Τα 7 Θαύματα του Αρχαίου Κόσμου ήταν μία λίστα από καταπληκτικά αρχιτεκτονικά επιτεύγματα της Ανατολικής Μεσογείου, που τότε ήταν το κέντρο του κόσμου και κοιτίδα σημαντικότατων πολιτισμών. Στη Μεσοποταμία, τη χώρα ανάμεσα στα δύο μεγάλα ποτάμια Τίγρη και Ευφράτη, ο άνθρωπος για πρώτη φορά καλλιέργησε τη γη, απόκτησε μόνιμη κατοικία και εκεί χτίστηκαν οι πρώτες οργανωμένες πόλεις. Το ίδιο και στην Αίγυπτο γύρω από το μέγα Νείλο και πολύ πιο μακριά όμως, στον ιερό Γάγγη της Ινδίας και πιο πέρα στην Κίνα, πάλι δίπλα στο νερό, μεγάλοι πολιτισμοί άνθισαν. Από τη Μεσοποταμία και μέσω της Φοινίκης και της Μινωικής Κρήτης πέρασε το Αλφάβητο στην Ελλάδα, για πρώτη φορά σε Ευρωπαϊκό έδαφος. Αυτό λέει και ο μύθος της αρπαγής της κόρης του βασιλιά της Φοινίκης, Ευρώπης, από το Δία μεταμορφωμένο σε ταύρο. Στην Ελλάδα, χώρα χωρίς μεγάλα ποτάμια, αλλά με ένα εσωτερικό αρχιπέλαγος και ψηλούς ορεινούς όγκους και στην απέναντι ακτή της Μικράς Ασίας, ο Δυτικός πολιτισμός έκανε ένα μεγάλο άλμα κατακτώντας πολλές κορυφές ταυτόχρονα. Τον 3ο αιώνα π.Χ., όταν δηλαδή φτιάχτηκε η λίστα των 7 Αρχαίων Θαυμάτων από Έλληνες λόγιους φανταστείτε την Ελλάδα σαν τη Αμερική του σήμερα, πρωτοπόρα και πλούσια. Λογικό είναι που τα περισσότερα από αυτά τα Θαύματα βρίσκονταν στον Ελλαδικό χώρο. Σήμερα στέκονται μόνο οι Πυραμίδες της Γκίζας στην Αίγυπτο και το κέντρο του δυτικού πολιτισμού έχει μετατοπιστεί. Σε έρευνα που έγινε στην Αγγλία το 61% μπόρεσε να κατονομάσει μόνο τις Πυραμίδες, που είναι και το αρχαιότερο. Όλα τα ήξερε μόνο το 6%. Αν κάνετε την ίδια ερώτηση σε οποιοδήποτε μέρος της μοντέρνας Αθήνας, πιο νομίζετε ότι θά ήταν το ποσοστό; Αν κάνατε την ίδια ερώτηση έξω από ένα Γυμνάσιο στα Πατήσια ή στο Μαρούσι; Άσχετ’ απ’ όλ’ αυτά, εμείς θα σας παρουσιάσουμε την αρχαία λίστα, καθώς και πιο καινούριες,που περιλαμβάνουν πραγματικά καλλιτεχνικά (κυρίως αρχιτεκτονικά) αριστουργήματα του ανθρώπου, αλλά και της φύσης και αποδεικνύουν τη διαφορά μας από τα άλλα είδη που περπάτησαν στη γη!
Αρχίζουμε λοιπόν από το αρχαίο Θαύμα που ακόμη στέκεται μετά από 4.500 χρόνια και που για 3.800 από αυτά ήταν το υψηλότερο ανθρώπινο κτίριο στον κόσμο, τη μεγάλη πυραμίδα του Χέοπα στη Γκίζα. Φυσικά όταν χτίστηκε δεν είχε τη σημερινή μορφή, ήταν ολόκλήρη καλυμμένη από άσπρη ασβεστόπετρα και κυριολεκτικά έλαμπε κάτω από τον ήλιο.
