνεση. Με σχέδιο. Με τους γιατρούς πάντα να μας συμβουλεύουν. Με νέες συνήθειες. Με την ατομική υγιεινή να έχει γίνει τρόπος ζωής. Με ξεχωριστή φροντίδα για τους ηλικιωμένους μας. Και με τα τυχόν κρούσματα να εντοπίζονται και απομονώνονται αμέσως, πριν γίνουν απειλητικά.

Το πιστεύω: είναι στο χέρι μας να φέρουμε πιο κοντά μας το μέλλον που επιθυμούμε. Και προσέχοντας σήμερα, να κάνουμε το αύριο ακόμη πιο φωτεινό και αισιόδοξο. To μπορούμε και θα το καταφέρουμε!
Καλή Ανάσταση σε όλες και όλους!»

Οι ONIRAMA παρουσιάζουν το νέο τους τραγούδι και μουσικό βίντεο με τίτλο “Αχ να σε ξέχναγα”! Ύστερα από την πιο πρόσφατη ραδιοφωνική τους επιτυχία «Που Ήσουν Χθες», το πιο δυναμικό συγκρότημα, για μια ακόμη φορά πειραματίζεται, αναμειγνύοντας ελληνικά ηχοχρώματα, χρησιμοποιώντας κρητική λύρα και ούτι.  Το νέο single των ONIRAMA προαναγγέλλει  πως ο επερχόμενος δίσκος θα είναι πλούσιος σε ελληνικά παραδοσιακά, folk και ethnic στοιχεία διατηρώντας την ποπ ροκ κουλτούρα του γκρουπ.

Το Αχ να σε ξέχναγα, σε μουσική και στίχους του Θοδωρή Μαραντίνη και παραγωγή των ⚡Arcade Music κυκλοφορεί επίσημα την Τρίτη 07 Απριλίου, σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα και τις streaming υπηρεσίες από τη Minos EMI / Universal.

Το νέο single συνοδεύεται από ένα music video γεμάτο συναισθήματα και τρυφερότητα: με την υπογραφή του σκηνοθέτη Γιάννη Παπαδάκου και με έμπνευση από τους στίχους του “Αχ να σε ξέχναγα”, παρακολουθούμε εικόνες και αναμνήσεις ενός ζευγαριού, που μετά από χρόνια κοινής συμβίωσης, η γυναίκα προσπαθεί να ανασύρει στη μνήμη του αγαπημένου της συντρόφου στιγμές και μνήμες της ευτυχίας που μοιράστηκαν στο παρελθόν. Την κινηματογραφική αισθητική του music video συμπληρώνουν αριστοτεχνικά με τις ερμηνείες τους, ο Θοδωρής Μαραντίνης μαζί με την Κωνσταντίνα Κομμάτα που υποδύονται το νεαρό ζευγάρι, καθώς και οι Ευγενία Αποστόλου και Θανάσης Μάσχας στους αντίστοιχους ρόλους του ζευγαριού σε μεγαλύτερη ηλικία.

Το Αχ να σε ξέχναγα κυκλοφορεί από τη Minos EMI / Universal!

Buy link: https://onirama.lnk.to/AhNaSeXehnaga

YouTube Music Video: https://youtu.be/-x7zk7TZWfk

Onirama  – Αχ Να Σε Ξέχναγα – Credits

Μουσική -Στίχοι: Θοδωρής Μαραντίνης

Παραγωγή, Μίξη, Mastering: ⚡Arcade Music

Κρητική Λύρα έπαιξε ο Πάνος Γκότσης

Ούτι έπαιξε ο Ταξιάρχης Γεωργούλης

Φωνητικά: Σιμέλα Χριστοπούλου

Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Κωνσταντίνα Κομμάτα, Ευγενία Αποστόλου, Θανάσης Μάσχας

Σκηνοθεσία: Γιάννης Παπαδάκος

Σενάριο: Μιχάλης Σακελλαράκης

Διεύθυνση Παραγωγής: Ju Stamatakis

Βοηθοί Παραγωγής: Δημήτρης Παφίλης και Τίμος Πανταζής

Camera Assistant: Αλέξης Τσουπράς

Makeup: Αλιάννα Καντερέ

Styling: Κώστας Ζήσης

Ποιος από εσάς είναι μακαρονάς; Υποθέτω οι περισσότεροι θα πείτε εγώ κι έχετε δίκιο, γιατί τα μακαρόνια γίνονται μανία. Αυτά τα εύκολα και γρήγορα να μαγειρευτούν ζυμαρικά, είναι τόσο εθιστικά, που υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να τρώνε μακαρόνια 4-5 φορές την εβδομάδα. Πως θα πετύχουμε όμως το τέλειο βράσιμο και ποιά είναι τα μυστικά για μια τέλεια μακαρονάδα;

Ξέρετε τα λάθη που πρέπει να αποφεύγετε για να φτιάχνετε την καλύτερη μακαρονάδα;

Ο χρόνος και τρόπος βρασίματος, το αλάτι, το λάδι η σάλτσα η θερμοκρασία και κάποια άλλα, είναι αυτά που θα αποφασίσουν αν τα ζυμαρικά σας θα είναι πραγματικά al dente ή μια άγευστη μάζα από λασπωμένα μακαρόνια.

Τα 5 μυστικά για τέλεια μακαρόνια

Το θέμα «μακαρόνια» είναι τόσο αγαπημένο και σημαντικό, που ασχολήθηκαν μαζί του οι επιστήμονες! Συγκεκριμένα, χημικοί, μελέτησαν τις αντιδράσεις που γίνονται κατά το βράσιμο των μακαρονιών και κατέληξαν στα 5 βήματα για ένα τέλειο πιάτο μακαρόνια.

