Στα περισσότερα χωριά της Ελλάδας το χειροποίητο, παραδοσιακό φύλλο είναι τέχνη. Οι παλιές νοικοκυρές αρχίζουν από νωρίς το πρωί το ζύμωμα. Σήμερα η χρήση του φύλλου έχει γίνει πιο εξειδικευμένη, αναλόγως αν είναι για γλυκά ή αλμυρά.
Υλικά:
6 γεμάτες χούφτες αλεύρι
1 κ. σούπας ξύδι
1 πρέζα αλάτι
1 φλιτζανάκι καφέ ελαιόλαδο
1 νεροπότηρο χλιαρό νερό
λίγο λάδι για το ταψί & τα φύλλα
λίγο αλεύρι για το άνοιγμα των φύλλων
ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Βάζουμε σε μια λεκάνη όλο το αλεύρι, σχηματίζοντας ένα βουναλάκι με μια τρύπα στη μέση. Μέσα στην τρύπα ρίχνουμε το αλάτι, το ελαιόλαδο, το ξύδι και ζυμώνουμε. Στη αρχή φαίνεται μια τριφτή ζύμη, αλλά προσθέτοντας το νερό σταδιακά ομογενοποιείται και καταλήγει σε μια μέτρια εύπλαστη ζύμη. Αφού την ετοιμάσουμε (μπαλίτσα), τη χωρίζουμε σε 6 μικρότερες μπαλίτσες και τις αφήνουμε μισή ώρα στη λεκάνη να «ξεκουραστούν». Ανοίγουμε την κάθε μπαλίτσα σε φυλλαράκι λεπτό σα σεντόνι και ξεκινάμε την πίτα μας. Κατά προτίμηση βάζουμε 3 φύλλα κάτω, ένα στη μέση και δύο για σκέπασμα. Όλα τα φύλλα μπαίνουν στο λαδωμένο ταψί λίγο τσαλακωτά, εκτός από το πάνω-πάνω και το καθένα το αλείφουμε με λάδι.
