Πανευρωπαική πρεμιέρα του “Last Train to Lisbon” και σπεύσαμε στο Μέγαρο Μουσικής για να δούμε τον Jeremy Irons από κοντά. Είναι θεότητα αυτός ο άντρας. Τι να πεις, το στήσιμο, η φωνή , ο λόγος, το μαλλί.. από όπου και να το πιάσεις. Ζέστη κόλαση στο Μέγαρο. Παλιοί κοσμικοί καραβάνες είχαν πιάσει στασίδι. Ο Ηλίας -Ψινάκης- είχε βάλει τα φουλάρια του και μπήκε με φόρα με το entourage του. “Kύριε Ηλία να βγάλουμε φωτογραφία?” του φώναξε μία φαν. “Ε, όχι και κυρ Ηλία , δεν είμαι ταβέρνα” απάντησε καρα-ατακαδόρικα όπως πάντα. Eγώ πάλι ανακυκλώνω τη γκαρνταρόμπα μου και φοράω ρουχα αρχαίων χρόνων. Ο Jeremy μίλησε με αυτή τη φωνή λίγο , οι άλλοι περισσότερο. Η ταινία είναι ενδιαφέρουσα αλλά θέλει ποπ κορν και σωστό κάθισμα.
Στο άρθρο πρωταγωνιστούn οι Τάκης Ζαχαράτος, Τζένη Μπαλατσινού, Δημήτρης Αλεξάκης, Γιώργος Ντάβλας, Σταύρος Διοσκουρίδης και Ηλίας Ψινάκης και cia.
Ετσι φύγαμε στη μέση και τρέξαμε στο Mono στην πλατεία της Μητρόπολης. To ταξί που μας μετέφερε ήταν μία εμπειρία από μόνο του και πιστεύω έσερνε και άγκυρα.
Εκπληκτικό φαγητό – πάντα στο Mono- και charger για iphone , που με την αναβάθμιση μας έχει στείλει αδιάβαστους. Μετά μία βόλτα από το 6 D.O.G.S – για το after party της ταινίας “Λιμουζίνα” που διοργάνωσαν οι Popaganda.gr και παραπιομετά μία βόλτα από το Pairidaeza στην πλατεία Καρύτση και πίσω-με ισπανική υποχώρηση αργά . Δεν ξέρω.. ακούω μουσική, βλέπω καλή πρόθεση αλλά πραγματικό κέφι δε γίνεται.. Μπλα μπλα και καραμπλα και καμμένο φλέρτ για δεκάδες εναλλακτικούς και μη κουτσομπόληδες.