1)  Σταθερή θερμοκρασία κατά το βράσιμο

Κρατάμε σταθερή και δυνατή τη θερμοκρασία του νερού που βράζουμε τα μακαρόνια.

2)  Το μυστικό για να μην λασπώνουν και να μην κολλάνε τα μακαρόνια

Τι να κάνω για να μην κολλάνε τα μακαρόνια; Δεν ανακατεύω συνεχώς γιατί λιώνουν, σπάνε και στο τέλος γίνονται κολλώδη και λασπωμένα, αφού αποβάλουν το άμυλο τους.

3) Δεν βάζουμε λάδι στο βράσιμο

Το λάδι στο βράσιμο των μακαρονιών δεν είναι απαραίτητο και σε καμία περίπτωση δεν βοηθά τα μακαρόνια να μην κολλήσουν, αφού όταν σουρώνονται το λάδι θα ξεπλυθεί.

4) Βάζουμε πάντα αλάτι στο νερό πριν ρίξουμε μέσα τα μακαρόνια

Το κόλπο και όπλο για να δώσει κανείς γεύση στα μακαρόνια είναι το αλάτι. Αυτό προστίθεται στο νερό, καθώς βράζει, πριν ακόμη προσθέσουμε τα μακαρόνια.

5) Τα μακαρόνια τα ξεπλένουμε;

Όχι, δεν ξεπλένουμε τα μακαρόνια. Αν τα ξεπλύνουμε πρώτον χάνουμε τη μισή νοστιμιά τους και δεύτερον χάνουμε την πιθανότητα να κολλήσει η σάλτσα πάνω στο μακαρόνι αφού με το ξέπλυμα χάνεται το άμυλο τους. Επίσης, χάνουμε τη θερμοκρασία που έχουν αναπτύξει στο βράσιμο και μετά πρέπει να τα ξαναζεστάνουμε. Είναι εντελώς περιττό, εκτός κι αν πρόκειται να φτιάξετε μακαρονοσαλάτα, όπου εκεί είναι απαραίτητο να τα ξεπλύνετε και μετά να τα λαδώσετε ελαφρά.

Μερικά ακόμα επαγγελματικά μυστικά για τέλειες μακαρονάδες

-Βράστε τα μακαρόνια σας, αφού έχετε ετοιμάσει ήδη τη σάλτσα σας.

-Υπολογίστε 1-2 λεπτά λιγότερο βράσιμο και τελειώστε το βρασμό των ζυμαρικών μέσα στη σάλτσα. Η γεύση αλλά και η υφή είναι καλύτερες έτσι.

-Κρατήστε πάντα λίγο από το νερό στο οποίο βράζουν τα μακαρόνια που είναι πλούσιο σε άμυλο, ώστε να ελέγξετε την πυκνότητα της σάλτσας σας. Αν θέλετε πιο ζουμερή μακαρονάδα προσθέστε στο τέλος μέσα στη σάλτσα λίγο από αυτό το καυτό νερό των ζυμαρικών.

Αν πάλι θέλετε να δέσετε μια σάλτσα, ρίξτε λίγο από αυτό το νερό για να πυκνώσει με το άμυλο του μακαρονιού.

-Σε περίπτωση που ρίξετε τα μακαρόνια σας μέσα στη σάλτσα και τελειώσετε εκεί τον βρασμό τους, τότε και μόνο τότε, κάντε κυκλικές κινήσεις στο κέντρο με τσιμπίδα ώστε να χυλώσει ωραία η σάλτσα. Με τον τρόπο αυτό η σάλτσα θα κολλήσει πάνω στα μακαρόνια και θα αποκτήσουν την ιδανική γεύση και υφή.

-Σερβίρετε πάντα την μακαρονάδα σας ζεστή κι αν είναι δυνατόν σε ήδη ζεστά πιάτα. Η απόλαυση είναι μεγάλη.

Μακαρόνια: Βράσιμο και όλα τα μυστικά

Tη Μεγάλη Τρίτη,  στον εσπερινό. ακούγεται το τροπάριο της Κασσιανής. Η Κασσιανή ήταν βυζαντινή ποιήτρια που έζησε τον 9ο αιώνα μ.Χ. Επειδή δεν την επέλεξε ως σύζυγό του ο αυτοκράτωρ Θεόφιλος, έγινε μοναχή και αφιερώθηκε στη λατρεία του Θεού και την ποίηση. Η μητέρα του αυτοκράτορα Θεόφιλου, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση για την εκλογή νύφης, προσκάλεσε το 820 μ.Χ. στην Αυλή τις ωραιότερες και επιφανέστερες κόρες της αυτοκρατορίας. Δώδεκα πανέμορφες παρθένες από όλη τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση και κατέφθασαν στο Παλάτι. Μετά την υποδοχή τους από τη μητέρα του αυτοκράτορα, η μητέρα του Ευφροσύνη του έδωσε εντολή να δώσει το χρυσό μήλο σ’ εκείνη που θα επέλεγε για σύζυγό του.

Ο νεαρός αυτοκράτορας θαμπώθηκε από την ομορφιά της Κασσιανής και θέλοντας να δοκιμάσει την ευφυΐα της τη ρώτησε: «από τη γυναίκα ξεκινούν τα κακά πράγματα;», υπονοώντας την Εύα και το προπατορικό αμάρτημα. Όμως η Κασσιανή αποστόμωσε τον Θεόφιλο ανταπαντώντας του «ναι αλλά και από τη γυναίκα πηγάζουν τα καλύτερα, τα ευγενέστερα», υπονοώντας την Παναγία και τη γέννηση του Χριστού. Η απάντηση κακοφάνηκε στον αυτοκράτορα που αποφάσισε να «τιμωρήσει» την Κασσιανή, δίνοντας το χρυσό μήλο στην ωραία, αλλά σεμνή Θεοδώρα. 

