Η Αλίκη Βουγιουκλάκη γεννήθηκε καλοκαίρι. Ιούλιο. Και έφυγε για πάντα, επίσης καλοκαίρι. Ιούλιο…Με το ξανθό χείμαρρο στους ώμους και το λαμπερό χαμόγελο, έμεινε στη συνείδησή μας σαν Αλίκη του καλοκαιριού. Κάτι τα γενέθλιά της που ήταν καλοκαίρι, κάτι το αγαπημένο της σπιτικό στο Θεολόγο, κάτι οι εμφανίσεις της στις ταινίες με μαγιό όλων των ειδών, κάτι τα εξώφυλλα από την παραλία που αγαπούσε περισσότερο, τον Αη – Γιάννη, το πιο φωτεινό πρόσωπο της μεγάλης οθόνης δεν ξεπεράστηκε ακόμα. Το φαινόμενο Αλίκη Βουγιουκλάκη, λάτρευε τη θάλασσα, της άρεσε να τυλίγεται σε ένα πολύχρωμο παρεό, να περπατά ξυπόλητη στην άμμο, πότε με έναν ιβίσκο στα μαλλιά και πότε με ένα ψάθινο καπέλο. Το cosmopoliti θυμάται την Αλίκη των καλοκαιριών με τα πολλά μαγιό και την άσβηστη λάμψη…
Για τις ανάγκες ραδιοφωνικής εκπομπής του Νίκου Μαστοράκη με τίτλο Surprise Party, η Αλίκη βρίσκεται δύο μέρες σε κότερο μαζί με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ, ο οποίος βρίσκει ευκαιρία και σε ένα διάλειμμα, τη μπουγελώνει! Λεπτομερεια: η Αλίκη φοράει το ίδιο μαγιό – σκουφάκι, που φορούσε ένα χρόνο πριν στο Δόλωμα!
Το καλοκαίρι του 1964 βρίσκεται στη Ρόδο για το Δόλωμα. Η παρουσία της προκαλεί σεισμό στο κοσμοπολίτικο νησί. Ομορφότερη ίσως από ποτέ, απίστευτη στα κωμικά της, συγκινητική στα δραματικά της και πολύ μακριά από το πρότυπο της μαθήτριας. Στην εποχή του η ταινία ήταν ακατάλληλη.
Καλοκαίρι του 1957, γυρίζονται οι Διακοπές στην Αίγινα. Ήταν το φιλμ που την έκανε ξανθιά και της έδωσε τη μεγαλύτερη δημοτικότητα που γνώρισε ποτέ ηθοποιός στην Ελλάδα. Είναι πια περιζήτητη. Τότε είναι που γίνονται μόδα οι ταινίες με νησιά και διακοπές στον τίτλο.
1962 στην Ίο, γυρίζεται η διεθνής συμπαραγωγή Aliki my love, με σκηνοθέτη το Ρούντολφ Ματέ, που έχει ξετρελαθεί με την Αλίκη και δηλώνει παντού ενθουσιασμένος ότι έχει το πιο εκφραστικό πρόσωπο του κόσμου. Η ταινία -που δεν έχει προβληθεί ποτέ στην τηλεόραση- ήταν υπερπαραγωγή για τα τότε ελληνικά δεδομένα, αφού χρησιμοποιήθηκαν 2 σκάφη, ένα μικρό πολεμικό, μια θαλαμηγός, μια βενζινάκατος, 3 καϊκια, 9 βάρκες και 30 μουλάρια!
Έι, πειρατή…το τόπι μου! Πόρος, καλοκαίρι 1960, στην πρώτη έγχρωμη ταινία της, Η Αλίκη στο Ναυτικό, βάζει το μαγιό και βουτάει στη θάλασσα. Το κότερο, ονόματι Ντεζιρέ, ήθελε να το αγοράσει, αλλά όταν έμαθε την τιμή -300.000δρχ- άλλαξε γνώμη.
