Το 1988 ήταν μια χρονιά – σταθμός στη ζωή του. Ο Κώστας Σπυρόπουλος τέλειωσε με άριστα τη σχολή του Εθνικού θεάτρου και ο Διαγόρας Χρονόπουλος τον επέλεξε μέσα από 180 υποψήφιους για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο Λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά. Φυσικά στο θίασο της Αλίκης Βουγιουκλάκη, προκαλώντας έτσι αρκετό θόρυβο γύρω από το όνομά του και τη σχέση του με την σταρ. Σε μια από τις πρώτες του συνεντεύξεις στις Εικόνες, μιλούσε για τις δέκα γυναίκες που είχαν παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή του μέχρι τότε και τις αποκαλύπτει. Διαβάστε ποιές είναι:
-Η μητέρα του: Είναι πολύ τρυφερή, αφοσιωμένη στην οικογένεια, με πολλή ευθύτητα και φοβερά ανεπτυγμένο ένστικτο μητρότητας. Πολύ μετρημένη στις εκδηλώσεις της, μου έδωσε με την παρουσία της σιγουριά και μου άνοιξε ορίζοντες.
-Η Μαριλού: ΄Ηταν η πρώτη μου αγάπη στα 14. Γι΄αυτήν έγραψα τους πρώτους μου στίχους. Εκείνη μου έστειλε ένα μηλαράκι που άνοιγε στα δύο κι έγραφε Είμαι το δικό σου μισό. Πάντα τη θυμάμαι σαν κάτι πολύ όμορφο.
-Μαίρη Αρώνη: Ήταν η μεγάλη δασκάλα. Τρία χρόνια στη σχολή του εθνικού, μας έδωσε γραμμή, μας δίδαξε να δούμε το θέατρο σαν τρόπο ζωής.
-Αλεξάνδρα ντελ Λάγκο: η ηρωίδα στο Γλυκό πουλί της νιότης του Τένεσι Ουίλιαμς. Ένας ρόλος για πολύ μεγάλες ηθοποιούς. Μια ψυχή ανθρώπινη που με έχει κατακτήσει (σ.σ. Λίγα χρόνια μετά, θα έπαιζε με την Αλίκη στο θέατρο Το Γλυκό πουλί της νιότης)
-Μίνα Χειμώνα: μια σχέσηπου αναπτύχθηκε στα χρόνια της σχολής. Ένας άνθρωπος που με πλησίασε και με αγάπησε πολύ. Πιστεύω ότι η Μίνα είναι μια πολύ καλή ηθοποιός και ένας άνθρωπος που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου.
-Μέριλιν Μονρόε: ήταν ένα πλάσμα από άλλο πλανήτη, άτομο χαρισματικό. Έφυγε τόσο γρήγορα. Απ΄την άλλη όμως, δεν ξέρω αν θα άντεχε τη φθορά του χρόνου. Πέρασε στη σφαίρα του μύθου με το θάνατό της.
-Μέριλ Στριπ: νομίζω ότι είναι μια πάρα πολύ καλή ηθοποιός. Όταν την πρωτοείδα, μίλησε αυτόματα μέσα μου. Παίζει με έναν χαρακτηριστικό τρόπο, συνδυάζοντας το γέλιο με το κλάμα.
-Μελίνα Μερκούρη: έχει ταλέντο ζωής. Είναι μια δυνατή, εμβληματική παρουσία, μια γυναίκα με πυγμή και θέληση. Είδε την παράσταση και μου έδωσε συγχαρητήρια. Μεγάλη στιγμή για μένα!
-Αλίκη Βουγιουκλάκη: μου έδωσε την πρώτη και την πιο μεγάλη ευκαιρία στην θεατρική μου ζωή. Και μάλιστα σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Περισσότερο από φαινόμενο, η Αλίκη είναι άνθρωπος. Απλός, γλυκός, τρυφερός, χωρίς την ετικέτα της σταρ, με πολλή αγάπη για τη δουλειά που κάνει.
-Η γυναίκα που περιμένω: η δέκατη γυναίκα της ζωής μου, θα μπει από μια πόρτα ανοιχτή που έχω μέσα μου. Είναι αυτή που ελπίζω να έρθει λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά…