![]()
Ο χαρακτηρισμός που του ταιριάζει γάντι είναι καλλιτέχνης! Γιατί, ο χαρισματικός, πολυτάλαντος και γέννημα θρέμμα του σανιδιού, Χάρης Φραγκούλης, έχει το δικό του τρόπο σκέψης για το θέατρο, τις δικές του απόψεις, τα ”πιστεύω”, τα ”θέλω” και δεν παρεκκλίνει από αυτά, ακόμη κι αν βρεθεί σε οποιαδήποτε δύσκολη θέση. Πρωτεύοντα ρόλο έχει η δική του γνώμη για την Τέχνη και το λειτούργημα του, τα οποία υπηρετεί με αυταπάρνηση, παθιασμένα και προσκολλημένος σε αυτά και μόνο. Τι και αν πήρε το βραβείο Χορν το 2013, τι και αν έγινε ευρέως γνωστός στο χώρο του από το δεύτερο κιόλας έτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου, όπου σπούδαζε, δεν τον απασχολεί καθόλου. Θα μπορούσε να είναι το πρώτο μεταξύ των πρώτων ονομάτων- αν και στην ουσία της λέξης είναι- και να πρωταγωνιστεί σε οποιοδήποτε θέατρο θέλει, να γυρίζει κάθε σεζόν σίριαλ, να κάνει διαφημιστικά σποτ, να πληρώνεται αδρά, να έχει άπλετη δημοσιότητα, διαθέτει και ωραία εξωτερική εμφάνιση, παρ’ όλα αυτά, εκείνος λέει ”όχι”. Αυτό που έχει σημασία για εκείνον και μόνο, είναι να δείχνει την αλήθεια του , ξεκάθαρη, ακέραια, χωρίς συμβιβασμούς και εκπτώσεις για το φαίνεσθαι και τις απολαβές. Επιζητεί και αναζητεί πάντα την ποιότητα και το πώς θα εκφραστεί μέσω της υπόδυσης του, χωρίς να τον νοιάζει η ίδια του η επιβίωση πολλές φορές. Ακτινοβολεί ταλέντο, τα εκφραστικά του μέσα παρά το νεαρό της ηλικίας του είναι τεράστια, η σκηνική του παρουσία εμβληματική , σαρώνει τη σκηνή κάθε φορά που βγαίνει για να ενσαρκώσει ένα ρόλο. Επιλέγει την ουσία από καθετί υλικό, πρόσκαιρο, κοσμικό , λαμπερό… Είναι αφιερωμένος ψυχή τε και σώματι στη δουλειά του. Οι ερμηνείες του καθηλώνουν, συνταράσσουν, συγκλονίζουν, κάνει ό,τι τον ευχαριστεί και τον δικαιώνει ως καλλιτέχνη, είτε στο θέατρο, είτε στην τηλεόραση ή τον κινηματογράφο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την συναρπαστική του ερμηνεία ως Τομ στον” Γυάλινο κόσμο”, τέτοιον Τομ είχα χρόνια να δω, και, ίσως, χρειαστούν και άλλα πολλά για τον επόμενο. Η ερμηνεία του ήταν μαγική, την απόλαυσα μέχρι τέλους, μέχρι το συνταρακτικό μονόλογο του φινάλε, με μαγνήτισε, με σαγήνευσε και έφυγα πλήρης ψυχικής ανάτασης! Μπράβο, Χάρη, έτσι να προχωράς με το δικό σου τρόπο σκέψης και τη δική σου στάση ζωής, που αντικατοπτρίζουν έναν πραγματικό καλλιτέχνη και έναν πολιτισμένο άνθρωπο! Τη φετινή σεζόν, τον βρίσκουμε στο θέατρο” Θησείον, Ένα θέατρο για τις Τέχνες”, όπου συμπρωταγωνιστεί στην παράσταση του Μιχαήλ Μαρμαρινού ”Κομμώτριες” την οποία πρέπει να δείτε οπωσδήποτε! Ο συγκλονιστικός ρολίστας, Χάρης Φραγκούλης, από το Α ως το Ω!
![]()
Αναγνωρισιμότητα: Μου φαίνεται απλό στο μυαλό μου… Κάποιοι ηθοποιοί τους αρέσει να τους αναγνωρίζουν, το θέλουν. Παίρνουν κάτι από αυτό και άλλοι τους συγκινεί, όταν βλέπουν την παράσταση στην οποία ζουν. ” Πήρα αέρα, ανέπνευσα πιο ελεύθερα κινήθηκε πιο έντονα η καρδιά μου”. Δεν την λαχταρώ, δεν μου προσφέρει ικανοποίηση.