Μετά από αυτό, η Κασσιανή θέλησε ν΄αποσυρθεί από την κοσμική ζωή και να αφιερώσει τη ζωή της στον Χριστό. Δύο φορές φυλακίστηκε και μαστιγώθηκε, γιατί τιμούσε και προσκυνούσε τις εικόνες. Μετά δεκατρία χρόνια ο εικονομάχος Θεόφιλος πέθανε κι η αυτοκράτειρα Θεοδώρα αποκατέστησε την Ορθοδοξία. Τότε κι η Κασσιανή ίδρυσε δικό της μοναστήρι στο Ξερόλοφο που ονομάστηκε «τα Κασσίας». Εκεί ανέλαβε την ηγουμενία με τις προτροπές και την πνευματική καθοδήγηση του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου. Αλληλογραφούσαν και αλληλοβοηθούνταν κατά τα χρόνια της εικονομαχίας αλλά και στη συνέχεια. Από τη σχέση τους αυτή σώζονται τρεις επιστολές.
Η Κασσιανή έγινε γνωστή κι σεβαστή από τις αγαθοεργίες και τις ελεημοσύνες της, αλλά κυρίως για το ποιητικό της έργο. Στη μονή της περιέθαλπε φτωχές γυναίκες, μα συνάμα αποσυρόταν μελετώντας και γράφοντας. Έδωσε στην Εκκλησία μας πλήθος ύμνων, θησαυρούς θεολογίας και λογοτεχνίας, που μέχρι σήμερα ψάλλονται στις ακολουθίες της Εκκλησίας. Ο πιο γνωστός της ύμνος είναι το τροπάριο της Κασσιανής.  Μιλά για μια πόρνη που προσφέρει μύρα στον Ιησού, πριν τον ενταφιασμό Του. Πρόκειται για ένα απίστευτης δυναμικής κείμενο που μέσα σε μόλις 116 λέξεις κάνει τον αναγνώστη του να νιώθει ένα χείμαρρο συναισθημάτων.

Γεννημένη κάπου 800 χρόνια μετά τον Χριστό δεν θα μπορούσε να είναι η πόρνη του τροπαρίου. Η ζωή της πάλι, δεν ήταν σε καμία περίπτωση τέτοια που να μπορούσε να «ταυτιστεί» με την πόρνη. Έναν άνδρα ερωτεύτηκε και η απόρριψη του στάθηκε αρκετή για να την στείλει σε μοναστήρι.

“Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,… μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει”. Πλένει τα πόδια του Χριστού με τα δάκρυα της, τα σκουπίζει με τα μαλλιά της και αλείφει τα πόδια του με μύρο δείχνοντας έτσι τη μετάνοια της. Το τροπάριο της Κασσιανής είναι από τις συγκλονιστικότερες στιγμές της Μεγάλης Εβδομάδας και αρκετός κόσμος επισκέπτετε τις εκκλησίες μόνο και μόνο για να το ακούσει.

Η Μεγάλη Τρίτη είναι αφιερωμένη  στη μνεία του ιερού ευαγγελίου που αναφέρεται στη δριμύτατη καταγγελία του Ιησού κατά των θρησκευτικών αρχηγών του Ισραήλ, των Γραμματέων και των Φαρισαίων αλλά και  στην παραβολή των δέκα παρθένων.

Η παραβολή των «Δέκα Παρθένων»

Πέντε φρόνιμες και πέντε μωρές παρθένες περιμένουν το Νυμφίο (γαμπρό) να έλθει να παραλάβει τη νύφη. Οι φρόνιμες, που είχαν προνοήσει φρόντισαν να πάρουν μαζί τους λάδι ώστε να έχουν για να φωτίζουν τα λυχνάρια τους. Δεν ισχύει το ίδιο όμως και για τις μωρές, οι οποίες λόγω της αργοπορίας του Νυμφίου αποκοιμήθηκαν. Έτσι όταν ακούγεται η φωνή «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται», ψάχνουν να βρουν λάδι για να ανάψουν τα σβησμένα λυχνάρια τους, με αποτέλεσμα να μένουν «εκτός νυμφώνος».

Η παραβολή των ταλάντων.

Σύμφωνα με αυτή, ο Κύριος θέλει να μας παρουσιάσει τα δώρα και τα χαρίσματα, που ο Θεός έχει δώσει στον άνθρωπο. Ο καθένας, πρέπει να καλλιεργήσει και να αναδείξει τα χαρίσματα του. Δηλαδή, να προσφέρει με πολλή αγάπη τις υπηρεσίες του στους συνανθρώπους του. Έτσι θα είναι έτοιμος να υποδεχτεί στην καρδιά του την αγάπη.

«Η ισχύς εν τη ενώσει», είναι η φιλοσοφία με την οποία λειτουργεί η  Ένωση «Μαζί για το Παιδί» εδώ και 24 χρόνια.  Με αυτήν ως  γνώμονα, στις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν, η  Ένωση στέκεται αρωγός της εθνικής προσπάθειας για την αντιμετώπιση του Covid-19, εξοπλίζοντας νοσοκομεία της χώρας, στο πλαίσιο δράσεων έκτακτης παρέμβασης  για την υγεία.

Η Ένωση «Μαζί για το Παιδί» σε συνεργασία με το σωματείο-μέλος της «ΠΝΟΗ»-Φίλοι Εντατικής Θεραπείας Παιδιού, συμβάλλουν στον εξοπλισμό νοσοκομείων της χώρας και συγκεκριμένα μονάδων εντατικής θεραπείας, για την νοσηλεία ασθενών που πάσχουν από κορωνοϊό.

