Αυτά τα απρόοπτα είναι που νοστιμίζουν τη ζωή. Κι αν έχουν γεύση από Αχλάδι είναι καλοκαιρινά, υπέροχα κι άλλο φρούτο. Πρώτη φορά βρέθηκα στην περιοχή κι ανακάλυψα μια καλοκαιρινή αύρα λες και βρισκόμουν σε νησί. Το Αχλαδονήσι όπως το βαφτίσαμε.
Το Αχλάδι είναι ένα γραφικό ψαροχώρι του Δήμου Στυλίδας, κοντά στη Λαμία. Η παραμονή μου ήταν σύντομη αλλά θαυμάσια. Λίγες ώρες ήταν αρκετές για να μαγευτώ από ένα όμορφο παραθαλάσσιο χωριουδάκι που με γοήτευσε με την ενέργειά του. Διατηρεί την αγνότητα του τοπίου και την απλότητα στην ομορφιά. Ίσως γιατί δεν έχει ‘’διαβρωθεί’’ από την εμποροποιήση.
Μια μεγάλη πλατεία με πεζουλάκια, παγκάκια, ωραία ταβερνάκια, δεντράκια, κι όλα αυτά τόσο δίπλα στη θάλασσα που δεν το πίστευα. Ένα , δύο, τρία βήματα και μπλουμ στη θάλασσα. Το μικρό λιμανάκι με τα βαρκάκια μοιάζει με μια μικρογραφία νησιού και είναι όλα τα λεφτά. Μ’ αρέσουν τα μέρη που προσφέρονται για ησυχαστήριο. Τουλάχιστον το σημείο που πρόλαβα να δω. Βρε παιδί μου τι τόπο έχουμε γενικώς και ειδικώς. Χαρά Θεού. Για όλα τα γούστα και τα καπέλα. Λες κι ανακάλυψα την Αμερική αισθάνομαι. Μπορεί ν’ ακούγομαι σαν ούφο αλλά τη Φθιώτιδα δεν την έχω γνωρίσει σε όλη την έκτασή της.
Μου έλεγαν για το Αχλάδι, άκουγα αλλά ως εκεί. Δεν αισθανόμουν καμιά παρότρυνση να πάω. Ήρθαν έτσι τα πράγματα και το ανακάλυψα φέτος . Για μένα είναι καινούργιο φρούτο στις καλοκαιρινές αποδράσεις. Μου είπαν ότι έχει κι ένα ποτάμι. Υγροβιότοπος για την ακρίβεια. Ο Αλμυροπόταμος που ζουν καβούρια, χελώνες, νερόκοτες, κέφαλοι και μπάφες. Την επόμενη φορά θα διαθέσω περισσότερο χρόνο. Αξίζει.
Ελπίζω να απολαύσετε όσο κι εγώ τα παιχνίδια του ήλιου και του φυσικού φωτός την ώρα που δύει.
Η σοφή υπομονή των ψαράδων είναι παραδειγματική. Μου προκαλεί πάντα θαυμασμό. Τους κοιτούσα να ξεμπλέκουν τα δίχτυα. Σκέφτηκα ότι δεν είναι απλή υπόθεση ν’ απλώνεις δίχτυα, να τα μαζεύεις, να τα μπαλώνεις, να περιμένεις για τη ψαριά και να μπορείς να συμφιλιωθείς όταν δεν πιάνεις ψάρια. Και να΄ χεις ν’ αντιμετωπίσεις κι ερωτήσεις τύπου “έπιασες κανα ψάρι;” Φαίνεται όμως ότι εκείνοι ξέρουν να ζουν και το ταξίδι με το καϊκάκι τους. Ας τους μιμηθούμε στη ψαριά της ζωής κι ας μάθουμε να ζούμε το ταξίδι.Από κάθε εμπειρία μπορείς να αντιληφθείς μαθήματα ζωής. Στο Αχλάδι μεταξύ άλλων ξαναθυμήθηκα το ταξίδι και την έκπληξη στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Καλή ψαριά!