Το φαινόμενο Βουγιουκλάκη είναι κάτι πρωτοφανές στον τόπο μας, ασυναγώνιστο κι ανεπανάληπτο, έλεγε ο Φίνος για την Αλίκη. Στο Δόλωμα, μαυρισμένη και στις μεγάλες της ομορφιές -είναι μόλις 27 χρονών- είχε διαφωνίες με τον Αλέκο Σακελλάριο για τα καπέλα, σήμα κατατεθέν της ταινίας.
Το πρώτο της εξώφυλλο μετά το διαζύγιό της από το Δημήτρη Παπαμιχαήλ (Ιούλιος 1975). Μακρυά από τα αδιάκριτα βλέμματα, στο εξοχικό της σπίτι στο Θεολόγο, περνά μόνη της τις διακοπές της.
Φωτεινό πρόσωπο και σώμα που θα ζήλευε δεκαοκτάχρονη, η Αλίκη κοντά στην τέταρτη δεκαετία της ζωής, συνεχίζει τις καλοκαιρινές εμφανίσεις με μπικίνι, πάντα στο Θεολόγο, που είναι το ησυχαστήριό της.
To καλοκαίρι του 1982, η Αλίκη βρίσκει καταφύγιο στην αγκαλιά του Βλάση Μπονάτσου. Ζουν μαζί και φωτογραφίζονται στην παραλία στο Θεολόγο. Τα περιοδικά της εποχής αφιερώνουν πολλές σελίδες στο πολυσυζητημένο αυτό ειδύλλιο, η Αλίκη είναι ευτυχισμένη και οι πόζες με μαγιό -ολόσωμα και μπικίνι- συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν.
Για το δεσμό της με το Βλάση έλεγε: τη νιότη μου τώρα τη ζω. Ξεκίνησα 16, 17 χρονών κι όλα αυτά τα χρόνια δουλεύω. Όχι πως δε δουλεύω και τώρα, αλλά λες και η ζωή μου έχει σταματήσει ακριβώς στα 17 μου χρόνια
Αν και ολόσωμο, το μαγιό στο εξώφυλλο του Θησαυρού, είχε θεωρηθεί προκλητικό να το φοράει η Αλίκη και είχε σχολιαστεί αρκετά στην εποχή του, όπως και η κρουαζιέρα της με το Βλάση, εκείνο το καλοκαίρι, ακριβώς τριάντα χρόνια πριν.
Στα ’90ς η Αλίκη πετάει τα μπικίνι και καθιερώνει τα ολόσωμα μαγιό. Έχοντας περάσει τα πενήντα, αν και διαθέτει ακόμα φρεσκάδα και νεανικό σώμα, σπάνια θα τη δούμε με μπικίνι.
Το σπίτι της στο Θεολόγο είναι απλό, όμορφο και με πολλούς ξενώνες για να φιλοξενεί τους φίλους της. Αυτό που της άρεσε περισσότερο ήταν να κάνει μπάνιο στην κοντινή παραλία με τα βραχάκια, αλλά σαν καλή οικοδέσποινα φρόντισε τους καλεσμένους της χτίζοντας και μια πισίνα.
«Για μένα το σπίτι μου στο Θεολόγο είναι ένα μεγάλο μπριγιάν που θέλω να φοράω στο δάχτυλο μου και δεν το απόκτησα ποτέ. Προτίμησα να αποκτήσω αυτό το σπίτι. Είναι για μένα η φυγή, ο τόπος που μπορώ να ονειρεύομαι και να διαπραγματεύομαι τον εαυτό μου»
“Στο σπίτι μου στο Θεολόγο φορτίζομαι, ενθουσιάζομαι, κολυμπάω, βλέπω το ηλιοβασίλεμα, κάθομαι στο μπαλκονάκι μου πολλές φορές μέχρι να χαράξει και να γίνει ο ουρανός σαν νερωμένο ουζάκι..Αν το σπίτι μου είναι στην Αθήνα, το σπιτικό μου είναι στο Θεολόγο.”