Βραβείο Χορν: Μου έδωσε 3000 ευρώ. Τα μισά τα ξόδεψα για να ανεβάσω μία παράσταση και με τα υπόλοιπα πήγα ένα ταξίδι στην Πολωνία. Οπότε, τελικά, μου προσέφερε ένα ταξίδι στην Πολωνία. Μπορεί , όμως , να σε καλέσουν κάποιοι άνθρωποι στις δουλειές τους… Πρέπει εσύ να αντέξεις στο χρόνο, να βρεις ένα δρόμο για να φτιάξεις κάτι, ανεξάρτητα από το βραβείο.
Γνώση: Είναι ένα περίεργο δίλημμα…. Το να έχεις σχέση με την ποίηση και τη λογοτεχνία είναι απαραίτητο για να εκφέρεις τις λέξεις στο θέατρο και στη ζωή σου. Ο αστερίσκος που βάζω είναι ότι η ποίηση και η λογοτεχνία λειτουργούν, πολλές φορές, στους ανθρώπους ως μάσκα και κρύβουν τον εαυτό τους, αντί να τον αποκαλύπτουν. Είναι ένα συχνό φαινόμενο ψευτοδιανοούμενων, ψευτοδημοσιογράφων και ψευτοπανεπιστημιακών. Ο πραγματικός καλλιτέχνης κάνει δώρο στην ποίηση το σώμα του και το μυαλό του.
Διάφραγμα: Σημαντικό μέσο για τον ηθοποιό. Χρειάζονται πολλές προπονήσεις για αυτό.
Ελευθερία: Δεν έχω να πω τίποτα για αυτό.
Ζωντάνια: Εμείς που θέλουμε τη ζωντάνια, ασχολούμαστε με κείμενα νεκρών και μέσα από αυτούς βρίσκουμε μια πιο ζωντανή ζωντάνια από τη ζωντάνια των ζωντανών.
Ηθοποιός: Προβοκάρει ένα ήθος, αλλά η λέξη έχει πάει αλλού. Υπάρχει ο ηθοποιός που φτιάχνει το ήθος, κάποιος που βιοπορίζεται από αυτό , κάποιος άλλος που κάνει διαφημίσεις στην τηλεόραση. Στο καταναλωτικό σύστημα που ζούμε έχει ανοίξει η ψαλίδα πολλών πραγμάτων. Εξαρτάται, γιατί ηθοποιούς μιλάμε… Είναι πολύ ανοιχτό το χάσμα στη λέξη ηθοποιός, είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί αυτό.
![]()
Θέατρο: Έχει σημασία ο τόπος συνάντησης. Αν βλέπεις θέατρο από το σπίτι σου , είναι φοβερά τοξικό, για εμένα, αν γίνει θεσμός αυτό. Ο τόπος είναι αυτός που μεταμορφώνει την ψυχή σου.
Ισότητα: Απαραίτητη προϋπόθεση και κάτι το οποίο γίνεται, όμως, πολύ δύσκολα. Εγώ την καταλαβαίνω ως βαθιά γνώση, ότι ο άλλος ξέρει κάτι που εγώ δεν ξέρω…
Κομμώτριες: Ο τόπος όπου η σοφία έρχεται παρεμπιπτόντως και το ότι έρχεται παρεμπιπτόντως η σοφία, έρχεται κατακέφαλα… Ο τόπος είναι τόπος ζύμωσης, μεταπολιτευτικά.
Λιπόψυχος: Κρίμα για αυτόν.
Μεταμοντέρνο θέατρο: Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει αυτό.
Νέα γενιά ηθοποιών: Είμαι στη σχολή του Λαζόπουλου και υπάρχουν νέοι άνθρωποι που διψούν πάρα πολύ, γι’αυτό που σπουδάζουν και είναι καλό! Θα ανεβάσουμε την” Αντιγόνη’ του Σοφοκλή στο θέατρο Θησείον στις 6 Δεκεμβρίου, σε μετάφραση του Παναγιωτόπουλου.