Συνεχίζουμε με το Θαύμα που πολλοί λένε ότι δεν υπήρξε ποτέ, τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας, που ίσως αντιπροσωπεύουν τον ιδανική εικόνα που είχαν στο μυαλό τους για την εξωτική Ανατολή και τους κήπους της οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι λόγιοι που τους ακολούθησαν. Πολλοί λένε ότι στην πραγματικότητα ήταν σε μία άλλη αρχαία πόλη, τη βιβλική Νινευή. Θαυμαστό ήταν το σύστημα άρδευσης αυτών των κήπων από τον Ευφράτη, αλλά σκεφτείτε ότι στην περιοχή είναι που αναπτύχθηκε το 1ο τέτοιο σύστημα στον κόσμο για να καλλιεργηθεί σιτάρι για πρώτη φορά.
Συνεχίζουμε με τα «ελληνικά» θαύματα που τα περισσότερα καταστράφηκαν από σεισμό και παρ’ όλο που κοσμούσαν για πολύ λιγότερα χρόνια από τις Πυραμίδες τα μάτια μας, ήταν πραγματικά αριστουργήματα. Δεν το λέμε για να παινέσουμε το σπίτι μας, δείτε και μόνοι σας.
Το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία στην Ολυμπία, φτιαγμένο από το γνωστό μας Φειδία στο ναό του πιο σημαντικού θεού των αρχαίων Ελλήνων. Βρισκόταν στο πιο «διεθνές» κέντρο του ελληνικού κόσμου, το μέρος όπου γίνονταν οι σημαντικότεροι αθλητικοί αγώνες της αρχαιότητας αλλά και της σύγχρονης εποχής. Υπάρχουν μόνο εικασίες για τη μορφή που είχε και πιστεύεται ότι καταστράφηκε γύρω στο 475 μ.Χ. (μετά από περίπου 800 χρόνια) αφού πριν είχε μεταφερθεί στην Κωνσταντινούπολη. Μία πιο μοντέρνα αναπαραγωγή του υπάρχει στο μουσείο Ερμιτάζ.
Ο ναός της Άρτεμης στην Έφεσσο της Μικράς Ασίας, χτίστηκε και καταστράφηκε 3 φορές με τελευταία το 401 από τον Ηρόστρατο, ένα διαταραγμένο ψυχικά άτομο που ήθελε έτσι να περάσει στην ιστορία. Τελευταία φορά χτίστηκε το 550 π.Χ. από το βασιλιά Κροίσο. Κράτησε 900 χρόνια δηλαδή. Οι Τούρκοι μάλιστα φτιάξανε ένα μικρότερο αντίγραφό του για τους τουρίστες.
Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού χτίστηκε γύρω στο 350 π.Χ. και καταστράφηκε από σεισμό ανάμεσα στο 1200 και 1400 μ.Χ. επιβλέποντας την πόλη για 14 αιώνες! Την εποχή που χτίστηκε την ελληνική πόλη της Μ. Ασίας κυβερνούσε για λογαριασμό της Περσικής Αυτοκρατορίας ο ντόπιος σατράπης Μαύσωλος και αυτό το κτίριο προοριζόταν να περιβάλλει τον τάφο το δικό του και της γυναίκας του. Χτίστηκε από Κρητικό αρχιτέκτονα και περιλήφθηκε στη λίστα κυρίως για την ομορφιά και όχι το μέγεθός του (45 μέτρα ύψος).
Ο Κολοσσός της Ρόδου, ένα γιγάντιο άγαλμα του Τιτάνα Ήλιου ύψους 30 μέτρων, στεκόταν πάνω σε βάθρο ύψους 15 μέτρων, μέχρι που καταστράφηκε μετά από μόλις 56 χρόνια. Λέγεται ότι είχε σκελετό από σίδερο με επικολλημένες πλάκες χαλκού, αλλά προφανώς όχι αντισεισμικό σχεδιασμό. Από τα λάθη των αρχαίων έμαθαν οι κατασκευαστές ενός σύγχρονου αγάλματος που περιλαμβάνεται στα μοντέρνα Θαύματα του Κόσμου, αυτό της Ελευθερίας στη Νέα Υόρκη. Η wikipedia αναφέρει ότι ο σχεδιασμός, ή πόζα και το μέγεθος του αγλαματος ορόσημου του Νέου Κόσμου αντιγράφει αυτά της αρχαιότητας.
Το τελευταίο Θαύμα του αρχαίου κόσμου, ήταν στην Αλεξάνδρεια των Πτολεμαίων και της Κλεοπάτρας και έδειχνε το δρόμο στα καράβια που προσέγγιζαν το λιμάνι της λαμπρής πόλης τη νύχτα. Ο Φάρος, από το όνομα του μικρού νησιού πάνω στο οποίο στεκόταν ο ύψους 450 μέτρων πύργος για 1600 χρόνια.