Με αρχική χορηγία ύψους 280.000€, η Ένωση και η ΠΝΟΗ προέβησαν στην αγορά ιατρικών μηχανημάτων για δέκα νοσοκομεία της χώρας, ενώ πρόκειται να παραγγείλουν και επιπλέον μηχανήματα και αναλώσιμα υλικά, αξίας 110.000€, με στόχο να συμβάλλουν στη δημιουργία υποδομών για την υγεία, γιατί όλοι μαζί, «χτίζουμε» το αύριο των παιδιών μας.

Η δωρεά αξίας 280.000€ έως σήμερα, περιλαμβάνει:  38 monitors παρακολούθησης ζωτικών λειτουργιών και 90 αντλίες συνεχούς έγχυσης φαρμάκων. 

Συγκεκριμένα, η  Ένωση «Μαζί για το Παιδί» προσφέρει 90 αντλίες συνεχούς έγχυσης φαρμάκων που θα παραδοθούν έως τα τέλη Απριλίου 2020. Τα νοσοκομεία που έχουν αιτηθεί τη συγκεκριμένη δωρεά, είναι ο Ευαγγελισμός, το Αττικό Νοσοκομείο και Γενικό Κρατικό Νίκαιας.

Παράλληλα, η ΠΝΟΗ προσφέρει συνολικά 38 monitors παρακολούθησης ζωτικών λειτουργιών B125 τα οποία πρόκειται να παραδοθούν στα κάτωθι νοσοκομεία της χώρας έως τις 10 Μαΐου 2020:

• 8 monitors – Α΄ ΜΕΘ Γενικού Νοσοκομείου Αττικής ΚΑΤ
• 5 monitors – ΜΕΘ Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων
• 2 monitors – ΜΕΘ Γενικού Ογκολογικού Νοσοκομείου Κηφισιάς « Οι Άγιοι Ανάργυροι»
• 5 monitors – ΜΕΘ Γενικού Νοσοκομείου Αττικής Σισμανόγλειο
• 2 monitors – Β΄ ΜΕΘ Γενικού Νοσοκομείου Αττικής ΚΑΤ
• 4 monitors – ΜΕΘ Ερυθρού Σταυρού – ΚΟΡΓΙΑΛΕΝΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΕΙΟ
• 2 monitors – ΜΕΘ Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ»
• 4 monitors – ΜΕΘ Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «ΛΑΪΚΟ»
• 6 monitors – ΜΕΘ Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου «ΑΤΤΙΚΟΝ»

Επιπλέον δωρεά αξίας 110.000€

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι χάρη στη συνεχή συμβολή χορηγών όπως, της εταιρείας efood, που διπλασίασε την αρχική της δωρεά, καθώς και της εταιρείας Trafigura Group, η Ένωση διερευνά τις ανάγκες και άλλων νοσοκομείων και αναμένεται να προβεί άμεσα στην προμήθεια επιπλέον εξοπλισμού –monitors και αναλώσιμο υλικό- με σκοπό να συνεχίσει να συμβάλλει στην κάλυψη και άλλων έκτακτων αναγκών των μονάδων υγείας της χώρας.

Ο Αντιπρόεδρος της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί» και Διευθυντής της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας Ευρωκλινικής Παίδων,  κ. Ιωάννης Παπαδάτος, κάνει λόγο για μια προσφορά ζωής  και μια προσπάθεια που θα συνεχιστεί με γνώμονα τις ανάγκες που προκύπτουν.
«Για την Ένωση «Μαζί για το Παιδί»  και το σωματείο μέλος της, Πνοή-Φίλοι Εντατικής Θεραπείας Παιδιού, η προστασία της υγείας  των παιδιών και των οικογενειών τους είναι προτεραιότητα. Σε μια τόσο δύσκολη και ταυτόχρονα σύνθετη κατάσταση δηλώνουμε «παρόντες» και στεκόμαστε δίπλα στους ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη, σε ασθενείς, σε ιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό. Τα μηχανήματα που θα διαθέσουμε αναμένεται να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού στη χώρα μας. Παρακολουθούμε τις εξελίξεις και είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με τους εκπροσώπους του Εθνικού Συστήματος Υγείας για να καταγράφουμε τις αναγκές και να προσπαθούμε να τις καλύπτουμε. Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τους χορηγούς και τις οικογένειες των ευεργετών που στηρίζουν το έργο και τις πρωτοβουλίες μας. Μαζί μπορούμε να κάνουμε πολλά.»

Οι χορηγοί μας

Η Ένωση «Μαζί για το Παιδί» και η «ΠΝΟΗ» Φίλοι Εντατικής Θεραπείας Παιδιού, ευχαριστούν θερμά για τη γενναιόδωρη συμβολή της συνολικής αξίας 200.000 ευρώ, την εταιρεία efood, που αποτελεί το μεγάλο χορηγό αυτής της προσπάθειας, το OAK Foundation, την Trafigura Group, καθώς και τις οικογένειες των ευεργετών Ανδρέα & Μαρίνας Μαρτίνου, Ανδρέα & Αλεξάνδρας Μαρτίνου και Ιωάννη & Μάγιας Μαρτίνου για την αμέριστη στήριξη και προσφορά τους στην εθνική προσπάθεια.

mazigiatopaidi.gr

DR RUTH PAVRI : ΟΜΙΛΕΙΤΕ ΒΙΒΛΙΚΑ;
Φράσεις από τη Βίβλο που χρησιμοποιούμε καθημερινά

Σε υποδέχονται “μετά βαϊων και κλάδων”, αλλά μετά σε αφήνουν “εκτός νυμφώνος”. Για να δικαιολογηθούν λένε ότι “το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σάρξ ασθενής”. Στην τράπεζα σε στέλνουν “από τον Αννα στον Καϊάφα” και μετά χωρίς λεφτά είσαι “επί ξύλου κρεμάμενος”. Ο Σπύρος Παπαδόπουλος στο “Μένουμε σπίτι” λέει κάποια στιγμή “νίπτω τας χείρας μου”, ενώ μια κυρία καίει τα μαλλιά του Πέτρου Γαίτανου γιατί γύρω τους γίνεται “Ανάστα ο Κύριος” Η Dr Ruth Pavri επισημαίνει φράσεις που προέρχονται από τη Βίβλο και έχουν ενσωματωθεί στο καθημερινό λεξιλόγιο.

Μετά βαίων και κλάδων: Η φράση προέρχεται από την θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Την χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να πούμε ότι κάποιος ή κάτι έγινε δεκτό με ενθουσιασμό.
Μωρές παρθένες: Οι μωρές παρθένες αναφέρονται στην παραβολή των 10 παρθένων. Είναι αυτές που δεν φρόντισαν να καβατζώσουν λάδι για τα λυχνάρια τους και έτρεχαν τελευταία στιγμή. Το λέμε ειρωνικά, όταν μας παριστάνει κάποιος τον αθώο.
Μάνα εξ ουρανού: Oταν οι Εβραίοι έφυγαν από την Αίγυπτο και περιπλανήθηκαν στην έρημο, ο Θεός τους έστελνε μάνα από τον ουρανό για να έχουν να φάνε. Το λέμε για αναπάντεχο δώρο.
Σόδομα και Γόμμορα: Πόλεις στη Βίβλο, γνωστές για τον έκλυτο βίο των κατοίκων της. Αυτό εννοούσε και η Σαπφώ Νοταρά όταν έλεγε: “Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμμορα!”, ότι δηλαδή γίνονται ακολασίες
Στήλη άλατος: Η γυναίκα του Λωτ, παρά την προειδοποίηση του Θεού, γύρισε να δει την καταστροφή των Σοδόμων και των Γομμόρων. Την ίδια στιγμή έγινε άγαλμα από αλάτι. Το λέμε όταν κάποιος ξαφνιάζεται απότομα από ένα γεγονός.
Γης Μαδιάμ: Tόπος στη Βίβλο που καταστράφηκε. Το λέμε σε περιπτώσεις αναστάτωσης ή καταστροφής.
Εκτός νυμφώνος: Οι μωρές παρθένες δεν βρήκαν λάδι για τα λυχνάρια τους, ο γαμπρός ήρθε, μπήκε στο σπίτι με τις άλλες 5, τις προνοητικές, κλείδωσαν την πόρτα και οι μωρές έμειναν “εκτός του νυμφώνος”. Το λέμε για χαμένες ευκαιρίες ή όταν μας αφήνουν στα κρύα του λουτρού.
Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα: Aπό τον ύμνο της Κασσιανής που ψάλλεται στους ναούς την Μ. Τρίτη: “Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…” Χρησιμοποιείται όταν κάποιος μετανοεί για τα λάθη του ή ειρωνικά για κάποιον που έχει κάνει πολλές αμαρτίες.
Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω: Το είπε ο Χριστός σε αυτούς που ήταν έτοιμοι να λιθοβολήσουν μια μοιχαλίδα. Το λέμε και σήμερα σε περιπτώσεις που ενώ κάποιο έχουν λερωμένη τη φωλιά τους, υποκρίνονται τους υπερασπιστές του νόμου.
Πριν αλέκτωρ φωνήσαι: Oταν ο Πέτρος ορκίζεται ότι θα υπερασπιστεί τον Χριστό με την ζωή του, αυτός του απαντά ότι θα τον απαρνηθεί τρεις φορές το ίδιο βράδυ “πριν αλέκτωρ φωνήσαι”, όπως και έγινε. Το λέμε όταν αυτά που θεωρούμε σίγουρα παίρνουν ξαφνικά διαφορετική τροπή.
Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής: “Γρηγορείτε, το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής” λέει ο Χριστός στους μαθητές που κοιμούνται του καλού καιρού. Το λέμε για αυτούς που έχουν ωραίες ιδέες ή καλές προθέσεις αλλά δεν μπορούν να τις κάνουν πράξη.
Απελθέτω απ΄εμού το ποτήριον τούτο: O Xριστός γνωρίζοντας το τέλος, προσεύχεται στον κήπο της Γεσθημανή και λέει την συγκεκριμένη φράση. Την χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να αποφύγουμε σκληρές δοκιμασίες.
Μετά φανών και λαμπάδων. “Κάθε μέρα διδάσκω στο Ναό, μπορούσατε να με συλλάβετε εκεί και όχι να έρθετε μέσα στη νύχτα, μετά φανών και λαμπάδων σα να ήμουν κοινός κλέφτης” είπε ο Χριστός όταν πήγαν να τον συλλάβουν. Το λέμε όταν γίνονται εντυπωσιακές προετοιμασίες για κάτι.
Για τριάκοντα αργύρια: Οταν το ποσόν για μια προδοσία είναι ευτελές.
Εναντι πινακίου φακής: O Ησαύ πούλησε τα πρωτοτόκια στον αδελφό του Ιακώβ για ένα πιάτο φακές. Το λέμε όταν το τίμημα για κάτι πολύτιμο είναι ευτελές.
Ιούδας Ισκαριώτης: O προδότης, τότε και σήμερα
Από τον Αννα στον Καϊάφα: Οταν συνέλαβαν τον Χριστό, τον πηγαινοέφερναν από τον ένα στον άλλο…To λέμε για άσκοπη ταλαιπωρία.
Συ είπας: “Eίσαι ο Υιός του Θεού;” ρωτάει ο Καϊάφας τον Χριστό. Κι αυτός του απαντάει: ” Συ είπας”. Το λέμε ειρωνικά όταν κάποιος μας ρωτάει κάτι αυταπόδεικτο.
Διέρρηξε τα ιμάτιά του: Oταν τον ξαναρώτησαν και ο Χριστός απάντησε καταφατικά,ότι αυτός είναι ο Υιός του Θεού, ο Καϊάφας, για να δείξει την οργή του, διέρρηξε τα ιμάτιά του. Με την ίδια έννοια χρησιμοποιείται και σήμερα.
Νίπτω τας χείρας μου: Το είπε ο Πιλάτος. “Εγώ νίπτω τας χείρας μου από το αίμα του αθώου”. Είναι η αγαπημένη φράση αυτών που φοβούνται τις ευθύνες.
Αρον, άρον σταύρωσον αυτόν: “Ποιον να αφήσω ελεύθερο; Ιησούν ή Βαραββάν;” ρώτησε ο Πιλάτος. “Βαραββάν!” απάντησε το πλήθος. “Και τον Ιησούν τι να τον κάνω;” “Πάρτον, πάρτον και σταυρωσέ τον!”. Το λέμε σε πιεστικές καταστάσεις και σε βιαστικές αποφάσεις.
Μνήσθητί μου Κύριε:Το λέει ένας από τους δύο ληστές που σταυρώθηκαν μαζί με το Χριστόου. “Μνήσθητί μου Κύριε όταν έρθεις εν τη βασιλεία σου”. Σήμερα χρησιμοποιείται διαφορετικά και δηλώνει αιφνιδιασμό ή έκπληξη.
Επί ξύλου κρεμάμενος: “Σήμερον κρεμάται επί ξύλου..” ψάλλει ο ιερέας την Μεγάλη Πέμπτη και περιφέρει τον εσταυρωμένο μέσα στο ναό. Από αυτό το τροπάριο βγήκε η έκφραση “επι ξύλου κρεμάμενος” που σημαίνει μεγάλη ένδεια.
Ο επιούσιος : Aπό την προσευχή “τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον”. Το λέμε για όποιον βγάζει χρήματα ίσα για να ζήσει.
Του έψαλλε τον αναβαλόμενο: Την Μεγάλη Παρασκευή, την ώρα που ο ιερέας κάνει την αποκαθήλωση, ο ψάλτης λέει ένα τροπάριο που ξεκινάει με τον υπέροχο στίχο ” Σε, τον αναβαλόμενον το φως ως ιμάτιον…” Λόγω της μεγάλης διάρκειας του τροπαρίου, η έκφραση σημαίνει ότι κάποιος κατσάδιασε κάποιον για πολλή ώρα.
Εχουσιν γνώσιν οι φύλακες: Από τους Αίνους της Κυριακής του Πάσχα: ” Oντως παράνομοι σφραγίσαντες τον λίθον, μείζονος ημάς θαύματος αξιώσατε, έχουσιν την γνώσιν οι φύλακες, σήμερον προήλθε του μνήματος και έλεγον…” Για κάτι που ξέρουμε αλλά δεν το διατυμπανίζουμε.
Απιστος Θωμάς: Xρησιμοποιείται και σήμερα με την ίδια έννοια.
Επί τον τύπον των ύλων: O Aπιστος Θωμάς για να πιστέψει ότι ο Χριστός αναστήθηκε έβαλε το δαχτυλό του “επί τον τύπον των ύλων”, δηλαδή πάνω στα σημάδια από τα καρφιά. Το λέμε όταν έχουμε χειροπιαστές αποδείξεις.
Ανάστα ο Κύριος: Στην πρώτη Ανάσταση, πρωί του Μεγάλου Σαββάτου και ενώ ο ιερέας ψάλλει “Ανάστα ο Θεός κρίνων την γην…”, αρχίζουν να σημαίνουν χαρμόσυνα οι καμπάνες και οι πιστοί χτυπούν με θόρυβο τα στασίδια τους. Το λέμε όταν γίνεται έντονος θόρυβος και φασαρία.
Ζωή χαρισάμενη: Aπό τον ύμνο της Αναστάσεως “και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος” βγήκε αυτή η έκφραση που σημαίνει πλούσια ζωή, σαν κι αυτή που μας χάρισε ο αναστημένος Χριστός…

