Θέλουμε δε θέλουμε τελείωσε επισήμως κι ας έχουμε την καλοκαιρία – τον επόμενο μήνα σίγουρα – για περισσότερα μπάνια. Φέτος ήταν λες και με τσίμπησε μύγα τσε τσε και πήγα σε όσα περισσότερα μέρη μπορούσα. Ηθελα να μείνω παραπάνω στην Κρήτη και ελπίζω να καταφέρω να ξαναπάω. Η Κρήτη ήταν το τοπ. Στη Μύκονο και στις Κυκλάδες μας τρέλανε ο αέρας. Ακόμα και τις τελευταίες μέρες βαράει αλύπητα. Χθες αποχαιρέτησα καλούς φίλους από το Λονδίνο που έρχονται κάθε χρόνο ένα μήνα και μένουν στη Λια- επάνω με τη Σάντρα. Αγαπημένη παραλία με τον ανυπέρβλητο αυθεντικό ψαρά στα αριστερά στην ταβέρνα Lia και το χιτ του καλοκαιριού τη “Λιαστή” δεξιά. Η Λιαστή ήταν μία όαση πολιτισμού με πεντακάθαρες χαμηλά στρώματα και εξαιρετικό φαγητό. Δε θα μιλήσω για το ντεκόρ – μόνο μία επίσκεψη στα μπάνια δείχνει αμέσως το επίπεδο. Τελευταία μέρα αγοράσαμε ιταλικά μακαρόνια και ένα γλυπτό σπιτάκι του Μανούσου Χαλκιαδάκη. Πέρα απ΄ολα τα άλλα είχε και το καλύτερο μασάζ παραλίας με το Βασίλη μέσα στο ειδικό δωματιάκι τύπου παραλία Πατόνγκ στην Ταυλάνδη. Στο τέλος της ημέρας πήγαμε στη Φτελιά – του Νεκτάριου. Το πιο ρομαντικό εστιατόριο του νησιού αλλά και τέλειο για οικογένεια. Τρομερή πίτσα και υγειινό μενού. Οι ημέρες μίκρυναν και το instagram έπηξε από φωτογραφίες πλοίων , γυρισμούς και ευχές για καλό χειμώνα μη αναστρέψιμες..
ΥΓ Αναμεταδίδω και το τυχερό αδέσποτο που βρήκαμε στο αεροδρόμιο Μυκόνου .. Η SheFu με τις αυτάρες περιμένει τα χαρτιά και τα διαβατήριά της για να πετάξει για Λονδίνο. Κάθε μέρα θα κάνει βόλτες στο Hyde Park..