Ξένο ή ελληνικό ρεπερτόριο: Και τα δύο γενικά! Η καρδιά είναι καρδιά, δεν καταλαβαίνει από ξένο ή ελληνικό ρεπερτόριο. Άμα χτυπάει, χτυπάει…
Όρια: Δύσκολη κατάσταση, γιατί δεν τα ξέρεις από πριν τι θα συμβεί. Ο αθλητής και ο ηθοποιός θα το καταλάβουν, όταν σπάσουν το χέρι τους. Ο απέξω δεν το καταλαβαίνει αυτό. Ο ηθοποιός και ο αθλητής θα χάσει. Αν δεν τα ξέρεις θα καείς, γιατί θα δοκιμάσεις… Κάνεις ότι τα ξέρεις για να μην καεί η γούνα σου.
Παρορμητικός: Απόλυτη σχέση με τα όρια που είπαμε πριν. Είναι κάτι που θέλει χρόνο και πολλές φορές πρέπει να καείς από αυτήν την παρόρμηση για να καταλάβεις ότι υπάρχει κάτι πιο βαθύ. Το αυθόρμητο μπορεί να μην είναι δικό σου και κάνεις ένα βήμα πίσω. Χρειάζεται χρόνο. Ένας καλλιτέχνης θα λερωθεί από την πραγματικότητά του, και πρέπει, για να μπορέσει να βρει κάτι πιο ουσιαστικό και βαθύ…
![]()
Ρόλοι: Υπάρχουν σπουδαία κείμενα και, επειδή το θέατρο είναι ο τόπος και οι άνθρωποι με τους οποίους θα συνεργαστείς, οι ρόλοι είναι έρμαια των ζωντανών ανθρώπων. Με κάποιους θα αφεθείς στο κείμενο και με κάποιους άλλους θα προσπαθήσεις να τους φέρεις στα μέτρα σου… Έχει σημασία να έχουμε την ευθύνη στους ρόλους και να τους αφήσουμε να μιλήσουν.
Σκηνοθεσία (Μιχάλης Μαρμαρινός): Γενναιοδωρία, και μέσα από αυτή τελικά αγάπη! Για τη συνεργασία με τον Μιχαήλ, εν γένει…
Ταλέντο: Προσήλωση θα πω προς τον ήλο… Αν καταφέρεις, ενώ γύρω σου φυσάει ή χιονίζει να μείνεις σε αυτόν τον ήλο , όλα τα ταλέντα του κόσμου θα έρθουν.
Υπόδυση: Μπαίνω στη θέση του άλλου για εμένα. Η υπόδυση είναι το θέμα, δεν υπάρχει άλλο μέτρο της αγάπης, έτσι μπορώ να τη μετρήσω… Να φανταστείς τον άλλον, να τον υποδυθείς. Μας λείπει πολύ στην εποχή που ζούμε, γιατί η εποχή μας, ενισχύει πολύ την αυτάρκεια και την οχύρωση, τη μη συνάντηση με τους ανθρώπους και γι’αυτό γινόμαστε σίγουροι… Πρέπει να είσαι σαν το νερό για να μπεις στη θέση του άλλου υποκριτικά.
Φωνή: Όλα θέλουν να γίνουν φωνή… Όλοι ψάχνουμε να ακουστεί η φωνή μας από τον ηθοποιό μέχρι τον οποιοδήποτε άνθρωπο… Όταν ακούμε τη φωνή μας, τρέχουμε με τα πόδια στην πλάτη μας. Το να βρεις τη φωνή σου είναι τρομερό ζητούμενο γιατί δεν ξέρουμε τι να την κάνουμε.
Χρόνια μεταπολίτευσης: Μυθολογία για κάποιους. Στο Πολυτεχνείο φιλήθηκαν και αγαπήθηκαν, εκεί έμαθα ότι το καλό είναι η αριστερά και το κακό η δεξιά. Μούσια, τσιγάρα, διανόηση, αμφιθέατρα, Παπανδρέου Μερκούρη, Γεννηματά… Από αυτά ψάχνουμε τι θέλουμε, μια προσπάθεια χειραφέτησης… Ή να προσπαθήσουμε να τα διαχωρίσουμε ή να τα πετάξουμε.
Ψυχοσύνθεση: Προσπαθώ να γίνω άνθρωπος…
Ωραία παράσταση: Είναι αυτή που δεν βιάζεται να φτάσει… Βιαζόμαστε να κάνουμε υπέροχες παραστάσεις και να μας αγαπήσουν όλοι ! Το καλό δεν βιάζεται μόνο το κακό, το καλό έχει υπομονή… Η καλή παράσταση είναι το ντοκουμέντο της πραγματικότητας σου.
![]()