Η Square Theatre Company προσφέρει online την παράσταση « Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας » της Λίνα
Βερτμίλερ σε διασκευή και σκηνοθεσία Γιάννη Λασπιά, μ’ έναν πολυπληθή θίασο επί σκηνής και τη μουσική της Ειρήνης Τηνιακού να κυριαρχεί στη σουρεαλιστική πληθωρικότητα του έργου. Το Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας
παρουσιάστηκε στο BIOS MAIN το 2019

Δείτε την παράσταση εδώ :

Το «Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας» είναι ένα ανατρεπτικό και προοδευτικό
διαμάντι του παγκόσμιου ρεπερτορίου που θίγει ζητήματα πάντα και παντού
επίκαιρα. Είναι ένα ισχυρό μήνυμα για την απειλή του φασισμού ή
οποιουδήποτε ολοκληρωτικού καθεστώτος που μιλάει για τη μοίρα όλων αυτών
που στάθηκαν αντιμέτωποι σε αυτά ενώ, ταυτόχρονα, αποθεώνει τον έρωτα ως
την απόλυτη πηγή ζωής.  Ισορροπεί δεξιοτεχνικά ανάμεσα στην πολιτική τραγωδία και την
ανατρεπτική κωμωδία παντρεύοντας τη ζωή με τον έρωτα, τον θάνατο και την
ίδια την επανάσταση.