Σε μεταγενέστερες λίστες προστέθηκαν το Κολοσσαίο στη Ρώμη και ο Ναός του Σολομώντα, στα υπολείμματα του οποίου ακόμη κλαίνε οι Εβραίοι σήμερα.
Το site Bonvoyage.co.uk σε ψηφοφορία που έγινε πρόσφατα ανάμεσα στους επισκέπτες του, ανακύρηξε ως σύγχρονα Θαύματα:
Το δώρο του Γαλλικού λαού στους, μόλις απελευθερωμένους Αμερικανούς, το άγαλμα που συμβόλισε όσο τίποτε άλλο στη μοντέρνα εποχή την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, την Ελευθερία. Συνολικού ύψους (με το βάθρο στο οποίο στέκεται) περίπου 47 μέτρων, παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 1886.
Επίσης το φαράγγι Γκραν Κάνυον είναι ένας καταπληκτικός γεωλογικός σχηματισμός, που σκάλισε στην πέτρα ο ποταμός Κολοράντο, συνολικού μήκους περίπου 500 χλμ και μέγιστου βάθους 1800 μέτρων.
Τους καταρράκτες του Νιαγάρα.
Ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος στα βόρεια της Αυστραλίας, είναι το μεγαλύτερο κατασκεύασμα άλλου οργανισμού εκτός του ανθρώπου, που φαίνεται από το διάστημα. Κοράλια όλων των ειδών, χρωμάτων κατασκεύασαν στο πέρασμα του χρόνου αυτό το τείχος μήκους 2500 χλμ..
Το βουνό Τέημπλ (τραπέζι) δεσπόζει πάνω από από το Κέηπ Τάουν της Ν. Αφρικής, ύψους 1084 μέτρων.
Το Βόρειο (και Νότιο) Σέλας είναι το αποτύπωμα της κοσμικής ενέργειας στην ατμόσφαιρα της Γης.
Τέλος, ο Βεζούβιος, που προκάλεσε στον παρελθόν την καταστροφή της Πομπηϊας και έτσι την πάγωσε στο χρόνο.
Από το 2001 έως το 2007 είχε διενεργηθεί μία άλλη ψηφοφορία στο ίντερνετ με πάνω από 100 εκατομύρια συμμετοχές για να καθοριστούν εκ νέου τα «Θαύματα» με 200 μνημεία από όλον τον κόσμο να διαγωνίζονται, ανάμεσά τους και ο δικός μας Παρθενώνας. Η ΟΥΝΕΣΚΟ είχε αρνηθεί την εγκυρότητά του.
Περιλάμβανε το Ταζ Μαχάλ, μία αρχιτεκτονική καλλιγραφία. Αν ανάψεις ένα φακό κοντά στα ένθετα από ημιπολύτιμους λίθους που στολίζουν την απέριττη λευκή του επιφάνεια, νομίζεις ότι βλέπεις σόου οπτικών ινών!
Την Πέτρα στην Ιορδανία.
Το Χριστό Λυτρωτή που προστατέυει το Ρίο ντε Τζανέϊρο.
Το Μεγάλο Τείχος της Κίνας που φαίνεται από το διάστημα!
Την τελευταία ακρόπολη της ορεινής αυτοκρατορίας των Ίνκας, Μάτσου Πίτσου.
Η Ένωση Πολιτικών Μηχανικών της Αμερικής δημοσίευσε τις δικές της απόψεις για τα θαύματα της μηχανικής που επέτρεψαν τον αιώνα που πέρασε να γίνουν πράγματα που θεωρούνταν ακατόρθωτα, όπως το να ενωθεί το Βρετανικό νησί με την υπόλοιπη ευρωπαϊκή ήπειρο, με το μήκους 50,5 χλμ και μέγιστου βάθους 240 μέτρων τούνελ, τη Σήραγγα της Μάγχης, κάτω από τα Στενά του Ντόβερ.
Τη γέφυρα Γκόλντεν Γκέητ, το Έμπαϊαρ Στέητ, κτίρια ορόσημα.
Και τέλος, τη Διώρυγα του Παναμά που κόβει την Αμερικανική ήπειρο ενώνοντας τον Ειρηνικό με τον Ατλαντικό Ωκεανό.