Η Νέλλη Αγγελίδου σίγησε για πάντα. Η σπουδαία θεατρική ηθοποιός με τη χαρακτηριστική φωνή δεν είναι πια ανάμεσά μας. Με σημαντική και μεγάλη διαδρομή στο ελληνικό θέατρο -κυρίως σε παραστάσεις του Εθνικού και του Τέχνης- έγινε ιδιαίτερα γνωστή και αγαπητή, από το σίριαλ Αστροφεγγιά, το 1980. Η Μάρθα Γιαννούση, μητέρα του Άγγελου (Αντώνης Καφετζόπουλος) ήταν η ελληνίδα μάνα που έβλεπες στα περισσότερα σπίτια, η μάνα που είχε τις αγωνίες για την πρόοδο και αποκατάσταση του παιδιού της, που συγχρόνως ήταν κι άρρωστο. Η Νέλλη Αγγελίδου με το αριστοτεχνικό της παίξιμο, έφερε το ρόλο πολύ κοντά στην πραγματικότητα, και σημάδεψε για πάντα την τηλεοπτική ιστορία. Σε αυτό φυσικά, βοήθησε και η 25ετή εμπειρία που είχε μέχρι τότε, στο θέατρο.
Γεννημένη το 1927, σπούδασε στη δραματική σχολή του θεάτρου τέχνης Καρόλου Κουν. Από το 1955 που αποφοίτησε έπαιξε σε παραστάσεις του Τέχνης, μέχρι το 1955 που μπαίνει στο Εθνικό, στην παράσταση Ιουλιανός ο Παραβάτης (φωτο επάνω). Από τότε θα πρωταγωνιστήσει σε αρκετές παραστάσεις του Εθνικού, με το οποίο θα συνεργαστεί και στη δεκαετία του ΄90 αλλά και το 2001, στις Φάλαινες του Αυγούστου, που αποτελεί την τελευταία της εμφάνιση στο Εθνικό θέατρο μετά από 42 χρόνια. Στη σκηνή, την είδαμε για τελευταία φορά το 2003 στο θέατρο «Μεταξουργείο», στο έργου του Αντώνη Δωριάδη «Η αναχώρηση, ή καρκίνος του λάρυγγος» σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη.
Οι άστεγοι (1997) μαζί με τη Βέρα Ζαβιτσιάνου και την Ελένη Χατζηαργύρη
Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι (1997)
Αγνώριστη ως μάντης Τειρεσίας στην Αντιγόνη, μαζί με τον Κώστα Καζάκο.
Η Νέλλη Αγγελίδου έκανε αισθητή την παρουσία της και στον κινηματογράφο, αν και έπαιξε σε οκτώ μόνο ταινίες. Η πρώτη, γυρισμένη το 1958, ήταν Οι Παράνομοι, που σκηνοθέτησε ο Νίκος Κούνδουρος με μουσική Μάνου Χατζιδάκι.
Το 1961 πρωταγωνιστεί στο φιλμ Ο θάνατος θα ξανάρθει, σε σενάριο του Νίκου Φώσκολου, δίπλα στο Δημήτρη Παπαμιχαήλ, με τον οποίο έπαιζαν μαζί στο Εθνικό. Οι Ντίνος Δημόπουλος, Βασίλης Βαφέας, Κώστας Ασημακόπουλος σκηνοθέτησαν τις επόμενες ταινίες της, ενώ μόλις πριν ένα χρόνο, έκανε την τελευταία της εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη, στην Ελληνο-γερμανική ταινία Luton του Μιχάλη Κωνσταντάτου, όπου έπαιζε το ρόλο της γιαγιάς. Tηλεοπτικά, την είδαμε τελευταία φορά ως καλεσμένη στην εκπομπή Οι παρέες γράφουν ιστορία, το 2011, με θέμα την Αστροφεγγιά.
Με τη Μαίρη Χρονοπούλου στην ταινία Ψωμί για έναν δραπέτη, με άρτιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα
Με τον Αλέξη Μινωτή στην παράσταση Ο πατέρας (1988)
Ως βασίλισσα Ελισάβετ, στη Μάρθα Στιούαρτ, με τον Κώστα Καρρά
Οργισμένα Νιάτα μαζί με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ, το 1960, στο Εθνικό
Μάνα Κουράγιο το 1991
Οι Φάλαινες του Αυγούστου, με το Γιώργο Τσιτσόπουλο
Η Νέλλη Αγγελίδου βραβεύτηκε πολλές φορές, ευτύχησε να μεγαλώσει δύο παιδιά, το Γιάννο και τη Χαρά, και να αποκτήσει και δυο εγγόνια. Ήταν από τις ελάχιστες περιπτώσεις που απασχόλησε και αγαπήθηκε από το κοινό, μόνο για τη δουλειά της και τις θεατρικές της επιλογές, στις οποίες λειτουργούσε με ταλέντο, αυθορμητισμό και ένστικτο, όπως έλεγε η ίδια: Φυσικά και διαβάζω γύρω από το συγγραφέα, αν δεν τον ξέρω, ή ανατρέχω σε βιβλία ή λεξικά για να βοηθηθώ. Αλλά επί της ουσίας ξεκινώ από τον αυθορμητισμό μου και το ένστικτό μου…