www.squaretheatrecompany.com

ΥΠΟΘΕΣΗ

Ιταλία, λίγο πριν ξεσπάσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο Τουνίν, ένα απλό αγροτόπαιδο, μαθαίνει ότι ο αναρχικός αδερφικός του φίλος και μέντοράς του, εκτελέστηκε από το φασιστικό καθεστώς μετά από μια
αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας εναντίον του δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι. Παρόλο που είναι εντελώς άπειρος και απροετοίμαστος, αποφασίζει να αναλάβει αυτός την ημιτελή αποστολή και να πάει στην Ρώμη για να δολοφονήσει τον Μουσολίνι. Ο Τουνίν αφήνει πίσω την απλή ζωή του και κρύβεται σ’ έναν γνωστό οίκο ανοχής στη Ρώμη, που διευθύνει η Μαντάμ Αΐντα.

Εκεί καταστρώνει τα σχέδια της δολοφονίας του δικτάτορα με τη βοήθεια μιας ιερόδουλης, της Σαλώμης, η οποία επίσης δραστηριοποιείται στο χώρο της αναρχίας. Πελάτης της Σαλώμης και άνθρωπος κλειδί για την εξέλιξη
των γεγονότων είναι ο Σπατολέτι, ο υπεύθυνος της μυστικής αστυνομίας του Ντούτσε. Όμως η εξοικείωση με το νέο περιβάλλον θα αποδειχθεί επίπονη, πόσο μάλλον όταν ο Τουνίν ερωτεύεται σφόδρα μια άλλη νεαρή ιερόδουλη την
Τριπολίνα. Ο έρωτας αυτός, θα περιπλέξει τα πράγματα.

Στη συγκεκριμένη θεατρική ματιά που επιλέγει ο Γιάννης Λασπιάς, ολόκληρο το έργο ζωντανεύει μέσα από τη μνήμη και τη ματιά του Τουνίν, ο οποίος συμπεριφέρεται και δρα ως μία σύγχρονη και συνάμα τραγική Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Ο κόσμος του παραμυθιού, του λούνα παρκ, του τσίρκου ζωντανεύει μέσα από τα μάτια του αθώου και αντιήρωα αγρότη. ‘Ετσι γεννιούνται και πεθαίνουν όλοι οι ήρωες του έργου. Με τον ίδιο τρόπο που
ξεπηδούσαν και εξαφανίζονταν στα μάτια όλων μας, οι ήρωες των αγαπημένων μας παραμυθιών. Μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέφτη της νεανικής αφέλειας που κάνει τα πάντα να μοιάζουν ακραία όμορφα και ακραία
επικίνδυνα, ξετυλίγεται μία μοναδική ιστορία έρωτα και αναρχίας.

Διασκευή – Σκηνοθεσία: Γιάννης Λασπιάς

Κινησιολογία: Άλκηστις Πολυχρόνη

Μουσική : Ειρήνη Τηνιακού

Σκηνικά: Αρετή Μουστάκα

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας

Βοηθός Σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Πολύζος
Φωτογραφίες : Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Trailer, κινηματογράφιση παράστασης : Νικήτας Χάσκας

Σχεδιασμός αφίσας : Γιάννης Αναγνώστου

Παίζουν: Διαμαντής Καραναστάσης, Δώρα Χρυσικού, Βασίλης Αθανασόπουλος,
Ίριδα Μάρα, Ξένια Αλεξίου, Γεωργία Παντέλη, Δάφνη Νικητάκη, Μελίνα
Σπετσιέρη, Κωνσταντίνος Πολύζος, Γιάννης Ίτσιος. Στο ρόλο της Μαντάμ
Αΐντα η Ανδρομάχη Μαρκοπούλου
Μια παραγωγή της squaretheatrecompany.com

Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Mε.. δύναμη και θάρρος μπλέξαμε στην “Ιστορία έρωτα και αναρχίας” του Γιάννη Λασπιά

Κατά τη λαϊκή παράδοση, όταν ανακοίνωσαν την ανάσταση του Χριστού κανένας δεν το πίστεψε. Μια γυναίκα που κρατούσε ένα καλάθι με αβγά φώναξε: ‘Μπορεί τα αβγά αυτά να γίνουν κόκκινα;’. Και τότε έγινε θαύμα, τα αβγά κοκκίνισαν. Το γεγονός αυτό καταγράφεται στο Ρωσικό Μοναστήρι της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής που βρίσκεται στα Ιεροσόλυμα. Το συγκεκριμένο μοναστήρι χτίστηκε το 1885 από το Ρώσο αυτοκράτορα Αλέξανδρο τον Γ’ και τους αδελφούς του εις μνήμη της μητέρας του, αυτοκράτειρας Μαρίας, και βρίσκεται στη Γεθσημανή.
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, τα αβγά βάφονται κόκκινα συμβολίζοντας το αίμα του Χριστού. Μία άλλη άποψη, ωστόσο, αναφέρει ότι πρόκειται για εβραϊκό έθιμο που υιοθέτησαν και οι χριστιανοί.

Μυστικά για επιτυχημένο βάψιμο:

Πριν αρχίσετε τη διαδικασία, πρέπει να πλύνετε πολύ καλά τα αβγά σας, για να απομακρυνθούν έτσι οι λιπαρές ουσίες που υπάρχουν στο τσόφλι και εμποδίζουν το χρώμα να σταθεροποιηθεί. Διαφορετικά θα μοιάζουν σαν τα ρούχα που έχετε ρίξει κατά λάθος στη χλωρίνη και έχουν ξεβαφτεί ανομοιόμορφα.

Εάν τα έχουμε στο ψυγείο, τα αφήνουμε να πάρουν τη θερμοκρασία του δωματίου για να μη σπάσουν.

Βάζουμε δυόμισι λίτρα νερό στην κατσαρόλα και, αφού βράσει, ρίχνουμε δύο φακελάκια μπογιά (για 50 αυγά) και προσθέτουμε μισό φλιτζάνι του τσαγιού ξίδι ή και πολύ περισσότερο. Χρησιμοποιήστε ξύδι και μάλιστα σε γενναίες ποσότητες. Είναι αυτό που θα δώσει ζωή και θα τονώσει το χρώμα των αυγών σας.

Στη συνέχεια, τοποθετούμε προσεκτικά ένα ένα τα αβγά στην κατσαρόλα. Τα αφήνουμε να βράσουν δέκα λεπτά.

Για να αποφύγουμε το σπάσιμο και κατά τη διαδικασία βαφής, καλό είναι μόλις πάρουν την πρώτη βράση, να χαμηλώσετε αμέσως τη φωτιά.

Όταν τελειώσετε με το βάψιμο, βάλτε λάδι σε ένα απορροφητικό χαρτί κουζίνας ή σε ένα βαμβακερό πανί και γυαλίστε τα αβγά σας. Το αποτέλεσμα θα σας δικαιώσει.

Η παράδοση θέλει τα αβγά που βάφονται κόκκινα τη Μ. Πέμπτη να διατηρούνται 40 ημέρες εκτός ψυγείου, χωρίς να παρουσιάσουν καμία αλλοίωση, αν δε τα «διαβάσει» ο παπάς. Ο μύθος τα θέλει να διατηρούνται για ένα ολόκληρο χρόνο. Το τσούγκρισμα των κόκκινων αβγών γίνεται μετά το άκουσμα του ‘Χριστός Ανέστη’. Το έθιμο είναι χαιρετιστήριο, αλλά κρύβει ένα μικρό ανταγωνισμό, αφού ο νικητής του τσουγκρίσματος είναι μεταφορικά και ο πιο γερός.

Η Μεγάλη Τετάρτη είναι αφιερωμένη στη μνήμη της αμαρτωλής γυναίκας, που μετανόησε, πίστεψε στο Χριστό και άλειψε τα πόδια του με μύρο. Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη  κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι’ αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ’ όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ’ το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα τη μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη.

Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της.

Γενικά στην υμνολογία της Εκκλησίας, μετά τις 6 το απόγευμα, θεωρείται «νέα ημέρα» (γι’ αυτό κάνουμε και το απόδειπνο) και μνημονεύονται οι άγιοι της επόμενης ημέρας.

Στις ιερές Ακολουθίες της Μεγ. Εβδομάδας,  γίνεται από την Εκκλησία μια αντιμετάθεση, οι πρωινές δηλαδή Ακολουθίες γίνονται την παραμονή το βράδυ και οι εσπερινές γίνονται το πρωί της κάθε ημέρας.  Kάθε βράδυ γίνεται ο Όρθρος της επομένης ημέρας και κάθε πρωί ο Εσπερινός και η θεία Λειτουργία. Aυτό το κάνει η Εκκλησία  για να μπορούν δηλαδή οι χριστιανοί να παρακολουθούν καλύτερα την Ακολουθία το βράδυ μετά την εργασία τους και να κοινωνούν το πρωί, αντί να μένουν όλη την ημέρα νηστικοί για να κοινωνήσουν το βράδυ. Γιατί όλες οι Λειτουργίες, και της Μεγ. Πέμπτης και του Μεγ. Σαββάτου, είναι Λειτουργίες εσπερινές, τοποθετημένες δηλαδή μέσα στην Ακολουθία του Εσπερινού. Και η Λειτουργία των Προηγιασμένων γενικά, όλη τη Μεγ. Τεσσαρακοστή μέχρι και τη Μεγ. Τετάρτη το πρωί, είναι Λειτουργία εσπερινή, γι’ αυτό ακούμε να ψάλλωνται σ’ αυτήν γνωστοί ύμνοι και ψαλμοί του Εσπερινού.

‘Έτσι λοιπόν, σήμερα το πρωί τελείται o εσπερινός της Μεγάλης Τετάρτης και Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία. Το απόγευμα γίνεται η Ακολουθία του Ευχελαίου και η τελετή του Νιπτήρος που είναι και ο Όρθρος της Μεγάλης Πέμπτης που αναφέρεται σε τέσσερα γεγονότα. Τον Ιερό Νιπτήρα, το πλύσιμο δηλαδή των ποδιών των μαθητών από τον Ιησού Χριστό, το Μυστικό Δείπνο, την Προσευχή του Κυρίου στο Όρος των Ελαιών και την προδοσία του Ιούδα, δηλαδή την αρχή των Παθών του Χριστού.

Κατά τη διάρκεια του, διαβάζονται επτά Ευαγγέλια και επτά Ευχές. Ευλογείται έτσι το λάδι με το οποίο ο ιερέας «σταυρώνει» τους πιστούς στο μέτωπο, στο πηγούνι, στα μάγουλα και στις παλάμες. Το Μυστήριο του Ευχελαίου, μπορεί να τελεστεί και εκτός ναού, όποτε το ζητήσει ένας πιστός από τον ιερέα της ενορίας του. Και τότε, όταν τελείται δηλαδή σε κάποιο σπίτι, διαβάζονται επτά Ευαγγέλια και επτά Ευχές. Το λάδι του Ευχελαίου θεωρείται θεραπευτικό. Κατά την διάρκεια του μυστηρίου ο ιερέας ανάβει ένα κερί για κάθε Ευαγγέλιο που διαβάζει.